Αντιγράφω το σημερινό μήνυμα που έλαβα με κάθε επιφύλαξη για τη γνησιότητά του, ανοικτό σε σχόλια για το ότι κάποιοι από εμάς γράφουμε στα blogs επώνυμα. Η δική μου απάντηση σύντομα, μόλις συνέλθω από όσα διαβάσετε...
"Κυριακή σήμερα και παίρνω αφορμή από άρθρο σε ένθετο κυριακάτικης τοπικής εφημερίδας για τη συνάντηση 7 bloggers στη Θεσσαλονίκη. Ελπίζω αυτή τη φορά να βρεις το θάρρος και να δημοσιεύσεις το γράμμα μου, αντί να το αποθηκεύσεις σε κάποιο φάκελο στο σκληρόσ ου δίσκο.
Στην αρχή μπορεί και να θαύμαζα το θράσος της βλακείας σου, την αναίδεια της σαστιμάρας σου, το καλαμπαλίκι της ματαιοδοξίας σου να βγαίνεις φόρα παρτίδα στο δίκτυο επωνύμως.
Όχι ως τάδε-φτου-blogpost.com, όχι ως πάρε-δώσε.blogpost.com. Αλλά ως ένα ξεδιάντροπο τσιτσίδι κακομαθημένο που λερώνει, λέει, τα ρούχα των «ΜΜΕ, της εκπαίδευσης και της πολιτικής».
Σώ-πα ρε ME-ΓΑ-ΛΕ.
Και κάθομαι και καίω το περιεχόμενο του όποιου μου μυαλού: γιατί να το κάνεις αυτό; Τι ζόρι τραβάς με το καντάρι να καθαρίζεις επώνυμα τα λασπόνερα της αξιογέλαστής μας blog-όσφαιρας; Πώς την βρίσκεις έτσι να ξεμπροστιάζεις τον κολλαριστό σου καθωσπρεπισμό; Να τεντώνεις σε σημείο υστερίας την προσωπική σου χορδή ευαισθησίας;
Για την πάρτη σου δεν χρειάζεται να κλείσω τα μάτια για να διακρίνω την προσωπική σου τραγικότητα, έναν διχασμένο άνθρωπο. Δεν ιδρώνω για να οσφρανθώ την απελπισμένη σου ανάγκη να καταστείς «κλασικός», μια αυτοτελής επώνυμη διαδικτυακή ύπαρξη.
Κι όμως. Είσαι διαβολεμένα πονηρός. Γράφοντας επώνυμα γίνεσαι ο στενός κορσές της εσωτερικότητάς σου. Ένας απαράβατος νόμος σε κρατά να κτίζεις το συμπαγές μπετόν αρμέ που μόνιμα θα μας αποκρύπτει τον προσωπικό σου φιλμογραφημένο εφιάλτη.
Ω, τι σανίδι σωτηρίας, τι σχιζοφρενική διέξοδη λύση…
Αν έχεις τα κότσια, γίνε κάποιος από εμάς, ένας ανώνυμος, και ξεδίπλωσε τα μύχια της ψυχής σου. Διαθέτεις αστραφτερό μυαλό, κλινική ψυχραιμία ή μήπως βουτάς κι εσύ σε μια ακατάσχετη συλλογική νεύρωση, όπως οι περισσότεροι από εμάς;
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα… Θα περιμένω νέα σου.
Αν σου βαστάει, δηλαδή.
Α.Σ."
Και για την αντιγραφή, θοδωρής
9 σχόλια:
Απίστευτο !!!!! Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να παίξεις το παιχνίδι και να απαντήσεις ...
Θα έλεγα το αντίθετο από τον "αναγνώστη" σου (υπέγραψε άρα επώνυμα;). Θα ευχόμουν περισσότεροι από εμάς να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά σου. Να γράφουμε επώνυμα με το θάρρος της γνώσης ότι μπορούμε να στηρίζουμε τις απόψεις μας.
Quote: "Αν έχεις τα κότσια, γίνε κάποιος από εμάς, ένας ανώνυμος, και ξεδίπλωσε τα μύχια της ψυχής σου. Διαθέτεις αστραφτερό μυαλό, κλινική ψυχραιμία ή μήπως βουτάς κι εσύ σε μια ακατάσχετη συλλογική νεύρωση, όπως οι περισσότεροι από εμάς;"
Δεν καταλαβαίνω αν αυτός ο τύπος είναι έχει σοβαρή εγκεφαλική βλάβη ή μια πολλή νοσηρή αίσθηση του χιούμορ, σε κάθε περίπτωση πάντως έχει σοβαρό πρόβλημα.
Αγνόησέ τον και μην τον αφήσεις να σε επηρεάσει. Είναι θαυμάσιο το blog σου.
Κυκλοφορούν διάφοροι ανισόρροποι παντού..μη δίνεις σημασία..
Κύριε Α.Σ. (αυτό τώρα είναι επώνυμο mail που έστειλες;;),
Ας ξεκινήσω με το πιο ασήμαντο...
[Όχι ως τάδε-φτου-blogpost.com, όχι ως πάρε-δώσε.blogpost.com.]
Είναι .blogspot.com και όχι .blogpost.com!
Και τώρα το σοβαρό...
Όποιος έχει το θάρρος, εκφράζει την άποψή του επώνυμα, με όσες συνέπειες αυτό κι αν έχει, συμπεριλαμβανομένου να λαμβάνει mail σαν και το δικό σου. Οι υπόλοιποι, που κοτάμε να δείξουμε το πραγματικό μας όνομα (δε βγάζω την ουρά μου απ' έξω), διαλέγουμε την ασφαλή οδό: την ανωνυμία. Σεβαστό κι αυτό, αλλά μάλλον θα πρέπει εμείς οι ανώνυμοι να σεβόμαστε εκείνους που έχουν τη μαγκιά να βγαίνουν στο internet χωρίς μάσκα, χωρίς ασπίδα, όχι όπως εσύ που προτείνεις το αντίθετο.
Tero
(Υ.Γ. Θοδωρή, μη μασάς!)
Απλά δεν το καταλαβαίνω...Αν είχα εγώ τόσο ελεύθερο χρόνο για να κάθομαι να γράφω αυτές τις αηδίες,θα έψαχνα κοπέλα...
Μπορεί να πήγαινα κ σε έναν ψυχολόγο.
Συνάντηση 1η,"Πώς να ξεπεράσω το σύνδρομο του bully".
Συνάντηση 2η,"Πώς να ξεπεράσω την ζήλια μου για ένα blog που θα ήθελα να γράφω εγώ"
Μήπως είμαι ακραίος;;;Μπαααααααα
Για να καταλάβω δηλαδή,έφτασε η εποχή που θα πρέπει να μην λέμε κ το όνομά μας;;;Ναι Θόδωρε,πρέπει να βρείς παρατσούκλι αλλιώς...ντα!!!
all 4 one, and 1 for all...
ειμαι μαζι σου, θες να σε συνοδευσω ?
Διατήρησε το επίπεδο και την ψυχραιμία σου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται πραγματικά να δώσεις αξία σε μία ανώνυμη επίθεση δημιουργίας εντυπώσεων.
Μακάρι περισσότεροι να είχαμε το θάρρος να γράφουμε επώνυμα.
Από τέτοιους μαλάκες, τι να περιμένει κανείς. Κι εγώ ομοιοπαθής είμαι, μου ήρθαν δυο αναίσχυντα μέηλ αλλά δεν θα κάτσω να ασχολούμαι μαζί τους. Νικ έχω, ονοματεπώνυμο έχω (στο ίντερνετ) κι όποιος θέλει το ψάχνει και το βρίσκει εύκολα. Ποιός ο λόγος να κρύβεται κανείς όταν δεν θέλει να αλλάξει την περσόνα του. Για να υποκριθεί κάτι άλλο που ΔΕΝ είναι;
Από κάτι τέτοια καταλαβαίνω τα κόμπλεξ του κόσμου...
Αν ασχολείσαι με τον κάθε ηλίθιο.. στείλε το email στο /dev/null.
Δημοσίευση σχολίου