Είμαστε όλοι "άπιστοι"

Χρόνια μας πολλά, το λοιπόν. Δεν διεκδικώ την πατρότητα του ευφυολογήματος. Το είχα διαβάσει πέρυσι, την Κυριακή του Θωμά, αν δεν κάνω λάθος στο blog της Λίδας. Απιστία: άραγε, μια ακόμη ανθρώπινη κατασκευή; Τότε, ο "Θωμάς" είναι ένας ακόμη αποδιοπομπαίος τράγος.

Α, χρόνια πολλά στον κολλητό και κουμπάρο μου, χρόνια πολλά και στον στωικότατο Αrgos.

Ο αντιαμερικανισμός χθες και σήμερα

O Γιάννης Βούλγαρης διατρέχει και αναλύει την ιστορικότητα του ντόπιου αντιαμερικανισμού. Καταλήγει ότι μας είναι απαραίτητη μια "μοντέρνα προοδευτικότητα, η οποία ως προς το θέμα μας, θα πρέπει να περιλαμβάνει τρία πράγματα. Πρώτον, μια καλύτερη επικοινωνία με την «άλλη Αμερική», εκείνη που ασφυκτιά κάτω από την κυριαρχία της αμερικανικής Δεξιάς. Δεύτερον, μια αδιάλλακτη αντίθεση στην επιδίωξη των ΗΠΑ να οικοδομήσουν μια νέα διεθνή τάξη βασισμένη στην ισχύ μιας και μόνης χώρας. Τρίτον, μια εμμονή στη διαφορετικότητα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Και ως προς το άμεσο μέλλον, την εναντίωση του επίσημου ελληνικού κράτους στον νέο τυχοδιωκτισμό που απεργάζεται η αμερικανική κυβέρνηση στο Ιράν."

Σωστά.

Quaero: Ένα ευρωπαϊκό Google;

Μεταφράζεται ως "Ψάχνω για" από τα λατινικά και είναι το όνομα ενός φιλόφοξου γαλλογερμανικού έργου: ενός λογισμικού μιας μηχανής αναζήτησης για προσωπικούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα.

Η κυβέρνηση της Γαλλίας μετά το πρόσφατο ράπισμα λόγω του νόμου Ντε Βιλπέν, προσπαθεί να παρέμβει με το μεγαλοϊδεατισμό και κρατικισμό της, όπως πολλοί την κατηγορούν.

Μεγαλεπίβολα σχέδια σε ισχυρά κράτη από φωτεινά μυαλά...

Από το http://www.eetimes.de

4o Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, Αθήνα, 4-7 Μαΐου 2006

Είναι κάτι τσαλακωμένα παιδιά που δίνουν με χαμόγελο από το μηνιάτικο των 600 ευρώ και την περίσσεια της καρδιάς και του χαμόγελού τους. Που δεν διστάζουν να αγκαλιάσουν το διαφορετικό, που πιστεύουν ότι αυτό δεν πέθανε, ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή. Ότι "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός".



4o Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, Αθήνα - Ελλάδα, 4-7 Μαΐου 2006

και... http://www.socialforum.gr/

Υπάρχει και το... αλβανικό μοντέλο!

"ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ (κτηματολόγιο) που έως και η Αλβανία και η Λιθουανία το έλυσαν πρόσφατα μέσα σε τρία μόνο χρόνια, η Ελλάδα το «παιδεύει» επί 10 χρόνια και ακόμη δεν έχει δρομολογηθεί η σωστή λύση."

"Το 1996 ξεκίνησε ένα πρόγραμμα κτηματογράφησης και με κοινοτική χρηματοδότηση, αλλά ο αρμόδιος επίτροπος διαπίστωσε το 2002, ότι έγινε «το μισό έργο με τα διπλάσια κονδύλια». Κατόπιν αυτού σταμάτησε η χρηματοδότηση του έργου από το Γ' ΚΠΣ και η Ελλάδα υποχρεώθηκε να επιστρέψει 100 εκατ. ευρώ που πήρε από το Β' ΚΠΣ."

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Αλβανία...

Αλήθεια, πόσο χαϊβάνια είμαστε σε αυτήν την χώρα;

ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ, άξονας Αριστοτέλους, πλατεία του λιμανιού. Ιστορικοί τόποι ή μνημεία του κιτς;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΓΩΓΑ *

Οταν η ελληνική κυβέρνηση καλούσε στα 1917, αμέσως μετά την πυρκαγιά, τον διάσημο τότε Ερνέστ Εμπράρ να σχεδιάσει τον κεντρικό άξονα της πρωτεύουσας των Βαλκανίων, από την πάνω πόλη και τα βυζαντινά τείχη μέχρι τη θάλασσα, κατάφατσα στο βουνό των θεών, τον Ολυμπο, είχε και όραμα και πολιτική θέληση και σχέδια ανάπτυξης αξιοπρεπή...

