Πέμπτη, Ιουλίου 14, 2005

Ιρανός blogger πετάχτηκε στη φυλακή

Η εξουσία σιχαίνεται την ελευθερία έκφρασης. Στο Ιράν, o 25χρονος blogger Mojtaba SamieNejad συνελήφθη για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 2004. Βρέθηκε αντιμέτωπος με την τιμωρία της θανατικής ποινής. Αιτία η αποκάλυψη σύλληψης τριών άλλων Ιρανών bloggers από το δικό του blog και τα υβριστικά, κατά τις ιρανικές αρχές, προς τους προφήτες σχόλιά του.

Τέθηκε υπό κράτηση για 3 μήνες. Κι όταν βγήκε έξω πήρε το πληκτρολόγιο κι άρχισε και πάλι να ανεβοκατεβάζει kilobytes. Η δεύτερη κράτησή του συνεχίζεται, αφού καταδικάστηκε σε φυλάκιση για 2 χρόνια!

Φίλοι στήσανε το http://en-mojtaba-samienejad.blogspot.com/ στα αγγλικά για να ζητήσουν την υποστήριξή μας.

2 επιπλέον Ιρανοί bloggers οι Mohamad Reza Nasab Abdolahi και Mojtaba Lotfi, παραμένουν φυλακισμένοι από το Φεβρουάριο του 2005.

Όσο οι ζωές των ανθρώπων που υψώνουν φωνές αμφισβήτησης προς τα καθεστώτα πυκνώνουν, τόσο περισσότερες θα είναι οι καταπατήσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεν είναι μόνον η περίπτωση της Κίνας, του Ιράνκαι των Η.Π.Α. Στην Ευρώπη ένα δίχτυ παρακολούθησης είναι στα σκαριά. Εφιαλτικό;

Αμερικανός blogger υπό παρακολούθηση

Η περίπτωση του Leonard Clark αποδεικνύει 2 πράγματα: α) τον πιθανό "κίνδυνο" ενός κριτικού blogger για το σύστημα και β) τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα δύναται να αντιμετωπίσει το «κακό».

Σε εποχή που οι δημοσκοπήσεις στις Η.Π.Α. είναι αρνητικές και αντίθετες με τον πόλεμο στο Ιράκ, τα σημειώματα του Leonard Clark στο blog του είναι υπό διαρκή παρακολούθηση. Ενάντια στον άδικο χαμό των αμερικανών στρατιωτών, μέλος της εθνοφρουράς της Αριζόνα, παιδαγωγός και ακτιβιστής, ο 40χρονος Clark δεν έχανε ευκαιρία να κατακεραυνώνει τις τακτικές Bush στο Ιράκ.

Όταν συνελήφθη προσωρινά, τα ηνία του blog ανέλαβε η γυναίκα του. Σύντομα το blog δέχθηκε βροχή από σχόλια υποστήριξης του Clark και απέχθειας προς τη συγκεκριμένη στάση του κράτους των Η.Π.Α.

Σε τελευταίο update του blog αναφέρεται ότι ο Clark αφέθηκε ελεύθερος και χάριν της υποστήριξης από αναγνώστες του. Ίσως όμως στην όλη υπόθεση να έπαιξε ρόλο και το ότι ο εν λόγω blogger σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα για τη αμερικανική Γερουσία…

republic 100,3 fm: με μεράκι & στιλ από Θεσσαλονίκη

Μόνο χαρά αισθάνομαι κάθε φορά που γεννιέται μια ραδιοφωνική προσπάθεια στον αέρα της Θεσσαλονίκης. Ειδικά όταν την αγκαλιάζουν ονόματα δοκιμασμένα στο χώρο. Μετά από το σημείωμα για το Νίκο Κομνηνό, την "εξαφάνισή" του από τα ερτζιανά, μαθαίνω ότι κάτι κινείται.

Αντιγράφω το e-mail που μου έστειλε ο Νίκος:

"republic 100,3 fm

.ξανά ραδιόφωνο


Είναι μόλις μερικών εβδομάδων, αλλά σύντομα πίσω από το μικρόφωνό του θα εγκατασταθούν γνώριμες φωνές των fm της Θεσσαλονίκης. Ο republic 100,3 fm είναι το new entry στον ραδιοφωνικό χάρτη της πόλης, που αναμένεται να συζητηθεί τόσο λόγω της ομάδας που τον στελεχώνει όσο και λόγω της αισθητικής του προγράμματος του. Open mind, πολυσυλλεκτικός και up to date, o republic 100,3 fm 'παίζει' με στιλ, διαμορφώνει νέα μουσική τάση και δεν αρκείται στα στενά όρια των «επιτυχιών» έτσι όπως τις ξέρουμε. Γιατί υπάρχει καλύτερο ραδιόφωνο και στον republic 100,3 fm το ξέρουμε. Ο republic 100,3 fm είναι ήδη on air από τα μέσα Ιουνίου. Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο τις εκπομπές του αναλαμβάνουν οι Στέλιος Βρεττός, Κώστας Γεωργιάδης, Γιώργος Λιάπης, Μέμα Μπινοπούλου, Ντέμη Παπαδοπούλου, Χρήστος Πορτοκάλογλου κ.ά. Ένα team συνυφασμένο με τη αισθητική και την πρωτοπορία κάνει reunion στα fm για να 'αποσυντονίσει' για ακόμη μια φορά το κοινό και να διαμορφώσει μια νέα τάξη ραδιοφωνικών πραγμάτων.

Περισσότερα και αναλυτικότερα, θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε σύντομα.


Με εκτίμηση,

Νίκος Κομνηνός
Δ/ντής Προγράμματος republic 100,3 fm"

Άντε, να μας ζήσει και καλοτάξιδος!

Τετάρτη, Ιουλίου 13, 2005

Technorati - London Bombings

Λονδίνο, 7 Ιούλη 2005. Ακόμη μια αφορμή για μια πολύ δυνατή γεύση του τρόπου με τον οποίο μπορούμε οι πολίτες, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών, να παρέχουμε πρωτογενή δημοσιογραφική κάλυψη.

Εκατοντάδες εικόνες και βίντεο έκαναν το γύρο του κόσμου, περνώντας και από τα κανάλια των εμπορικών ΜΜΕ. Στήθηκαν έξυπνες μηχανές οι οποίοες συλλέγουν και "φτύνουν" πληροφορίες από blogs σχετικά με τις εκρήξεις.

Σχετικό βίντεο πουλήθηκε προς 250 δολάρια και έκανε τους "ειδικούς" στα κανάλια των Η.Π.Α. να τρίβουν τα χέρια τους. Διάβασε σχετικά στο Αssociated Press.

Παρακολούθησε τι γίνεται και στο Technorati - London Bombings. Χρήστης κινητού τηλεφώνου με κάμερα φωτογράφισε την πιο διάσημη φωτογραφία της ιστορίας. την έχουν δει περίπου 80.000 άνθρωποι και μόνο από αυτό το site! Αξιόλογο και καυτό το thelastminuteblog.com.

Τρίτη, Ιουλίου 12, 2005

Κάπνσιμα & Ελλάδα: τι νομίζουν οι Βρετανοί ότι μας συμβαίνει

Θέλαμε να δειπνήσουμε σε εστιατόριο. Κάπου που να μην υπάρχει συνωστισμός και κάπνα. Άκαπνοι και οι δυο, έγκυος, τότε η Μαρία. Σε όσα εστιατόρια στη Θεσσαλονίκη τηλεφώνησα για τραπέζι σε χώρο μη καπνιστών, πήρα την απάντηση ότι δεν υφίσταται τέτοιος χώρος στο δικό τους μαγαζί. Μαζί με μια «ξινίλα» και απορία για το «βούρλο» που τηλεφωνούσε…

Θυμάστε εκείνη την ιστορία με την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιες υπηρεσίες; Την οδηγία να υπάρχουν διαφορετικοί χώροι για καπνιστές και μη καπνιστές σε καφέ, bar και εστιατόρια; Ναι, για την Ελλάδα του 2003 γράφω, τότε που υπουργός Υγείας ήταν ο Αλέκος Παπαδόπουλος.

Δεν θυμάστε τίποτα, ε; Και πώς να είναι διαφορετικά;

Στην εφορία σήμερα, σε τέσσερα γραφεία τα τασάκια ήταν μπουκωμένα μέχρι το λαιμό από γόπες. Οι βαρυποινίτες σταμάτησαν το σπάσιμο της πέτρας. Κάτι από ταινία των αδελφών Κοέν.

Τζούρα, φραπεδιά, σφραγίδα, υπογραφή, τι θέλετε; Τουλάχιστον η υπάλληλος ξεφύσησε τον καπνό προς το πλάι της.

Θα είμαι ειλικρινής. Δεν διαμαρτυρήθηκα. Πρόσωπο με πρόσωπο με τον εκπρόσωπο του κράτους κλεφτοκοτά, αισθάνομαι σχολιαρόποαιδο που το εξετάζουν στη γεωμετρία την ώρα που ο διαβήτης έχει σπασμένη μύτη και το τρίγωνο έχει φαγωμένη την ορθή γωνία του.

