Τι το θέλω το ταξί; Αφού με χαλάει...

Είχα να πάρω ταξί κοντά 2 χρόνια τώρα. Προτιμώ για τις μετακινήσεις μου στο κέντρο το λεωφορείο. Κύρια γιατί θεωρώ ότι πρέπει να μετακινούμαστε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αλλά και γιατί απεχθάνομαι τις κουβέντες με τους οδηγούς των ταξί.

Σήμερα ξαναέκανα, από ανάγκη, το λάθος.

Κάθισα στη θέση του συνοδηγού ενός 50χρονου ταξιτζή και έκανα την κίνηση να φορέσω τη ζώνη ασφαλείας.

-Έλα ρε φιλαράκι, σιγά τα αυγά, δεν τρέχω...
-Καλά, αλλά αν δεν σας πειράζει, εγώ θα την φορέσω. Είναι θέμα ασφάλειας.
...
-Μαλ@κίες... Ζώνες και αηδίες. Να ήταν αυτό το πρόβλημα, μου λέει.
-Κοιτάξτε, δεν θέλω να συζητήσω. Δεν έχω όρεξη.
...
-Όχι πες μου, ποιος από αυτούς που βγάζουν τους νόμους για τους δρόμους ξέρει τι του γίνεται, συνεχίζει. Όσοι βγάζουν τους νόμους να τους εφαρμόζουν πρώτα για τον εαυτό τους.
...
-Ρε σου λέω όλοι αυτοί μας κλέβουν. Είναι ψεύτες, μου ξαναλέει.

Κοιτάζω μια έξω από το παράθυρο, μια το ρολόι μου. Την έκανα την μαλ@κία, μπήκα. Και ξέρω ότι δεν μπορώ να το βουλώσω. Θα σκάσω!

-Ποιοι είναι αυτοί που λένε ψέματα, τον ρωτάω. Οι επιστήμονες που βγάζουν τις στατιστικές; Που αποδεικνύουν ότι πολύ μεγάλο μέρος των ατυχημάτων συμβαίνουν με μικρές ταχύτητες μέσα στην πόλη;
-Αααα, τώρα μάλιστα. Όλοι αυτοί στα Πανεπιστήμια είναι ψεύτες. Κάθονται στα γραφειάκια τους και πουλάνε μούρη. Τους ξέρω. Όταν καίνε τα Πανεπιστήμια δεν βγαίνουν να πουν κουβέντα. Τώρα που μπαγλαρώσανε τον κοπρίτη μού βγήκανε και μού κάνουν τον καμπόσο. Αλήτες.
...
-Ποιον κοπρίτη;
-Τον Κύπριο, ντε.
-Α, σας παρακαλώ κύριε. Έχετε παιδιά; Θέλετε να τα κτυπάνε; Που ζούμε;
-Ρε, άκου τι σου λέω. Κοπρίτης. Πότε πρόλαβε κι έμαθε τι έγινε στο Πολυτεχνείο; Ήρθε για λίγες μέρες στη θεσσαλονίκη, μού 'θελε και πορείες. Καλά τον κάνανε.
-Έχετε παιδιά; Θέλετε να τα κτυπάνε όταν κατεβαίνουν στις πορείες;
-Τα δικά μου δεν πάνε σε πορείες.

Μόλις είδα στην Τσιμισκή τον ειδικό χώρο για αποβίβαση επιβατών ΤΑΧΙ, ζήτησα να κατέβω.
-Μα μου είπες Αριστοτέλους...
-Ναι, όπως σας είπα και ότι δεν έχω όρεξη για κουβέντα.

Άφριζα και κόρωνα. Υποσχέθηκα να ξαναμπώ σε TAXI μόνο και εφόσον δεν γίνεται να μετακινηθώ με άλλο τρόπο. Όχι για τα επόμενα 2 χρόνια. Αλλά για πάντα.


Υ.Γ. Όχι δεν τους τσουβαλιάζω όλους. Και ξέρω πολύ καλά ότι πρόκειται για δύσκολο επάγγελμα. Όμως δεν είναι το μόνο.

Η νεοσυντηρητική ιδεολογία ως δεκανίκι των βασανιστηρίων

Τελικά όλα συνδέονται μεταξύ τους. Στήνεις τους εκτελεστικούς μηχανισμούς, ενισχύεις το μεγάλο κεφάλαιο απομυζώντας τον κόσμο της εργασίας, υψώνεις ιδεολογικά φρούρια στα φυτώρια του πνεύματος. Η μεταφορά κρατουμενων με τη βία και τα βασανιστήρια τους είναι η άμεση, φυσική συνέχεια των όσων πρέπει να αποτελούν ντροπή για το ανθρώπινο είδος.



Αμπού Γκράιμπ, Γκουαντάναμο, Τρίπολη, Δαμασκός, Τασκένδη. Οι φωνές των βασανισμένων στα απανταχού της γης κελιά δεν μπορούν να μας αφήνουν ασυγκίνητους. Αποτελεί πλέον κοινή παραδοχή ότι με εντολές των Η.Π.Α. πάνω από 6000 άνθρωποι κρατήθηκαν και συνεχίζουν να κρατούνται παράνομα, χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες, χωρίς να μπορούν να δουν τις οικογένειές τους και χωρίς να δικαστούν.

Τα βασανιστήρια αποτελούν κοινή πρακτική στις φυλακές των χωρών στις οποίες μεταφέρονται οι κρατούμενοι με κουκούλες στα κεφάλια. Αν οι Αμερικανοί δεν μπορούν να "κάνουν τη δουλειά τους" σε χώρες που απαγορεύονται τα βασανιστήρια, τότε πάντα υπάρχουν κάποιοι σε αυτόν τον πλανήτη που δεν θα έλεγαν όχι. Με κάποιο αντάλλαγμα φυσικά...