Η πλατεία Αριστοτέλους, μεγάλο ατού της Θεσσαλονίκης χάρη στον Ερνέστ Εμπράρ που κατάλαβε...
Ο Εμπράρ, που ήταν τότε από τους καλύτερους διεθνώς αρχιτέκτονες-πολεοδόμους, πήρε υπ' όψιν του τα πολύτιμα αρχαία, τη «μεγαληφόρο», τις «μαγεμένες» που ήταν από τότε στα υπόγεια του Λούβρου, τη στοά του Κρυπτοπόρτικους, την Παναγία Χαλκέων δεξιά και το διπλό γιούνισεξ χαμάμ στα αριστερά, την Εγνατία οδό φυσικά, έκανε στοές προς λαϊκές αγορές από τις δύο μεριές, έκανε ένα ημικυκλικό άνοιγμα προς τη μεριά της θάλασσας, με μεγαλοπρεπείς στοές, ενσωμάτωσε το τραμ σε τρία σημεία κατά μήκος, σκέφτηκε τη θαλάσσια συγκοινωνία, και κυρίως σχεδίασε το τελευταίο και καλύτερο σημείο της πλατείας, αυτού του τεράστιου και εξαιρετικά προνομιούχου «ποταμού» των κατοίκων από την πάνω πόλη προς τη θάλασσα. Για δεκαετίες πολλές, ανάμεσα σε πολέμους και άλλες καταστροφές, λειτούργησε το σχέδιό του... ο κόσμος το κατάλαβε και το τίμησε κατεβαίνοντας στην περίφημη «βόλτα» δίπλα στη θάλασσα τις Κυριακές και τις αργίες. Σχεδίασε έναν τεράστιο κενό χώρο για όλους, έναν χώρο ανάσας για όλη την πόλη. Σχεδίασε, αλλά αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Ογδόντα χρόνια μετά το 1917, η πολιτιστική πρωτεύουσα σχεδίασε και πραγματοποίησε έναν διεθνή διαγωνισμό με πάρα πολλές διάσημες και αξιόλογες λύσεις και βραβεία, που είχαν όλα ένα κοινό χαρακτηριστικό: αντιμετώπιζαν την Αριστοτέλους ως παγκόσμια πλατεία, σίγουρα μια από τις ωραιότερες της Μεσογείου, σε δυνατότητες, προσανατολισμό, σχεδιασμό, προϋποθέσεις... Τότε ήταν που ο Μανώλης Χιώτης έγραψε τα «Ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις», ο Αλέξης Ασλάνογλου, ο Πεντζίκης και ο Μανόλης Αναγνωστάκης μερικά από τα πιο σπαρακτικά τους ποιήματα.

Παράλληλα, όλοι οι ευαίσθητοι και σοβαροί άνθρωποι αυτής της πόλης -εφόσον δεν ξενιτεύτηκαν τρέχοντας- έβλεπαν με ανησυχία, τρόμο, αηδία και αγανάκτηση... μαζί με πολύ γέλιο, τις βάρβαρες κακοποιήσεις της πλατείας αυτής. Από μια σειρά παράγοντες που είτε δεν καταλάβαιναν είτε είχαν ιδιοτελή συμφέροντα είτε στερούνταν απολύτως κάθε οράματος.

- Το τραμ ξηλώθηκε χάριν του αυτοκινήτου.

- Τα καραβάκια σταμάτησαν για χάρη του ΟΑΣΘ.

- Ο δήμος έβαλε παρκόμετρα και απέκοψε οπτικά και πραγματικά τη θέα, την πρόσβαση στο θαλάσσιο μέτωπο, τον Ολυμπο απέναντι για χάρη δέκα θέσεων πάρκινγκ.

- Τα περίπτερα μετατράπηκαν σε τεράστια συγκροτήματα που αποκόπτουν τη θέα, τη θάλασσα, την ανάσα.

- Τα καφέ με τεράστιες τέντες κακόγουστες ή μη κατέλαβαν και απέκλεισαν με ναύλο τα δύο πέμπτα της επιφάνειας της πλατείας.

- Τα τραπεζοκαθίσματα είναι η προηγούμενη γενιά κατάληψης πεζόδρομων. Τώρα έχουμε τεράστιες σόμπες υγραερίου, ξύλινα, μεταλλικά σαλονάκια, αποθήκες νερού εμφιαλωμένου και μπαταρίες από κάδους απορριμμάτων πάνω στο κύμα, εκεί που κανονικά θα έπρεπε να βλέπει κανείς...

Σ' αυτές τις μόνιμες πια «φορητές» αλλά και αφόρητες καταστάσεις, έρχονται να προστεθούν απίθανες παρεμβάσεις κατά καιρούς, όπως:

- Το κλείδωμα των στοών το βράδυ.

- Ενα νέο τεράστιο μπετονένιο ρολόι για τους αεροπόρους χαμηλών πτήσεων, που κόβει τη θέα της θάλασσας από Τσιμισκή και πάνω.

- Μια απίθανη «σινιέ» αψίδα με αγγελάκια θανατηφόρα μπροστά στο «Ολύμπιον»... την Πρωτοχρονιά.

- Κάτι απίστευτοι «φοίνικες γιαλαντζί» σε βόρειο πλάτος πάνω από 40 βαθμούς.

- Απίστευτος αριθμός από πινακίδες και διαφημίσεις νόμιμες και παράνομες.

Και μέσα στη γενική σύγχυση, αμέτρητα μεγάλα αυτοκίνητα αξιωματούχων πάσης φύσεως, και μηχανές μεγάλου ή μικρού κυβισμού, μικροπωλητές πάνω στο σταυροδρόμι, διπλά ψυγεία αναψυκτικών και παγωτών ανά περίπτερο, πάγκοι, σταντ δωρεάν εφημερίδων, στάσεις λεωφορείων εν μέσω διαβάσεων για άτομα με ειδικές ανάγκες και πυκνών περιπολιών της νέας «δημοτικής αστυνομίας».