Στην Αγγλία υπάρχει εδώ και καιρό η πρόταση της καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος, στο δρόμο της Ιρλανδίας και της Σκοτίας. Οργανώσεις πολιτών, όπως η FOREST (Freedom Organisation for the Right to Enjoy Smoking Tobacco), οργανώνονται, συνδιαλέγονται, αναγνωρίζουν το δικαίωμα στο κάπνισμα, αλλά και στον καθαρό αέρα, δρουν συλλογικά και αντιτίθενται στο σχέδιο της καθολικής απαγόρευσης. Υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να συνυπάρχουν καπνιστές και μη καπνιστές σε κοινούς μεν χώρους, αλλά χωρίς να εμποδίζουν οι μεν τους δε.

Το αστείο είναι ότι στην καμπάνια, η Ελλάδα αναφέρεται ως χώρα η οποία έχει ρυθμίσει το θέμα. Πώς; Με χώρους που έχουν ειδική άδεια και χώρους οι οποίοι εξαερίζονται πολύ καλά! Αυτό και αν είναι παραπλάνηση! Θετική μεν, αλλά παραπλάνηση!


Πριν δυο χρόνια, ίσως είχαμε κάποια πιθανότητα για ένα τραπέζι σε χώρο μη καπνιστών. Αλλά και αν δεν βρίσκαμε δεν πολύ-χαλιόμασταν. Είπαμε να είμαστε ανεκτικοί.

Τώρα με το νεογέννητό μας θα είναι πολύ δύσκολο να αποδεχθούμε την ελληνική πραγματικότητα και στο θέμα της εξόδου!

Είναι πολλά τα λεφτά, Tony μου…

Πολλοί από τους 8.550 Βρετανούς στρατιώτες πρόκειται να αποσυρθούν από το Ιράκ στους επόμενους 3 μήνες. Οι υπόλοιποι προβλέπεται να αφήσουν πίσω τα χώματα της Μεσοποταμίας μετά από 6 μήνες. Αυτά αποκαλύπτει η εφημερίδα The Mail on Sunday.

Το έγγραφο με κωδικό "Secret: UK Eyes Only", τη γνησιότητα του οποίου παραδέχτηκε το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, είναι η απάντηση στους ισχυρισμούς Bush και Blair ότι οι δυνάμεις τους πρόκειται να παραμείνουν στο Ιράκ. Οι λόγοι είναι, κυρίως, τι άλλο, οικονομικοί. Η σταδιακή απόσυρση θα περισώσει 500 εκατομμύρια στερλίνες το χρόνο. Και "είναι πολλά τα λεφτά, Tony μου…".

Οι Αμερικανοί εμφανίζονται διχασμένοι στο θέμα. Οι στρατιωτικοί, οι οποίοι βιώνουν τι εστί βερίκοκο από πρώτο χέρι, επιθυμούν τη μείωση των δυνάμεών τους επίσης. Ίσως και γιατί οι απώλειες δεν είναι και τόσο λίγες όσες θέλει να εμφανίζει το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας.

Αυτό προκύπτει από έρευνα της κυβέρνησης του Πουέρτο Ρίκο, η οποία αποκάλυψε ότι ο πραγματικός αριθμός των νεκρών είναι 4.076: διπλάσιος από εκείνον που παρουσιάζεται από τις επίσημες αμερικανικές κυβερνητικές πηγές. Οι οποίες, ούτως ή άλλως, δείχνουν μια επιλεκτική προτίμηση να παρουσιάζουν αριθμούς νεκρών στρατιωτών σε αμερικανικές φόρμες, κι όχι στρατιωτών των συμμάχων τους.

Όταν τα νούμερα αφορούν τραυματίες, τότε το μαγείρεμα δεν έχει φραγμούς. Σε 100.000 ανεβάζει τους τραυματισμένους από τον πόλεμο το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Οι αμερικανικές αρχές, τους μετρούν και τους ξανα-μετρούν και τους βγάζουν 12.600!

Κάνεις αναπόφευκτα τη σύγκριση με τα «άλλα» θύματα της τρομοκρατίας. Εκείνα που συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας των υποκριτικών εμπορικών ΜΜΕ της Δύσης.

Είναι ένας ανελέητος πόλεμος οικονομικών συμφερόντων με τους λαούς να πληρώνουν βαρύ το τίμημα σε νεκρούς. Από όλες τις μεριές, στο εσωτερικό και το εξωτερικό των χωρών. Ή μήπως οφείλουμε να καταργήσουμε τέτοιες έννοιες; Οι νεκροί είναι δίπλα μας, πάντα εκεί στο έδαφος, με μάτια που δεν πρόκειται να ανοίξουν ξανά.

