South East Asia Earthquake και Tsunami weblog

Το τσουνάμι στο Πουκέτ άφησε την Paola di Maio με λιγότερο από 4 λίτρα νερού, αλλά με τη σύνδεσή της στο Internet ζωντανή! Καθώς ο πανικός επισκεπτοταν μαζί με τη φρίκη την περιοχή συνοδεία ελικοπτέρων, διαπίστωσε ότι έλειπε ένα πράγμα: η πληροφορία.

Μια ομάδα από ενθουσιώδεςι υποστηρικτές της δύναμης του web, έστησαν ένα blog - το
SEA-EAT, το South East Asia Earthquake και Tsunami weblog. Το έχουν επισκεφτει 21000 άνθρωποι μόνο σε μια μέρα, μετατρέποντάς το στην πλεον αξιόλογη πύλη πληροφοριών και παροχής λεπτομερειών και στοιχείων αγνοουμένων.

SOS τσουνάμι!

Ο Danny Schechter και η ομάδα του Mediachannel.org καλούν σε μια παγκόσμια κινητοποίηση για βοήθεια στους πληγέντες της Ασίας.

Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε τις εικόνες από την πρόσφατη καταστροφή στις περιοχές της Νότιας Ασίας. Ο αριθμός των νεκρών έχει ξεπεράσει και επίσημα πλέον τους 130000!

Χάρη στα ΜΜΕ, οι φρικιαστικές λεπτομέρειες των δραματικών στιγμών της πλανητικής φρίκης είναι δύσκολο να παρακαμφθούν. Καθώς τα εμπορικά ΜΜΕ δίνουν την δέουσα προσοχή στο παγκόσμιο γεγονός, είναι η ώρα για να τεθεί το θέμα της ευθύνης των ΜΜΕ.

Καλούμαστε τώρα επιτακτικά - πέρα από την καταγραφή της καταστροφής - να κινητοποιήσουμε μια παγκόσμια απάντηση, επιτρέποντας εκατομμύρια να βοηθήσουν τον κόσμο στη Σρι Λάνκα, στην Ινδία, στο Μπαγκλαντές, στη Μπούρμα, στην Ταϋλάνδη, στις Μαλδίβες, στην Ινδονησία και αλλού.

Η ομάδα του MediaChannel καλεί τους ανθρώπους των ΜΜΕ - σε εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, περιοδικά , δικτυακούς τόπους και blogs, καλωδιακά δίκτυα - να ενωθούν σε μια παγκόσμια έκκληση για γενναιώδωρη βοήθεια.

Στη μεγαλύτερη καταστροφή στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας, η ομάδα του MediaChannel καλεί σε έναν παγκόσμιο τηλεμαραθώνιο για βοήθεια, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Ας το ονομάσουμε SOS Τσουνάμι!

Ένα Παιδί Γεννιέται!

Οι επόμενοι 9 μήνες της ζωής μας με τη Μαρία θα είναι συναρπαστικοί. Ένα παιδί γεννιέται! Έψαξα στο Internet για ένα καλό βιβλίο. Μια επίσκεψη στα κεντρικά βιβλιοπωλεία δεν μου άφησε καμία αμφιβολία. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα την αγορά του, είτε είστε γονείς, είτε σκοπεύετε να γίνετε. Το "Ένα παιδί γεννιέται" είναι μοναδικό στο είδος του και μέχρι σήμερα έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες και έχει πουλήσει πάνω από 40.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.

Οι συγκλονιστικές φωτογραφίες του κορυφαίου ιατρικού φωτογράφου Lennart Nilsson συνδυάζονται με το εξαιρετικά κατανοητό κείμενο του καθηγητή Lars Hamberger. Έτσι παρουσιάζει με απόλυτη σαφήνεια και χρονική σειρά το εκπληκτικό "θαύμα" που συντελείται όταν γεννιέται ένα παιδί. Περιγράφει πώς εξελίσσεται η ζωή μέσα στη μήτρα, πώς σχηματίζεται η καρδιά, ο εγκέφαλος, τα μάτια, τα χέρια, τα πόδια του μωρού και γενικά τι συμβαίνει σε κάθε στιγμή της εγκυμοσύνης. Αποκαλύπτει επίσης πώς δημιουργείται μια νέα ζωή με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης, φτάνοντας μέχρι και το επίπεδο της μικρογονιμοποίησης.