Αν νομίζετε ότι είναι υπερβολικά όλα αυτά... δοκιμάστε να κάνετε μια βόλτα από τον Αγιο Δημήτριο μέχρι τη θάλασσα, προσπαθώντας να δείτε και να απολαύσετε τη θάλασσα, μέρα ή βράδυ, δοκιμάστε, δεν είναι σίγουρο ότι θα το πετύχετε απέναντι σε όλα όσα θα βρείτε απέναντί σας, ενάντια στη θέα της θάλασσας, στο περπάτημα με τα πόδια, στην απόλαυση της θέας, των ήχων, του ήλιου που δύει ή μεσουρανεί και κάνει το νερό να λαμπυρίζει στα κάθετα μικρά δρομάκια της παλιάς παραλίας -αν θυμάμαι καλά- δοκιμάστε και... τα ξαναλέμε.

Κυρίως όμως πιστεύω θα έπρεπε όλοι οι δημοτικοί άρχοντες, εφόσον θέλουν να διατηρήσουν ή να κερδίσουν τον τίτλο αυτό τιμής και όχι διαχείρισης της απίστευτης μιζέριας... να κάνουν κι αυτοί μια βόλτα. Η πλατεία Αριστοτέλους μαζί με την παλιά παραλία είναι το μεγάλο ατού της πόλης μας, χάρη στον Εμπράρ, που κατάλαβε. Εδώ είναι μαζεμένα σε μια απίθανα ευνοϊκή συνύπαρξη ο Λευκός Πύργος, το Βυζαντινό Λιμάνι, το παραθαλάσσιο τείχος, «οι μαγεμένες» που λείπουν, το νερό της Μεσογείου, οι μεγαλοπρεπείς στοές, οι παλιές γραμμές του παραθαλάσσιου τραμ, οι στάσεις αποβίβασης των πλοίων και τόσα άλλα, που πρέπει να μάθουμε να τα βλέπουμε.

Δεν είναι κρίμα η πλατεία Ελευθερίας να είναι πάρκινγκ αυτοκινήτων, η όμορφη πλατεία του λιμανιού... Δεν είναι κρίμα για μια χούφτα ευρώ το μήνα να παρκάρουν δέκα αυτοκίνητα στο μέτωπο της πλατείας με τη θάλασσα; Δεν είναι κρίμα η κυκλοφορία της παλιάς παραλίας να μην αφήνει το βλέμμα να κοιτάξει απέναντι; Δεν είναι κρίμα ένα άθλιο περίπτερο δολωμάτων να ασχημίζει το καλύτερο μπαλκονάκι της παλιάς παραλίας;

Κυρίως όμως είναι κρίμα να τα δεχόμαστε αυτά ως... τι να κάνουμε, έτσι ήταν, εγώ θέλω να παρκάρω όπου νομίζω στο κέντρο... δεν γίνεται τίποτε κ.λπ.

Ομως, μπορεί να κάνω και λάθος, μπορεί κάθε πόλη να έχει τους κατοίκους και τους δημοκρατικά εκλεγμένους άρχοντες που της αξίζουν. Μπορεί να έχει δίκιο ο κύριος Μαρκ Μαζάουερ και το καταπληκτικό του βιβλίου «Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασμάτων», ή ο Δημήτρης Χατζής, ότι έφτασε «το τέλος της μικρής μας πόλης», μιας πόλης του ενάμισι εκατομμυρίου με αισθητική παρακμιακής κωμόπολης του Τρίτου Κόσμου.

*Αν. καθηγητής Αρχιτεκτονικής, ΑΠΘ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/04/2006

Πρόεδρος Μικρομεσαίων Επιχειρηματιών Αθήνας: "Aηδία για τη διετία Ν.Δ."

Τελικά χάσαμε το λογαριασμό... Πόσα ανώτερα στελέχη έχουν παραιτηθεί από το κυβερνητικό στρατόπεδο μέσα σε μόλις 2 χρόνια; Κοντά στους 35;

"ΞΕΣΠΑΕΙ και στην «Ε» ο νεοδημοκράτης παραιτηθείς πρόεδρος των μικρομεσαίων - «Νιώθω αηδία για τη διετία Ν.Δ. - τώρα μας απειλούν»".

Αντιγράφω: "Η τελευταία μου ελπίδα εξαντλήθηκε. Αντί θετικών αποτελεσμάτων διαπιστώνω οπισθοδρόμηση, αναποτελεσματικότητα και πολλά παραμύθια της Χαλιμάς."

Η Χαλιμά τα έλεγε για 1000 και 1 νύχτες...

Με νεκρά στην Καρδία...

Βάζω τη νεκρά στο λεβιέ των ταχυτήτων και το αμάξι αφήνει ένα λυγμό στην κατηφόρα της Καρδίας. Στο ταψί η Θεσσαλονίκη και ο ήλιος στραφταλίζει στα μπετά. Ένα απαλό, αχνό γκρι σεντόνι στο βάθος βάθος της. Στο ραδιόφωνο ειδήσεις, σημάδι πως όσα κελαηδίσματα ακούσαμε, πάει, τα ακούσαμε.

Όσο πράσινο είδαμε, είδαμε...



Στη θύμησή μου εκείνο το ατέλειωτο γαλάζιο από την πολεμίστρα του πύργου της Ουρανούπολης.



Το παιδί κοιμάται ανέμαλα στο καθισμά του, στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

Με προσπερνούν άλλοι, φουριόζοι οδηγοί. Βλέπω τα κεφάλια τους να καπνίζουν από τις σκέψεις. Η δόση του δανείου, η γυναίκα που ζητά να επισκευαστεί επιτέλους εκείνος ο χαλασμένος θερμοσίφωνας, ο πελάτης που από αύριο θα είναι φορτικός.

Στρέφω ξανά τα μάτια στην πόλη, ένας παραφουσκωμένος γίγαντας ξαπλώνει με το κεφάλι στο Χορτιάτη και βρέχει τα πόδια του στο Θερμαϊκό.