Δευτέρα, Ιουλίου 11, 2005

Blogging: «θεμελιώδη» ερωτήματα

«Πώς γράφεις το blog σου; Σημειώνεις τις σκέψεις σου πρώτα στο χαρτί και κατόπιν προσθέτεις πινελιές από το πληκτρολόγιο; Ή το κτίζεις κομμάτι – κομμάτι από την αρχή στην οθόνη του υπολογιστή σου;»

«Πότε προτιμάς τον έναν ή τον άλλον τρόπο; Εξαρτάται από τη διάθεσή σου; Σου αρέσει ο ήχος από τα πλήκτρα ή αρέσκεσαι στο γράψε – σβήσε του καλοξυσμένου μολυβιού σου;»

Στην τελευταία συνάντηση κάποιων Θεσσαλονικέων bloggers, έριξα τα παραπάνω ερωτήματα και άναψε η κουβέντα. Να δούμε τη συνέχεια και στα σχόλια σας;

ΝΑΙ Λουξεμβούργου στο Ευρωσύνταγμα

Την θυμάστε εκείνη την ιστορία με τα δημοψηφίσματα περί Ευρωσυντάγματος; Πόσα πλήκτρα πατήθηκαν σχετικά... Μετά τα ΟΧΙ Γαλλίας και Ολλανδίας, στο Λουξεμβούργο είπε ΝΑΙ το 56.52% των ψηφοφόρων.

Με ιδιαίτερο βάρος η απόφαση. Αν και το Λουξεμβούργο έθαβε την προσπάθεια, θα ήταν πολύ δύσκολη η "απόψυξη" του εγχειρήματος. Ωστόσο, Δανοί και Βρετανοί αναβάλλουν το "ψητό" για αργότερα. Πού καιρός τώρα για στιφάδο. Πέφτει λίγο βαρύ καλοκαιριάτικα...

13 χώρες μέλη μέχρι σήμερα έχουν εγκρίνει το Ευρωσύνταγμα. Κανένας προληπτικός εδώ τριγύρω;

Προφητικοί οι στίχοι των Smiths;

"Panic on the streets of London/ Panic on the streets of Birmingham/ I wonder to my self/ Can life ever be sane again...".

Στίχοι προφητικοί, τραγουδισμένοι από τον Morissey αρκετά χρόνια πριν. Μετά τον πανικό στο Λονδίνο, στο Birmingham 20.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν από την αστυνομία να εγκαταλείψουν το κέντρο το Σάββατο το βράδυ. Ένα καλωδιωμένο κουτί σε ξενοδοχείο και ένα σε λεωφορείο σκόρπισαν τον πανικό!

Οι οθόνες συνεχίζουν να πλημμυρίζουν από το λαβωμένο Λονδίνο. Κι είναι αυτή η ιδιάιτερη σχέση μου με την πόλη, τους ανθρώπους και την κουλτούρα τους που με κάνει να θλίβομαι ένα παραπάνω. Όταν βλέπω το σταθμό του King's Cross, όταν ακούω να αποκαλούν το σταθμό στην πλατεία Russel, ως "Σημείο Μηδέν", τότε οι μνήμες ξυπνούν από έναν γλυκό ύπνο σε μια φρικτή πραγματικότητα.

Ο έγκυρος και μαχόμενος δημοσιογράφος John Pilger χαρακώνει την επιλεκτική συλλογική μνήμη της Δύσης με το άρθρο του: "Lest We Forget; These Were Blair's Bombs".

Ανατριχίλα προκαλεί αποκάλυψη του BBC Radio 5 ότι την ίδια μέρα και σχεδόν ώρα, εταιρία είχε αναλάβει να στήσει μια παρόμοια εικονική σκηνή στο μετρό του Λονδίνου. Σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, οι Διαχειριστές Κρίσεων αποφάνθηκαν σε 5 λεπτά αφότου έσκασαν οι βόμβες ότι επρόκειτο για πραγματικό γεγονός!!!

Παρασκευή, Ιουλίου 08, 2005

Η γέννηση του baby-blog

Είπαμε να το προσπαθήσουμε. Με αφορμή τη γέννηση της κόρης μας, να στήσουμε ένα blog πέρα από την ανάγκη μας να καταγράφουμε τις προσωπικές μας εμπειρίες. Ένα blog στραμένο προς εσάς που γίνεστε για πρώτη, δεύτερη ή και πολλοστή φορά γονείς. Ή όσους σκέφτεστε να γίνετε γονείς, αλλά δεν τολμάτε μπροστά στο "βουνό" των ευθυνών!

Περάστε και κεραστείτε από το goutas.gr/baby-blog!

Πέμπτη, Ιουλίου 07, 2005

Η μάστιγα της τρομοκρατίας: αφιέρωμα ΜΠΕ

Αφιέρωμα του δημοσιογράφου Σπύρου Κουζινόπουλου με θέμα τη μάστιγα της τρομοκρατίας, από το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Με αφορμή τις επιθέσεις στο Λονδίνο, παρουσιάζεται μια αναδρομή στα τρομοκρατικά κτυπήματα σε Νέα Υόρκη, Μαδρίτη, Κωνσταντινούπολη, Μπεσλάν, Μόσχα και άλλες περιοχές του πλανήτη μας.