Τώρα η Janis Karpinski, πρώην διευθύντρια των φυαλκών στο Αμπού Γκράιμπ δήλωσε σε ισπανική εφημερίδα ότι είναι πρόθυμη να καταθέσει ότι ο Ράμσφελντ προσωπικά έδωσε την άδεια για τα βασανιστήρια στις φυλακές. Κι αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη θεωρία που είχε αναπτύξει η ελίτ των Η.Π.Α., και των εμπορικών ΜΜΕ συμπεριλαμβανομένων, ότι μια ομάδα "κακών ανθρώπων" βασάνιζε κρατούμενους.

Το γιατί η δήλωση έγινε σε εφημερίδα της Ισπανίας είναι κατανοητό. Στις Η.Π.Α. επικρατεί μια "βαμβακερή" φίμωση των φωνών που είναι υπέρ της απόδοσης ευθυνών στην κυβέρνηση και πρόεδρο των Η.Π.Α.



Σε αυτόν τον παρανοϊκό κύκλο απαγωγών, βασανισμών, εξοπλισμών εις το όνομα του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" αυτό που πληρώνουμε είναι η συρρίκνωση των ατομικών μας δικαιωμάτων. Στις Η.Π.Α. ομάδες πρακτόρων της CIA έχουν καταρτήσει λίστες με ονόματα ακαδημαϊκών οι οποίοι απλά δεν δηλώνουν Ρεπουμπλικάνοι. Ο κατάλογος "The Professors: The 101 Most Dangerous Academics in America" ξεμπροστιάζει "τρομοκράτες, ρατσιστές και κομμουνιστές" οι οποίοι "θέλουν να σκοτώσουν τους λευκούς". Είναι το "πόνημα" του νεοσυντηρητικού ιδεολόγου David Horowitz.

H Fair Trade Hellas στη Θεσσαλονίκη

Η Fair Trade Hellas με χαρά σας προσκαλεί σε σειρά εκδηλώσεων στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Δώστε το παρόν, ενημερωθείτε για το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο, δείτε και αγοράστε τα πιο αντιπροσωπευτικά από τα προϊόντα του.

«Αυτές τις γιορτές χαρίστε αξιοπρέπεια...»

Κυριακή 3/12/06
Bazzar Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, 9ο χιλ. Πυλαίας - Θέρμης, 10:00-15:00μμ
2310-274472

Παρασκευή 15/12/06
Από τις 17:00 Πάρτυ με ζωντανή μουσική και πώληση προϊόντων σε συνεργασία με την ΜΚΟ Εθελοντική Εργασία Θεσσαλονίκης. Στέκι της ΕΕΘ, Μαραθώνος 9, Αμπελόκηποι
2310-726058

Σάββατο 16/12/06
Stand πώλησης προϊόντων και ενημέρωσης στο Yoga Center, Πτολεμαίων 36 (γωνία με Συγγρού), 4ος όροφος, 11:00 - 20:00
2310-508306

Κυριακή 24/12/06
Πεζόδρομος της Ικτίνου. Πώληση προϊόντων και ενημέρωση, σε συνεργασία με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων.


Σας περιμένουμε!!!

FAIR TRADE ΕΛΛΑΣ
www.fairtrade.gr

Ο Ατσαλάκωτος δήμαρχος δεν τσαλακώνει την ΕΛ.ΑΣ.

"Η νεοδημοκρατική πλειοψηφία στην ΤΕΔΚ, σε άλλο κλίμα, με την ψήφο του προέδρου της, Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, στη χθεσινή της συνεδρίαση, θεώρησε ότι δεν πρέπει να καταδικαστούν οι ακρότητες, έκρινε ότι «καλά κάνει τη δουλειά του» το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και δεν πέρασε ψήφισμα καταδίκης κατά των συγκεκριμένων αστυνομικών, που πρότεινε η μειοψηφία."

Είναι να μην καμαρώνεις με τέτοια ΟΟ που έχει η δημαρχάρα μας;

Πως κατάντησαν τα ανθρώπινα δικαιώματα

Το παραμορφωμένο από το ξύλο πρόσωπό του είναι το πρόσωπο των δικαιωμάτων όλων μας. Όσο δεν συνειδητοποιούμε το μέγεθος και το βάθος της επίθεσης που δεχόμαστε, τόσο παρόμοιες κι ακόμη πιο ντροπιαστικές εικόνες θα πολλαπλασιάζονται.

Το πιο επικίνδυνο δεν είναι το ξύλο. Όσο η συντονισμένη προσπάθεια να επιβληθεί μια άλλη, ψυχολογική μορφή βίας σε όσους "τολμάνε" να ξεμυτίσουν από τη βολή της καθημερινότητας.

«στην πορεία, αστυνομικές δυνάμεις υπέβαλαν εκατοντάδες νεαρούς σε σωματική έρευνα, όπου τους συναντούσαν, σε όλους τους κεντρικούς δρόμους. Τους απειλούσαν. "Πού πας;", ρώταγαν ψάχνοντας. Και ήταν 16χρονα που κατέβαιναν για πρώτη φορά σε διαδήλωση».

(...)

«Μετά την πρόταση σχεδίου νόμου για περιορισμό των διαδηλώσεων, ακολούθησε αρθρογραφία που δικαιολογούσε τη χρήση χημικών σε διαδηλώσεις και αποθάρρυνση συμμετοχής, διαστρεβλωμένες τηλεοπτικές μεταδόσεις διαδηλώσεων. Χτυπούν κάθε πορεία ανεξαρτήτως επεισοδίων, ανεξαρτήτως αν οι συμμετέχοντες είναι εκπαιδευτικοί ή συμβασιούχοι».