Από την εξάτμιση του βυτιοφόρου ένας μαύρος καπνός εισέρχεται στους αεραγωγούς. Σημάδι να βάλω την πέμπτη και να προσπεράσω.

Είμαστε πάλι πίσω, στο στόμα του γίγαντα...

Ζει ανάμεσά μας!

Κι όμως, υπάρχει... Γνήσιο τέκνο της σχολής δημοσιογραφίας Τόκου...Βγαίνει παγανιά με το μικρόφωνο προέκταση του χεριού της κι όποιος αντέξει.



Από μπουζεγκλερί και σκυλάδικα, μέχρι πατσατζίδικα και κρεπερί, από δήθεν αράβικα και έθνικ αρπαχτές. Η αποθέωση του μεταμοντέρνου νεοελληνικού κιτς.



Η τηλεόραση της Θεσσαλονίκης, η Θεσσαλονίκη της τηλεόρασης. Παραδαρμένη, φτυσμένη κατάμουτρα.

"Τα μυστήρια του Ιησού" των Τίμοθι Φρίκι και Πίτερ Γκάντι

Κάποιοι και κάποιες πιθανώς να σκανδαλιστούν από τους Τίμοθι Φρίκι και Πίτερ Γκάντι και το βιβλίο τους «Τα μυστήρια του Ιησού». Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο: «...μετά από έρευνες χρόνων οι συγγραφείς αποκαλύπτουν με τον πλέον εμπεριστατωμένο τρόπο τους παραχαράκτες της Ιστορίας (Ευσέβιο, Τερτυλλιανό, Ιππόλυτο, Ειρηναίο, Ιοσυτίνο το μάρτυρα κλπ) και μας δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα του χριστιανισμού των πρώτων αιώνων: αυτή του γνωστικισμού.

Επί χιλιάδες χρόνια πριν το χριστιανισμό, οι παγανιστές λάτρευαν έναν Υιό Θεού. Ο Σωτήρας των παγανιστών γεννήθηκε κι αυτός από μια παρθένο στις 25 Δεκεμβρίου με μάρτυρες τρεις βοσκούς, μετέτρεψε το νερό σε οίνο, κρεμάστηκε επί ξύλου κι αναστήθηκε το Πάσχα και πρόσφερε το σώμα και το αίμα του ως Θεία Κοινωνία. Δεν ήταν άλλος από τον Διόνυσο το Ζαγρέα.

Οι παγανιστικοί μύθοι ξαναγράφτηκαν αιώνες αργότερα από τα ευαγγέλια του Ιησού Χριστού. Για την ύπαρξη του ιστορικού Ιησού δεν υπάρχουν αποδείξεις. Οι πρώτοι χριστιανοί γνώριζαν ότι η ιστορία του Ιησού ήταν μόνο ένας μύθος. Οι αλήθειες αυτές αποσιωπήθηκαν με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη παραχάραξη που έγινε ποτέ στην ιστορία.»



Θυμήθηκα το παραπάνω βιβλίο, όταν πρόσφατα διάβασα το αφιέρωμα του National Geographic για το ευαγγέλιο του Ιούδα. Ο πάπυρος αντανακλά το πνεύμα ομάδων των γνωστικών, ομάδων δηλαδή του πρώιμου χριστιανισμού. Μεταξύ αυτών και της οργανωμένης Εκκλησίας δόθηκε μια σφοδρότατη μάχη, ακόμα και σώμα με σώμα για την επικράτηση των θεωριών και πίστεών τους.

Χωρίς να επιθυμώ να θεωρηθούν τα παραπάνω επίθεση ή ύβρις προς οποιουσδήποτε πιστεύουν στην επίσημη θρησκεία του Χριστιανισμού, ειδικότερα μέρες που είναι, νομίζω ότι τα «Μυστήρια του Ιησού» από τις εκδόσεις «ΕΝΑΛΙΟΣ» μπορούν να προβληματίσουν και να φωτίσουν, έστω από ιστορική πλευρά, αρκετές σκοτεινές γωνίες του μυαλού μας.

Ιράν: Με, ή χωρίς, πυρηνικά ο επόμενος πόλεμος;

Είναι δυνατή μια επίθεση των Η.Π.Α. κατά του Ιράν με χρήση πυρηνικών όπλων; Οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ κόπτονται να "παραπλανήσουν" εκ νέου τους Αμερικανούς να κτυπήσουν πρώτοι το Ιράν, έναν ανταγωνιστή τους στα πυρηνικά στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα εκτόξευε την τιμή του πετρελαίου πάνω από τα 100 δολάρια. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι το Ιράν αποτελεί την τέταρτη μεγαλύτερη παραγωγό χώρα στην παραγωγή πετρελαίου.

Ακούγεται ως σενάριο του τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά δεν θα πρέπει να αποκλειστεί, σημειώνουν αναλυτές και δημοσιογράφοι στην Ουάσιγκτον. Εξάλλου, άνθρωποι του Ο.Η.Ε. δεν θεωρούν απίθανο ο, εκτός ελέγχου πλέον, πρόεδρος τελικά να πατήσει το κουμπάκι.

Ωστόσο, πολλοί διακρίνουν ήδη την κρυφή ατζέντα των Η.Π.Α. που δεν σχετίζεται βέβαια με τα φανταστικά όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράν. Η απειλή του Ιράν να αντικαταστήσει με ευρώ το δολάριο στο εμπόριο του πετρελαίου θα είχε ως αποτέλεσμα το σπάσιμο του μονοπωλίου του δολαρίου.