Μέσα μεταφοράς Λονδίνου: άμεση η ενημέρωση μέσω Web

Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια, θα μου πείτε, αλλά στα δύσκολα φαίνεται το κατά πόσο το Web είναι πράγματι ένα κυρίαρχο μέσο σε μια κοινωνία.

Πέρα από την διαδικτυακή ειδησεογραφική κάλυψη, βλέπε π.χ. BBC, το μετρό του Λονδίνου ανανέωσε άμεσα τις σελίδες του για την ενημέρωση του επιβατικού κοινού.

Τα ίδια και στα sites των αεροδρομίων, όπως του Heathrow.

Πανικόβλητος ο Κώστας από Λονδίνο

Καθ' οδόν για το λιμάνι της πόλης με μπαγάζια και 2 ξαδέλφια που μπαρκάρουν για Κρήτη. Διακοπές.

Το τηλέφωνο στην τσάντα του πορτ-μπαγάζ χτυπάει ασταμάτητα δαιμονισμένα. Κρύος ιδρώτας με λούζει κάθε φορά που η εξάρτηση κτυπαέι κόκκινο. Κάθε φορά που όταν με χρειάζονται, εγώ έχω πετάξει τη συσκευή στο πλέον ακατάλληλο μέρος.

Στο κόκκινο φανάρι της Εγνατίας κάνω την καταδρομική προς το πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

-Έλα ρε Κώστα! Πώς έτσι μας θυμήθηκες; Τι κάνει το Λονδινάκι μας;
-Μ*λ*κ*, γίνεται της τρελής εδώ!!!

...

Στο γραφείο η οθόνη του υπολογιστή γεμίζει από οικείες γειτονιές και χρώματα. Γαμώτο, αυτή η υπόθεση έχει τραβήξει πολύ! Πάρα πολύ.

Από όλες τις μεριές! Όχι άλλο αίμα αθώων!

Τετάρτη, Ιουλίου 06, 2005

"Παγκόσμια Τάξη Δίχως Κυριαρχία". Ορίστε;

Αστανά. Πόλη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, πρωτεύουσα του Καζακστάν από το 1998. Τόπος συνάντησης των προέδρων Ρωσίας, Καζακστάν, Κίνας, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν και Κιργιζίας. Η μάζωξη έχει όνομα: Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO). Παρατηρητές οι πρόεδροι της Μογγολίας, του Πακιστάν, του Ιράν και ο υπ. εξωτερικών της Ινδίας.

Η "αλεπού" της Ρωσίας οργανώνει περιφερειακές συμμαχίες με το βλέμμα στο μέλλον. Σκοπός της η "οικονομική και ανθρωπιστική" συνεργασία μεταξύ των μελών της SCO. Α, και για μια "παγκόσμια τάξη δίχως κυριαρχία". Ναι, αλήθεια, έτσι είπαν.

Γιατί όποτε διαβάζω παρόμοια μού μυρίζει ανθρώπινη σάρκα και πετρέλαιο;

Η συνάντηση η οποία "έσκασε" λίγες μόνον μέρες πριν εκείνη των 8 πλουσιότερων χωρών, έχει τη δική της διπλωματική σημασία. Ειδικά όταν το επόμενο "πάρτι" είναι ήδη προγραμματισμένο για του χρόνου. Πού αλλού; Στη Μόσχα, στη Μόσχα...

Συνάντηση bloggers@2310: 7 νάνοι & 1 Χιονάτη

- Αγάπη μου θα βγω.
- Να βγεις. Με ποιους;
- Δεν τους ξέρω.
- ...
- Δηλαδή, τους ξέρω, αλλά δεν τους έχω δει ποτέ.
- ... Μήπως να πάρουμε εκείνο το κλιματιστικό που λέγαμε;


Ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες συναντήσεις μου με τους "γνωστούς αγνώστους" bloggers της Θεσσαλονίκης. Με καθυστέρηση στις αφίξεις που θύμιζε κάτι από τα φοιτητικά μας χρόνια. Με αμήχανα, διστακτικά, στην αρχή, χαμόγελα. Με καταιγισμό από καλαμπούρια και υψωμένη την ένταση της φωνής λίγα λεπτά αργότερα. Με τσιγάρο στο χέρι, με βροχή από ψευδώνυμα και αναφορές σε posts και comments άλλων bloggers.

Οι "7 νάνοι και η Χιονάτη" γλυστρήσαμε σε cafe της παραλιακής, ξεκρεμάσαμε σκέψεις από τις απλώστρες. Και αφεθήκαμε σε ένα ανακάτεμα καθαρών και άπλυτων.