Ε, ναι, όταν οι υποκλοπές ακολουθούνται από απαγωγές Πακιστανών, όταν σιδηρογροθιές προτάσσονται απέναντι σε διαδηλωτές - καθηγητές, όταν όσοι καλούνται να μας προστατεύσουν βιαιοπραγούν ασύστολα, τότε η "πολιτεία", αυτό το μόρφωμα - έκτρωμα, οφείλει να κάνει χαρακίρι, αντί να ζητά απλά συγνώμη.

Ο Βύρωνας ξέρει καλά τον κώδικα των Σαμουράι. Ας τον εφαρμόσει αρχίζοντας από την πάρτη του. Οι υπόλοιποι κυβερνητικοί ας παραδειγματιστούν.

Αμέτε στο διάολο, το λοιπόν.

Ξημερώνοντας 17 Νοέμβρη

Το SMS στο κινητό μου τηλέφωνο έγραφε: «Flash Mob, Πλατεία Συντάγματος, ώρα 14.00. Θα φοράω μαύρο κασκόλ.».

Βρεθήκαμε περί τα 500 άτομα έξω από το κτίριο που ήταν το κοινοβούλιο της χώρας. Πριν λίγες ώρας παρανοϊκοί παρακρατικοί, νοσταλγοί ενός σκοτεινού παρελθόντος, είχαν καταλύσει το πολίτευμα. Ο νεαρός με το κασκόλ πέρασε στα χέρια μου ένα χαρτί με οδηγίες της τελευταίας στιγμής: «Φώναξε δυνατά ‘Κάτω η Χούντα’. Εξαφανίσου μετά».



Είχα μπει στο χορό και χόρευα. Μιλούσα μαζί της στο chat room ‘διεθνής ηλεκτρονικός ακτιβισμός’ 3 ώρες. Ήμουν ερωτευμένος με το δυναμικό της πνεύμα, τις γροθιές που πληκτρολογούσε στα e-mails της, κείμενα αλληλεγγύης και ερωτικής φλόγας.

Τα παιδιά στο τμήμα των Ηλεκτρολόγων είχανε στήσει ένα website. Δεν υπήρχε ομάδα συντακτών και μεταφραστών, φωτογράφοι και άλλοι «ειδικοί». Όλοι ανεβάζαμε κείμενα, φωτογραφίες και ηχητικά στις σελίδες και στο blog που είχαμε στήσει σε λίγα λεπτά. Είμαστε ένα μωσαϊκό από φοιτητές κυρίως από το χώρο των υπολογιστών, των δικτύων και εν γένει εραστές της τεχνολογίας.

Η Μαρία μετέδιδε τη ραδιοφωνική εκπομπή της μέσω Internet. Πιο πέρα, μια ομάδα έστελνε απευθείας εικόνες μέσα από τη σχολή. Μας άκουγαν και μας έβλεπαν σε όλο τον κόσμο. «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο…». Δυο πρωτοετείς είχαν σηκώσει μια κεραία και είχαμε παρεμβάλλει το μήνυμά μας ασύρματα στο δελτίο ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης.

Μέσα σε λίγες ώρες και πριν η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών και ο ΟΤΕ λάβουν εντολή για διακοπή της σύνδεσης της χώρας με το Internet, είχαμε στείλει e-mails ενημέρωσης και διαμαρτυρίας σε πάνω από 4000 πολιτικούς και δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο. Η ανταπόκριση ήταν μαζική. Μη κυβερνητικές οργανώσεις είχαν προκαλέσει ηλεκτρονικό black-out στις τραπεζικές συναλλαγές της χώρας με το εξωτερικό, ομάδες ακτιβιστών είχαν αποτρέψει αεροπλάνα να απογειωθούν με προορισμό την Ελλάδα.

Ξύπνησα κάθιδρος. Άνοιξα τον υπολογιστή και πληκτρολόγησα www.parliament.gr. Ήταν εκεί. «Καλημέρα, είσαι ελεύθερος για καφέ κατά τις 14.00;», έγραφε η Ξένια στο SMS της. «Είμαι. Είμαι ελεύθερος, καλή μου!».

Some Velvet Morning και U-Turn(Lili)

Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη φωνές σαν αυτή του Νίκου Κομνηνού στα μικρόφωνα της πόλης. Έχω ξαναγράψει για τις εκπομπές του Νίκου και το ότι τον θεωρώ, και δεν είμαι ο μόνος φυσικά, μεγάλο δάσκαλο στην καλή μουσική. Τώρα μπορείς να τον ακούς μέσω Internet από όπου κι αν βρίσκεσαι.

Τελευταία έχω πάθει ζημιά με δυο τραγούδια που μεταδίδει. Με το Some Velvet morning when I'm straight των Nancy Sinatra και Lee Hazlewood και το U-turn(Lili) από τους AaRON.

Ο Νίκος και οι μουσικές του επιλογές τέντωσαν τις χορδές μου τη Δευτέρα το βράδυ. Με γύρισαν 20 περίπου χρόνια πίσω τότε που όλα ήταν μουσική. Τότε που όλα τα ζούσα μέσα από τη μουσική. Κι αισθάνθηκα λεύτερος, ζωντανός. Ξανά μετά από πολύ καιρό.

Νίκο, να' σαι καλά.

