Τρίτη, Νοεμβρίου 29, 2005

Το σημάδι από το κραγιόν της

Είμαι σινιαρισμένος και κοστουμαρισμένος. Μαζεύω τα του χαρτοφύλακα και με ελαφρά πηδηματάκια την κάνω από το γραφείο. Περπατώ στη μοκέτα του 5ου ορόφου και καλώ το ασανσέρ. Πατάω το κουμπί ΙΣΟΓΕΙΟ.

Στον 4ο σταματά. Μπαίνει μέσα μια ξανθούλα, ντυμένη στα λευκά. Κάτι μεταξύ νοσοκόμας - νοσηλεύτριας. Το μαλλί είναι καλοχτενισμένο, η τρίχα χοντρή. Φορά γυαλιά σοφιστικέ.

Που πάτε, ρωτάω με ευγένεια. Στο σπίτι μου απαντά. Πατάω το πλήκτρο ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ στην πινακίδα.

Το ασανσέρ μεταμορφώνεται σε ένα δωμάτιο περί τα 40 τετραγωνικά. Βλέπω τα φωτιστικά, τα τραπέζια. Κι αρχίζει μια κάθοδος σαν σε τραμπάλα. Τα έπιπλα γέρνουν ανάλογα με την κατεύθυνση με την οποία κινούμαστε. Κρατιόμαστε από χειρολαβές. Εκείνη κι εγώ.

Μετά από κάτι αιώνες πτώσης εκείνη αρχίζει να ανησυχεί. Περνάω τον χαρτοφύλακα στο αριστερό χέρι και την πλησιάζω για να την καθησυχάσω. Μυρίζει υπέροχα. Στην αρχή διστακτικά μετά με θάρρος, το χέρι μου γλιστρά τρεμάμενο γύρω από τη μέση δαχτυλίδι. Με κοιτά με απορία.

Η πτώση συνεχίζεται. Τώρα όρθιοι, κολλημένοι στον τοίχο φιλιόμαστε παθιασμένα για ένα αιώνιο κλάσμα του δευτερολέπτου.

Ανοίγει η πόρτα του ασανσέρ. Φάτσα ένα δωμάτιο ενός διαμερίσματος. Του δικού της.

Εδώ είναι το κρεβάτι, μου λέει. Τα φίδια έχουν αρχίσει να με ζώνουν, ξεφυσάω.

Τι δεν θέλεις, μου κάνει; Γιορτάζει η γυναίκα σου;

Την κοιτάζω. Δυσφορία, λαγνεία. Τραμπάλα. Μυαλό - σώμα, σώμα - μυαλό.

Έχω και παιδί, της κάνω.

Θέ μου, τι λέω, σκέφτομαι...

Εμφανίζεται από το πουθενά μια συγκάτοικος. Τώρα είναι η ευκαιρία σου, μου λέει και μου δείχνει το κρεβάτι καθώς κλείνει πίσω της την πόρτα του διαμερίσματος.

Σκάει μύτη ο Νίκος, ο ζεν πρεμιέ συνάδελφος. Ντυμένος στην τρίχα, με το πυκνό καλοχτενισμένο μαύρο του μαλλί. Μόλις τον αντιλαμβάνομαι, στρέφομαι προς την κουζίνα και ρωτάω την ασπροφορεμένη για ένα ποτήρι νερό.

Πάνω που έφευγα λέω και βουτάω με το αριστερό χέρι το ξυπνητήρι.

...

Γαμώτο, πάλι θα αργήσω! Ίσα ίσα προλαβαίνω έναν καφέ. Σκύβω πάνω από το λαβομάνο. Το νερό θέλω να ξεπλύνει το σημάδι από το κραγιόν. Τουλάχιστον από το πρόσωπο... Λίγο αργότερα θα άφηνα ένα της κοκκινάδι στο blog μου.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 28, 2005

Το ιδιαίτερο "βάρος" του αναγνώστη

Ο κόσμος των έντυπων αλλάζει ριζικά. Το έχουμε ξαναγράψει αυτό και αν κινείσαι στο χώρο θα το βιώνεις καθημερινά. Όσοι ιθαγενείς εκδότες και αφεντικά ΜΜΕ συνεχίζουν να φέρονται σε αναγνωστικό κοινό και υπαλλήλους ως χάφτες και παπαγάλους αντίστοιχα, σύντομα θα μουρμουρίζουν από την παραζάλη των εξελίξεων.

Ε ναι, εδώ και καιρό η γνώμη, ο λόγος του αναγνώστη είναι κάτι πέρα από μια υπαρξιακή αγωνία σε κάποια παραχωμένη σελίδα στο τέλος του εντύπου. Δες τα polls που στήνουν τα online περιοδικά, τα forums, τα blogs. Κι αν ξύνουμε πληγές με τη χαμηλή διείσδυση του Internet στην Ελλάδα είναι γιατί όσο πιο πολύ διατρέξει τη ραχοκοκαλιά μας αυτό το μέσο, τόσο περισσότερο ανοίγει το ρημάδι το μυαλό μας, τόσο περισσότερο δημοκρατία μπορούμε να έχουμε.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι πλέον σημασία έχει η ποιότητα του αναγνωστικού κοινού και σε ποιο επίπεδο μπορεί αυτό να λαμβάνει αποφάσεις.

Τα γράφει και ο Τάκης Καμπύλης, στις Ενστάσεις του με θέμα: "Οι εφημερίδες στο τέλος του μονόδρομου...", με αφορμή τις εργασίες της Διεθνούς Ένωσης Εφημερίδων στην Αθήνα:

"... ο παλιός μονόδρομος «εγώ γράφω, εσύ διαβάζεις» έχει πια ξεπεραστεί. Το είπε παραστατικά ο Raju Narisetti (επικεφαλής της «Wall Street Journal» Ευρώπης): «Μέσα από το web site της εφημερίδας ανοίξαμε ένα διάλογο με τους αναγνώστες μας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μας εντυπωσίασαν οι θέσεις ενός νεαρού Ελβετού, ο οποίος ήταν συνδρομητής στο site αλλά δεν αγόραζε την εφημερίδα. Τον ρωτήσαμε γιατί και μας απάντησε "επειδή δεν χωράει στον σάκο μου"». H «WSJ» άλλαξε το σχήμα της. Προφανώς δεν στηρίχτηκε στην απάντηση του νεαρού Ελβετού, αλλά αυτήν θεώρησε σκόπιμο να προβάλει.

Μαζί του συμφώνησαν πολλοί. Ο αναγνώστης δύναται να είναι και πομπός. Ο αναγνώστης μπορεί καθημερινά να επηρεάζει την ύλη της εφημερίδας. Υπάρχει άλλωστε μια πολύ ισχυρή παράδοση που δείχνει ότι ο αναγνώστης δεν ήταν ποτέ ξένο σώμα στην έντυπη ειδησεογραφία."

Τη δύναμη του δικού μας λόγου, τον οποίο συνεχίζουν να αγνοούν οι εκδότες, την έχουμε πλέον στο Internet. Και έτσι μπορούμε να στήνουμε κοινότητες με στόχους και ενδιαφέροντα. Να περνάμε το υποδόριο, το "φαίνεσθαι". Να βουτάμε στο "είναι". Κι είναι αξιοθαύμαστο όταν συναντιόμαστε στον αιθέρα, εκεί έξω στον κυβερνοχώρο.

Σάββατο, Νοεμβρίου 26, 2005

Μετά τον ΟΤΕ, έρχεται η καμπάνα της ΔΕΗ...

Είναι υπερβολή να δεχτούμε ως μια πολύ σημαντική επιτυχία τη συμβολή και των ελληνικών blogs στην, προς το παρόν, ματαίωση της αύξησης των χρεώσεων του Internet; Δεν νομίζω. Έχω την αίσθηση ότι και στην Ελλάδα αρχίζει να διαμορφώνεται μια κρίσιμη μάζα αναγνωστών, ίσως όχι πολυπληθής τόσο, όσο μεγαλύτερης βαρύτητας σε κέντρα αποφάσεων, η οποία ενημερώνεται από τα blogs.

Και όσοι είναι κάπου εκεί ψηλά γνωρίζουν καλύτερα ότι εμείς, εδώ κάτω, χτυπιόμαστε στα πλήκτρα με άποψη και αιτία. Και ότι τα bits ταξιδεύουν γοργά, βάζοντας φωτιά στο μυαλό και των τριγύρω μας...

Μετά τον ΟΤΕ, και η ΔΕΗ μας βγάζει τη γλώσσα. Κύρια γιατί παρατηρείται "μείωση στα καθαρά κέρδη του 9μήνου κατά 39,5% και αναζητεί πλέον διέξοδο μέσα από αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ σημαντική πτώση καταγράφεται τους τελευταίους μήνες και στη μετοχή της επιχείρησης".

Ασυνείδητοι συμπολίτες, αδιάβατες πολιτείες...

