"Οι γιατροί είναι ανεύθυνοι, ανίκανοι και άρπαγες στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Η μόνη τους έννοια είναι η "κονόμα". Οι φαρμακευτικές κάνουν κουμάντο, η δικαιοσύνη τους αφήνει ατιμώρητους και ανθρώπινες ευτυχίες εξακολουθούν να χάνονται ΑΔΙΚΑ", είναι η προμετωπίδα του blog της Αμαλίας.
Διάβασα αρκετά από τα σημειώματά της σήμερα, αν και καταγράφει το Γολγοθά της εδώ και 1,5 χρόνο. Και αυτό το blog προσδίδει μιαν άλλη διάσταση στο προσωπικό, με άμεσες αντανακλάσεις στο ευρύτερα κοινωνικό. Θεωρώ τη γραφή της βαθιά πολιτική καθώς το νυστέρι της βγάζει στο φως τα πιο εσώετερά της.
Ξέρω, ξέρω... Κάποιες και κάποιοι αναζητούν τη συλλογικότητα και τη λειτουργία των θεσμών. Ας μου επιτραπεί να ανασηκώσω ελαφρά το φρύδι... Στις μέρες μας μόνοι στήνουμε τα γεφύρια, μόνοι τα κατεδαφίζουμε. Όπως και στην περίπτωση του blog για την υπόθεση του Άλεξ, ένα χέρι ανασηκώνεται και ζητά την ανθρωπιά μας.
Ας κοιτάξουμε πέρα από την δική μας καλογυαλισμένη καθημερινότητα. Αυτό βροντοφωνάζει και η Αμαλία στο ΓΙΑΤΡΟΣ.
1 σχόλιο:
Δήλωσα από την αρχή τη συμπαράστασή μου -δε γράφω συμπόνοια. Βέβαια τελευταία λίγο αηδίασα που όλοι την έμαθαν και προσπάθησαν να προβληθούν και μετρήσουν κάποιοι τις απουσίες και τις παρουσίες.
Δημοσίευση σχολίου