Lee:
Some velvet morning when I'm straight
I'm gonna open up your gate
And maybe tell you 'bout Phaedra
and how she gave me life
and how she made it in
Some velvet morning when I'm straight

Nancy:
Flowers growing on the hill
Dragonflies and daffodils
Learn from us very much
Look at us but do not touch
Phaedra is my name

Lee:
Some velvet morning when I'm straight
I'm gonna open up your gate
And maybe tell you 'bout Phaedra
and how she gave me life
and how she made it in
Some velvet morning when I'm straight

Nancy:
Flowers are the things we knew
Secrets are the things we grew
Learn from us very much
Look at us but do not touch
Phaedra is my name

Lee:
Some velvet morning when I'm straight
Nancy:
Flowers growing on the hill
Lee:
I'm gonna open up your gate
Nancy:
Dragonflies and daffodils
Lee:
And maybe tell you 'bout Phaedra
Nancy:
Learn from us very much
Lee:
And how she gave me life
Nancy:
Look at us but do not touch
Lee:
and how she made it in

Συνάντηση της Fair Treade Hellas στη Θεσσαλονίκη

"Την Παρασκευή 17/11 οι εθελοντές Θεσσαλονίκης της Fair Trade Hellas συναντιούνται στο Εργατικό Κέντρο (Αριστοτέλους 32) στις 18:30. Αν θέλετε και εσείς να βοηθήσετε το 'δίκαιο εμπόριο' να εδραιωθεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ελάτε στη συνάντηση!

Θα γνωριστούμε και θα σας ενημερώσουμε για τα επόμενα ΄βήματα της δράσης μας. Η παρουσία και η συνμβολή σας στις προσπάθειες μας είναι σημαντική. Ελπίζω να μπορέσετε να έρθετε για να ...μετρηθούμε και να υπολογίσουμε τις δυνάμεις μας για την παρουσία της Fair Trade Hellas και του κινήματος του 'δίκαιου εμπορίου' στην Θεσσαλονίκη.

Μαρίνα Σάρλι
Πρόεδρος Fair Trade Hellas


FAIR TRADE ΕΛΛΑΣ
Νίκης 30
10557 Αθήνα
τηλ-φαξ 210 3614070
info@fairtrade.gr
www.fairtrade.gr


Όπως (περίπου) το έλαβα στο mailbox.

Φαινόμενο θερμοκηπίου: ρίξτε άγκυρα στα αεροπλάνα

"Η χρήση του αεροπλάνου είναι η κύρια υπεύθυνη για τη δημιουργία του φαινομένου του θερμοκηπίου. Υπολογίζεται ότι εκπέμπονται 8 εκατομμύρια τόννοι διοξειδίου του άνθρακα ετησίως εξαιτίας της αεροπλοΐας. Θα μπορούσαμε να κλείσουμε κάθε εργοστάσιο, να πάψουμε τη χρήση κάθε αυτοκινήτου και να σβήσουμε κάθε φως στη χώρα, αλλά τίποτα από αυτά δεν θα σταματούσε το φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη."



Η Plane Stupid είναι μια οργάνωση ακτιβιστών στη Βρετανία η οποία στις 6 Νοεμβρίου επιχείρησε να εμποδίσει τις πτήσεις αεροπλάνων.

Δεν είναι μόνο η αναφορά του Sir Nicholas Stern. Διαβάζω όλο και περισσότερα και από διαφορετικές πηγές για το πολύ πιθανό έως βέβαιο ενδεχόμενο να πάψει να υπάρχει σύντομα ανθρώπινος πολιτισμός στη Γη. Και τόσο περισσότερο σκέφτομαι ότι αν κάτι μπορεί να μας ενώσει είναι αυτή η επιτακτική ανάγκη για δράση προστασίας της ίδιας μας της ζωής.

Η.Π.Α.: Φράκτης 1125 χιλιομέτρων στα σύνορα με το Μεξικό

Δεν είναι ιδέα και πρακτική μόνο του Ισραήλ. Πρόσφατα διάβασα και μου έπεσε το σαγόνι ότι στις Η.Π.Α. εγκρίθηκε από το Κογκρέσσο η κατασκευή ενός φράκτη 1125 χιλιομέτρων στα σύνορα της χώρας με το Μεξικό, το κόστος του οποίου εκτιμάται στα 6 δις δολλάρια.

Σκοπός είναι ο τερματισμός της παράνομης μετανάστευσης. Τουλάχιστον αυτή ήταν και παραμένει η αιτιολογία στις Η.Π.Α. πριν τις πρόσφατες εκλογές προκειμένου να ξυπνήσουν τα ξενοφοβικά ανακλαστικά των αμερικανών πολιτών. Το πρόσφατο χαστούκι των ψηφοφόρων στην πολιτική του Μπους και των συνεργατών του δίνει μια ελπίδα. Αν και φοβάμαι ότι οι τύποι θα σαρώσουν τα πάντα στον πανικό του φευγιού τους.

Όπως σε κάθε περίπτωση ξενοφοβίας, οι "ξένοι" είναι αυτοί που παίρνουν τις δουλειές των "ιθαγενών". Άσχετα αν οι τελευταίοι αρνούνται πεισματικά να μαζέψουν τα πορτοκάλια, να καθαρίσουν τα σπίτια, να κουρέψουν το γκαζόν.

Κι άσχετα αν το ΑΕΠ της χώρας υποδοχής των μεταναστών αυξάνεται και εξαιτίας αυτών. Οι αριθμοί είναι παντού διαθέσιμοι, μεγάλο παιδί είσαι, μυαλό έχεις, θα τους βρεις.