Είχα γράψει σχετικά με τις πολλές, μα πάρα πολλές δυσκολίες να κυκλοφορήσουμε με το καρότσι του μωρού μας στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι κακοτεχνίες στα πεζοδρόμια, η ασυνειδησία των οδηγών οι οποίοι παρκάρουν όπου τους βολεύει χωρίς να λογαριάζουν τον συμπολίτη, η παντελής έλλειψη παιδείας μας σχετικά με θέματα διαχείρισης του δημόσιου χώρου και της σημασίας του για την ποιότητα ζωής μας, έχουν μετατρέψει τις πόλεις σε αδιάβατες πολιτείες.

Ήλιος σήμερα και οι Θεσσαλονικείς ξεχύθηκαν με όσα αυτοκίνητα διαθέτουν στους δρόμους. Θες στο κέντρο, θες στις συνοικίες, παντού παντού λαμαρίνες και χέρια με αναμμένα τσιγάρα κρεμασμένα έξω από το αριστερό παράθυρο. Μπλιαχ! Δεν αργεί να ακούσεις τις πρώτες βρισιές, τα πρώτα σιχτίρια γιατί δεν ανάβει γρηγορότερα το πράσινο, γιατί «όλοι πήραν το κωλοάμαξό τους»!

Το τόλμησα και σήμερα: να πάρω το μωρό μια βόλτα στο καρότσι. Γιατί; Μόνο για να νευριάσω. Ακόμη και σε διάβαση πεζών με πράσινο για πεζούς, κανείς δεν έδειξε τον ελάχιστο σεβασμό. Για να μην συζητήσω για τις ράμπες που προορίζονται για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Απορώ γιατί συνεχίζουμε να πληρώνουμε αυτά τα εξωφρενικά δημοτικά τέλη χωρίς ουσιαστικά αντικρίσματα στην ζωή μας. Και ναι, Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνον η Τσιμισκή και η Μητροπόλεως!

Ευθύνη φέρουμε όλοι που ανεχόμαστε τις φιέστες του όποιου βλαχομπαρόκ Παπαγεωργόπουλου και ΣΙΑ. Που δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για εμάς τους οποίους θυμούνται κάθε 4 χρόνια κι αυτό ως χειροκροτητές.

Αντιγράφω από τα σημερινά ΝΕΑ μέρος της συνέντευξης της Kορίνας Θεοδωρακάκη, μια γυναίκα με σθένος ψυχής και σώμα καθηλωμένο σε αναπηρικό καρότσι, στον Σταύρο Θεοδωράκη.

Πώς είναι αλήθεια να κυκλοφορείς με καροτσάκι;
Εγώ συνεχίζω να βγαίνω τα βράδια. Και ας με αντιμετωπίζουν με έκπληξη. «Τι να κάνουμε τώρα», «πού να σε βάλουμε»; Δεν είναι λύπη αυτό που αισθάνονται, έκπληξη είναι. Ίσως να είναι και η πρώτη φορά που βλέπουν έναν άνθρωπο με καροτσάκι ανάμεσά τους. Αλλά και εγώ πόσους ανθρώπους είχα δει να κυκλοφορούν με καροτσάκι; Εσύ έχεις δει πολλούς στα εστιατόρια, στις καφετέριες;

Όχι. Και αυτό είναι μια απορία μου. Πού ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Ξέρεις γιατί δεν τους βλέπουμε; Γιατί οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα, όπως και οι τυφλοί, δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, γιατί τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα εμπόδια, μηχανάκια, πινακίδες, ψυγεία, περίπτερα - όλα στη μέση. Κρύβονται λοιπόν. Δεν έχουν και λεφτά, γιατί μια μετακίνηση είναι δύσκολη και ακριβή. Αν δεν έχεις κάποιους να σε στηρίζουν, να σε βοηθούν, δεν μπορείς να βγεις από το σπίτι. Ακόμα και στα τρένα που φτιάχτηκαν με τους Ολυμπιακούς, δεν μπορείς να μπεις, γιατί οι περισσότεροι καινούργιοι συρμοί στους νέους σταθμούς έχουν μια απόσταση ύψους 20 εκατοστών και ένα κενό άλλα 20 εκατοστά. Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί αυτοί οι άνθρωποι κρύβονται στα σπίτια τους. Δεν έχει μάθει και ο κόσμος να τους αντιμετωπίζει, φοβάται, δεν ξέρει. Μόνο τα νέα παιδιά - 13, 17, 25 χρόνων - έχουν μια εκπληκτική αντιμετώπιση, σαν να είναι εξοικειωμένα και τρέχουν να σε βοηθήσουν, δεν κωλώνουν με τίποτα. Οι μεγαλύτεροι όμως άνθρωποι είναι λίγο μαζεμένοι.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 25, 2005

Παγκόσμια Ψηφιακή βιβλιοθήκη και ελληνικά χειροφιλήματα

Κι ενώ η ελληνική σούπερ-κυβέρνηση αρνήθηκε την πρόταση για τον υπολογιστή των 100 δολαρίων, ο υπόλοιπος κόσμος προχωρά. Η Αμερικανική βιβλιοθήκη του Κογκρέσου δήλωσε ότι επιθυμεί να συνεργαστεί με εθνικές βιβλιοθήκες για τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Ψηφιακής Βιβλιοθήκης με σπάνια χειρόγραφα και εφαρμογές πολυμέσων.

Το Google δωρίζει 2.5 εκατομμύρα ευρώ.

Οι προθέσεις και τα σχέδια είναι εντυπωσιακά: σε έναν κόσμο που συνθλίβεται από τη λογική "Μαζί μας ή εχθρός μας", τα περιεχόμενα της μελλοντικής βιβλιοθήκης θα αφορούν όχι μόνο τον ευρωπαϊκό και αμερικανικό πολιτισμό, αλλά και όλα τα μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα του κόσμου του Ισλάμ και των πολιτισμών της Ασίας.

Ναι, υπάρχουν και τέτοια, αγαπητή κυρία Μαριέτα μας. Αφήστε τα χειροφιλήματα και κοιτάξτε μπροστά γιατί χανόμαστε...

Η Angela Merkel και το domain της Καγκελαρίας

Τι άλλο συζητιέται στο Βερολίνο σήμερα; Α, ναι. Ότι το site του πρώην γερμανού Καγκελάριου Gerhard, στο www.bundeskanzler.de δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιείται πλεόν από την κυρία Angela Merkel, την νέα Καγκελάρι-α. Βλέπεις η γερμανική γλώσσα διακρίνει τα γένη, και οι Γερμανοί με τη σειρά τους τιμούν τη γλώσσα τους.



Όμως το www.bundeskanzlerin.de, το οποίο αντιστοιχεί στο θηλυκό του bundeskanzler, είναι κατοχυρωμένο από μια κυρία η οποία περίμενε τη στιγμή που μια γυναίκα θα έπαιρνε τα ηνία στην καγκελαρία. Προς τιμήν της ανακοίνωσε ότι θα παραχωρήσει το domain στην Καγκελάρι-α.

Μωρέ μπράβο...

"Du Bist Deutschland" ή "Εσύ Είσαι η Γερμανία"

Στο ισόγειο της Deutsche Welle, στο Βερολίνο, η κίνηση είναι διαρκής. Δημοσιογράφοι, τεχνικοί, εκφωνητές άνθρωποι των δημοσίων σχέσεων συχνάζουν σε μόνιμη βάση στο εστιατόριο "Neue Welle". Απολαμβάνω ένα καλομαγειρευμένο γεύμα ακούγοντας... Κότσιρα. Το μοντέρνα διακοσμημένο εστιατόριο λειτουργεί ένας Έλληνας.

"Ίσως για αυτό και το φαγητό να είναι τόσο νόστιμο", αστειεύται κατά το ήμισυ ο Armin, Γερμανός συνάδελφος.

Θέμα συζήτησης στα τριγύρω τραπέζια η εκστρατεία γερμανικών MME με θέμα "Du Bist Deutschland" και ύψους 30 εκατομμυρίων Ευρώ. Σκοπός να εμπνεύσει εθνική αυτοπεποίθηση σε ομολογουμένως δύσκολους καιρούς για τους Γερμανούς.

Χρειάζονται οι Γερμανοί ενέσεις τόνωσης του εθνικού τους φρονήματος; Κοιτάζω την ξανθιά κυρία, υπεύθυνη της απογευματινής ζώνης της Deutsce Welle καθώς υψώνει το ποτήρι με το λευκό κρασί.

"Δεν είναι τόσο το υπέρογκο ποσό, όσο το ότι ήρθε ξανά μια στιγμή στην ιστορία της χώρας κατά την οποία είμαστε ή αισθανόμαστε θλιμμένοι". Παρατηρώ τα γαλανά της μάτια να μικραίνουν σε ένα πρόσωπο το οποίο κοκκινίζει από θυμό και ντροπή...

Η επίμαχη φράση υπήρξε πάνω σε ένα προπαγανδιστικό πανό των Ναζί τη δεκαετία του 1930. Την ξεσκέπασε ο Stefan M?rz, ιστορικός και αρχειοθέτης. Γερμανοί bloggers έβαλαν φωτιά στα blogs για να πάρουν αργότερα τη σκυτάλη τα γερμανικά ΜΜΕ.