Τα συμπεράσματα εξάγονται μετά από σχετικές συγκρίσεις οι οποίες αφορούν το καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας του Πακιστάν, της Βόρειας Κορέας και της κυβέρνησης της Ινδίας. Και οι τρεις χώρες έχουν αναπτύξει πυρηνικά όπλα.

Την ίδια περίοδο το Ιράν έχει ζήσει υπό την πυρηνική απειλή του Ισραήλ, γεγονός για το οποίο η διεθνής κοινότητα παρέμεινε εκκωφαντικά σιωπηλή. Πρόσφατα ο Martin van Creveld, κορυφαίος ισραηλινός ιστορικός, έγραψε: "Προφανώς δεν θέλουμε το Ιράν να κατέχει πυρηνικά όπλα και δεν γνωρίζω αν τα αναπτύσσει, αλλά αν δεν το πράττουν, θα είναι τρελοί."

Το κατεστημένο των Η.Π.Α. διχάζεται ανάμεσα στους σκληροπουρηνικούς πραγματιστές της εξωτερικής πολιτικής και τους ζηλωτές ιδεολόγους. Δυστυχώς για όλους μας, η πρώτη ομάδα είναι και η πολυπληθέστερη. Αποτελείται από ανθρώπους μέσα στην ίδια την διοικητική μηχανή των Η.Π.Α., το υπουργείο των Εξωτερικών, την CIA, το Πεντάγωνο και τα υπερσυντηρητικά ινστιτούτα παραγωγής ιδεών. Η επιρροή αυτών των ανθρώπων δεν θα τρόμαζε τόσο, αν η αναγνωρισμένη πλεόν ανεπάρκεια του George W. Bush δεν αποτελούσε κοινό μυστικό.

Κι ενώ η υπουργός των Εξωτερικών, Codozeezza Rice, αποστασιοποιείται με τον τρόπο της από τη φρενίτιδα των Bush, Rumsdfeld και Cheney, οι τελευταίοι μοιάζουν τόσο απομακρυσμένοι από την πραγματικότητα που θυμίζουν, μέσα στην τραγικότητά τους, την απομόνωση του Χίτλερ λίγες μέρες πριν την πτώση του Βερολίνου στους Σοβιετικούς.

Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί υποστηρίζουν τη διπλωματική, παρά τη στρατιωτική απομόνωση του Ιράν. Για πολλούς ιδεολόγους, ακόμη και μέσα στο αμερικανικό Πεντάγωνο, μια επίθεση με πυρηνικά όπλα θα ήταν καταστροφική για τις Η.Π.Α. Τόσο πολιτικά, όσο και στρατιωτικά.

Πολίτες για την πλατεία Αριστοτέλους - υπογράψτε το κείμενο

"Έγκλημα" στην Αριστοτέλους, είναι το πρωτοσέλιδο της σημερινής εφημερίδας "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ", η οποία παρουσιάζει τις αντιδράσεις των πολιτών της πόλης για τα σχέδια του δήμου για την "ανάπλαση" της πλατείας Αριστοτέλους. Ενυπόγραφες γνώμες καθηγητών, δημοτικών συμβούλων, βουλευτών, επιχειρηματιών και δεκάδων άλλων πολιτών της πόλης χρωματίζουν με τα μελανότερα χρώματα τα σκαριφήματα κάποιων "εγκεφάλων" της πόλης.

Σε εκτενές του άρθρο ο Θωμάς Τζήρος παρουσιάζει τις αντιδράσεις και μέσω των blogs, ελπίζοντας σύντομα να περάσουν από τον κυβερνοχώρο και σε εκείνον του πεζοδρομίου.

"Πολίτες για την πλατεία Αριστοτέλους" τιτλοφορείται σχετικό κείμενο της Ελένης Χοντουλίδου το οποίο καλεί τους πολίτες να υπογράψουν κατά των σχεδίων του Ατσαλάκωτου δημάρχου και στη συνέχεια να της αποσταλεί στο hodol@edlit.auth.gr.

Το κείμενο φιλοξενείται στο http://www.agitprop.gr/article/70/aristotelous.

Τελικά, κάτι κινείται στην πόλη. Κάποιοι δεν περιορίζονται στο φραπέ...

informationclearinghouse.info: News you won't find on CNN or FOX News

Στο informationclearinghouse.info θα διαβάσεις πράγματι όσα δεν θα ακούσεις και δεις στα mainstream ΜΜΕ των Η.Π.Α. και όχι μόνο. Ο δημιουργός του site δεν ευαγγελίζεται την μία και μοναδική αλήθεια, η οποία, όπως παραδέχεται απλά δεν υπάρχει. Αντίθετα, εξηγεί με σαφήνεια την ευθύνη που έχουμε ως ενεργοί πολίτες απέναντι στα ΜΜΕ και την προπαγάνδα τους.

Μπορεί να αφορά την κατάσταση στα ΜΜΕ των Η.Π.Α., αλλά νομίζω ότι η βρώμα έχει λερώσει και τα δικά μας σπιτικά. Όπως και να έχει αποτελεί ένα καλό παράδειγμα συλλογικής, εθελοντικής δουλειάς που σπάει το κατεστημένο.