Αυτό που ίσως δεν θα βρεις μπροστά σου είναι η αντικατάσταση της πολιτικής από την ηθικολογία. Κι εκεί χρειάζεται να δεις πέρα και πίσω από το φράκτη. Και σημαντικότερο να μην επιτρέψεις να υψωθεί. Είτε στις Η.Π.Α., είτε στο Ισραήλ, είτε στη γειτονιά και την καρδιά σου.

Επιστροφή

Διόρθωση 180 γραπτών. Προετοιμασία για τη βραδιά ενημέρωσης γονέων και κηδεμόνων. Πώς συμπεριφέρεται το κάθε παιδί στην τάξη και έξω από αυτή και γιατί; Αντιλαμβάνεται όσα ακούει; Δεν καταλαβαίνει εξαιτίας μου; Πρέπει κάτι να αλλάξω στον τρόπο επικοινωνίας μας; Τι προβλήματα αντιμετωπίζω μαζί του; Τι μπορεί να βιώνει στο περιβάλλον του; Τι ερεθίσματα έχει καθημερινά;

Θέλω, αλλά μπορώ να βοηθήσω; Θα το θελήσει ο γονιός του; Πώς θα σταθώ απέναντι στον πατέρα της μαθήτριάς μου; Πώς θα μιλήσω στην μητέρα που δεν καταλαβαίνει καλά τα ελληνικά; Πώς θα πείσω τον τάδε κηδεμόνα ότι το παιδί του μόνο κερδισμένο βγαίνει αν μας εμπιστευτεί;

Δύσκολα πράγματα που απαιτούν σκέψη, ξεκαθάρισμα στο μυαλό. Μέρες τώρα δούλευα σιωπηλά για όλες τις φατσούλες. Έτσι η Μαρία, αλλιώς ο Μανώλης. Που εμείς τον ξέραμε ως Σπετίμ και που έλειψε για δυο βδομάδες στην Αλβανία.

Όλα πήγαν καλά. Ήταν από τις βραδιές που ευχαριστήθηκα. Μιλούσα με γονείς για 2 1/2 ώρες. Ασταμάτητα. Μαθαίνεις από τους γονείς. Όχι μόνο για το παιδί τους, αλλά και για την ίδια τη ζωή. Παιδιά πρόσφατα χωρισμένων γονιών τα οποία βιώνουν ένα σοκ, παιδιά που άργησαν να μιλήσουν και τώρα δυσκολεύονται να μάθουν, παιδια φιλόδοξα με απαιτητικούς γονείς, παιδιά γονιών με υπερφίαλες στάσεις και συμπεριφορές. Γονείς του μόχθου και της βιοπάλης που στέκονται με το μέτωπο ψηλά. Που σε κοιτάνε και σε ακούνε γιατί "είσαι δάσκαλος". Γονείς που σου σφίγγουν το χέρι και σου λένε "ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου". Γονείς που ξινίζονται γενικώς.

Γυρίζω σπίτι με πονοκέφαλο από την ένταση. Κουβαλάω μέσα μου τις χαρές και τις λύπες όλων των παιδιών. Των παιδιών μου.

Αγκαλιάζω και φιλώ την κόρη μου. Το blog μπορεί να περιμένει...

«Σε σας μιλάω, γονείς...»

Αναμφισβήτητα σε ό,τι αφορά την πιο συγκλονιστική είδηση από τον Τύπο και την τηλεόραση μέσα στο 2006 πρέπει να είναι η εξαφάνιση του συνομήλικού μου και συνονόματού μου Αλέξανδρου από τη Βέροια και η ιστορία με τον βιασμό μιας μαθήτριας της Αμαρύνθου.

Τα μαντάτα δυσάρεστα. Οι εμπλεκόμενοι, παιδιά της δικής μου ηλικίας, και τα σενάρια εφιαλτικά.

Οι συναισθηματικές διαταραχές μέσα στην ελληνική οικογένεια μεγάλες, και μια μανία να ανακαλύψουν συμπτώματα παραβατικά στα παιδιά τους.

Η νέα λέξη που πιπιλίζουν σαν καραμέλα οι μεγάλοι είναι η παραβατικότητα.

Η νέα μόδα που κατασκευάζουν οι επιστήμονες για να φωτογραφίσουν ένα παιδί άτακτο, κακό, είναι η λεξοπαραβατική.

Ξαφνικά, κρίνονται - απορρίπτονται παιδιά που μέχρι σήμερα ήταν λίγο πιο ζωηρά ή παιδιά από ξένες χώρες με άλλη κουλτούρα.

Ολα αυτά συμπληρώνονται με εκφράσεις υποτιμητικές και με πολύ πολύ μυστήριο. Σε ερώτηση που θα θέσουμε εμείς οι μικρότεροι: Γιατί τόση υστερία έτσι ξαφνικά; Τόση ευαισθησία; Σπεύδουν να μας απαντήσουν ότι το κάνουν από ενδιαφέρον ουσιαστικό και αγάπη.

Ας μην τρελαθούμε, αγαπητοί μου γονείς, ανεκπαίδευτοι κατά τα άλλα. Από εσάς ξεκινά το πρόβλημα.

Ναι, σε σας μιλάω. Δεν γεννιέται κανείς έτσι ξαφνικά παραβάτης, ούτε μας χτύπησε ίωση παραβατικότητας από τη μια στιγμή στην άλλη.

Εσείς μας την εισάγετε μαζί με τα επώνυμα ρούχα - τα ακριβά αυτοκίνητα - τα σπίτια με τις πισίνες. Μέσα από την τηλεόραση - τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μας επιβραβεύουν με μπόνους, με έναν όρο, να σκοτώσουμε όλο και πιο πολλούς. Τέλος, μέσα από την αλλοδαπή ανεκπαίδευτη προβληματική baby sitter.

Θα σας θέσω κάποιες ερωτήσεις και αν έχετε θάρρος απαντήστε μας.

Πείτε μου, αν έχετε Θεό, πότε καθήσαμε στον καναπέ με παρατεταμένη αγκαλιά και χωρίς την πίεση του χρόνου του στρες σαν οικογένεια να μιλήσουμε για τους προβληματισμούς μας;

Να μιλήσουμε για ανθρώπους του πνεύματος και για την πρόοδο της επιστήμης;

Να τρέξουμε στη φύση;

Αφήστε, εγώ θα σας πω, γιατί από τρελό και από παιδί μόνο ακούς την αλήθεια.

Ποτέ. Με ακούτε. Ποτέ. Κάποτε όμως γινότανε. Τότε που υπήρχε το απόλυτο μέτρο σύγκρισης. Κάποτε, που συμβιβαζόσαστε με τη φτώχεια, αλλά ήσαστε ευτυχισμένοι γιατί ήσαστε τίμιοι. Αξιοπρεπείς. Δεν απορρίπτατε αξίες καθημερινές και η ζωή σας είχε χρώμα, γράφατε ποιήματα, διηγήματα την ώρα της δουλειάς.

Χωρίς να έχετε τίποτα, τα είχατε όλα.

Σήμερα παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό.

Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση.

Οι ανάγκες σας είναι άλλες. Τα θέλετε όλα χωρίς να μετράτε την τσέπη σας, αλλά τον εγωισμό σας.

Και να τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ακριβά ρούχα. Και να τα δάνεια και οι λογαριασμοί.

Ψέματα λέω; Αν λέω, να με κάψει ο Θεός.

Αλήθεια δεν είναι πως όπου βρεθείτε μιλάτε για μια Λάμπρου, μια Μπεζαντάκου και ένα νινί που σέρνει καράβια; Αλήθεια δεν είναι πως μιλάτε για παρανομίες και για εύκολο χρήμα; - ναρκωτικά - σεξ - αδικία - όπλα - θάνατο - fame story; Αυθάδεια και όλα αυτά μπροστά μας; Αυτό για σας λέγεται παιδεία, κουλτούρα;

Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη. Αχ! γονείς εσείς, ανεκπαίδευτοι και σαλταρισμένοι, ξύλο που σας χρειάζεται. Πέστε μου, για να μην τα πάρω, πότε είχαμε γονική παρουσία εμείς τα παιδιά του 21ου αιώνα; Πότε καθήσαμε ήρεμα στα γόνατά σας, έτσι, για να γνωριστούμε καλύτερα, να ανοίξουμε ένα βιβλίο του Καβάφη, του Ρίτσου, έναν Καζαντζάκη; Σαν εκείνο να δεις που διάβαζε η γιαγιά μας σε σας, «Ενα παιδί μετράει τα άστρα». Ποτέ. Ναι, ποτέ. Μας ακούτε νεοέλληνες και τσιφτετέλληνες γονείς; Ποτέ. Μας εκπαιδεύσατε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς αισθητική. Σε έναν κόσμο που κερδίζετε με τη δύναμη της υποταγής, του φόβου, του όπλου, τη μαγκιά και την πνευματική μιζέρια.

Αλλά όταν έρθει η ώρα να δείτε κατάμουτρα το δημιουργικό σας χάλι, την κατάντια σας, αντί να προσπαθήσετε να επανορθώσετε, λέτε πως δεν μας αναγνωρίζετε.

Προς Θεού τόσο εγωισμός, μα τόσο...

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

13 ετών

Μαθητής Α'τάξη Γυμνασίου

Βουλιαγμένης

"Αποκαθιστώντας" τον Ιωάννη Μεταξά

Οι συντάκτες του ΙΟΥ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας προεκτείνουν τεκμηριωμένα όσα έγραψα σχετικά με το "αντιστασιακό" παρελθόν του δικτάτορα Μεταξά.

Η φετινή επέτειος του ελληνοϊταλικού πολέμου αποδείχθηκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την (ανεπίσημη, αλλά πανηγυρική) αποκατάσταση του «αδικημένου» Ιωάννη Μεταξά από τα περισσότερα ΜΜΕ.

Γιατί τέτοια πρεμούρα φέτος; Γιατί τα εμπορικά ΜΜΕ βάλθηκαν να μας γαργαλήσουν τον ουρανίσκο; Και τι θα δούμε και ακούσουμε εν όψει της 17ης Νοέμβρη;

Καταλήψεις σχολείων: Σεξιστικά σκίτσα στο FREE του ΔΟΛ

Το FREE είναι ένα περιοδικό του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, το οποίο απευθύνεται σε νεαρόκοσμο και άρα και μαθητές και μαθήτριες. Στο τεύχος Νοεμβρίου παρουσιάζεται μια αφίσα με μια κοπέλα (ξε)ντυμένη με ποδιά γιαπωνέζας μαθήτριας, με φουσκωμένα και ξεκούμπωτα στήθη, κρατώντας ένα γλειφιτζούρι με υπονοούμενο. Το βάψιμο, η πόζα και το όλο στήσιμο του μοντέλου είναι επιλεγμένα προκλητικό. Στην κορυφή της αφίσας γράφει "Η μασκότ των καταλήψεων".

Στο εσωτερικό των σελίδων του ίδιου περιοδικού υπάρχει ιστορία με σκίτσα η οποία δείχνει συμμετέχοντες (αγόρια και κορίτσι) σε κατάληψη σχολείου να συνουσιάζονται.