Οι Γερμανοί έχουν πέσει με τα μούτρα στην εξακρίβωση της αυθεντικότητας της εν λόγω φωτογραφίας. Η εταιρία διαφήμισης που είναι υπεύθυνη για το σύνθημα δηλώνει "αθώα".

"Για ορισμένα θέματα, όπως το ναζιστικό παρελθόν μας, αισθανόμαστε υπερβολικά ευαίσθητοι και ένοχοι. Συζητάμε τα πάντα που σχετίζονται με αυτή τη μαύρη περίοδο για τη χώρα και τον κόσμο", σχολιάζει ο Armin.

Αναλογίζομαι τα περί "Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών" τα οποία εκστομίζονται από "ιερά χείλη", για μαθητικές παρελάσεις κατάλοιπα της εποχής Μεταξά... Έξω από το "Neue Welle" πέφτει ένα ψιλόβροχο που συν-θλίβει και την δική μου καρδιά...

Περισσότερα στην Deutsce Welle με θέμα: Nazi Photo Trips Up Confidence Campaign

Τρίτη, Νοεμβρίου 22, 2005

Τι κενά μνήμης είναι αυτά;

Έχει μια βδομάδα που επέστρεψα από Βερολίνο και ιδού τι βρήκα μπροστά μου:

α) την σχεδόν 5 μηνών κόρη μας με αντιβίωση, ορό για τη μυτούλα της που παραμένει κλειστή, κλάματα και απίστευτα ξενύχτια

β) 150 διαγωνίσματα τα οποία περιμένουν καρτερικά να τα ξεσπλαχνίσει το κόκκινο στυλό και να πάρουν ένα βαθμό της προκοπής

γ) ένα report για το τι είδα και άκουσα στο Βερολίνο και μια πρόταση για την εταιρεία που με έστειλε

δ) ένα μάτσο ευρώ τα οποία ανυπομονούν να ξοδευτούν στην πλησιέστερη υπεραγορά για τρόφιμα, απορρυπαντικά για το σπίτι

ε) δυο blogs στη γωνιά του μυαλού μου, νηστικά εδώ και πόσες μέρες, χωρίς φροντίδα

στ) μια γυναίκα η οποία με βλέπει να τρέχω σαν το Βέγγο δίχως να προκαλώ πλέον καθόλου γέλιο

Και το αποκορύφωμα: τρία, ούτε ένα ούτε δύο, τρία επεισόδια λήθης σημαντικών υποχρεώσεων: να καταθέσω την περιοδική δήλωση ΦΠΑ, να ανανεώσω ένα domain name το οποίο έληξε και πρέπει να πληρώσω πρόστιμο για να το πάρω πίσω, ένα κανονισμένο ραντεβού το οποίο απλά και επιδεικτικά αγνόησα και θυμήθηκα καθώς οδηγούσα μια μέρα μετά μπροστά από το μαγαζί που θα συναντιόμασταν.

Μαύρα χάλια... Σκέφτηκα να το αποδώσω κάπου αλλά φοβάμαι ότι δεν θα είναι η αλήθεια...

Πέμπτη, Νοεμβρίου 17, 2005

Ποιανού είναι, τελικά, αυτό το Internet; Δικό μας, δικό μας!!!

Το ότι το Internet ξεκίνησε ως ένα δίκτυο υπολογιστών του αμερικανικού Πενταγώνου είναι σε πολλούς γνωστό. Σήμερα, ωστόσο, καλείται να διαδραματίσει το μοχλό της παγκόσμιας οικονομίας. Στην Τύνηδια και για ένα τριήμερο που λήγει αύριο, οι "μεγάλοι" τα λένε περί Internet. Όχι, οι πρόσφατες μαφιόζικες πρακτικές του ΟΤΕ δεν συμπεριλαμβάνονται στην ατζέντα.

Αρχικά το θέμα ήταν το ψηφιακό χάσμα και το μέλλον του Internet. Κατέληξαν να συζητάνε για το ποιος το κατέχει και ποιος δικαιούται να το λογοκρίνει.

Στο Βερολίνο, ανάμεσα σε άλλα, συζητήσαμε το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες. Εξάλλου, ο αιθέρας μας ανήκει. Το ίδιο ισχύει και για τα δίκτυα πάνω στα οποία "κάθεται" και το Internet.

Το σχετικό άρθρο με τίτλο: "On the line: the internet's future", από τον βρετανικό Independent.

Αντιδράσεων συνέχεια για τα τιμολόγια του ΟΤΕ

Πολύ εύστοχα, όπως πάντα, όσα γράφει ο Μιχάλης σχετικά με τις αυξήσεις του ΟΤΕ για το Internet. Τα καλά παραδείγματα αντίδρασης που παραθέτει είναι αξιοπρόσεκτα. Οφείλουμε να αντιδράσουμε και παίρνω τη σκυτάλη, μετά και το σημερινό φιάσκο με την OTENET.

Τηλεποικωνιακό φιάσκο
Εθελούσια έξοδος
Γδάρσιμο καταναλωτών
Ποιο φθηνό Internet;

Και, για να μην ξεχνιόμαστε, ο πολύ περιεκτικός σε τέτοια θέματα ιστοχώρος του Αστέρη τα έχει όλα, συμφέρει και τα λέει πολύ καλά κι έξω από τα δόνιτα. MUST READ το OTE: Ως εδώ και μη παρέκει. Δώσε ιδιαίτερη έμφαση στο τι μπορείς να κάνεις ως απλός χρήστης, στο μέσον του κειμένου. Μπράβο Αστέρη, για άλλη μια φορά.

ΟΤΕΝΕΤ: Από το πρωί με κατεβασμένα τα ρολά!

Πρωί πρωί σπίτι, ζεστός καφές και κλικ για σύνδεση με ΟΤΕΝΕΤ. Αμ δε... Μια, δυο, τρεις. Τίποτα. Νεκρό. Καλώ το help desk με το 801 11 35 5555. Τίποτα. Ούτε εκείνο το "όλοι οι εκπρόσωποί μας είναι απσχολημένοι" και μετά Χατζηγιάννης. Ξανά. Τίποτα.

Συνδέομαι μέσω Πανεπιστημίου και όλα καλά. Μπαίνω στο site της OTENET αλλά δεν διαβάζω καμία σχετική ανακοίνωση. Αντίθετα: "ΟΡΙΕΝΤΑΛ ... ΓΑΡΜΠΗ στο BODROOM". Μωρέ μπράβο!

Κάποια στιγμή το μεσημέρι ξανακαλώ το 801 τους και με ενημερώνει αυτόματο μήνυμα ότι σε πολλές περιοχές της χώρας οι συνδέσεις PSTN, ISDN και DSL έχουν πρόβλημα.

Δέσαμε...

Κι απορώ γιατί δεν ενημερώνουν όλους εμάς τους συνδρομητές τους με ένα απλό e-mail, γιατί δεν σηκώνουν τα τηλέφωνα, γιατί δεν ανεβάζουν στο site μια ανακοίνωση.

ΟΤΕ ξανά; ΠΟΤΕ ξανά...

Τετάρτη, Νοεμβρίου 16, 2005

O OTE καίει το Internet

Κι αναρωτιόμουν ποιος θα πληρώσει τη νύφη της εθελούσιας εξόδου στον ΟΤΕ. Εμείς βρε κουτά. O OTE αυξάνει κατά 75% τις χρεώσεις του ΕΠΑΚ και κατά τη διάρκεια της μέρας και της ζώνης 8 το βράδυ μέχρι τις 8 το πρωί.

Το ζουμί είναι και στις δηλώσεις του ΟΤΕ:

"Ο Οργανισμός μάλιστα υποστηρίζει ότι η αύξηση αυτή θα συμβάλει στη διάδοση του «γρήγορου Ίντερνετ» (ADSL), καθώς οι συστηματικοί χρήστες θα επιλέγουν πλέον συνδέσεις ADSL. Ωστόσο, εκείνο που δεν λέει ο ΟΤΕ είναι ότι η τεχνολογία ADSL διατίθεται αυτή τη στιγμή μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα και δεν καλύπτει όλη την ελληνική επικράτεια!"


Δηλαδή και πάλι η περιφέρεια στη γωνία. ¶ ρε παντόφλα που σας χρειάζεται...

Ο ΟTE «καίει» το... Ίντερνετ - Aύξηση 75% στις απλές συνδέσεις για να χρηματοδοτηθεί η εθελουσία έξοδος

ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - "Παιδο-φυλακτήρια"

Όλα, ή τουλάχιστον αρκετά, από όσα θα έπρεπε να γνωρίζουμε, αλλά δεν ρωτάμε σχετικά με τα ολοήμερα σχολεία. Σε ρεπορτάζ του Μάνου Χαραλαμπίδη χαρακτηρίζονται "αποθήκες παιδιών". Συγκλονιστικό ότι πολλοί ωρομίσθιοι δάσκαλοι ποροτίμησαν να μην διδάξουν φέτος καθώς η αμοιβή τους από τα 9 ? μειώθηκε στα 7 ? ανά ώρα. Πολλοί εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων απουσιάζουν αφού, φέτος διορίστηκαν κατά 50% λιγότεροι μόνιμοι δάσκαλοι.