Όχι ότι ζητούσαμε να βγάλουμε τη μπουγάδα του TIDE...

7, λοιπόν, bloggers και 1 "φυτεμένη" δημοσιογραφος από έντυπο της πόλης να σημειώνει στο χαρτί, όταν δεν άστραφταν φλας από τις ψηφιακές. Παιχνιδιάρικες, σμιλεμένες ερωτήσεις, σφιχτοδεμένες απορίες, αραιωμένες με υδρόχρωμα απαντήσεις. Θέσεις που αναμείχθηκαν για να είναι σε αποχρώσεις παστέλ, όταν δεν κοκκινίζουν από το νεύρο ή την ντροπή. Δεν ξέρω να σας γράψω για το χρώμα του τοίχου.

Όχι ότι αυτό ήταν το ζητούμενο...

Όταν διαβάζω τα γραπτά κάποιου, πάντα σκαρφίζομαι μια κάποια εικόνα του. Πάντα μου έκαιγε το μυαλό να εξακριβώσω κατά πόσο, όταν έβλεπα από κοντά τα χέρια που κτυπούσαν τα πλήκτρα ή μουτζούρωναν το χαρτί, έπεφτα κοντά στην αλήθεια. Δεν έχω βγάλει σχετικό συμπέρασμα από χθες. Όμως όλες οι φάτσες συνοδεύονται από στόφα ανθρωπιάς, πνεύματος που σπανίζει και φρεσκάδα νιάτων. Από φως έμπνευσης που είναι, τελικά, γήινη, προσιτή. Και για αυτό το λόγο ιδιαίτερα ελπιδοφόρα.

Να το επαναλάβουμε. Περισσότεροι την επόμενη φορά.

Υ.Γ.1 Από τις φωτό λείπει ο Σταύρος. Θα τον ξεκουνήσω με το Photoshop και θα τον ανεβάσω.


UPDATE:
Υ.Γ.2 Σχετικά posts από τρελοπίθηκα, ttalou, Oneiros, Zpi, nenyaki και από την ίδια φωτογραφίες. Κτύπησε πλήκτρα και ο telson!

Τρίτη, Ιουλίου 05, 2005

Από το Εδιμβούργο με αγάπη

Διαφορετική η ματιά των εμπορικών ΜΜΕ, όπως του BBC, από εκείνων της εναλλακτικής ενημέρωσης, όπως του σκοτσέζικου Indymedia, για τη Σύνοδο των 8.

Η νέα τεχνολογία δεν είναι παρά η δεύτερη φύση των διαδηλωτών. Με φωτογραφίες που κάνουν το γύρο του κόσμου μέσω e-mails και κινητών τηλεφώνων, με κείμενα που φιγουράρουν προκλητικά, αναιδή, σκληρά, περιπαιχτικά σε blogs επαυξάνοντας το είδος μιας πρωτογενούς δημοσιογραφίας από τον κόσμο για τον κόσμο. Αυτά για αρχή.

Γιατί ακολουθούν η οργάνωση και το στήσιμο των servers και των απλών υπολογιστών, η εγκατάσταση λογισμικού, η οργάνωση σε χρόνο ρεκόρ εργαστηρίων επεξεργασίας κειμένων και γραφικών, η δημιουργία βάσεων δεδομένων, το «τάισμα» τους με φρέσκα στοιχεία, η αποστολή και παραλαβή δελτίων τύπου, η παρακολούθηση της όλης διαδικασίας και συνεντεύξεις τύπου. Α, και το καθιερωμένο κρυφτούλι με τις μονάδες καταστολής.

Φαντασία, ενθουσιασμός, κέφι, γνωριμίες, φιλειρηνικά συνθήματα, κατασκήνωση στην ύπαιθρο και λαχτάρα για έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός. Η γενιά μας, όπως κάθε γενιά έχει το δικαίωμα να οραματίζεται τη δικαιοσύνη και να αυτό-οργανώνεται.

Περιμένετε να δείτε και τι θα γίνει όταν κάποιοι "πάνε για γκολφ"...

Κυριακή, Ιουλίου 03, 2005

Η βαθιά υπόκλιση στο σουηδικό κοινωνικό μοντέλο

Τηλεφωνικές ευχές για τη νεογέννητή μας από την πολύ καλή μου φίλη από Στοκχόλμη. Σε 1 ½ μήνα περιμένει και αυτή το πρώτο της παιδί. Οι σχετικοί διάλογοι γεννάνε πολιτικά συμπεράσματα: εκνευριστικά θεραπευτικό για έναν σοσιαλδημοκράτη να διαπιστώνει και από πρώτο χέρι το σουηδικό θαύμα.