Συμμετοχική Δημοκρατία και Internet

Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τολμούν και φέρνουν έναν φρέσκο αέρα στον τρόπο επικοινωνίας με τους πολίτες. Χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά τις νέες τεχνολογίες και ειδικότερα τον Παγκόσμιο Ιστό, έχουν δημιουργήσει τα απαραίτητα κανάλια για την ανταλλαγή ιδεών και πληροφόρησης.

Στο democracy.pasok.gr θα διαπιστώσετε την κινητικότητα του Γιώργου Παπανδρέου, την κινητοποίηση των μελών του και θα "γονιμοποιήσετε" την πολιτική σας σκέψη. Μπορείτε να εγγραφείτε ως "φίλοι" και να διαφωνήσετε ή συμφωνήσετε με όσα γράφονται. Πολύ καλή πρόταση και αυτή του Open Democracy με πλούσιο περιεχόμενο.

Σε έναν ανεπτυγμένο κόσμο όπου οι νέες τεχνολογίες καλύπτουν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, οι προτάσεις του Παπανδρέου και των προοδευτικών πολιτών δεν φέρνουν την ανανέωση για την ανανέωση και μόνο. Πυροδοτούν τη συμμετοχή σε μια όχι κατ' όνομα δημοκρατία, αλλά σε μια πραγματικά "Συμμετοχική Δημοκρατία".

"Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΦΡΑΣΤΙΚΟ ΞΟΡΚΙ"

O Χρήστος Κάτσικας είναι γνωστός στο χώρο της εκπαίδευσης για την ειλικρινή του γλώσσα και την κριτική του ματιά. Στο άρθρο του με θέμα "Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΦΡΑΣΤΙΚΟ ΞΟΡΚΙ, στα ίχνη… της χαμένης αθωότητας", ομολογεί όσα δεν τολμάμε οι υπόλοιποι. Πως η σημερινή δομή της κοινωνίας όχι μόνον δεν δημιουργεί ευκαιρίες για όλους, αλλά ότι περιθωριοποιεί τους αδύνατους. Μέρες που έρχονται ας προβληματιστούμε και δράσουμε και λίγο πιο πέρα από τα κατά τόπους εμπορικά κένρα... Η Έκθεση της UNICEF για την "Κατάσταση των παιδιών στον κόσμο" περιλαμβάνει πραγματικά συγκλονιστικά στοιχεία!

«ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»

Θεωρώ την εκπομπή του Στέλιοy Κούλογλου, "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" την πλεόν αξιόλογη δημοσιογραφική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης. Στο ανανεωμένο site της εκπομπής, www.rwf.gr μπορείτε να ενημερωθείτε για τις προσεχείς προβολές. Επίσης να εγγραφτείτε στο newsletter για να ενημερώνεστε μέσω email. Από τις πιο αποδοτικές και αποτελεσματικές χρήσεις newsletter στην Ελλάδα.

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου, στις 10:00 το βράδυ απο την ΝΕΤ
"Μερικές μέρες πριν την κρίσιμη απόφαση της Ε.Ε. για την ένταξη της Τουρκίας , μία μεγάλη έρευνα με όλα όσα συμβαίνουν για την γειτονική χώρα αλλά δεν μεταδίδονται από τις ειδήσεις: στο Ντιγιραμπακίρ, την πολιτική πρωτεύουσα των Κούρδων της Τουρκίας , οι πολύνεκρες μάχες μεταξύ των ανταρτών του Οτσαλάν - που εξακολουθεί να κινεί τα νήματα από την φυλακή - και του τουρκικού στρατού έχουν τους τελευταίους μήνες πολλαπλασιασθεί. Στην Κωνσταντινούπολη η κίνηση «Κόκκινο Μήλο» αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και ζητά την επέμβαση του στρατού. Ανάμεσα στους αντιευρωπαϊστές και ο περιβόητος πρύτανης του Πανεπιστημίου που πριν μερικούς μήνες είχε απειλήσει να καταλάβει την Ελλάδα και την Κύπρο. Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη ο πρύτανης εξηγεί γιατί θα χρειαζόταν να σκοτωθούν 135.000 Τούρκοι στρατιώτες ώστε να τα καταφέρει !!

Αποκαλυπτικές είναι και οι ακραίες ισλαμιστικές και αντιευρωπαϊκές δηλώσεις του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στις αρχές της δεκαετίας του 90, τις οποίες η εκπομπή ανακάλυψε στα τουρκικά τηλεοπτικά αρχεία. Με αφορμή τις δηλώσεις αυτές, η εκπομπή παρουσιάζει το κρίσιμο και εξαιρετικά ενδιαφέρον πολιτικό παιχνίδι που παίζεται στην γειτονική χώρα. Για να περιορίσει την δύναμη των στρατιωτικών - που είχαν στείλει και τον ίδιο στην φυλακή - ο Ερντογάν είναι υποχρεωμένος να παίξει το ευρωπαϊκό χαρτί και να ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις οι οποίες διχάζουν σήμερα τους ηγετικούς κύκλους της Τουρκίας. Στο πλευρό του ένας άλλοτε πανίσχυρος Τούρκος ναύαρχος που ομολογεί μπροστά στον φακό ότι ήταν τα συνεχή στρατιωτικά πραξικοπήματα τα οποία έχουν οδηγήσει την Τουρκία στην σημερινή της κατάσταση...

Πόσο όμως βαθιά έχουν προχωρήσει οι αλλαγές και πόσο έτοιμη είναι η Τουρκία να μπει στην Ευρώπη; Πέντε χρόνια μετά την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ «Τουρκία, ο άγνωστος γείτονας» , ο Στέλιος Κούλογλου βρίσκει τους ήρωες εκείνου του επεισοδίου για να διαπιστώσει αν και πώς άλλαξε η ζωή τους μετά την συμφωνία του Ελσίνκι. Τον δημοσιογράφο Ραγκίπ Ντουράν, που είχε φυλακισθεί για μια συνέντευξη με τον Οτσαλάν, έναν δάσκαλο που δούλευε και σε ένα καρβουνιάρικο για να τα βγάλει πέρα, τον ακτιβιστή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ακιν Μπιρντάλ, που γλίτωσε εκ θαύματος από την δολοφονική επίθεση του τουρκικού παρακράτους…"

Πόλεις χωρίς αυτοκίνητα - Προς μία πολιτισμένη κινητικότητα

Στο σχετικό άρθρο του στα ΝΕΑ, ο Ηλίας Μπεριάτος, Καθηγητής Χωροταξικού και Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, καταλήγει:

Το μήνυμα της 22ας Σεπτεμβρίου έχει πολλαπλή σημειολογία. Το I.X. αυτοκίνητο αντιπροσωπεύει όλα τα στοιχεία του καταναλωτισμού της εποχής μας, ο οποίος δημιουργεί συνεχώς και συστηματικά πλασματικές ανάγκες. Γι' αυτό, πέραν της δημόσιας ευθύνης, η υπεύθυνη προσωπική στάση κάθε ευαισθητοποιημένου πολίτη αλλά και των κοινωνικών οργανώσεων απέναντι στα αντικοινωνικά καταναλωτικά πρότυπα, μπορεί να δώσει νέες και ελπιδοφόρες προοπτικές για ένα σιωπηρό αλλά ισχυρό κοινωνικό κίνημα με σκοπό την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος.

Τροχαία ατυχήματα: η εγχώρια τρομοκρατία

Μπορεί το ζέπελιν και όλα τα συστήματα ασφαλείας να απέτρεψαν κάποιο τρομοκρατικό χτύπημα το οποίο μας έπεισαν ότι θα μπορούσε να μας συμβεί κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να αποτρέψει την εγχώρια τρομοκρατία μας: την απερισκεψία, την προχειρότητα, την ανευθυνότητα και επιπολαιότητά μας.

Πληρώνουμε κάθε μέρα το βαρύ φόρο σε αίμα στην άσφαλτο. Σήμερα με 7 ακόμη νεκρούς μαθητές οι οποίοι μετέβαιναν στους Παρολυμπιακούς Αγώνες. Η τραγωδία σε επανάληψη. Και όλοι μας, ανεύθυνοι υπεύθυνοι, σε μια κοινωνία που πριμοδοτεί την ταχύτητα, την αλόγιστη χρήση αυτοκινήτου, την απερισκεψία και την ατιμωρησία.

Δεν έχουμε ανάγκη από ξένους τρομοκράτες. Είμαστε όλοι τρομοκράτες στην καθημερινότητά μας. Καιρός να σταθούμε μια στιγμή και να σκεφτούμε τι κάνουμε σε αυτή τη χώρα. Πως καταντήσαμε τη ζωή μας. Απλά, αβίωτη!

Διεθνές Συνέδριο: Η πληρο-φόρηση στην εποχή της ψηφιακής επικοινωνίας

Σύγχρονοι Ήρωες Πολέμου - Η περίπτωση της Jessica Lynch

Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης μέσω της δημιουργίας εικόνων – συμβόλων αποτελεί ένα ιδεολογικό – πολιτικό μέσο της σύγχρονης κρατικής εξουσίας και των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (Μ.Μ.Ε.).

Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, η χειραγώγηση των Μ.Μ.Ε. σε καιρό πολέμου στοχεύει στην καθιέρωση ενός σύγχρονου ήρωα πολέμου, ο οποίος οφείλει να αποτελεί καθολικά αποδεκτό σημείο αναφοράς. Ο σύγχρονος ήρωας πολέμου δεν είναι ένας ξένος προς εμάς? είναι ένας από εμάς, φορέας τόσο των εξωτερικών μας χαρακτηριστικών μας, όσο και της κουλτούρας μας, των αδυναμιών μας, των φόβων, των διλημμάτων, των φιλοδοξιών και τις εξάρσεών μας.

Ο σύγχρονος ήρωας πολέμου παρεμβαίνει στην προσωπική τηλεοπτική μας πραγματικότητα με την απαραίτητη αγοραία και ταυτόχρονα υπνωτική δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας, η οποία καθιερώνεται ως το «μόνο αληθινό». Λειτουργώντας ως φορέας παγκοσμιοποίησης διαμορφώνεται και παγιώνεται από την οικουμενική δύναμη της τηλεοπτικής μετάδοσης.

Οι μηχανισμοί εξουσίας κατασκευάζουν την εικόνα των σύγχρονων ηρώων πολέμου ως τυποποιημένα προϊόντα, αντικαθιστώντας, έστω και προσωρινά, τους σταρ της βιομηχανίας του θεάματος. Κοινή τους γλώσσα είναι η επίκληση της θυσίας για την πατρίδα, το πάθος για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

...

Οφείλουμε μια σταδιακά αυξανόμενη στροφή προς θέματα «πολιτικής παιδείας», «οικολογίας της πληροφορίας» και δημιουργίας μια «πέμπτης εξουσίας ενεργών πολιτών» οι οποίοι να απαιτούν περισσότερη ηθική, αλήθεια, σεβασμό της δεοντολογίας και του ρόλου των δημοσιογράφων οι οποίοι να δρουν με βάση τη συνείδηση τους και όχι με βάση τα συμφέροντα των ιδιοκτητών των ομίλων των Μ.Μ.Ε.

(απόσπασμα εισήγησης)

Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο. Και χωρίς υποστήριξη!

Στα λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θεσσαλονίκης δεν υπήρχε καμία αναρτημένη ενημερωτική ανακοίνωση σχετικά με την "Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο" της 22ας Σεπτεμβίου. Αναρωτιέμαι:

α) πόσοι επιβάτες γνωρίζουν ότι την 22α του Σεπτέμβρη δικαιούνταν δωρεάν μετακίνηση από τα μοναδικά μέσα μαζικής μεταφοράς της "συμπρωτεύουσας", από τις 17.00 μέχρι τις 24.00;

β) πόσο αποτελεί πολιτική επιλογή η μετακίνηση του κοινού με τα μέσα μαζικής μεταφοράς από τους φορείς της πόλης;

γ) μέχρι πότε, ως επιβάτες του Ο.Α.Σ.Θ., θα ανεχόμαστε τον καπνό του οδηγού, τα άσματα από το ραδιόφωνό του και τις προσωπικές του κρίσεις για τη λειτουργία ή μη του κλιματιστικού του λεωφορείου;

Χαμηλό επίπεδο πολιτικής

Η πτώση του ελικοπτέρου και οι συνακόλουθοι χειρισμοί της κρίσης απέδειξαν ότι επιστρέφουμε σε μια καθημερινότητα με χαμηλό επίπεδο πολιτικής. Τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη.

Τέτοιου είδους καταστάσεις δεν προκύπτουν από παρθενογενέσεις. Ούτε, ωστόσο, ο κρατικός μηχανισμός μπορεί να αντιδράσει σε σπασμωδικές και άκριτες αλλαγές στελεχών.

Είναι αποκαρδιωτικό να διαπιστώνουμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτέλεσαν το μόνο επιτυχημένο μεταπολιτευτικό όραμα της αστικής τάξης της χώρας. Εργαζόμενοι, επιχειρηματίες και διανοούμενοι οφείλουν να θέσουν νέες μακροπρόθεσμες στρατηγικές οι οποίες να βασίζονται σε ανεξάρτητα από κομματικούς εναγκαλισμούς σχέδια. Είναι η μόνη διέξοδος από το τέλμα του τελευταίου καιρού.

Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Κούβα

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα τελέσει την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2004 τα εγκαίνια του ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην Αβάνα, παρουσία του προέδρου της Κούβας Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος θα του παραδώσει το κλειδί του ναού. Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου, από τις 22 έως τις 26 Ιανουαρίου, γίνεται με πρόσκληση του Φιντέλ Κάστρο ο οποίος έχει εκφράσει μεγάλο ενδιαφέρον για το έργο της Ορθόδοξης εκκλησίας και το θαυμασμό του για το έργο του κ. Βαρθολομαίου. Η ιστορική επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Κούβα αναμένεται να συγκεντρώσει παγκόσμιο ενδιαφέρον και είναι ένα άνοιγμα του Κάστρο στη Δύση, μετά την αντίστοιχη πρόσκληση προς τον Πάπα Ιωάννη Παύλο.

Αποτελεί λοιπόν μια θαυμάσια ευκαιρία για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να μην περιοριστεί στα εγκαίνια του ναού, αλλά να θέσει το θέμα της μετάλλαξης του καθεστώτος του Κάστρου και αναγνώρισης εκ μέρους του των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον λαό της Κούβας.

Περιστολή του Internet στην Κούβα

Η χρήση του Internet στην Κούβα είναι πολύ περιορισμένη και υπό στενή παρακολούθηση. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο κατόπιν κυβερνητικής άδειας, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αξιωματούχοι του καθεστώτος Φιντέλ και οι γιατροί. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της τηλεφωνικής εταιρίας της Κούβας, Etesca, οι επίδοξοι παραβάτες θα εντοπίζονται με ειδικά τεχνικά συστήματα, μέσω του τηλεφωνικού τους λογαριασμού. Με τον τρόπο αυτό θα εμποδίζεται η σύνδεσή τους στο Internet.

Η κυβέρνηση της Κούβας υποστηρίζει ότι, προχώρησε στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με στόχο να εφαρμόσει ένα καθεστώς ελέγχου στις υπηρεσίες πλοήγησης του διαδικτύου, αποτρέποντας έτσι τις τυχόν υποκλοπές κωδικών πρόσβασης, τις απάτες, καθώς και την παράνομη χρήση του συγκεκριμένου μέσου.

Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τις επιβεβαιώσεις για την αύξηση του αριθμού των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη χώρα, παραμένουν βασικά εμπόδια στην πρόσβαση του κοινού. Σε 100 ανθρώπους αναλογούν μόλις 4 τηλεφωνικές γραμμές. Τα υψηλά τέλη των διεθνών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων καθώς και η σπανιότητα των γραμμών προς τον εξωτερικό κόσμο, οι οποίες παρακολουθούνται αποτρέπουν τη σύνδεση με κάποιον πάροχο υπηρεσιών Internet από το εξωτερικό.

Η χρήση της υπηρεσίας του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, προϋποθέτει ότι οι χρήστες συμφωνούν στην παρακολούθησή τους από την αρμόδια κρατική αρχή. Επίσης η πρόσβαση στα Internet καφέ απαγορεύεται στους Κουβανούς. Επιτρέπεται μόνο στους ταξιδιώτες στη χώρα και αφού αυτοί επιδείξουν το διαβατήριό τους. Οι παραπάνω περιορισμοί έχουν δημιουργήσει μια καλά οργανωμένη μαύρη αγορά, τόσο αγοραπωλησίας ονομάτων χρηστών και κωδικών, όσο και χρόνου πρόσβασης σε εξαπλάσιες τιμές ενός μηνιάτικου στην Κούβα.

Οι κουβανοί αξιωματούχοι καταγγέλλουν τους αμερικανούς και το εμπάργκο το οποίο έχουν επιβάλλει ως υπεύθυνους για τους απαρχαιωμένους υπολογιστές στη χώρα. Ωστόσο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον εξοπλισμό των δημόσιων υπηρεσιών της Κούβας.

«Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας»

Οι φυλακισμένοι αντιφρονούντες της Κούβας φαίνεται να έχουν «ξεχαστεί» ακόμη και από την Αριστερά της Ευρώπης. Μερικά μέλη της, προς μεγάλη τους ντροπή, έφτασαν στο σημείο να υπερασπιστούν την εκτέλεση τριών αντρών από μια οπλισμένη διμοιρία, όταν οι πρώτοι προσπάθησαν να δραπετεύσουν αρπάζοντας ένα πλοίο από το λιμάνι της Αβάνα. Οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορούν να εφαρμόζουν δυο μέτρα και δυο σταθμά.

Το καθεστώς του Κάστρο είναι ένα από τα πολλά καθεστώτα, όπως αυτό του Ουζμπεκιστάν, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν την παρανοϊκή ατμόσφαιρα που επικρατεί από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου μέχρι τις μέρες μας, προκειμένου να καταστείλουν τις όποιες εσωτερικές αντίθετες φωνές. Τα περισσότερα επικαλούνται την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας, ενώ άλλα ελπίζουν να διαφύγουν από τη διεθνή επιτήρηση αν υποστηρίξουν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».

Αποτέλεσμα είναι η κατά 20 τοις εκατό αύξηση στις κρατήσεις συγγραφέων σε ολόκληρο τον κόσμο. Από χώρα σε χώρα οι υπάρχοντες νόμοι εφαρμόζονται είτε πιο αυστηρά, είτε δημιουργούνται καινούργιοι, όπως ο Patriot Act στις Η.Π.Α., οι οποίοι ψαλιδίζουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες έκφρασης.

Η περίπτωση του Adolfo Fernandez Sainz

Ο Adolfo Fernandez Sainz είναι ένας ανάμεσα στους κουβανούς διανοούμενους που βρίσκονται φυλακισμένοι στο Holguin, στο ανατολικό μέρος του κυρίως νησιού της Κούβας, 730 χιλιόμετρα από το σπίτι του στην Αβάνα. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, Julia Nunez Pacheco, ο Sainz βρίσκεται φυλακισμένος σε ένα μικροσκοπικό κελί χωρίς τρεχούμενο νερό, ηλεκτρικό ρεύμα ή τις απόλυτα απαραίτητες παροχές υγιεινής. Η απεργία πείνας που πραγματοποίησε ο ίδιος τον Ιούνιο είχε ως αίτημα την συχνότερη επαφή του με την οικογένειά του. Ωστόσο οι αρχές δεν επέτρεψαν τη συνάντησή του με τη γυναίκα του όταν μαζί με μια ομάδα συγγενών του πραγματοποίησαν το κοπιαστικό ταξίδι επίσκεψής του το προηγούμενο φθινόπωρο.