Μαθητικό blog-άκι

Πώς μαθαίνεις στα πιτσιρίκια την έννοια της δημοσίευσης στο Web; Πώς εφαρμόζεις όσα έχεις διδάξει για την πληκτρολόγηση; Πώς δένεις την παράθεση ιδεών, σκέψεων και ανταλλαγής απόψεων μέσω Internet;

Ε, ναι, το μαθητικό blog-άκι μπορεί να αποδειχθεί ένα γοητευτικό ακροβατικό στα χέρια των μαθητών. Αρκεί να έχεις απλώσει ένα πουπουλένιο δίχτυ ασφαλείας. Όχι ότι δεν θα υπάρξουν πτώσεις και στραμπουλήγματα. Αλλά, εσύ, ως εκπαιδευτικός οφείλεις να είσαι εκεί, με άγρυπνο μάτι. Όχι εκείνο του μπάτσου, αλλά εκείνο που αφήνει να εκτεθεί το παιδί, του δείχνεις τον κίνδυνο και το μαζεύεις ξανά κάτω από τις φτερούγες σου για να μην "καεί".

Κάπως έτσι το ξεκινήσαμε πριν ένα χρόνο και το ξαναβγάζουμε, δειλά δειλά και φέτος. Προορίζεται για όλους τους μαθητές και μαθήτριες, είναι ελεγχόμενο, ως προς το ύφος του λόγου και την επιλογή των λέξεων χωρίς να λογοκρίνεται ως προς τη θεματολογία.

Μακάρι το μάθημα να διαρκούσε περισσότερο από μια ώρα την εβδομάδα... Τότε ίσως ο Μίμης να μην χρειαζόταν να ρωτά...

Με βαθιά υπόκλιση στην Αυτού Εξοχότητα της Γραφειοκρατείας

Όλα αυτά τα συνημμένα έγγραφα των emails που τυπωνουμε στις δημόσιες υπηρεσίες για την ενημέρωσή μας φυλάσσονται στο αρχείο για πολλά χρόνια. Από τα πλέον ασήμαντα έως τα κάπως πιο σημαντικά. Χωρίς κάποια διαβάθμιση, χωρίς κάποιο νόημα, καταστρέφουμε πολλά κιλά χαρτιού, γεμίζουμε φακέλους, δαπανάμε ενέργεια και ανθρωποώρες σκύβοντας το κεφάλι με βαθιά υπόκλιση στην Αυτού Εξοχότητα της Γραφειοκρατείας.

Όσο περισσότερα χαρτιά, τόση περισσότερη δουλειά, φαίνεται να ισχύει. Όσες περισσότερες πρωτοκολλήσεις, όσες περισσότερες σφραγίδες, τόσο περισσότερα πουκάμισα αλλάζουμε. Και γυρνάμε κατάκοποι στο σπίτι. Λέμε, τώρα...

Γιατί;

Είναι απλά τα πράγματα ή θα έπρεπε να τα κάνουμε, επιτέλους απλά: κάθε υπηρεσία μπορεί να έχει μερικούς Η/Υ και από εκεί όποιος ενδιαφέρεται να διαβάζει τα έγγραφα μέσω Web.

Diablog.gr: "blog πολιτικού διαλόγου"

Στο diablog.gr, διάβασα posts με φρεσκάδα και ανησυχία. Υπάρχουν θέματα που ανήκουν στις παρακάτω ενότητες:

# Έχεις γράμμα κύριε Δήμαρχε...
# Βιώσιμη πόλη
# Κοινωνία της γνώσης
# Συμμετοχική δημοκρατία
# Αποκεντρώνοντας την εξουσία
# Συμβαίνουν γύρω μας
# Διαβάσαμε...
# Καινοτομία

Ξεχωρίζω και χαίρομαι για την ύπαρξη συνδέσμων προς το OPENitNOW και το e-rooster.gr/.

Αντιγράφω το μήνυμα όπως έφτασε στο mailbox:

"Mέσα στο πλαίσιο ενός πειραματισμού πάνω σε μορφές διαδικτυακού διαλόγου, φτιάξαμε το www.diablog.gr, είναι ένα blog πολιτικού διαλόγου, κάτι σαν μια διαδικτυακή πλατεία, όπου ο περαστικός χρήστης-πολίτης μπορεί να κάνει μια στάση, να διαβάσει σκέψεις φίλων ή αγνώστων ή να συγγράψει ο ίδιος για θέματα που μας απασχολούν ως πολίτες της εποχής μας, για τις νέες κατευθύνσεις στην πολιτική που επαγγέλλεται η δημοκρατική παράταξη, αλλά και σχόλια ή ειδήσεις για τις δημοκρατικές καινοτομίες που αναπτύσσονται σε όλες τις άκρες του πλανήτη.

Το diablog δεν φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα κεντρικό forum ανταλλαγής απόψεων, αλλά ένα συμμετοχικό ημερολόγιο πολιτικού στοχασμού και καθημερινών προβληματισμών.

Δημιουργήσαμε ένα χώρο ανοιχτού διαλόγου στο διαδίκτυο, γιατί πιστεύουμε ότι η εποχή μας διακρίνεται για την πολυπλοκότητα των κοινωνικών προβλημάτων, που απαιτούν μια νέα σχέση μεταξύ επιστήμης, νέων τεχνολογιών και κοινωνίας των πολιτών. Η συμμετοχή των πολιτών στον διάλογο είναι προϋπόθεση για τη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την κοινότητά τους και αυτό αποτελεί εχέγγυο δημοκρατικότητας. Διασφαλίζει ότι οι αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται αποτελούν προϊόν συναίνεσης και άρα είναι υλοποιήσιμες.

Πιστεύουμε ότι οι καταχωρήσεις στο diablog δεν πρέπει να αφορούν απαραίτητα τους 'ειδικούς', αλλά κύρια και πρώτιστα τους απλούς σκεπτόμενους πολίτες, που μπορούν μέσα και από το διαδίκτυο να επικοινωνούν οριζόντια και αμφίδρομα, δίχως διαμεσολαβήσεις και να ενισχύουν έτσι τη φωνή τους.

