Όσο και να διαφέρουν οι αντιλήψεις, μια είναι η πίστη που καθορίζει όλους τους κλάδους του Χριστιανισμού: η πίστη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας, που έδωσε τη ζωή του από αγάπη για τους συνανθρώπους του. Ήταν ο ήρωας της αγάπης, ένας ήρωας χωρίς εξουσία, που δε χρησιμοποιούσε βία, που δεν ήθελε να κυβερνάει, που δεν ήθελε να έχει τίποτα. Ήταν ένας ήρωας που ήθελε να είναι, να δίνει, να μοιράζεται.
Αυτές οι ιδιότητες άρεσαν πολύ στους φτωχούς Ρωμαίους, αλλά και σε μερικούς πλούσιους, που πνίγονταν μέσα στον εγωκεντρισμό τους. Ο Ιησούς μιλούσε στις καρδιές των ανθρώπων, αν και από τη μεριά της η διανόηση τον θεωρούσε το λιγότερο αφελή. Αυτή η πίστη στον ήρωα της αγάπης κέρδισε χιλιάδες οπαδούς. Πολλοί από αυτούς άλλαξαν τον τρόπο της ζωής τους ή έγιναν μάρτυρες οι ίδιοι.
Από το βιβλίο του Έριχ Φρομ "Να Έχεις ή να Είσαι;".
Με αυτό και μερικά ακόμη φιλοσφικά κείμενα στις αποσκευές, ξεκινάμε το ταξίδι με λαχτάρα να σκεφτούμε, να ενδοσκοπήσουμε και να συνεχίσουμε το δύσκολο δρόμο προς τα εμπρός ως Άνθρωποι που μαθαίνουν καθημερινά να Είμαστε και όχι να Έχουμε. Αλλά και με τη λαχτάρα να χαρούμε τη φύση, τη συντροφιά αγαπημένων προσώπων, τα λόγια και τις ιστορίες τους. Να χαρούμε αυτό που Είμαστε και όχι αυτό που έχουμε. Να χαρούμε τη στιγμή που περικλείει την αιωνιότητα. Την αλήθεια που δεν είναι η άκρη του νήματος, αλλά το νήμα το ίδιο.
Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου