Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα τελέσει την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2004 τα εγκαίνια του ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην Αβάνα, παρουσία του προέδρου της Κούβας Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος θα του παραδώσει το κλειδί του ναού. Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου, από τις 22 έως τις 26 Ιανουαρίου, γίνεται με πρόσκληση του Φιντέλ Κάστρο ο οποίος έχει εκφράσει μεγάλο ενδιαφέρον για το έργο της Ορθόδοξης εκκλησίας και το θαυμασμό του για το έργο του κ. Βαρθολομαίου. Η ιστορική επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Κούβα αναμένεται να συγκεντρώσει παγκόσμιο ενδιαφέρον και είναι ένα άνοιγμα του Κάστρο στη Δύση, μετά την αντίστοιχη πρόσκληση προς τον Πάπα Ιωάννη Παύλο.
Αποτελεί λοιπόν μια θαυμάσια ευκαιρία για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να μην περιοριστεί στα εγκαίνια του ναού, αλλά να θέσει το θέμα της μετάλλαξης του καθεστώτος του Κάστρου και αναγνώρισης εκ μέρους του των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον λαό της Κούβας.
Τρίτη, Ιανουαρίου 20, 2004
Περιστολή του Internet στην Κούβα
Η χρήση του Internet στην Κούβα είναι πολύ περιορισμένη και υπό στενή παρακολούθηση. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο κατόπιν κυβερνητικής άδειας, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αξιωματούχοι του καθεστώτος Φιντέλ και οι γιατροί. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της τηλεφωνικής εταιρίας της Κούβας, Etesca, οι επίδοξοι παραβάτες θα εντοπίζονται με ειδικά τεχνικά συστήματα, μέσω του τηλεφωνικού τους λογαριασμού. Με τον τρόπο αυτό θα εμποδίζεται η σύνδεσή τους στο Internet.
Η κυβέρνηση της Κούβας υποστηρίζει ότι, προχώρησε στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με στόχο να εφαρμόσει ένα καθεστώς ελέγχου στις υπηρεσίες πλοήγησης του διαδικτύου, αποτρέποντας έτσι τις τυχόν υποκλοπές κωδικών πρόσβασης, τις απάτες, καθώς και την παράνομη χρήση του συγκεκριμένου μέσου.
Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τις επιβεβαιώσεις για την αύξηση του αριθμού των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη χώρα, παραμένουν βασικά εμπόδια στην πρόσβαση του κοινού. Σε 100 ανθρώπους αναλογούν μόλις 4 τηλεφωνικές γραμμές. Τα υψηλά τέλη των διεθνών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων καθώς και η σπανιότητα των γραμμών προς τον εξωτερικό κόσμο, οι οποίες παρακολουθούνται αποτρέπουν τη σύνδεση με κάποιον πάροχο υπηρεσιών Internet από το εξωτερικό.
Η χρήση της υπηρεσίας του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, προϋποθέτει ότι οι χρήστες συμφωνούν στην παρακολούθησή τους από την αρμόδια κρατική αρχή. Επίσης η πρόσβαση στα Internet καφέ απαγορεύεται στους Κουβανούς. Επιτρέπεται μόνο στους ταξιδιώτες στη χώρα και αφού αυτοί επιδείξουν το διαβατήριό τους. Οι παραπάνω περιορισμοί έχουν δημιουργήσει μια καλά οργανωμένη μαύρη αγορά, τόσο αγοραπωλησίας ονομάτων χρηστών και κωδικών, όσο και χρόνου πρόσβασης σε εξαπλάσιες τιμές ενός μηνιάτικου στην Κούβα.
Οι κουβανοί αξιωματούχοι καταγγέλλουν τους αμερικανούς και το εμπάργκο το οποίο έχουν επιβάλλει ως υπεύθυνους για τους απαρχαιωμένους υπολογιστές στη χώρα. Ωστόσο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον εξοπλισμό των δημόσιων υπηρεσιών της Κούβας.
Η κυβέρνηση της Κούβας υποστηρίζει ότι, προχώρησε στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με στόχο να εφαρμόσει ένα καθεστώς ελέγχου στις υπηρεσίες πλοήγησης του διαδικτύου, αποτρέποντας έτσι τις τυχόν υποκλοπές κωδικών πρόσβασης, τις απάτες, καθώς και την παράνομη χρήση του συγκεκριμένου μέσου.
Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τις επιβεβαιώσεις για την αύξηση του αριθμού των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη χώρα, παραμένουν βασικά εμπόδια στην πρόσβαση του κοινού. Σε 100 ανθρώπους αναλογούν μόλις 4 τηλεφωνικές γραμμές. Τα υψηλά τέλη των διεθνών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων καθώς και η σπανιότητα των γραμμών προς τον εξωτερικό κόσμο, οι οποίες παρακολουθούνται αποτρέπουν τη σύνδεση με κάποιον πάροχο υπηρεσιών Internet από το εξωτερικό.
Η χρήση της υπηρεσίας του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, προϋποθέτει ότι οι χρήστες συμφωνούν στην παρακολούθησή τους από την αρμόδια κρατική αρχή. Επίσης η πρόσβαση στα Internet καφέ απαγορεύεται στους Κουβανούς. Επιτρέπεται μόνο στους ταξιδιώτες στη χώρα και αφού αυτοί επιδείξουν το διαβατήριό τους. Οι παραπάνω περιορισμοί έχουν δημιουργήσει μια καλά οργανωμένη μαύρη αγορά, τόσο αγοραπωλησίας ονομάτων χρηστών και κωδικών, όσο και χρόνου πρόσβασης σε εξαπλάσιες τιμές ενός μηνιάτικου στην Κούβα.
Οι κουβανοί αξιωματούχοι καταγγέλλουν τους αμερικανούς και το εμπάργκο το οποίο έχουν επιβάλλει ως υπεύθυνους για τους απαρχαιωμένους υπολογιστές στη χώρα. Ωστόσο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον εξοπλισμό των δημόσιων υπηρεσιών της Κούβας.
«Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας»
Οι φυλακισμένοι αντιφρονούντες της Κούβας φαίνεται να έχουν «ξεχαστεί» ακόμη και από την Αριστερά της Ευρώπης. Μερικά μέλη της, προς μεγάλη τους ντροπή, έφτασαν στο σημείο να υπερασπιστούν την εκτέλεση τριών αντρών από μια οπλισμένη διμοιρία, όταν οι πρώτοι προσπάθησαν να δραπετεύσουν αρπάζοντας ένα πλοίο από το λιμάνι της Αβάνα. Οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορούν να εφαρμόζουν δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Το καθεστώς του Κάστρο είναι ένα από τα πολλά καθεστώτα, όπως αυτό του Ουζμπεκιστάν, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν την παρανοϊκή ατμόσφαιρα που επικρατεί από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου μέχρι τις μέρες μας, προκειμένου να καταστείλουν τις όποιες εσωτερικές αντίθετες φωνές. Τα περισσότερα επικαλούνται την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας, ενώ άλλα ελπίζουν να διαφύγουν από τη διεθνή επιτήρηση αν υποστηρίξουν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».
Αποτέλεσμα είναι η κατά 20 τοις εκατό αύξηση στις κρατήσεις συγγραφέων σε ολόκληρο τον κόσμο. Από χώρα σε χώρα οι υπάρχοντες νόμοι εφαρμόζονται είτε πιο αυστηρά, είτε δημιουργούνται καινούργιοι, όπως ο Patriot Act στις Η.Π.Α., οι οποίοι ψαλιδίζουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες έκφρασης.
Το καθεστώς του Κάστρο είναι ένα από τα πολλά καθεστώτα, όπως αυτό του Ουζμπεκιστάν, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν την παρανοϊκή ατμόσφαιρα που επικρατεί από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου μέχρι τις μέρες μας, προκειμένου να καταστείλουν τις όποιες εσωτερικές αντίθετες φωνές. Τα περισσότερα επικαλούνται την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας, ενώ άλλα ελπίζουν να διαφύγουν από τη διεθνή επιτήρηση αν υποστηρίξουν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».
Αποτέλεσμα είναι η κατά 20 τοις εκατό αύξηση στις κρατήσεις συγγραφέων σε ολόκληρο τον κόσμο. Από χώρα σε χώρα οι υπάρχοντες νόμοι εφαρμόζονται είτε πιο αυστηρά, είτε δημιουργούνται καινούργιοι, όπως ο Patriot Act στις Η.Π.Α., οι οποίοι ψαλιδίζουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες έκφρασης.
Η περίπτωση του Adolfo Fernandez Sainz
Ο Adolfo Fernandez Sainz είναι ένας ανάμεσα στους κουβανούς διανοούμενους που βρίσκονται φυλακισμένοι στο Holguin, στο ανατολικό μέρος του κυρίως νησιού της Κούβας, 730 χιλιόμετρα από το σπίτι του στην Αβάνα. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, Julia Nunez Pacheco, ο Sainz βρίσκεται φυλακισμένος σε ένα μικροσκοπικό κελί χωρίς τρεχούμενο νερό, ηλεκτρικό ρεύμα ή τις απόλυτα απαραίτητες παροχές υγιεινής. Η απεργία πείνας που πραγματοποίησε ο ίδιος τον Ιούνιο είχε ως αίτημα την συχνότερη επαφή του με την οικογένειά του. Ωστόσο οι αρχές δεν επέτρεψαν τη συνάντησή του με τη γυναίκα του όταν μαζί με μια ομάδα συγγενών του πραγματοποίησαν το κοπιαστικό ταξίδι επίσκεψής του το προηγούμενο φθινόπωρο.
Ο ίδιος κατάφερε να γράψει και να διαρρεύσει στείλει μέσα από τη φυλακή ένα άρθρο – καταπέλτη με το οποίο κατακρίνει σφοδρά το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο και τις διαρκείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όπως σημειώνει ο Sainz, μερικοί Κουβανοί είναι τόσο απελπισμένοι και αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν το παραδεισένιο νησί του Κάστρο που θα ρίσκαραν οτιδήποτε, ακόμη και την θανατική ποινή προκειμένου να δραπετεύσουν.
Υπάρχουν σοβαροί φόβοι ότι το εκδικητικό καθεστώς της Κούβας μετά την δημοσίευση του άρθρου του Sainz, μπορεί να στραφεί όχι μόνο κατά του ίδιου του φυλακισμένου, αλλά και κατά της οικογένειάς του. Θα ισχυριστούν ότι ο Sainz και οι συγκρατούμενοί του, όπως η οικονομολόγος Marta Beatriz Roque Cabello, η οποία εκτίει ποινή 20 ετών, είναι προδότες και κατάσκοποι του αμερικανού προέδρου Bush.
Ο ίδιος κατάφερε να γράψει και να διαρρεύσει στείλει μέσα από τη φυλακή ένα άρθρο – καταπέλτη με το οποίο κατακρίνει σφοδρά το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο και τις διαρκείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όπως σημειώνει ο Sainz, μερικοί Κουβανοί είναι τόσο απελπισμένοι και αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν το παραδεισένιο νησί του Κάστρο που θα ρίσκαραν οτιδήποτε, ακόμη και την θανατική ποινή προκειμένου να δραπετεύσουν.
Υπάρχουν σοβαροί φόβοι ότι το εκδικητικό καθεστώς της Κούβας μετά την δημοσίευση του άρθρου του Sainz, μπορεί να στραφεί όχι μόνο κατά του ίδιου του φυλακισμένου, αλλά και κατά της οικογένειάς του. Θα ισχυριστούν ότι ο Sainz και οι συγκρατούμενοί του, όπως η οικονομολόγος Marta Beatriz Roque Cabello, η οποία εκτίει ποινή 20 ετών, είναι προδότες και κατάσκοποι του αμερικανού προέδρου Bush.
Η μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο
Οι παραπάνω συλλήψεις φανερώνουν ότι η Κούβα αποτελεί την μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο και ότι ο πρόεδρός της Φιντέλ Κάστρο έχει μεταμορφωθεί στο «Μέγιστο Ηγέτη» των εχθρών της ελευθερίας του τύπου.
Οι καταδικασθέντες συχνά δημοσίευαν άρθρα στον ξένο τύπο, κύρια των Η.Π.Α. Ας σημειωθεί ότι στην Κούβα δεν επιτρέπονται ανεξάρτητα ή ιδιωτικά μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κάποιοι από αυτούς είχαν τολμήσει να ξεκινήσουν δυο παράνομες εκδόσεις μέσα στην ίδια την Κούβα: την “De Cuba” και την “Luz Cubana”, γεγονότα δίχως προηγούμενο στα 44 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον Κάστρο.
Μερικοί από τους Κουβανούς αντιφρονούντες είναι:
α) η Marta Beatriz Roque Cabello, συγγραφέας και οικονομολόγος,
β) ο Bernardo Arevalo Padron, δημοσιογραφός και διευθυντής του Linea Sur Press, ενός ανεξάρτητου πρακτορείου ειδήσεων στο Cienfuegos,
γ) ο Raúl Rivero Castañeda, ποιητής, βιβλιοθηκονόμος, διευθυντής του CubaPress
δ) ο Adolfo Fernández Sainz, δημοσιογράφος.
Οι περισσότεροι από τους παραπάνω είχαν φυλακιστεί και στο παρελθόν από το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο, όταν είχαν ανοικτά εκφράσει τη γνώμη τους κατά του τυραννικού καθεστώτος της Κούβας. Κάποιοι έπειτα από αρκετά χρόνια στη φυλακή αποφυλακίστηκαν μετά τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Οι καταδικασθέντες συχνά δημοσίευαν άρθρα στον ξένο τύπο, κύρια των Η.Π.Α. Ας σημειωθεί ότι στην Κούβα δεν επιτρέπονται ανεξάρτητα ή ιδιωτικά μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κάποιοι από αυτούς είχαν τολμήσει να ξεκινήσουν δυο παράνομες εκδόσεις μέσα στην ίδια την Κούβα: την “De Cuba” και την “Luz Cubana”, γεγονότα δίχως προηγούμενο στα 44 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον Κάστρο.
Μερικοί από τους Κουβανούς αντιφρονούντες είναι:
α) η Marta Beatriz Roque Cabello, συγγραφέας και οικονομολόγος,
β) ο Bernardo Arevalo Padron, δημοσιογραφός και διευθυντής του Linea Sur Press, ενός ανεξάρτητου πρακτορείου ειδήσεων στο Cienfuegos,
γ) ο Raúl Rivero Castañeda, ποιητής, βιβλιοθηκονόμος, διευθυντής του CubaPress
δ) ο Adolfo Fernández Sainz, δημοσιογράφος.
Οι περισσότεροι από τους παραπάνω είχαν φυλακιστεί και στο παρελθόν από το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο, όταν είχαν ανοικτά εκφράσει τη γνώμη τους κατά του τυραννικού καθεστώτος της Κούβας. Κάποιοι έπειτα από αρκετά χρόνια στη φυλακή αποφυλακίστηκαν μετά τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Οι αγριότητες της 18ης Μαρτίου 2003
Αφορμή αποτέλεσε η σύλληψη και φυλάκιση 26 ανεξάρτητων δημοσιογράφων μαζί με άλλους 50 αντιφρονούντες διανοούμενους στις 18 Μαρτίου 2003. Ήταν αρχές Απρίλη όταν τα δικαστήρια της Κούβας καταδίκασαν τον κάθε ένα από τους αντιφρονούντες σε ποινές φυλάκισης μεταξύ 14 και 27 χρόνων μετά από δίκες – φιάσκο. Η μιας μόλις ημέρας ακροαματική διαδικασία πραγματοποιήθηκε πίσω από κλειστές πόρτες και αναφέρθηκε ότι δεν υπήρχε επαρκής χρόνος υπεράσπισης των κατηγορούμενων.
Ο κύριος λόγος για την καταδίκη των 76 αντιφρονούντων που επικαλέστηκαν οι δικαστές αφορά την συνεργασία των κατηγορούμενων με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής «κατά της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιτότητας του κράτους», το οποίο αποτελεί αδίκημα σύμφωνα με τα άρθρα α) 91 του ποινικού κώδικα της Κούβας και β) του άρθρου 88 για την «προστασία της εθνικής ανεξαρτησίας». Το τελευταίο είναι επίσης γνωστό και ως «νόμος φίμωτρο» και απαγορεύει την μετάδοση πληροφοριών σε οργανισμούς και μέσα μαζικής επικοινωνίας του εξωτερικού. Τα παραπάνω παραβιάζουν σαφώς το Άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο κύριος λόγος για την καταδίκη των 76 αντιφρονούντων που επικαλέστηκαν οι δικαστές αφορά την συνεργασία των κατηγορούμενων με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής «κατά της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιτότητας του κράτους», το οποίο αποτελεί αδίκημα σύμφωνα με τα άρθρα α) 91 του ποινικού κώδικα της Κούβας και β) του άρθρου 88 για την «προστασία της εθνικής ανεξαρτησίας». Το τελευταίο είναι επίσης γνωστό και ως «νόμος φίμωτρο» και απαγορεύει την μετάδοση πληροφοριών σε οργανισμούς και μέσα μαζικής επικοινωνίας του εξωτερικού. Τα παραπάνω παραβιάζουν σαφώς το Άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Κούβα, η μεγαλύτερη φυλακή για δημοσιογράφους στον κόσμο
Στην Κούβα δεν σε λογοκρίνουν μόνο στις μέρες μας – σε πετάνε στη φυλακή.
Με αυτήν την απλή, ωστόσο περιεκτική πρόταση οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα, ξεκινούν την έντονη διαμαρτυρία τους κατά της καταπάτησης βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων και των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο.
Με αυτήν την απλή, ωστόσο περιεκτική πρόταση οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα, ξεκινούν την έντονη διαμαρτυρία τους κατά της καταπάτησης βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων και των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο.
Δευτέρα, Ιανουαρίου 12, 2004
100 suns - Φωτογραφίες πυρηνικών δοκιμών
Στο www.michaellight.net θα βρείτε καταπληκτικές φωτογραφίες από τη φρίκη των πυρηνικών δοκιμών των Η.Π.Α. Πολλές από αυτές δεν υπάρχουν πλέον αφού, είτε σκόπιμα, είτε όχι, έχουν καταστραφεί.
Κυριακή, Ιανουαρίου 11, 2004
Dogville
Η τελευαταία ταινία του Lars Von Trier, Dogville, με την καθιερωμένη στην υποκριτική της απήχηση απέναντί μας Nicole Kidman, αποδεικνύει ότι υπάρχουν ακόμη τα τρομερά παιδιά του κινηματογράφου. Χωρίς οπτικά εφέ, ειδικούς ήχους και χολλυγουντιανά τερτίπια, o κινηματογραφιστής της Δανίας ξαναχτύπησε. Έβγαλε μπροστά όλες μας τις νευρώσεις, τις υποκρισίες και ανασφάλειες.
Η Grace (Nicole Kidman) αντιπροσωπεύει τον ξένο, τον άγνωστο. Είναι όλοι οι μετανάστες, οι άγνωστοι οι οποίοι έρχονται να διαταράξουν το κατεστημένο μας. Στην αρχή δεχόμαστε, υπό συνθήκες πάντα, να μείνουν διακριτικά πλάι μας. Καθώς αυτοί μας εξυπηρετούν, εμείς σταδιακά βολευομάστε και τους εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο. Γινόμαστε σε τέτοιο σημείο σφετεριστές που φορτώνουμε διαρκώς τον "ξένο" με ότι δεν θέλουμε να βρωμίσουμε τα χέρια μας.
Η αρχική απόσταση στην οποία τον κρατάμε είναι καθαρά υποκριτική. Σύντομα θα θελήσουμε να ξαπλώσουμε μαζί του, όχι από έρωτα, αλλά από μια κτηνώδη ανάγκη μεγαλύτερης επιβολής μας . Ο συνεχής βιασμός του "ξένου" από όλα τα μέλη της κοινότητας είναι συνωμοτικός.
Όταν το θύμα αποφασίσει να αντιδράσει και να σπάσει τα δεσμά του, η κοινότητα συσπειρώνεται στις "ηθικές αξίες" και το κατεστημένο. Εφευρίσκονται επιφάσεις και η σιωπή αποτελεί το κοινό όπλο. Η προδοσία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια διαρκή προσπάθεια επιβολής, η οποία φτάνει στο ύστατο σημείο: να αλυσωδέσει τον "ξενο" με σκοπό την προστασία της κοινότητας και των αξιών της.
Όταν το θύμα συνειδητοποιεί τη θέση του, μπορεί και οφείλει να αντιδράσει. Είτε θα φτάσει στα όρια της συγχώρεσης και θα δικαιολογήσει την ανθρώπινη φύση, είτε θα εκδικηθεί, γιατί πολύ απλά οι δήμιοί του αν συνεχίσουν να υπάρχουν θα συνεχίσουν το κακό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)