Τι κι αν τριγυρνάς καθημερινά στις blog-ογειτονιές του κόσμου; Τι κι αν αδειάζεις τα εσώψυχά σου πατώντας νυχθημερόν τα πλήκτρα σχολιάζοντας το ένα και το άλλο. Αν το monitor έχει λαμπαδιάσει και μετατραπεί σε πάρτυ μασκέ;
Αν οι εκ των έσω θεωρούμε τα blogs ως επανάσταση προς μια "δημοσιογραφία των πολιτών", οι από έξω δεν έχουν πάρει μυρωδιά. Να, στη Βρετανία, γράφει ο χθεσινός Guardian, όταν κόσμος ρωτήθηκε περί "Blogging" έφεραν το χέρι στο αυτί και φώναξαν, Πώς είπες, παιδάκι μου, Dogging;
Το τελευταίο είναι η καταραμένη συνήθεια ματάκηδων σε πάρκα αλλά και άλλους δημόσιους χώρους να ξεστραβώνονται δωρεάν με τις σεξουαλικές ακροβασίες τρίτων, τέταρτων, πέμπτων, κλπ.
Από τις τελευταίες μόδες στη Βρετανία είναι και το happy slapping. Περπατάς στο Hyde Park αμέριμνη και σκέφτεσαι τα περί αποχώρησης του Blair από το Κόμμα των Εργατικών; Λέμε τώρα... Ε, στα καλά του καθούμενου, σου 'ρχεται μια ξανάστροφη και πριν πάρεις μυρουδιά το ποιος και το τι, έχεις γίνει φίρμα σε video, έχεις σταλεί σε όλα τα κινητά της πιτσιρικαρίας. Από το απέναντι παγκάκι πέντε - έξι φακηδομούρηδες έχουν ξεσκιστεί να γελάνε με τη φάτσα σου.
Ε, το happy slapping είναι γνωστότερο από το IpodCasting στους Βρετανούς. Άλλοι όροι για τους οποίους ρωτήθηκαν οι 1000 Βρετανοί που πήραν μέρος στην έρευνα ήταν:
flashmobbing: στέλνουμε SMS ή/και emails και σκάμε μύτη προσυνεννοημένα σε δημόσιο χώρο και κάνουμε οργανωμένο χαβαλέ, χάπενινγ, ή και παίρνουμε πολιτική θέση.
metrosexual: άρρεν αστικού κέντρου ο οποίος χάνει την αίσθηση του χρόνου καθώς φτιασιδώνεται στον καθρέφτη, παρφουμαρίζεται και μετά φορτώνει την πιστωτική του στα κατά τόπους Hondos.
Αφορμή το άρθρο από τον Guardian με τίτλο: Dogging beats blogging in public imagination.
1 σχόλιο:
link για το άρθρο;
Δημοσίευση σχολίου