Και η Ελλάδα τραβά προς το μέλλον καθώς τα εργαστήρια υπολογιστών μένουν χωρίς... υπολογιστές και καθηγητή. Τρεις μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Ολοήμερα... «παιδο-φυλακτήρια», ΤΑ ΝΕΑ

Εδώ το καλό Πολυτεχνείο...

Βρέχει "Πολυτεχνεία" τούτες τις μέρες. Bloggers είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς. Και αυτό το blog είναι δικό σου και δικό μας. Βαλθήκαμε να γράφουμε το "Ψωμί Παιδεία Ελευθερία" πλάι από τσολιαδάκια και να ξετυλίγουμε δάφνες από τα σκονισμένα ράφια της σχολικής αποθήκης. Μπλιαχ...

Μιλάμε και γράφουμε όλοι για ναφθαλίνες, για αναρχικούς που παραδοσιακά τα σπάνε, όπως εμείς, οι άλλοι, οι "φιλήσυχοι" πολίτες, σπάμε αυγά μονάχα κάθε Λαμπρή. Και η ιστορία περνάει από μπροστά μας μοιράζοντας μπροσούρες για το νέο εμπορικό κέντρο.

Διάολε, τα παιδιά πάνω στα κάγκελα κράτησαν μια στιγμή την ανάσα τους και εμείς, από ανάγκη, τους κάναμε ήρωες. Αμφιβάλλω αν μέσα στην παραζάλη της ορμής τους επιθυμούσαν κάτι τέτοιο. Ζωηρά καθώς ήτανε, ανέλαβαν το κτίσιμο της μεταδιδακτορικής Ελλάδας. Αλλού τα κατάφεραν, αλλού όχι. Έτσι δεν γίνεται πάντα όμως;

Η μικροαστική μας μιζέρεια έχει ανάγκη τα μνημόσυνα, τις δάφνινες φανφάρες. Αναρωτιέμαι τι στο κέρατο να πω αύριο στην γιορτή του σχολείου. Κάποιοι συνάδελφοι μου πρότειναν να ανοίξω το φάκελο "ΓΙΟΡΤΕΣ", στην ενότητα "Πολυτεχνείο". Έχει 2-3 λόγους, πάρε έναν και διάβασέ τον. Εδώ το καλό Πολυτεχνείο, πάρε κόσμε. Ή δώσε και σε μένα μπάρμπα...

Μου έπεσαν τα μαλλιά με όσα διάβασα. Από μίρλα μέχρι μεταλλαγμένη μεταμοντέρνα Σοφία Βέμπω. Τι να πω; Έχω μερικές ώρες μπροστά μου.

Ας με τσαντίσει κάποιος...

Υ.Γ. Σχετικές blog-ογραφίες:
naftilos: τα έχει όλα και συμφέρει
Ελευθεροτυπία: Βαστίλλη... στήνει η ΕΛ.ΑΣ.

Τείχος Βερολίνου: σκέψεις και αντιδράσεις

Ο Θανάσης, με βαθιά γνώση της Ιστορίας και την απογοήτευση που φέρνει ένας κόσμος άδικος, συνδέει τα γεγονότα με αφορμή κάποιο δικό μου ταξίδι στο Βερολίνο. Και στέλνει το παρακάτω κείμενο:

Αν υπάρχει κάτι σίγουρο και πολλές φορές αδυσώπητο σε τούτο τον κόσμο, είναι το ότι ο καιρός κυλά. Μαζί του όμως ο αήττητος άρχοντας της ανθρώπινης ιστορίας, ο χρόνος, κουβαλά και τη δικαίωση. Στις αρχές της δεκαετίας του Ά90, η ανθρωπότητα ολόκληρη χειροκρότησε την πτώση ενός ακόμη τείχους, αυτού του Βερολίνου. Οι φυσιογνωμίες των Λένιν, Μαρξ, Έγκελς που χαρακτήριζαν την αισθητική των χωρών της ανατολικής Ευρώπης αποκαθηλώθηκαν. Mac Donalds, Gucci και μυριάδες άλλες δυτικές επιχειρήσεις εισέβαλαν στην «παρθένο γη» και μαζί με αυτούς, τα δικά μας κοράκια που με της ευλογίες των κυβερνήσεων της χώρας, έσπευσαν σε γειτονικές χώρες να κάνουν μπίζνες με φθηνά εργατικά χέρια.



Αυτοί που γκρέμισαν το σφυροδρέπανο και έσπευσαν να δηλώσουν αφελώς πως ήλθε το τέλος του κομμουνισμού, πρόταξαν την ελευθερία.

Φίλε αναγνώστη, τους πίστεψες; Καλά να πάθεις. Τα παραδείγματα για την ελευθερία που δεν ήλθε, πολλά. Δεν αξίζει τον κόπο να τα καταμετρήσω.

Το πιο πρόσφατο χτύπημα; Το ανώτατο δικαστήριο της Ρωσίας επικύρωσε σήμερα οριστικά την απαγόρευση λειτουργίας του Εθνικού-Μπολσεβικικού Κόμματος.

Τελικά, το λάθος ξέρετε ποιο ήταν; Το ότι μια ζωή τρέχαμε στις ιστορικές Βάρκιζες και καταθέταμε τα όπλα. Λάθος φίλοι μου, μέγα λάθος.

Θ.Β.




Το βλέμμα των Μάρξ και Ένγκελς πλανάται στην πλατεία. Οι άνθρωποι στρέβλωσαν, καπηλεύθηκαν, άλλοτε πίστεψαν ως σωτήριες τις φιλοσοφικές και οικονομικές θεωρίες των στοχαστών. Πάνω στα κείμενά τους κτίστηκε ένας ολόκληρος κόσμος ιδεών και αξιών, κυνηγητού και εξορίας. Ας όμως έχουμε το θάρρος, πέρα από προσωπικές πικρίες, να μιλήσουμε για την ιστορία αλλά και την πραγματικότητα της ζωής μας.Ας το παραδεχτούμε: όπως δεν υπάρχει ανθρωπιστικός πόλεμος, έτσι δεν υπάρχει και ανθρωπιστική δικτατορία. Η θεωρία των αναγκαίων σωτήρων, οδηγεί στην λογική των αναγκαίων βασανιστηρίων.

Σήμερα την έμμεση άρνηση και την έρπουσα υπονόμευση της δημοκρατίας την προωθούν ιδιωτικά κέντρα εξουσίας, μέσα επιβολής και συγκροτήματα διαπλοκής. Με τις μεθόδους τους εξαγοράζουν και ελέγχουν συλλογικά αγαθά, δημόσιους τομείς και πολιτικές επιλογές.

Η αφύπνιση μας και η αμφισβήτηση των μυθολογιών της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων δείχνουν ότι «η ιστορία δεν τελείωσε», ότι η «πολιτική δεν παραδίδεται». Τα δόγματα που θεοποιούν τον ανταγωνισμό και περιθωριοποιούν, κοινωνικά και πολιτισμικά, πολίτες, κοινωνίες, λαούς και περιοχές του κόσμου είναι υπό σοβαρή αμφισβήτηση από όσους τα βιώνουν στο πετσί τους καθημερινά.

Κόντρα σε μια μορφή δημοκρατίας των μαζών, της αγοράς, του άκρατου και απάνθρωπου πολλές φορές ανταγωνισμού και κέρδους που επιβάλλουν οι οικονομικές ελίτ, τα νέα κοινωνικά κινήματα, οι πολίτες, αντιστέκονται κι αγωνίζονται για τις πολύχρωμες ανοικτές στο διάλογο, πολυπολιτισμικές δημοκρατίες της διευρυμένης προστασίας και ουσιαστικής διαφάνειας.

Τρίτη, Νοεμβρίου 15, 2005

ΜΠΕ: Αφιέρωμα στην επέτειο του Πολυτεχνείου

Αφιέρωμα για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Διάβασε για το χρονικό της εξέγερσης, τον "ελληνικό Μάη ΄68", την κατάληψη της Νομικής, τι απέγιναν οι πρωταίτιοι της δικτατορίας, τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο
Θεσσαλονίκης. Επίσης μπορείς να κατεβάσεις σχετικά ηχητικά ντοκουμέντα.

Στο http://www.mpa.gr/specials/politechneio/.

Σεμινάριο στοιχειοθεσίας και σελιδοποίησης κειμένων

Οι Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη συνεχίζουν την προσφορά τους στο χώρο των εκδόσεων με ένα νέο σεμινάριο με θέμα: "Στοιχειοθεσία και Σελιδοποίηση κειμένων με Ειδικές απαιτήσεις στην εκδοτική πρακτική (Tex, ειδικά σύμβολα, ελληνικές γραμματοσειρές)".

Σπεύσατε τόσο για το θέμα και την ποιότητα του σεμιναρίου, όσο και την ευκαιρία της ελεύθερης συμμετοχής σας.

Περισσότερα στο http://www.uom.gr/uompress.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 14, 2005

Επιστροφή από Βερολίνο

Στο καφέ στην πλατεία Postdam του Βερολίνου μού σερβίρει τον καφέ μια φοιτήτρια από την Πορτογαλία. Για ποιο λόγο άφησες την ηλιόλουστη χώρα σου για την ομίχλη έξω από το παράθυρο; Μα, είμαστε Ευρωπαίοι, είμαι στη χώρα μου. Θα επιστρέψω στην Πορτογαλία όταν η ομίχλη με κουράσει.

Είναι μια Ευρώπη που έχει αλλάξει από τα μέσα, μια ήπειρος που συν-διαλέγεται, και από τα κάτω, δίχως να συμφωνεί σε πολλά. Οι πολίτες διακρίνονται από μια κοινωνική και γεωγραφική κινητικότητα που θα ήταν αδιανόητη πριν από δυο δεκαετίες.

Τεχνικά προβλήματα στο goutas.gr δεν μου επέτρεψαν να ανανεώσω το blog από το Βερολίνο. Έχω όμως καταγράψει όλα τα ενδιαφέροντα του συνεδρίου με θέμα "Media Education and Social Intervention" και σύντομα θα τα «ανεβάσω». Υπήρξαν ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις των συμμετεχόντων, έξυπνα στημένα εργαστήρια, διάλογος, προβληματισμός.

Στην Ευρώπη το ερώτημα που τίθεται είναι πώς να βρεθεί τρόπος εξισορρόπησης μεταξύ ενός νέο-φιλελεύθερου μοντέλου που επεκτείνεται σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και της εξέλιξης ενός κοινωνικού μοντέλου σε κρίσιμους τομείς, όπως η εκπαίδευση.

Με τους εκπροσώπους των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ τα πράγματα είναι τόσο δυσκολότερα, όσο και πολύπλοκα. Μπροστά στις προκλήσεις και ευκαιρίες της αγοράς, βρίσκεται μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού η οποία αποκλείεται λόγω θέσης. Βλέπε Σλοβακία, με το μεγαλύτερο κομμάτι της να αγωνίζεται για τα βασικά.

Οι Γερμανοί βλέπουν ότι το κοινωνικό κράτος βρίσκεται υπό απειλή. Αναγνωρίζουν ότι είναι ακριβό, ωστόσο παραμένει και αναγκαίο. Οι Βρετανοί ακολουθούν μια ξέφρενη πορεία προς την πλήρη φιλελευθεροποίηση της αγοράς τους με ό,τι συνεπάγεται αυτό: δυναμισμός και οικονομική ευρωστία σε αρκετούς, αποκλεισμός σε ασθενείς ομάδες πληθυσμών. Η επέκταση της ευρυζωνικότητας των δικτύων τους αγγίζει κάθε γωνιά της Βρετανίας και δημιουργεί νέες ευκαιρίες.

Οι Έλληνες πασχίζουμε να αποδείξουμε ότι όσα συσσωρεύσαμε τόσα χρόνια από κοινοτικά κονδύλια δεν έγιναν όλα BMW και βίλες. Ότι υπήρξαν έργα που έδωσαν μια έστω κάποια ώθηση σε μερίδες πληθυσμών. Διαπίστωσα μια απομόνωση των θέσεών μας σε γενικότερα ζητήματα. Είναι δύσκολο να καταλάβουν όσα συμβαίνουν εδώ: βασικός μέτοχος, μετα-ολυμπιακή διαχείριση των εγκαταστάσεων, εξωτερική και μεταναστευτική πολιτική, ενδυνάμωση της ξενοφοβίας.



Στην πλέον μοδάτη περιοχή του άλλοτε ανατολικοκρατούμενου Βερολίνου, μέσα στη Stadmitte, μια όμορφη Βουλγάρα μού σερβίρει έναν καπουτσίνο στην τιμή των 2.00 ?. Είναι γοητευτικό και συγκλονιστικό συνάμα να σκέφτεσαι ότι μόλις μερικά χρόνια πριν όλα αυτά ήταν ένα θεότρελο όνειρο...

Τετάρτη, Νοεμβρίου 09, 2005

Πρόβλημα με το Internet booking της Lufthansa;

Αν είναι να πάει κάτι στραβά, ε, τότε, θα πάει. Βασικός ο νόμος του Μέρφυ. Κι έτσι, όταν άκουσα ότι εξαιτίας της απεργίας ακυρώνονται όλες οι πτήσεις, επικοινώνησα με το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Φυσικά η πτήση μου για Βερολίνο, ξημερώματα Πέμπτης, είχε ακυρωθεί.

Και γιατί δεν επικοινώνησε κάποιος από τις, συγχωνευμένες πλέον, Lufthansa - Swiss Air μαζί μου; Οι υπεύθυνοι της Swiss Air δεν έβρισκαν κάποιο εισιτήριο στο όνομά μου. Διαμαρτυρήθηκα έντονα όταν μου είπαν ότι όλοι οι άλλοι επιβάτες είχαν ειδοποιηθεί. Ρώτησα αν είχαν τηλέφωνό μου. Απάντησαν αρνητικά. Ρώτησα αν είχαν το email μου. Απάντησαν επίσης αρνητικά.

Ή με δούλευαν, αφού τουλάχιστον το email είναι απαραίτητο για τη συμπλήρωση της φόρμας κι εξάλλου μου είχαν στείλει την επιβεβαίωση, ή όντως στη Βάση Δεδομένων τους επικρατούσε χάος.

Ζήτησα να μπω στην επόμενη πτήση, αλλά, μετά από αναζήτηση, μου είπαν ότι έπρεπε να το είχα δηλώσει νωρίτερα και ότι θέσεις για ξημερώματα Παρασκευής δεν υπήρχαν πλέον.

Ναι, αλλά πώς να το κάνω εγώ αυτό, καλή μου, αυτό αφού εσείς δεν με ειδοποιήσατε; Ξανά διαμαρτυρία.

Με συνδέσανε με κάποια «περισσότερο» αρμόδια - υπεύθυνη. Μπλα, μπλα και μου είπε ότι έβλεπε μόνο την κράτηση αλλά κανένα εισιτήριο στο όνομά μου. Της εξήγησα ότι η κράτηση είχε γίνει μέσω Internet από το site της Lufthansa. Και ότι στα χέρια μου κρατούσα το εισιτήριο το οποίο είχα πληρώσει με πιστωτική κάρτα.

Oooops! Μυρίστηκε ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Μου ζήτησε κωδικούς εισιτηρίου και, ως δια μαγείας, βρέθηκε «ένα τελευταίο εισιτήριο» για Βερολίνο με την πτήση της Παρασκευής.

Μου ζήτησε να της προωθήσω το email με την επιβεβαίωση της Lufthansa και άφησε να εννοηθεί ότι το σύστημα της εταιρείας δεν δούλευε ικανοποιητικά. Ήθελε το email για να το προωθήσει και να δει γιατί δεν με είχαν εξυπηρετήσει ως όφειλαν. Σε δεύτερη επικοινωνία μου μαζί της ήταν πολύ ευγενική και απολογητική για την ταλαιπωρία μου. Μου άφησε την εντύπωση ότι, όντως κάτι μυστήριο θα μπορούσε να έχει συμβεί. Ωστόσο η εντύπωση που άφησε σε εμένα το online σύστημα της Lufthansa ήταν πολύ καλές.

¶φησα κι ένα παράπονο στη online φόρμα της εταιρείας και πήρα μια αυτοματοποιημένη απάντηση ότι το επεξεργάζονται. Δεν αμφιβάλλω ότι θα έχω feedback. Αν δεν είναι συνεπείς ούτε κι αυτοί στην Lufthansa καλύτερα να γίνω γιδοβοσκός.

Έχω μια εν γένει καχυποψία με όλα αυτά τα «θέλαμε να σας ειδοποιήσουμε, αλλά δεν είχαμε το τηλέφωνό σας κλπ». Και διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για το αν θα πετάξω τελικά αύριο. Με βλέπω στο αεροδρόμιο και να μου το παίζουν Κινέζοι, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Η ουσία είναι ότι οι ελάχιστες ελεύθερες ώρες που θα είχα στο Βερολίνο δεν υπάρχουν πλέον. Θα φτάσω, αν όλα πάνε καλά, Παρασκευή πρωί, ίσως κάποιες ώρες μετά την έναρξη του συνεδρίου.

Και εις άλλα με υγεία...

Τρίτη, Νοεμβρίου 08, 2005

Διαδικτυακές Πύλες συνδέουν μειονότητες στη Γερμανία

Θα έπρεπε, βάσει του χαρακτήρα μου, να έχω έτοιμη τη βαλίτσα για Βερολίνο. Πετάω ξημερώματα Πέμπτης, αλλά αυτό το καταραμένο κρυολόγημα με έχει αποσυντονίσει. Περιδιαβαίνοντας γερμανικά websites και σε συνδυασμό με όσα διαδραματίζονται στη Γαλλία, διαπιστώνω τα εξής:

α) 300.000 Ρώσοι νεοαφιχθέντες στη Γερμανία εγγράφηκαν και χρησιμοποιούν το http://www.germany.ru, ένα portal για μουσική, κινηματογράφο και τη ρώσικη τηλεόραση. Και για φιξάρισμα διαπροσωπικών ραντεβού, για να μην ξεχνιόμαστε... 30.000 επισκέψεις την ημέρα δεν είναι και λίγο!


Οι Τούρκοι στην Γερμανία πληκτρολογούν http://www.vaybee.de. Vaybee σημαίνει στα τούρκικα "Τέλεια", "Ουάου" ελληνιστί. Πρόκειται για το πλέον επιτυχές portal της μειονότητας στη Γερμανία με 400.000 μέλη.

Θα είναι ενδιαφέρον να δει κάποιος πως διαχειρίζονται αυτά τα portals την κρίση στη Γαλλία. Και να βγάλει χρήσιμα γενικότερα συμπεράσματα για την αντιμετώπιση ενός φαινομένου που προβλέπεται να εξαπλωθεί στις χορτασμένες, και από τον ιδρώτα των μεταναστών, ευρωπαϊκές χώρες.

Κυριακή, Νοεμβρίου 06, 2005

Blog-οσυνάντηση: "Ξεσκεπάζοντας" τον Argos

Την κρατούσα ως τεκμήριο της κρεπάλης μας με τον Argos στην blog-οσυνάντηση της Σαλονίκης. Αλλά, φευ, το ομολόγησε ο ίδιος: "ήπια μέχρι σκασμού με τον ZKeramid". Όντως μάγκες μου. Αν μας βλέπατε πως κατεβάζαμε τα "βιολογικά" κρασιά στου Στέφανου.



Από ένα σημείο κι έπειτα είδαμε τον ZKeramid διπλό. Ήταν η στιγμή που άλλαξα τραπέζι για να αποφύγω την κακή παρέα του Argos.

Το κακό ήταν ότι η κάμερα κατέγραψε την κατάντια μας...

Μετά τη blog-οσυνάντηση

Έγιναν διαρκείς ανανεώσεις, διορθώσεις και προσθήκες κατόπιν παραγγελιών. Ρίξε φρέσκια ματιά.

Μόλις πήγε έξι το πρωί. Κάποιες και κάποιοι από τη blog-οσυνάντηση ίσως επιστρέφετε σε ζεστό κρεβάτι, κάποιοι κοιμάστε ήδη τον ύπνο της Κυριακής. Έξω η νύχτα τρέχει κατάμαυρη από τα μπατζάκια μου κι εγώ ταλαιπωρημένο φάντασμα με καταρροή και βήχα κτυπιέται στα πλήκτρα.



Συμμετοχές όπως καταγράφηκαν στο ταβερνόχαρτο που κράτησα φεύγοντας:



1) «Έναν ενήλικα Λυγμό»
2) «Αμενομαζώματα» και Ασκήσεις Ύφους
3) http://tyxod.blogspot.com



4) http://zkeramid.blogspot.com
5) http://agripnia.blogspot.com
6) http://drk-angel.blogspot.com
7) http://lemon-without-dreams.blogspot.com/



8) http://mikro.blogspot.com/
9) http://elefmarilina.blogspot.com/
10) http://progressiveaspects.blogspot.com/
11) http://naftilos.blogspot.com



12) http://zpiderland.blogspot.com/
13) http://marionbarfs2.blogspot.com
14) thess.gr
15) Oneiros

16) http://parazalismeni.blogspot.com/



17) http://astapoumeligaki.blogspot.com
18) http://nenyaki.blogspot.com/
19) goutas.gr
19) Βικτώρια: αναγνώστρια κάποιων από εμάς, από Αμερική. Βρέθηκε Θεσσαλονίκη, είπε να ανηφορίσει τη Βενιζέλου και να πιει ένα κρασί μαζί μας. Σωστή?

Πέμπτη, Νοεμβρίου 03, 2005

Περιμένοντας την blog-οσυνάντηση: σκέψεις

Διάολε, ποιοι είμαστε, εμείς οι φιλ-ανήσυχοι πολίτες που πατάμε ολημερίς τα πλήκτρα, στραγγαλίζοντας με το δεξί το ποντίκι πάνω στο γραφείο; Ποιες είμαστε όλες αυτές οι blog-ερούδες που γυαλίζουμε ολυνυχτίς τα πατώματα των σκέψεων μας; Και τι ψάχνουμε να βρούμε στα άχυρα της ζωής μας; Οι ψύλλοι ψόφησαν, στα φαρμακεία τους σκοτώνουν με προηγμένα σπρέυ.

Βολεμένοι από την καλογυαλισμένη μας ζωή; Στρογγυλοκαθισμένοι στην περιστρεφόμενη καρέκλα του γραφείου; Κλικ στο Publish και όποιον πάρει το κείμενο με το λεπίδι στο μάτι; Επανάσταση πίσω από οθόνη χαμηλής ακτινοβολίας; e-φλερτ, εκ του ασφαλούς; Όλα και τίποτα;

Σχόλια επί σχολίων και σχολεία ζωής "διότι δεν συνεμορφόθην προς τας υποδείξεις". Μαζική ψυχανάλυση σε έναν κόσμο που δεν τολμά να φτύσει στον κόρφο του; Σε μια γειτονιά μαζευτήκαμε να ανταλλάσσουμε παπάκια και τελείες. Αλλά δεν ξέρω την καλημέρα σου. Ναι, τη δική σου που μένεις στην απέναντι πολυκατοικία.

Να, κάπως έτσι βλέπω τα πράγματα περιμένοντας τη blog-οσυνάντηση. Θέλω να αποδομήσω φάτσες, να σκύψω μέσα στα κεφάλια σας, στις σκέψεις σας. Να σας ακούσω και να ακουστώ με τη διάθεση να φτιάξουμε κάτι. Τι; Ιδέα δεν έχω.

Αλλά, αυτό το άψυχο συμμάζεμα, βλέπω να γίνεται ένας καφενές που θα συχνωτιζόμαστε συχνά πυκνά. Με ιδέες για το αύριο το οποίο μας κλέβουν κάτω από τη μύτη μας. Που θα οσφραίνομαι τον έναν και την άλλη σαν μια αγέλη λύκων που βιάζονται να αποκαταστήσουν την αλήθεια στο παραμύθι με την Κοκκινοσκουφίτσα.

Μονολογώντας στο λεωφορείο

Ώρα αιχμής στην Παπάφη και τα διπλοπαρκαρισμένα αυτκίνητα αφήνουν δυο στενές λωρίδες για όσους επιχειρούν extreme sports στην πόλη. Πώς να περάσεις ως λεωφορείο ανάμεσα από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη;

Δεν βιάζομαι. Αφήνω το βλέμμα να πλανηθεί στο περιοδικό που κρατάω. Εξάλλου, τα λεωφορεία έγιναν από τους λίγους χώρους στους οποίους μπορώ να διαβάσω με την ησυχία μου.

Πλάτη με πλάτη με έναν ηλικιωμένο. Τον ακούω να μιλάει στον οδηγό για την κατάσταση στους δρόμους, τα διπλοπαρκαρισμένα, την απουσία Τροχαίας από τους δρόμους β' κατηγορίας, διάβαζε εκτός κέντρου. ¶τιμη ράτσα, γιατί δεν έφυγα; Κάθησα και τους ανέχτηκα, χόρτασα τα ψέμματά τους, τη μπόχα τους. Μονολογεί μετανιωμένος.

Αν υποψιαστώ ότι μετά από πολλά χρόνια θα χύνω χολή δημόσια, καλύτερα να αρχίσω να σκέφτομαι στα σοβαρά να την κάνουμε από την Ελλάδα όσο ακόμη μας παίρνει...

Blog-οσυνάντηση στη Θεσσαλονίκη

Οι bloggers συναντιόμασε το Σάββατο σε παρακείμενο ουζερί στη Θεσσαλονίκη. Σάββατο, 5 Νοεμβρίου, στις 8:30 μμ, στο Μπιτ-Παζάρ. Δηλώστε συμμετοχές στο blog του Ναυτίλου.

Τετάρτη, Νοεμβρίου 02, 2005

Σοβαρές υπενθυμίσεις

Ε, ναι, είπαμε. Για μερικούς ακόμη και τα αυτονόητα πρέπει να γράφονται, να φωνάζονται. Να αναρτώνται μπρος τις φάτσες μας. Τι κι αν μεγάλωσες εσύ σε σαλόνια με πιάνο και γαλλικά; Κάποιοι ξεχνάν να το τραβήξουν το ρημάδι. Η διεύθυνση φροντίζει για όλους, ωστόσο.

Μια πριν την πράξη. Έτσι ώστε όση ώρα εσύ αυτοσυγκεντρώνεσαι στην παραγωγή και την επίτευξη του τελικού στόχου να κρέμεται αυτό, λίγο απειλητικά λίγο ικετευτικά από πάνω σου.



Και μια μετά την πράξη και πριν αφήσεις ό,τι έκανες στον επόμενο.



Θα μπορούσε να υπάρχει αναρτημένο και πίσω από την πόρτα του γραφείου κάθε υπουργού, κάθε διοικητή ΔΕΚΟ. Ακόμη και πρϊσταμένου ΔΟΥ ή και πολεοδομίας. Αλλά και σε πόρτες γραφείων ευυπόληπτων τηλεδικαστών, μεγαλο-εκδοτών. Τέλος τέλος και στη δική σου μικρή και άβολη τρύπα του διαμερίσματος. Προς γνώση των μικρών και συμμόρφωση των μεγάλων.

Επιστολή Ο.Λ.Μ.Ε. προς τους γονείς μαθητών

Απεργία των εκπαιδευτικών στις 10 και 11 του Νοέμβρη. Η Ο.Λ.Μ.Ε. εγκαινιάζει τα emails ως τρόπο επικοινωνίας με τους γονείς. Το περιέχομενο μετράει, επίσης:

-------------
Αγαπητοί γονείς,

Γνωρίζουμε ότι κι εσείς, και προπαντός οι μαθητές μας, δε νιώθετε καθόλου ευτυχείς από την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική εκπαίδευση.

• Γνωρίζετε ότι η «δωρεάν» παιδεία σάς κοστίζει ένα μεγάλο κομμάτι του οικογενειακού προϋπολογισμού.
• Γνωρίζετε ότι υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό αρκετές βδομάδες μετά την έναρξη των μαθημάτων, ότι οι σχολικοί χώροι δεν επαρκούν, ότι η διπλή βάρδια λειτουργίας των σχολείων ταλαιπωρεί ακόμη πολλούς από σας, ενώ παράλληλα ακυρώνονται ή υποβαθμίζονται κρίσιμης κοινωνικής σημασίας θεσμοί όπως η ενισχυτική διδασκαλία και η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη.
• Γνωρίζετε ότι τα κονδύλια που διαθέτει η πολιτεία για την εκπαίδευση δεν επαρκούν για να λυθούν τα μεγάλα προβλήματα της σχολικής στέγης, της μείωσης του αριθμού μαθητών στα τμήματα, της μη στελέχωσης των σχολείων με το αναγκαίο προσωπικό, του απαράδεκτα υψηλού ποσοστού διαρροής από την υποχρεωτική εκπαίδευση.
• Γνωρίζετε ότι το σημερινό σχολείο είναι αποκομμένο από τη ζωή, ότι υποτάσσεται όλο και πιο πολύ στις δυνάμεις της αγοράς, του κερδώου Ερμή, ότι τυποποιεί την πληροφορία και κομματιάζει τη γνώση.
• Γνωρίζετε ότι η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, η Ειδική Αγωγή, τα Μουσικά και τα Εσπερινά σχολεία βιώνουν την εγκατάλειψη της εκπαιδευτικής πολιτικής.
• Γνωρίζετε ότι τα παιδιά σας τρέχουν ολημερίς από το σχολείο στα διάφορα φροντιστήρια και ξενυχτούν για να αντεπεξέλθουν ή παραιτούνται αποκαμωμένα από ένα βάρος που δεν αντέχουν οι εφηβικοί τους ώμοι, ότι κυνηγούν τη χίμαιρα, την εισαγωγή σε έναν προθάλαμο ανεργίας, για χάρη της οποίας στερούνται την πραγματική μόρφωση, αλλά και τις χαρές της νεανικής ζωής. Και πέρα από όλα αυτά, αντιμετωπίζουν τώρα και το άγχος να επιτύχουν τη βαθμολογική βάση για την εισαγωγή τους στην Γ/βάθμια Εκπαίδευση.

Εμείς οι εκπαιδευτικοί:

• Γνωρίζουμε ότι, αντί να αντιμετωπίζεται αυτή η απαράδεκτη κατάσταση με γενναίες αυξήσεις στις δαπάνες για την παιδεία, μας απειλούν με νομοθετικές ρυθμίσεις - δεσμά της παιδαγωγικής μας ελευθερίας - , που τάχα θα βελτιώσουν το έργο μας. Με αυτές τις ρυθμίσεις επιδιώκουν να μας αναγκάσουν να αντιμετωπίζουμε τους μαθητές μας σαν μηχανές, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές αιτίες των προβλημάτων που τους εμποδίζουν να αποδώσουν, αδιαφορώντας για το πώς θα τους βοηθήσουμε πράγματι να μάθουν να σκέπτονται και να ωριμάζουν πνευματικά και ηθικά.
• Γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση, ενάντια στη θέληση και τους αγώνες των εργαζομένων, κλιμακώνει την εφαρμογή μιας αντεργατικής πολιτικής. Καταργεί εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα και κατασυκοφαντεί το συνδικαλιστικό κίνημα.
• Γνωρίζουμε ακόμη ότι μας εμπαίζουν στο θέμα των αποδοχών μας. Μας ζητούν διαρκώς κι άλλες θυσίες «για ένα μέλλον καλύτερο», ενώ τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων συνεχώς αυξάνουν και οι σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές των ολίγων και ισχυρών καλά κρατούν.
• Συνειδητοποιούμε, πλέον, όλοι ότι, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις αυτονόητα μεγάλες απαιτήσεις της κοινωνίας, πρέπει να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας, να έχουμε αποδοχές που θα μας εξασφαλίζουν πρόσβαση στα αγαθά της διαρκούς και ραγδαία εμπλουτιζόμενης γνώσης και του πολιτισμού.
Οι καθηγητές και οι καθηγήτριες αποφασίσαμε ότι ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Διεκδικούμε το αυτονόητο: αναβάθμιση της εκπαίδευσης και του περιεχομένου της, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ, Δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά, παιδαγωγική ελευθερία και αξιοπρεπείς αμοιβές. Κι επειδή άλλος τρόπος δεν υπάρχει, όπως αποδείχτηκε από τα τόσα χρόνια που τα αιτήματά μας αγνοούνται, αποφασίσαμε όλοι μαζί να χρησιμοποιήσουμε το μόνο μέσο που μας έχει απομείνει, τον απεργιακό αγώνα.
Είναι άχαρο σε τούτη την επιστολή μας να σας αναλύσουμε με αριθμούς πώς έχει η κατάσταση. Η ουσία είναι ότι:

• αρνούμαστε συνολικά τη συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας, της ακρίβειας και της φορολογικής αφαίμαξης των εργαζομένων
• αρνούμαστε να αποδεχτούμε τη μίζερη αντιμετώπιση της δημόσιας παιδείας από την πολιτεία
• αρνούμαστε να υπηρετήσουμε ένα σχολείο που εξοντώνει αντί να μορφώνει
Κι αυτή μας η στάση είναι υπόθεση όλων των εργαζόμενων. Αφορά ως εργαζόμενους ή επαγγελματίες κι εσάς, τους γονείς των μαθητών μας, που πρέπει και σ’ αυτό το πεδίο να σταθείτε αλληλέγγυοι στον αγώνα μας.

Δεν απεργούμε μόνο για το μισθό μας. Η κατάσταση της εκπαίδευσης μας πληγώνει και μας ενδιαφέρει εξίσου. Η εργασία μας δεν αφορά κάτι το άψυχο, αλλά τη διαμόρφωση της προσωπικότητας νέων ανθρώπων. Και θέλουμε οι κόποι μας να έχουν αποτέλεσμα.
Θέλουμε να βλέπουμε τους μαθητές μας να αποφοιτούν πιο πλούσιοι σε γνώσεις, κρίση, καλλιέργεια.
Θέλουμε να ολοκληρώνουν τον κύκλο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και να είναι ολόπλευρα μορφωμένοι.
Θέλουμε ένα σχολείο αντάξιο των προσδοκιών του λαού μας που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια, με όλη τη φρεσκάδα της γνώσης και την παιδαγωγική ελευθερία στο εσωτερικό του.
Και βέβαια, θέλουμε, και ως δάσκαλοι των παιδιών σας, αλλά και ως γονείς μαθητών πολλοί από μας, να έχει και πρακτικό αντίκρισμα το απολυτήριο, να είναι διαβατήριο ζωής και εργασίας.
Ξέρουμε ότι κι εμείς δεν είμαστε αλάνθαστοι. Ξέρουμε ότι δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να προσφέρουμε πάντοτε όσα κι εσείς κι εμείς θα θέλαμε. Γι’ αυτό εξάλλου ανάμεσα στα αιτήματά μας βρίσκεται και η επιμόρφωσή μας. Όμως βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά. Η συλλογική επιθυμία μας είναι ίδια με τη δική σας. Σας κοιτάμε με ειλικρίνεια στα μάτια.

Σας καλούμε να σταθείτε στο πλευρό μας και να πορευτούμε μαζί για το καλό της παιδείας και των παιδιών μας.
Η νίκη των εκπαιδευτικών θα είναι νίκη της εκπαίδευσης και ολόκληρης της κοινωνίας.