Η Σουηδία παραμένει προσκολλημένη στο μοντέλο της υψηλής φορολόγησης, των υψηλών κοινωνικών δαπανών στα πλαίσια του κοινωνικού κράτους. Υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, ποσοστό ανεργίας στο 4% και πλεονασματικός προϋπολογισμός, συνοδεύουν «βελούδινες» συνθήκες εργασίας και το πιο οργανωμένο καθεστώς εργατικής προστασίας και νομοθεσίας.

Η Annalena βρίσκεται σε άδεια τοκετού. Μαζί με τον σύντροφό της Tom θα περιποιηθούν το μικρό τους, θα θέσουν τις βάσεις μιας καινούριας ζωής στα πλαίσια μιας κοινωνίας Ανθρώπων. Αναγνωρίζεται τόσο η μητρότητα, όσο και η πατρότητα οι οποίες ανταμείβονται με ετήσια άδεια και με αποδοχές που αγγίζουν το 80% του μισθού τους, χωρίς απώλειες στην εξέλιξη της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Ευκαιρία, μου λέει η Annalena για ταξίδια με το μικρό.

Στη Σουηδία η κοινωνική κινητικότητα είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο, η κατανομή του εισοδήματος είναι από τις πλέον εξισορροπημένες και δίκαιες βάσει μιας προοδευτικής φορολογικής κλίμακας και μιας απέχθειας προς τους προκλητικά υψηλούς μισθούς στελεχών εταιρειών.

Ο συνδυασμός υψηλής παραγωγής, υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και εξειδίκευσης, αναγκάζουν εγχώριες εταιρείες όπως τη Volvo και την Ericsson να παραμένουν στη χώρα. Κι όχι μόνο αυτό: μεγάλες ξένες εταιρείες επενδύουν στη Σουηδία.

Οι Σουηδοί ξοδεύουνε, φορολογούνται και, τελικά, ευημερούνε. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δεν λένε κάτι διαφορετικό.

Πώς όμως συνεχίζουν να τα καταφέρνουν σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο που ισοπεδώνει τα πάντα, τη ρωτάω.

"Πιστεύουμε βαθιά στη δικαιοσύνη, είναι μέρος της ανατροφής μας", μου απαντά. Μόνο δίκαιες κοινωνίες μπορούν να είναι και δυναμικές. Αυτές δημιουργούν ανάπτυξη βασισμένη όχι αποκλειστικά σε έναν άκριτο ανταγωνισμό, αλλά σε έναν συνδυασμό καλλιέργειας εμπιστοσύνης και επένδυσης στο κοινωνικό κεφάλαιο.

Σκέφτομαι την άτυπη κόντρα που τεχνηέντως καλλιεργείται στην ελληνική κοινωνία: ιδιωτικοί κατά δημοσίων υπαλλήλων. Η ασφάλεια θέτει εγγυήσεις για αλλαγή, η οποία είναι απαραίτητα. Η ανασφάλεια θέτει τους εργαζόμενους σε άμυνα. Παρέχοντας ασφάλεια επιτυγχάνεται συνεργασία.

Αντί λοιπόν να θέλουμε ως κοινωνία να εξισορροπήσουμε προς τα κάτω, στόχος μας πρέπει να είναι το κοινωνικά δικαιότερο για όλους. Οι όποιες κατακτήσεις δεν πρέπει να καταργηθούν επειδή κάποιοι δεν τις απολαμβάνουν. Είναι μια «λογική» η οποία καλλιεργείται και άρα είναι πέρα από κακόβουλη και επικίνδυνη.

Η νεογέννητη κόρη μας θα έχει τη Μαρία στο πλάι της για ένα χρόνο. Χωρίς περικοπές στο μισθό της και την εξέλιξή της, χωρίς την απειλή της απόλυσης. Η Μαρία είναι εκπαιδευτικός στο δημόσιο τομέα. Και η κατάκτηση αυτή είναι ευτύχημα. Ποιος θα θελήσει να διαγράψει ένα τέτοιο προνόμιο, αντί να προσπαθήσει να το επεκτείνει και στον ιδιωτικό τομέα;

Στην ευρωπαϊκή κοινωνική Αριστερά οφείλουμε, αφού υποκλιθούμε ευγενικά στο σουηδικό μοντέλο, να τερματίσουμε την τραγικότητα της ομφαλοσκόπησής μας. Να καταφέρουμε να αγγίξουμε τις χορδές της συλλογικής μας ευαισθησίας.

Με συγχωρείτε τώρα, έχω λίγες ακόμη ώρες κυριακάτικης ανεμελιάς να χαρώ τη μικρή μας.