Ο, τι γράφεται ή καταγράφεται στο blog αποτελεί κοινό κτήμα όλων όσων το γράφουν ή το διαβάζουν - φιλοδοξία μας είναι να φτιάξουμε μια κοινότητα ανταλλαγής απόψεων, ενημέρωσης, και διάχυσης γνώσης.

Επισκεφθείτε το diablog και συμμετέχετε, εφόσον το επιθυμείτε, με κείμενα ή
σχόλια ή απλά με κάποιo υπόμνημα, ή ακόμα και φωτογραφίες (δείτε το «Πως
συμμετέχετε»)."

Πληροφορική και Εκπαίδευση: post του Μίμη Ανδρουλάκη

Ο Μίμης για Πληροφορική και Εκπαίδευση. Ρωτά αν η Πληροφορική "πρέπει να διδάσκεται σαν ένα ξεχωριστό μάθημα όπως σήμερα ή πρέπει να δεχθούμε ότι η πληροφορική είναι ένα εργαλείο ακριβώς όπως ένα μολύβι και θα πρέπει να χρησιμοποιείται διαρκώς κατά την εκπαιδευτική διαδικασία."

Συνάδελφοι και μη, σπεύσατε να καταθέσετε τις απόψεις σας.

Και συλλογή υπογραφών για τη διάσωση της Αριστοτέλους;

Το θέμα της καταστροφής της πλατείας Αριστοτέλους αρχίζει να φτάνει στα αυτιά όλο και περισσότερων ανθρώπων που ζούνε στην πόλη και τη θέλουν ανοικτή για όλους. Από συζήτηση με παιδιά 17 χρονών έμαθα ότι έχει ήδη σχηματιστεί ομάδα δημοτών η οποία μαζεύει υπογραφές εναντίον των σχεδίων του Ατσαλάκωτου.

Για να είμαι ειλικρινής περισσότερο χάρηκα από το γεγονός ότι 17χρονοι ήξεραν για το βλαχομπαρόκ σχέδιο και το καυτηρίαζαν, παρά από το ότι συλλέγονται υπογραφές, δίχως να υποβαθμίζω την κίνηση αυτή.

Ακριβό μου αυτοκίνητο...

Στο δρόμο για τη δουλειά το νευρικό μικρό αυτοκίνητο καβαλάει με δύναμη το πεζοδρόμιο. Έκπληκτος διακρίνω στο βολάν συνάδελφο. Χαιρετιόμαστε καθώς ενεργοποιεί το συναγερμό. Βλέπω τα καβαλάμε τα πεζοδρόμια, του λέω. Ε, τι να κάνουμε; Βιάζομαι, μου λέει ανερυθρίαστα.

Για πού; Αφού απέχουμε μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από τη δουλειά. Μένω έκπληκτος. Ο συνάδελφος ξεκλειδώνει το αμέσως διπλανό αυτοκίνητο το οποίο βρίσκεται στοργγυλοκαθισμένο επίσης στο πεζοδρόμιο. Μου προτείνει να πάμε μαζί στη δουλειά. Του προτείνω να το κλειδώσει και να περπατήσουμε. Κανείς μας δεν πείθει τον άλλον.

Όταν για μια απόσταση 10 λεπτών με τα πόδια προτιμούμε το αυτοκίνητο, τότε είμαστε άξιοι για όσα μας συμβαίνουν. Πόσο βαθιά ριζωμένη είναι μέσα μας η κουλτούρα του αυτοκινήτου το γνωρίζουμε όλοι πλέον. Αρκεί να αναρωτηθούμε για την ποιότητα του αέρα που αναπνεόυμε, τον ελάχιστο ελεύθερο δημόσιο χώρο, τις σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική και προσωπική μας ζωή.

Ηλεκτρονική αλληλογραφία: ρώτα, μάθε και μετά στείλε!

Αν διαχειρίζεσαι την ηλεκτρονική αλληλογραφία κάποιου δημόσιου οργανισμού ή ακόμη και ιδιωτικής εταιρείας, ορίστε μερικές χρήσιμες συμβουλές για να κάνεις τόσο τη δική σου ζωή όσο και εκείνων που λαμβάνουν τα μηνύματά σου περισσότερο εύκολη.

Α, και βασικό: να πάψουν να σε καταριούνται.

1. Μην ξεχνάς να συμπληρώνεις το "θέμα" του ηλεκτρονικού μηνύματος. Αν δεν ενδιαφέρει τον παραλήπτη θα το πετάξει. Αν τον ενδιαφέρει θα το ανοίξει πρώτο.

2. Γράψε πρώτα ό,τι πιο σημαντικό περιέχει το μήνυμα. Έτσι ο παραλήπτης θα πάρει μια πολύ καλή ιδέα για το τι ακολουθεί, χωρίς να σε σκυλοβρίσει για το χρόνο που χάνει. Και δεν το χάνει με άλλον παρά με εσένα!

3. Μάθε να συμπιέζεις τις "βόμβες" που επισυνάπτεις. Με άλλα λόγια, αν πρόκειται να επισυνάψεις αρχεία πολύ μεγάλου μεγέθους, προσπάθησε να σεβαστείς το bandwidth, το χρόνο σου και το χρόνο του αποστολέα. Συμπίεσε τα ρημάδια, ή στείλε τα, έστω, σε διαφορετικά μηνύματα.