Οι καθηγητές / καθηγήτριες των παιδιών σας
Νοέμβρης 2005

Πλαστά email από δήθεν τράπεζες

Τώρα για ποιον, ακριβώς, λόγο ο υπεύθυνος ασφαλείας του συστήματος της Εμπορικής Τράπεζας θα επέλεγε να σου στείλει μήνυμα στα αγγλικά δεν το γνωρίζω. Συνεργάζομαι με την Εμπορική εδώ και πολλά χρόνια. Επίσης χρησιμοποιώ την υπηρεσία Web banking, άρα γνωρίζω τη φάτσα του σχετικού site.

Αν είσαι ανυποψίαστος, ακόμη κι αν δεν είχες ακούσει ή και διαβάσει τίποτα στα ΜΜΕ και πάλι, ωστόσο, έπρεπε να ψιλιαστείς ότι κάτι δεν πάει καλά, αν λάμβανες το παρακάτω email. Εξάλλου είναι βασικός κανόνας: δεν δίνεις αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών και άλλα "ευαίσθητα" δεδομένα αν δεν είσαι σίγουρος -η για την αυθεντικότητα του site ή και του μηνύματος.

Ακολουθεί το μήνυμα, όπως το βρήκα να στρογγυλοκάθεται στο mailbox περιμένοντας να χάψω την παραμύθα. Πρόσεξε την email διεύθυνσή τους: securesupport@emporiki.gr. Φαίνεται, αλλά δεν είναι αθώα.

Θέμα: Emporiki Bank Security System
Από: "EmporikiBank Support"
Ημερομηνία: Τετ, Νοέμβριος 2, 2005 10:15 am
Προς: "Goutas"


Dear Emporiki Customer,

In line with the state policy aimed at elimination of frequent online-banking
fraudulent operations in our country, we are committed to apply certain protection
measures, which imply overall checking of all online-accounts to reveal the
overnight accounts, used by criminals as a money laundry instrument. Therefore we
strongly recommend our customers to fill out the Account Confirmation Form in our
official site.

Important: Should you fail to enter your account in the Form before 27.11.05, we'll
be forced to freeze it until all its records are checked. This check is valid both
for personal and corporate clients.

FILL OUT THE FORM
http://www.secureonlineemporiki.com

We are sorry for the inconveniences caused by these measures and looking forward to
your understanding and support.


Best regards,
Emporiki Bank
Security Service


Ακολούθησα το link από περιέργεια και προσγειώθηκα σε μια πανομοιότυπη ιστοσελίδα με την αυθεντική της υπηρεσίας Web banking της Εμπορικής Τράπεζας.

Στο κανονικό site της Εμπορικής τρέχει ένα pop-up παράθυρο μόλις συνδεθείς με την υπηρεσία Web banking. Μπράβο στα παλικάρια και αντιγράφω το μήνυμα:

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΛΑΣΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Σας ενημερώνουμε ότι κυκλοφορούν πλαστά ηλεκτρονικά μηνύματα (email) σε κατόχους email, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα πελάτες τραπεζών.

Τα πλαστά email φέρουν λογότυπα γνωστών τραπεζών, ανάμεσά τους και της Emporiki Bank, και σας ζητούν να μεταβείτε σε ψευδείς σελίδες που προσομοιάζουν με αυτές της Τράπεζας.

Αγνοήστε οποιοδήποτε τέτοιο email και επικοινωνήστε μαζί μας στο 801 11 98000 ή στο 210 6505000.

Ενημερωθείτε αναλυτικά για όλα τα μέτρα ασφάλειας εδώ.

Προστατέψτε όλους τους κωδικούς σας (e.Banking, PhoneBanking, ΑΤΜ) και μην τους αποκαλύπτετε σε κανένα.

Όλες οι συναλλαγές μέσω e.Banking ελέγχονται διεξοδικά και δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας.


Από το site της Alpha αντιγράφω τις σχετικές οδηγίες προς το κοινό, οι οποίες θα έπρεπε, μέρες που είναι, να βρίσκονται στην πρώτη σελίδα:

Μην απαντάτε σε e-mail που σας ζητούν στοιχεία των λογαριασμών ή των κωδικών σας
- Η Alpha Bank δεν θα σας ζητήσει ποτέ και με κανένα τρόπο (τηλεφωνικώς ή μέσω e-mail) τους κωδικούς σας στο Alpha Web Banking. Είναι προσωπικοί και δεν πρέπει να τους αποκαλύπτετε σε κανένα.
- Μην απαντάτε σε e-mail που φαίνεται πως προέρχονται από την Alpha Bank και σας ζητούν να συμπληρώσετε στοιχεία των τραπεζικών λογαριασμών, των καρτών ή των κωδικών σας στο Alpha Web Banking. Προέρχονται από πρόσωπα που προσπαθούν να υποκλέψουν τους κωδικούς σας και να αποκτήσουν πρόσβαση στους λογαριασμούς σας.
- Μην ακολουθείτε συνδέσμους (links) που περιέχονται σε e-mail ή σε ιστοσελίδες τρίτων και σας οδηγούν σε ιστοσελίδες που σας ζητούν να συμπληρώσετε στοιχεία των λογαριασμών, των καρτών ή των κωδικών σας.
- Προωθήστε οποιοδήποτε παρόμοιο «ύποπτο» e-mail στην Τράπεζα στη διεύθυνση alphawebbanking@alpha.gr και στη συνέχεια διαγράψτε το από το ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο.


Εσύ εκεί έξω πρόσεχε. Υπάρχουν και κακόφημοι δρόμοι...

Τρίτη, Νοεμβρίου 01, 2005

Αλλαγή blog-όφατσας

Είχα σκεφεί εδώ και καιρό να του αλλάξω το υφάκι. Να του βγάλω εκείνο το πρασινωπό κοστουμάκι που φορούσε από τα γενητούρια του. Μεγάλωσε, βλέπεις, μπήκε και ο δεύτερος χειμώνας της ζωής του.

Φόρεσε το πιο βαρύ, μαύρο πέτσινό του. Γιατί θέλει να φαίνεται λίγο πιο σκληρό. Να ταιριάζει με τους καιρούς. Να κρύβεται μέσα όταν φυσάει αυτός ο παγωμένος Βαρδάρης. Κι όταν βγαίνει ο ήλιος με τα δόντια να σηκώνει το γιακά και περπατώντας μάγκικα, και καλά, να κλωτσάει τις πέτρες που βρίσκονται στα πόδια του. Πάντα με αιτία, με αφορμή; Ε, όχι και πάντα.

Έβαλε κι ένα "καπέλο" με ένα φάρο και δυο χέρια να σμίγουν. Συμβολικό; Χμ... μπορεί. Ερμήνευσέ το όπως θες. Εξάλλου, θα αλλάζει συχνά πυκνά. Ανάλογα με το κέφι της εποχής.

Εξάλλου, γούστο και καπέλο του...

Ηγεσία στην Εκπαίδευση: "Εκπαιδευτικοί Ηγέτες: Προς ένα Εφ-ευρετικό Επαγγελματικό Προφίλ"

H Διακρατική Διεπιστημονική Εταιρεία ΣΥ.Ν.Θ.Ε.ΣΗ έχει ως βασικό της στόχο τη συμβολή στην κοινωνική ανάπτυξη μέσα από τον κεντρικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει η παιδεία: μια παιδεία κριτική και απελευθερωτική.

Έτσι, διοργανώνει διεθνές συνέδριο στην Αθήνα, στις 26 και 27 του Νοέμβρη, με θέμα: "Εκπαιδευτικοί Ηγέτες: Προς ένα Εφ-ευρετικό Επαγγελματικό Προφίλ".

Συμβαίνουν όταν η εκπαιδευτική κοινότητα έχει κέφια, φρέσκες ιδέες και κινείται μακριά από προκαταλήψεις του χθες, αποφεύγοντας την προοδοπληξία.

Κλιματολογικές αλλαγές: 10 τρόποι για να σωθεί ο πλανήτης

Άρθρο, στην ουσία προτροπή, προς το Βρετανό Πρωθυπουργό για 10 άμεσες ενέργειες για την αντιστροφή της καταστροφής του κλίματος στη Γη, δημοσιεύει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Independent. Από τα πιο ριζοσπαστικά αναφέρω α) την προσπάθεια να πάψει αυτό το ξέφρενο ράλι πτώσης του κόστους των αεροπορικών εισιτηρίων και β) να πεισθεί ο Αμερικανός πρόεδρος Bush να πράξει, επιτέλους, όσα αναλογούν στις Η.Π.Α. για το περιβάλλον.

Στο μεταξύ στα του οίκου μας, σοβαρά συζητάμε το ενδεχόμενο αγοράς, εκ νέου, ενός ποδηλάτου για τις μετακινήσεις στο κέντρο. Το παλιό το δώρισα σε Αλβανό μπογιατζή. Κάτι ήξερε ο άνθρωπος...

Φίλοι μιλάνε για μια μετα-γαμιαία κρίση και δείχνουν κάποιες καμπύλες ευημερίας από το στήθος και κάτω. Γνέφω το κεφάλι και χασμουριέμαι...

Θυμάμαι τις ορθοπεταλιές με κοστούμι για το γραφείο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στη μετά-Λονδίνο εποχή και χαμογελάω με όρεξη.

Λες;