Ώρα να γράψουμε δημόσια τις ευχαριστίες μας

Συνεχίζουμε να θαυμάζουμε και να λατρεύουμε ολοένα και περισσότερο το μικρό θαύμα της ζωής που κρατάμε στην αγκαλιά μας. Πέρασε το πρώτο βράδυ, ένα "test drive", όπως μας έλεγαν. Ήταν ένα απαλά φωτισμένο ξενύχτι με χαμόγελα και μουτσούνες, με τριγμούς και μπουνίτσες στον αέρα.

Με τη μυρωδιά μωρού να διαχέεται σε όλο το διαμέρισμα, ήρθε η ώρα να γράψουμε και δημόσια τις ευχαριστίες μας. Και για το λόγο αυτό, ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα…

Ευχαριστούμε θερμά και μέσα από την καρδιά μας το γυναικολόγο κύριο Χρήστο Αργυρίου. Παρέμεινε καρτερικός και ρεαλιστής 4 χρόνια στο πλάι μας. Με την μικροηλεκτρονική κάμερά του έσκαψε στα σωθικά μας. Είδε, έκρινε, αποφάσισε. Έπραξε. Με το χέρι του αποφασιστικού χειρουργού, έλυσε, έδεσε, απόφραξε. Και την Παρασκευή έφερε στο φως τη μικρή μας με απόλυτη επιτυχία.

Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας τη Μονάδα Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής «Εμβρυογένεσις» στην Αθήνα. Η διαδικασία της τεχνητής γονιμοποίησης δεν θα είχε στεφθεί με επιτυχία αν το άρτια καταρτισμένο προσωπικό του δεν στεκόταν με περισσή και καθόλου τεχνητή ευγένεια στο πλάι μας. Όλοι ήταν πρόθυμοι να απαντήσουν σε κάθε μας αρχική απορία και ενδοιασμό.

Ειδικότερα, ευχαριστούμε τον Δρ. Μηνά Μαστρομηνά. Η ανθρωποκεντρική του σκοπιά απέναντι στο ζήτημα της υπογονιμότητας, η προσέγγιση στο ζήτημα και ο επαγγελματισμός του είναι ένα μείγμα που θέτει ισχυρά τα θεμέλια μιας επιτυχούς διαδικασίας τεχνητής γονιμοποίησης.

Και αν οι παραπάνω ευχαριστίες είναι εύκολες στα λόγια, τα πράγματα σφίγγουν όταν ερχόμαστε σε δικούς μας ανθρώπους. Αίμα του αίματός μας και επιστήθιοι φίλοι οι οποίοι δεν κουράστηκαν να προσφέρουν χαμόγελα, ζεστές αγκαλιές σε έναν μακρύ χειμώνα.

Στις μανάδες που λιώσανε σόλες στο πήγαινε-έλα, στο ψήσε-σέρβιρε, στο γέλα-κάνε τη χαζή. Στους πατεράδες που σφίγγανε το τιμόνι καθοδόν προς το σπίτι, το ιατρείο. Στη θεία Ας-γράφει-το-τηλέφωνο-εσείς-να-είστε-καλά, που στιγμή δεν σταμάτησε να κοιτάζει το εικόνισμα στην κουζίνα της και να συνδιαλέγεται τα βράδια με την Παναγιά. Στα αδέρφια που μέσα από την πίεση της δουλειάς, ξέκλεβαν μια δυο καλησπέρες, κάνανε την ανάγκη φιλότιμο και βλέπανε το γ*μ*μένο FAME STORY για να κάνουν παρέα στο Μαράκι μου.

Ευχαριστούμε τους Βαγγέλη, Κατερίνα. Το ζευγάρι που, μαζί με τη μικρή τους Μαρία, μας γέμισαν τις στιγμές με γέλιο, κουράγιο, χαλαρότητα. Α, και καλό φαγητό, κρασί και κουβέντα. Πολύ κουβέντα. Και αγκαλιές από την αξιολάτρευτη μικρή τους. Ήταν τα δικά της χεράκια στο λαιμό μας, τα οποία μας γέμιζαν ελπίδα. Τους υπερ-αγαπάμε!

Ευχαριστούμε όλους όσοι μας περιέβαλαν με διακριτικότητα, με δώρα συμβολικά, με τηλεφωνήματα, με επισκέψεις. Με τον ενθαρρυντικό τους λόγο, τις μουσικές, τα βιβλία με τα παραμύθια, την καλή παρέα.

Είναι τόσο δυνατά τα συναισθήματα που απογειωνόμαστε όταν σκεφτόμαστε το πριν και ρίχνουμε το βλέμμα στη μινιατούρα μας που κοιμάται γλυκά – γλυκά.

Θα φτιάξουμε ένα ξεχωριστό blog για να καταγράφουμε όσα παρατηρήσαμε, όσα μάθαμε από την μοναδική εμπειρία της εγκυμοσύνης και θα μάθουμε από αυτές της μητρότητας και πατρότητας. Θέλουμε να δώσουμε κουράγιο σε όσους προσπαθούν στο δρόμο της απόκτησης ενός παιδιού και της ανατροφής του. Αξίζει όσο τίποτα άλλο στο μάταιό μας κόσμο. Κοινότυπο μεν, αναγκαίο να γράφεται δε.