Ο ίδιος κατάφερε να γράψει και να διαρρεύσει στείλει μέσα από τη φυλακή ένα άρθρο – καταπέλτη με το οποίο κατακρίνει σφοδρά το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο και τις διαρκείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όπως σημειώνει ο Sainz, μερικοί Κουβανοί είναι τόσο απελπισμένοι και αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν το παραδεισένιο νησί του Κάστρο που θα ρίσκαραν οτιδήποτε, ακόμη και την θανατική ποινή προκειμένου να δραπετεύσουν.

Υπάρχουν σοβαροί φόβοι ότι το εκδικητικό καθεστώς της Κούβας μετά την δημοσίευση του άρθρου του Sainz, μπορεί να στραφεί όχι μόνο κατά του ίδιου του φυλακισμένου, αλλά και κατά της οικογένειάς του. Θα ισχυριστούν ότι ο Sainz και οι συγκρατούμενοί του, όπως η οικονομολόγος Marta Beatriz Roque Cabello, η οποία εκτίει ποινή 20 ετών, είναι προδότες και κατάσκοποι του αμερικανού προέδρου Bush.

Η μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο

Οι παραπάνω συλλήψεις φανερώνουν ότι η Κούβα αποτελεί την μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο και ότι ο πρόεδρός της Φιντέλ Κάστρο έχει μεταμορφωθεί στο «Μέγιστο Ηγέτη» των εχθρών της ελευθερίας του τύπου.

Οι καταδικασθέντες συχνά δημοσίευαν άρθρα στον ξένο τύπο, κύρια των Η.Π.Α. Ας σημειωθεί ότι στην Κούβα δεν επιτρέπονται ανεξάρτητα ή ιδιωτικά μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κάποιοι από αυτούς είχαν τολμήσει να ξεκινήσουν δυο παράνομες εκδόσεις μέσα στην ίδια την Κούβα: την “De Cuba” και την “Luz Cubana”, γεγονότα δίχως προηγούμενο στα 44 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον Κάστρο.

Μερικοί από τους Κουβανούς αντιφρονούντες είναι:
α) η Marta Beatriz Roque Cabello, συγγραφέας και οικονομολόγος,
β) ο Bernardo Arevalo Padron, δημοσιογραφός και διευθυντής του Linea Sur Press, ενός ανεξάρτητου πρακτορείου ειδήσεων στο Cienfuegos,
γ) ο Raúl Rivero Castañeda, ποιητής, βιβλιοθηκονόμος, διευθυντής του CubaPress
δ) ο Adolfo Fernández Sainz, δημοσιογράφος.

Οι περισσότεροι από τους παραπάνω είχαν φυλακιστεί και στο παρελθόν από το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο, όταν είχαν ανοικτά εκφράσει τη γνώμη τους κατά του τυραννικού καθεστώτος της Κούβας. Κάποιοι έπειτα από αρκετά χρόνια στη φυλακή αποφυλακίστηκαν μετά τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών.

Οι αγριότητες της 18ης Μαρτίου 2003

Αφορμή αποτέλεσε η σύλληψη και φυλάκιση 26 ανεξάρτητων δημοσιογράφων μαζί με άλλους 50 αντιφρονούντες διανοούμενους στις 18 Μαρτίου 2003. Ήταν αρχές Απρίλη όταν τα δικαστήρια της Κούβας καταδίκασαν τον κάθε ένα από τους αντιφρονούντες σε ποινές φυλάκισης μεταξύ 14 και 27 χρόνων μετά από δίκες – φιάσκο. Η μιας μόλις ημέρας ακροαματική διαδικασία πραγματοποιήθηκε πίσω από κλειστές πόρτες και αναφέρθηκε ότι δεν υπήρχε επαρκής χρόνος υπεράσπισης των κατηγορούμενων.

