Θέλαμε να δειπνήσουμε σε εστιατόριο. Κάπου που να μην υπάρχει συνωστισμός και κάπνα. Άκαπνοι και οι δυο, έγκυος, τότε η Μαρία. Σε όσα εστιατόρια στη Θεσσαλονίκη τηλεφώνησα για τραπέζι σε χώρο μη καπνιστών, πήρα την απάντηση ότι δεν υφίσταται τέτοιος χώρος στο δικό τους μαγαζί. Μαζί με μια «ξινίλα» και απορία για το «βούρλο» που τηλεφωνούσε…
Θυμάστε εκείνη την ιστορία με την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιες υπηρεσίες; Την οδηγία να υπάρχουν διαφορετικοί χώροι για καπνιστές και μη καπνιστές σε καφέ, bar και εστιατόρια; Ναι, για την Ελλάδα του 2003 γράφω, τότε που υπουργός Υγείας ήταν ο Αλέκος Παπαδόπουλος.
Δεν θυμάστε τίποτα, ε; Και πώς να είναι διαφορετικά;
Στην εφορία σήμερα, σε τέσσερα γραφεία τα τασάκια ήταν μπουκωμένα μέχρι το λαιμό από γόπες. Οι βαρυποινίτες σταμάτησαν το σπάσιμο της πέτρας. Κάτι από ταινία των αδελφών Κοέν.
Τζούρα, φραπεδιά, σφραγίδα, υπογραφή, τι θέλετε; Τουλάχιστον η υπάλληλος ξεφύσησε τον καπνό προς το πλάι της.
Θα είμαι ειλικρινής. Δεν διαμαρτυρήθηκα. Πρόσωπο με πρόσωπο με τον εκπρόσωπο του κράτους κλεφτοκοτά, αισθάνομαι σχολιαρόποαιδο που το εξετάζουν στη γεωμετρία την ώρα που ο διαβήτης έχει σπασμένη μύτη και το τρίγωνο έχει φαγωμένη την ορθή γωνία του.
Στην Αγγλία υπάρχει εδώ και καιρό η πρόταση της καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος, στο δρόμο της Ιρλανδίας και της Σκοτίας. Οργανώσεις πολιτών, όπως η FOREST (Freedom Organisation for the Right to Enjoy Smoking Tobacco), οργανώνονται, συνδιαλέγονται, αναγνωρίζουν το δικαίωμα στο κάπνισμα, αλλά και στον καθαρό αέρα, δρουν συλλογικά και αντιτίθενται στο σχέδιο της καθολικής απαγόρευσης. Υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να συνυπάρχουν καπνιστές και μη καπνιστές σε κοινούς μεν χώρους, αλλά χωρίς να εμποδίζουν οι μεν τους δε.
Το αστείο είναι ότι στην καμπάνια, η Ελλάδα αναφέρεται ως χώρα η οποία έχει ρυθμίσει το θέμα. Πώς; Με χώρους που έχουν ειδική άδεια και χώρους οι οποίοι εξαερίζονται πολύ καλά! Αυτό και αν είναι παραπλάνηση! Θετική μεν, αλλά παραπλάνηση!
Πριν δυο χρόνια, ίσως είχαμε κάποια πιθανότητα για ένα τραπέζι σε χώρο μη καπνιστών. Αλλά και αν δεν βρίσκαμε δεν πολύ-χαλιόμασταν. Είπαμε να είμαστε ανεκτικοί.
Τώρα με το νεογέννητό μας θα είναι πολύ δύσκολο να αποδεχθούμε την ελληνική πραγματικότητα και στο θέμα της εξόδου!
4 σχόλια:
θοδωρη δεν μπορω να πιστεψω οτι επιτρεπεται το καπνισμα στις δημοσιες υπηρεσιες. Και να επιτρεπεται, ειναι θεμα τροπων να μην καπνιζεις την ωρα που δουλευεις, ή την ωρα που μιλας σε καποιον. Φαντασου να πηγαινες σε εναν δικηγορο και να καπνιζε την ωρα που του μιλουσες! Μουτζα με τη μια!
Ζητα τα δικαιωματα σου με σθενος. Αν το κρατος δεν μας βοηθαει θα τα παρουμε μονοι μας!
(και μουτζα στα εστιατορια που δεν εχουν χωρο καπνιστων και μη).
ΥΓ αληθεια ξερετε οτι στα ελληνικα τσαντιρια που ονομαζονται πανεπιστημια καπνιζουν μεσα στην αιθουσα, ακομα και στις εξετασεις?
παρεπιμπτοντως, χωρις τιποτα προσωπικο, την μια φορα που ημουν στο αεροδρομιο Μακεδονια ηταν μια τυπισσα που καπνιζε ακριβως κατω απο την ταμπελα οτι απαγορευεται. Της λεω, κοιταχτε λιγο την ταμπελα.
Την κοιταει, με κοιταει, και τραβαει μια τζουρα ακομα αδιαφορη! Ηθελα να χω ενα νεροπιστολο στην τσεπη να της διαλυσω το τσιγαρο και την ξινοφατσα :-)
Γιάννη το είχε πει ο Εμμανουήλ Ροΐδης τον 19ο αιώνα :
"εν Ελλάδι ενός νόμου χρείαν έχομεν, περί εφαρμογής των κειμένων νόμων".
Θοδωρή η FOREST είναι αυτό που λένε "industry front group", μια οργάνωση δηλαδή στημένη από την βιομηχανία καπνού για να παριστάνει την αυθόρμητη οργάνωση πολιτών. Eίναι κατά 96% επιχορηγούμενη από τις εταιρίες καπνού.
Από την άλλη, αν εμείς εδώ είμαστε στο ένα άκρο, οι Αγγλοσάξωνες έχουν πέσει στο άλλο με την αντικαπνιστική υστερία.
Δημοσίευση σχολίου