Άραγε ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη και οι συνεργάτες του περιοδικού δεν αποτελούν, χωρίς να είναι οι μόνοι, ηθικούς αυτουργούς στο βιασμό των μαθητριών και μαθητών μας; Δεν είναι ανάγκη να ψάξουμε πολύ και να ρίξουμε ευθύνες μόνο σε 16χρονους. Έτσι απλά θα τελειώναμε εύκολα.

Οι ευθύνες βαρύνουν όλους που έχουν στα χέρια τους την πληροφορία και άρα την εξουσία να διαμορφώνουν συμπεριφορές και στάσεις.

Αλήθεια πως αισθάνονται οι "κύριοι και οι κυρίες" του τρέντικου-μη-χέσω περιοδικού τώρα που παιδιά σέρνονται σαν κομμάτια κρέας από τις τουαλέτες σχολείων στα τηλεπαράθυρα των μικροαστικών μας σαλονιών; Δίκαιος ο μισθός τους.

Κύριε Λαμπράκη, θα φτιάξετε καμιά σχετική κατάσταση στο Μέγαρο;

Κοινωνία της Πληροφορίας: Βρε πάρτε, βρε δεν θέλουμε!

Η ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ δεν αντέχει πλέον την ελληνική καθυστέρηση - «Σας δίνουμε κονδύλια και δεν τα παίρνετε»

«Δεν θα καθίσω να βλέπω να μη γίνεται τίποτα», τόνισε, χωρίς να παραλείψει να σημειώσει ότι «η Ε.Ε. δίνει πολλά στην ελληνική οικονομία· τα χρήματα υπάρχουν, αλλά δεν μπορώ και να υποχρεώσω την κυβέρνηση να τα πάρει».

Η επίτροπος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα προβλήματα της εκπαίδευσης. Μόνο το 36% των Ελλήνων δασκάλων χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές στην τάξη, σημείωσε, προσθέτοντας ότι, αν δεν αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις, δύσκολα η χώρα μας θα δείξει σημάδια προόδου. «Τα θεμέλια είναι η εκπαίδευση», είπε χαρακτηριστικά.

Βρε με το ζόρι να μας μορφώσουν αυτοί οι κουτόφραγκοι...

Μια απορία σχετικά με τις αποβολές στο σχολείο της Εύβοιας

Σίγουρα δεν έχουμε στοιχεία στα χέρια μας για τα όποια συμπεράσματα σχετικά με την υπόθεση βιασμού της 16χρονςη μαθήτριας. Διαβάζω όμως ότι

πενθήμερη αποβολή στους τέσσερις μαθητές που κατηγορούνται για το βιασμό της 16χρονης μαθήτριας από τη Βουλγαρία, αλλά και στην ίδια τη μαθήτρια, επέβαλε ο Σύλλογος Διδασκόντων του Λυκείου της Αμαρύνθου -απόφαση που αναμένεται να συζητηθεί.

O σύλλογος επέβαλε την ποινή της πενθήμερης αποβολής στη μαθήτρια με το αιτιολογικό ότι ακολούθησε το φίλο της στην τουαλέτα του σχολείου. Οι καθηγητές δεν απεφάνθησαν για τη μαθήτρια που φέρεται να βιντεοσκόπησε το συμβάν, καθώς πρόκειται για μαθήτρια του γυμνασίου και όχι του λυκείου.

Μα καλά, δεν ήταν σε κατάληψη το σχολείο; Τι αρμοδιότητα έχει ο σύλλογος διδασκόντων να επιβάλλει ποινές σε μαθητές όταν το σχολείο δεν λειτουργούσε; Γιατί αυτό το επιχείρημα πρόβαλε η υπουργός, και νομίζω σωστά έπραξε, όταν ζητήθηκε να αποδοθούν ευθύνες από τον κύριο Έβερτ στους εκπαιδευτικούς για όσες καταστροφές είχαν σημειωθεί σε υπό κατάληψη σχολεία.

Σύμπτυξη της ύλης για τα κενά της απεργίας

Το έστειλε φίλος με email και δεν γνωρίζω το δημιουργό του. Μόνον ότι είναι πολύ πετυχημένο.

Δώσε μου το κινητό σου παιδί μου!

Πλησιάζω το προαύλιο του σχολείου και βλέπω μια μητέρα μαθήτριάς μου να κρατάει το κινητό του παιδιού της. Η μάνα είναι εκενευρισμένη. Είναι βέβαιη ότι στο τηλέφωνο της κόρης της υπάρχει κάποιο "πονηρό" μήνυμα και προσπαθεί να το εντοπίει. Η μαθήτρια της Α' Γυμνασίου κλαίει.

Προσπερνώ σκεφτόμενος δυο πράγματα: α) πόσο κακό έχει κάνει η εκμετάλλευση από τους τηλε-κανίβαλους η υπόθεση βιασμού της 16χρονης μαθήτριας και β) πόση ανασφάλεια μπορεί να προκάλεσε σε ένα παιδί 14 χρονών η συμπεριφορά μιας υστερικής μητέρας μπροστά σε όλους τους συμμαθητές της.

Είμαστε γονείς και δάσκαλοι, άρα διπλά και τριπλά γονείς κάθε παιδιού που έρχεται στις τάξεις μας. Οι καιροί έχουν αλλάξει, τα μέσα διακίνησης πληροφοριών το ίδιο. Αυτό που οφείλει να παραμένει σταθερό είναι η αγάπη μας για τα παιδιά.

Κι αγάπη στις μέρες μας σημαίνει και ότι τα μαθαίνω να διαχειρίζονται την πληροφορία, να την αξιολογούν. Όχι να τη φοβούνται. Όχι να την εχθρεύονται.