Ο κύριος λόγος για την καταδίκη των 76 αντιφρονούντων που επικαλέστηκαν οι δικαστές αφορά την συνεργασία των κατηγορούμενων με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής «κατά της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιτότητας του κράτους», το οποίο αποτελεί αδίκημα σύμφωνα με τα άρθρα α) 91 του ποινικού κώδικα της Κούβας και β) του άρθρου 88 για την «προστασία της εθνικής ανεξαρτησίας». Το τελευταίο είναι επίσης γνωστό και ως «νόμος φίμωτρο» και απαγορεύει την μετάδοση πληροφοριών σε οργανισμούς και μέσα μαζικής επικοινωνίας του εξωτερικού. Τα παραπάνω παραβιάζουν σαφώς το Άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Κούβα, η μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο

Στην Κούβα δεν σε λογοκρίνουν μόνο στις μέρες μας – σε πετάνε στη φυλακή.

Με αυτήν την απλή, ωστόσο περιεκτική πρόταση οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα, ξεκινούν την έντονη διαμαρτυρία τους κατά της καταπάτησης βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων και των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο.

100 suns - Φωτογραφίες πυρηνικών δοκιμών

Στο www.michaellight.net θα βρείτε καταπληκτικές φωτογραφίες από τη φρίκη των πυρηνικών δοκιμών των Η.Π.Α. Πολλές από αυτές δεν υπάρχουν πλέον αφού, είτε σκόπιμα, είτε όχι, έχουν καταστραφεί.

Dogville

Η τελευαταία ταινία του Lars Von Trier, Dogville, με την καθιερωμένη στην υποκριτική της απήχηση απέναντί μας Nicole Kidman, αποδεικνύει ότι υπάρχουν ακόμη τα τρομερά παιδιά του κινηματογράφου. Χωρίς οπτικά εφέ, ειδικούς ήχους και χολλυγουντιανά τερτίπια, o κινηματογραφιστής της Δανίας ξαναχτύπησε. Έβγαλε μπροστά όλες μας τις νευρώσεις, τις υποκρισίες και ανασφάλειες.

Η Grace (Nicole Kidman) αντιπροσωπεύει τον ξένο, τον άγνωστο. Είναι όλοι οι μετανάστες, οι άγνωστοι οι οποίοι έρχονται να διαταράξουν το κατεστημένο μας. Στην αρχή δεχόμαστε, υπό συνθήκες πάντα, να μείνουν διακριτικά πλάι μας. Καθώς αυτοί μας εξυπηρετούν, εμείς σταδιακά βολευομάστε και τους εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο. Γινόμαστε σε τέτοιο σημείο σφετεριστές που φορτώνουμε διαρκώς τον "ξένο" με ότι δεν θέλουμε να βρωμίσουμε τα χέρια μας.

Η αρχική απόσταση στην οποία τον κρατάμε είναι καθαρά υποκριτική. Σύντομα θα θελήσουμε να ξαπλώσουμε μαζί του, όχι από έρωτα, αλλά από μια κτηνώδη ανάγκη μεγαλύτερης επιβολής μας . Ο συνεχής βιασμός του "ξένου" από όλα τα μέλη της κοινότητας είναι συνωμοτικός.

Όταν το θύμα αποφασίσει να αντιδράσει και να σπάσει τα δεσμά του, η κοινότητα συσπειρώνεται στις "ηθικές αξίες" και το κατεστημένο. Εφευρίσκονται επιφάσεις και η σιωπή αποτελεί το κοινό όπλο. Η προδοσία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια διαρκή προσπάθεια επιβολής, η οποία φτάνει στο ύστατο σημείο: να αλυσωδέσει τον "ξενο" με σκοπό την προστασία της κοινότητας και των αξιών της.

Όταν το θύμα συνειδητοποιεί τη θέση του, μπορεί και οφείλει να αντιδράσει. Είτε θα φτάσει στα όρια της συγχώρεσης και θα δικαιολογήσει την ανθρώπινη φύση, είτε θα εκδικηθεί, γιατί πολύ απλά οι δήμιοί του αν συνεχίσουν να υπάρχουν θα συνεχίσουν το κακό.