Μέχρι τα 25 της η Έμιλι ήταν σαν όλες τις άλλες κοπέλες στα χωριά της Νέας Αγγλίας. Μετά το τέλος του αμερικανικού εμφύλιου απομονώθηκε τόσο πολύ κοινωνικά, ώστε έγινε ένας «τοπικός θρύλος». Το ντύσιμό της, ένα τυπικό βαμβακερό λευκό φόρεμα, ένα ακόμη σημάδι του αναχωρητισμού της, έγινε μύθος. Ήδη από το 1867 μιλούσε στους επισκέπτες της πίσω από μια πόρτα. Τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής της απέφευγε να τους αντικρίσει.
Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της ποίησής της είναι η αντισυμβατική χρήση σημείων στίξης (ειδικά παύλες) για την αποσαφήνιση του νοήματος, υποδηλώνοντας τον τόνο.
Οι πιο καλοί μου Γνώριμοι είναι εκείνοι
Που Λόγια δεν αλλάξαμε Μαζί –
Τ’ Άστρα που άγγελαν έλα στην Πόλη
Ποτέ δε Με σκέφτηκαν αγενή
Μόλο που στο Ουράνιο Κάλεσμά του
Δεν το κατόρθωνα ν’ ανταποκριθώ –
Η ακλόνητη – ευλαβική μου Όψη
Αβροφροσύνη τους φαινόταν αρκετή –
Dickinson, E. (2013). Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά. Ποιήματα και Επιστολές. Μτφρ. Σακελλίου Λ., Γρίβα Α., Μαντά, Φ. Εκδόσεις Gutenberg.
Η Έμιλι Ντίκινσον γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα στις 10 Δεκεμβρίου 1830.
Η Ψυχή διαλέγει τους Ομοίους της
Μετά σφαλνά τη Θύρα
Στη θεϊκή πλειοψηφία της
Άλλον να εισβάλλει δεν αφήνει
Ακλόνητη μετρά τους Ηνιόχους που σταματούν
Στην Ταπεινή της Πύλη
Ακλόνητη ο αυτοκράτωρ το γόνυ κλίνει
Επάνω στο χαλί της
Την ξέρω από μεγάλο έθνος
Διαλέγει Έναν
Μετά τις Βαλβίδες κλείνει της προσοχής της
Σαν Πέτρα
~ Emily Dickinson, 1862, Μετάφραση: Λιάνα Σακελλίου
~~~~~
The soul selects her own society,
Then shuts the door;
On her divine majority
Obtrude no more.
Unmoved, she notes the chariot's pausing
At her low gate;
Unmoved, an emperor is kneeling
Upon her mat.
I've known her from an ample nation
Choose one;
Then close the valves of her attention
Like stone.