Ε, όχι ο Μεταξάς και ο "πρώτος αντιστασιακός"!

Διάβασα post του Nick the Creek για τo άρθρο του Γιάννη Μαρίνου στο Κυριακάτικο Βήμα. Ο Μαρίνος, πολλές φορές με έχει εξοργίσει με την αντιδραστική σκέψη και γραφή και το δασκαλίστικο ύφος του. Ελάχιστες παραδέχθηκα ότι είχε όμως και δίκιο.

Όσα γράφει για την αρχική Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ είναι αληθινά, αφού:

από τον Αύγουστο του 1939 μέχρι τον Ιούνη του 1941 ο Χίτλερ και ο Στάλιν ήταν στην ουσία σύμμαχοι. Το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ του Αυγούστου 1939, δεν ήταν ένα απλό «Σύμφωνο μη-επίθεσης». Ηταν, επίσης, μια συμφωνία μοιρασιάς της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής ανάμεσα στα δυο κράτη. Για δυο χρόνια τρένα με ρώσικο στάρι και μεταλλεύματα διέσχιζαν τα σύνορα και τροφοδοτούσαν τη γερμανική οικονομία. Σε μερικά απ’ αυτά υπήρχαν και γερμανοί κομμουνιστές εβραίοι που είχαν βρεθεί στη Ρωσία για να γλιτώσουν από τη ναζιστική θηριωδία. Και όμως, παραδίδονταν από τον Στάλιν στον Χίτλερ. (60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ - Ηταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αντιφασιστικός;)

Τα περισσότερα μέλη του ΚΚΕ, το οποίο ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς, υπάκουγαν τυφλά στις γραμμές της ηγεσίας της ΕΣΣΔ.

Και όντως, στην αρχή πολλοί έλληνες κομμουνιστές, και όχι τροτσκιστές, ανέμεναν τους γερμανούς κατακτητές ως φίλους και δικούς τους ανθρώπους.

Χωρίς ο Μαρίνος να είναι ιστορικός και χωρίς να είμαι ούτε εγώ, μπορώ να εξοργιστώ ωστόσο όταν αποκαλεί το Μεταξά "πρώτο αντιστασιακό" του πολέμου του 1940.

...οι Ιταλοί θα έκαναν αναίμακτη παρέλαση ως την Αθήνα αν ο δικτάτορας δεν αντέκρουε με το υπερήφανο ΟΧΙ του τον ομοϊδεάτη του, Μουσολίνι, και - το ακόμη σημαντικότερο - αν δεν είχε μεριμνήσει κατά την περίοδο 1936-1940 για την προετοιμασία και τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων, για την αποτελεσματική άμυνα και την εξευτελιστική ήττα των Ιταλών.

Τότε γιατί κύριε Μαρίνο ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων, Αλέξανδρος Παπάγος και ο Μεταξάς αλληλοκατηγορούνταν κατά τη διάρκεια της ιταλικής εισβολής; Ο Παπάγος καταλόγιζε αδράνεια στον Μεταξά:

"Την απροκλητον Ιταλικήν επίθεσιν της 28ης Οκτωβρίου υπέστη η Ελλάς ούσα σχεδόν ανεπιτράτευτος".

Αλλά και ο υποστράτηγος Πετρουτσόπουλος, διευθυντής του γραφείου επιχειρήσεων της 8ης Μεραρχίας Ηπείρου, βεβαίωνε πως

"η ηγεσία δεν επίστευεν εις την νίκην, αλά ήθελε να ρίψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμήν των όπλων".

Είναι γνωστό ότι το πρώτο βάρος της ιταλικής επίθεσης σήκωσε το μικρό Απόσπασμα Πίνδου, υπό τον συνταγματάρχη Δαβάκη, και την πλάστιγγα έγειρε υπέρ του ελληνικού στρατού η 8η Μεραρχία υπό τον στρατηγό Κατσιμήτρο, ο οποίος ενήργησε παρά τις εντολές του Γενικού Επιτελείου της Αθήνας και έδωσε την κρίσιμη μάχη στο Καλπάκι.

Πηγές:
α) 60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ - Ηταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αντιφασιστικός;

β) Άρης, Ο Αρχηγός των Ατάκτων, Διονύσης Χαριτόπουλος

Ελληνική ξεφτίλα: Χωρίς Internet στο συνέδριο για το... Internet!

Ξέμειναν από... Internet στο Internet Governance Forum 2006! Στο 5 αστέρων ξενοδοχείο DIVANI APOLLON PALACE, όπου διεξάγεται το συνέδριο αρχικά είχαν προβλήματα με τις ασύρματες συνδέσεις. Αυτά τη Δευτέρα.

Την Τρίτη χωρίς να πολυζαλίσουν το θέμα, οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να διακόψουν τη σύνδεση παντελώς.

Σωστοί οι γίγαντες της κενο-τομίας, όπως την αποκαλεί για άλλο περιστατικό και ο Argos;

Αφού ρε παιδιά μας χαλάει τι την θέλουμε τη ρημάδα την τεχνολογία;

No Internet at United Nations 'Internet' summit

Υποθαλάσσια η κοροϊδία των Θεσσαλονικέων

Την ώρα που στου κουφού υπουργού την πόρτα βροντάμε όσο θέλει, ο Ατσαλάκωτος έκανε φύλλο και φτερό τις προεκλογικές υποσχέσεις του περί δημοψηφίσματος για την υποθαλάσσια αρτηρία στη Θεσσαλονίκη.



Έχουν γράψει σχετικά καλώντας σε αντίδραση το λαό της πόλης ο Argos στο thess.gr και στο We are not alone, όπως και ο Oneiros.