Παρασκευή, Ιουλίου 01, 2005

10ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, μια πρωτοβουλία του Συντονιστικού Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων και Κοινοτήτων, μετά την επιτυχία του στη Θεσσαλονίκη, κατεβαίνει Αθήνα. Στις 1, 2 και 3 Ιουλίου στην Πλατεία Πρωτομαγιάς, στο πεδίον Άρεως.

Περισσότερα στο http://antiracistfestival.gr/

T-Shirt: History Makes Poverty

Είχα γράψει σχετικά με τα όσα θα δούμε και ακούσουμε αύριο, 2 Ιούλη, σε 5 διαφορετικές πόλεις, στα πλαίσια των συναυλιών του Live8.

Οι θέσεις μου γνωστές, ωστόσο γοητεύομαι από ανατροπή πάνω στην ανατροπή.



Στο Make Poverty History , κάποιοι βγάζουν τη γλώσσα και σαρκάζουν: History Makes Poverty. Είναι τυπωμένο σε Τ-shirt το οποίο φέρει ιστορικο χάρτη της Αφρικής με τις αποικιοκρατικές δυνάμεις και τις ημερομηνίες αποίκισης των εδαφών της Μαύρης Ηπείρου.

"Αιώνες ανερυθρίαστου αποικιακού επεκτατισμού και εκμετάλλευσης παρήγαν τη φτώχεια στην σημερινή Αφρική. Το T-shirt επιχειρεί να υπενθυμίσει το καθήκον της ευθύνης των 8 ισχυρότερων δυνάμεων του πλανήτη. Με στόχο να διορθωθούν τα σκόπιμα λάθη και παραλείψεις." Είναι το σκεπτικό πίσω από το σχέδιο.

Οι ενδιαφερόμενες (-οι) το αγοράζουν από το PhilosophyFootball.com

Face lifting στο ::::OPEN::::

Γραφιστική αποκατάσταση στη φάτσα του ::::OPEN::::, μια συλλογική προσπάθεια για "ανοικτή" επικοινωνία και προβληματισμό στο χώρο της ελληνικής blog-όσφαιρας.

Παιδιά, καλό μας ταξίδι! Με σύγχρονες, καινοτόμες και ριζοσπαστικές ιδέες που ξε-μπλοκάρουν από τα γρανάζια της συντηρητικής νεοελληνικής κουλτούρας.

Online δημοσκόπηση για τη δωρεά οργάνων

Παραθέτω το μήνυμα από τα εισερχόμενά μου:

Με την συμμετοχή σας σε αυτήν την έρευνα θα βοηθήσετε σε μελέτη κοινωνικού συνόλου, ώστε να αναπτυχθεί στη συνέχεια ανάλογη στρατηγική. Μας την προτείνει ο Στράτος Χατζηξηρός εξειδικευμένος Συντονιστής Μεταμοσχεύσεων, του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. (Περισσότερο θα μας βοηθήσουν τα σχόλιά σας) Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευτούν σε καθημερινή εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας.
Πατήστε ΕΔΩ και καταθέστε την άποψή σας.

Με εκτίμηση,
Vasilopoulos Georgios
Dimoskopisi


Ενδιαφέρουσα η τελευταία ερώτηση: Σε ερώτηση αν Πιστεύετε πως είναι καλό να γίνονται έρευνες απαντήσατε Ναι 95.8% Όχι 0.9% Δεν με ενδιαφέρει 3.3%. Αφού είναι καλό να γίνονται τέτοιες έρευνες, γιατί δεν γίνεστε μέλος, να ψηφίζετε με κωδικό και να δίνουμε αξιόπιστα αποτελέσματα;

Τελικά, μπορεί να πρόκειται για μια αξιόλογη και σοβαρή προσπάθεια για την καταγραφή τάσεων από έλληνες χρήστες του Διαδικτύου. Ας την υποστηρίξουμε.

Φωτογραφίες της μικρής μας

Τέλος από κλινική, ληξιαρχεία, αρχική αγορά pampers, παιδικό δωμάτιο και ένα σωρό άλλα πράγματα που φροντίζει ένας καινούριος πατέρας. Καιρός για φωτογραφίες και εκμάθηση των καινούργιων καθηκόντων: αλλαγή πάνας, μπάνιο, πλύσιμο και άπλωμα ρούχων που φέρνουν περισσότερο σε στρουμφ.

Μόλις μπούμε σε μια σειρά, θα φτιάξουμε και το blog που έγραφα σε προηγούμενο σημείωμα. Εδώ δεν είναι Σκανδιναβία να απολαμβάνει και ο πατέρας την άδεια πατρότητας. Αλλά για αυτό θα γράψω στο άμεσο μέλλον.

Ως τότε, φίλοι και γνωστοί, αρκεστείτε σε αυτές τις φωτογραφίες. Δεν είναι κουκλίνα;