Τετάρτη, Νοεμβρίου 02, 2005

Σοβαρές υπενθυμίσεις

Ε, ναι, είπαμε. Για μερικούς ακόμη και τα αυτονόητα πρέπει να γράφονται, να φωνάζονται. Να αναρτώνται μπρος τις φάτσες μας. Τι κι αν μεγάλωσες εσύ σε σαλόνια με πιάνο και γαλλικά; Κάποιοι ξεχνάν να το τραβήξουν το ρημάδι. Η διεύθυνση φροντίζει για όλους, ωστόσο.

Μια πριν την πράξη. Έτσι ώστε όση ώρα εσύ αυτοσυγκεντρώνεσαι στην παραγωγή και την επίτευξη του τελικού στόχου να κρέμεται αυτό, λίγο απειλητικά λίγο ικετευτικά από πάνω σου.



Και μια μετά την πράξη και πριν αφήσεις ό,τι έκανες στον επόμενο.



Θα μπορούσε να υπάρχει αναρτημένο και πίσω από την πόρτα του γραφείου κάθε υπουργού, κάθε διοικητή ΔΕΚΟ. Ακόμη και πρϊσταμένου ΔΟΥ ή και πολεοδομίας. Αλλά και σε πόρτες γραφείων ευυπόληπτων τηλεδικαστών, μεγαλο-εκδοτών. Τέλος τέλος και στη δική σου μικρή και άβολη τρύπα του διαμερίσματος. Προς γνώση των μικρών και συμμόρφωση των μεγάλων.

1 σχόλιο:

Marina είπε...

Αχ, βρε κακομοίρη! Πόσες φορές πήγες σε τουαλέττα..και βγήκες ΑΜΕΣΩΣ τρέχοντας έξω πιάνοντας τη μύτη σου?
Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια, σαλόνια, υπουργεία, σχολεία, τράπεζες..όπουδήποτε
Απορώ και εγώ που δεν τραβάνε το καζανάκι, ή πετάνε τα χαρτιά στο πάτωμα ή ακόμα χειρότερα τα "κάνουν" στο πάτωμα δίπλα στην τουαλέττα!!!...έτσι κάνουν και στο σπίτι τους?