Σε όλο την Ιστορία οι άνθρωποι κινούμαστε με βάση το συμφέρον, άλλοτε συλλογικό, άλλοτε ατομικό, άλλοτε στο καθαρά υποσυνείδητο, άλλοτε ξετσίπωτα συνειδητά. Οι μελετητές και οι επιστήμονες είναι εδώ για να μας ανοίξουν τα κεφάλια σε μονοπάτια που άλλοι θέλουν να μας κρύβουν με ένα σωρό αερολογίες...
Τα παραπάνω φαίνεται να ισχύουν και κατά την περίοδο προ του 1821.
Κι αυτό μας οδηγεί ακόμη πιο πίσω. Από πού αντλούν την οικονομική δύναμη οι αρματολοί; Είναι μόνον οι λείες ή μην τυχόν κι αναλάμβαναν κι άλλες αρμοδιότητες; Αναλύοντας τη μαρτυρία του Κασομούλη για τον Νικόλαο Στορνάρη και το αρματολίκι του Ασπροποτάμου, ιχνηλατεί τους τρόπους και τις οικονομικές συμπεριφορές των αρματολών: «Ο αρματολός που μας παρουσιάζει ο Κασομούλης ασκεί μια εξουσία, [...], εξομοιώνεται με τον πληθυσμό ως προς τις οικονομικές του δραστηριότητες [...]. Λοιπόν έχει ζευγάρια και ενοικιάζει τις προσόδους, το φόρο. [...]. Και, βεβαίως, τα ζευγάρια αφήνουν περίσσευμα, τα πρόβατα αφήνουν περίσσευμα, και αυτά τα περισσεύματα περνάνε στο κύκλωμα της αγοράς» (σ.
186-187).
Αρματολοί με οικονομική δύναμη