4. Αν σε έχουν αναγκάσει να σαρώνεις έγγραφα και μετά να τα στέλνεις ως συνημμένα για να υπάρχει η σφραγίδα, τότε μάθε να σαρώνεις έξυπνα. Κατέβασε την ανάλυση του σαρωτή, ψάξε μήπως και μπορείς να μετατρέψεις το αρχείο σε έγγραφο κειμένου. Δεν σαρώνουμε και όποιον πάρει ο χάρος... Εντάξει;

Γενικώς ξεκουνήσου. Θα βολευτείς κι εσύ, θα γλιτώσεις και πολύ κόσμο από τον αφανισμό της ηρεμίας του...

Αμάν πια, με πρήξατε!

Τσαλακώνει την Αριστοτέλους ο "ατσαλάκωτος"

Ψάξε και βρες, γράψε και κράξε. Μαύρισε τον Ατσαλάκωτο (καλά, δεν χρειαζόταν ειδική προτροπή για αυτό...) και κάνε ό,τι μπορείς. Όσοι, λίγοι, αφελείς μέχρι χθες θεωρούσαν αυτόν και τους αυλικούς του αθώους εκπροσώπους του βλαχομπαρόκ, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι τύπου κραδαίνουν κομπρεσέρ και ξηλώνουν ό,τι μας έχει απομείνει στην πόλη: την πλατεία Αριστοτέλους.

Έλεος πια σε αυτήν και με αυτήν την πόλη!

Χρειάζεται να υψώσουμε έναν τοίχο σε αυτόν τον οδοστρωτήρα πολιτισμού που ισοπεδώνει χυδαία τις αναμνήσεις, την ιστορία, την ψυχή και το αύριό μας...

Εξάλλου, "για «πολεοδομική ιεροσυλία» και «ανοσιούργημα», μετατροπή της πλατείας σε «απέραντο ελληνάδικο» και της πόλης σε «φραπεδούπολη» κάνουν λόγο σε ανακοίνωσή τους οι αντιδρώντες δημοτικοί σύμβουλοι. Καταγγέλλουν τον δήμαρχο και τη δημοτική ομάδα της πλειοψηφίας για την εν κρυπτώ διαδικασία, καθώς δεν έχει προηγηθεί προκήρυξη διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, ενημέρωση των αρμοδίων φορέων της πόλης και των πολιτών."

Περιμένω από τις καλογυαλισμένες αρχιτεκτόνισσες του Πανοράματος να αντιδράσουν, έστω την τελευταία στιγμή. Διάολε, τολμάτε να πείτε "ΟΧΙ" στον συνδημότη σας Ατσαλάκωτο καθώς χαριεντίζεστε κατηφορίζοντας μέσα στα 4Χ4 σας από το Δήμο Πανοράματος;

Εγκρίθηκαν οι αυξήσεις του ΟΤΕ από την ΕΕΕΤ

Μας πήραν από τον ΟΤΕ προχθές και μας άρχισαν το πίτσι-πίτσι σχετικά με τις DSL γραμμές και τα πακέτα προσφορών.

Μετά από λίγο ψάξιμο διαβάζω ότι "Ενέκρινε χθες τα τιμολόγια λιανικής και χονδρικής του ΟΤΕ η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών & Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ). Μετά την απόφαση αυτή, ο ΟΤΕ έχει το "πράσινο φως" της ΕΕΤΤ να εφαρμόσει τις αυξήσεις στο πάγιο των τηλεφωνικών του γραμμών αλλά και να εφαρμόσει τα οικονομικά πακέτα που είχε εξαγγείλει πριν περίπου ένα μήνα και τα οποία υπόσχονται έως και 19% χαμηλότερες χρεώσεις. Σε ό,τι αφορά το πάγιο των τηλεφωνικών γραμμών υφίσταται αύξηση της τάξης του 4% και διαμορφώνεται σε 12,4 ευρώ τον μήνα στις απλές τηλεφωνικές γραμμές (PSTN) και σε 15,9 ευρώ τον μήνα στις γραμμές..."

Περισσότερα και περαστικά μας...

Και νέο πρόστιμο στον Καβαλιέρε. Ε, και;

Λίγες ώρες πριν την τελευταία τηλεμαχία μεταξύ Μπερλουσκόνι και Πρόντι, η ανεξάρτητη αρχή της Ιταλίας "τιμώρησε" το μπερλουσκονικής ιδιοκτησίας τηλεοτπικό κανάλι TG4 με πρόστιμο 250.000 ευρώ. Φυσικά αιτία ήταν ο επιπλέον τηλεοπτικός χρόνος που παραχωρήθηκε στο αφεντικό του καναλιού...

Αλλά, τι να μασήσει ο Καβαλιέρε; Με 12 δις δολάρια περιουσία, κάτι τέτοια είναι απλά ψίχουλα... Να' ναι καλά το πόπολο...

Προσωπικοί ιστοχώροι από την κυβέρνηση στους πολίτες της Ολλανδίας

Η ολλανδική κυβέρνηση δίνει το δικαίωμα της πρόσβασης σε όλα τα αρχεία που αφορούν τους πολίτες της μέσω μιας προσωπικής τους ιστοσελίδας. Ο κάθε πολίτης θα έχει τη δυνατότητα να ανανεώνει σημαντικά έγγραφα που τον αφορούν, να ανεβο-κατεβάζει πιστοποιητικά και να ενημερώνει τις σχετικές δημόσιες υπηρεσίες.

Φορολογική ενημερότητα, δάνεια, δεδομένα κοινωνικής ασφάλισης, άδειες οδήγησης είναι μερικά ενδεικτικά προσωπικά έγγραφα τα οποία θα διακινούνται μέσω Web. Επιπρόσθετα η υπηρεσία θα υπενθυμίζει στους πολίτες σημαντικές ημερομηνίες υποβολής εγγράφων προς τις σχετικές υπηρεσίες.

Το όφελος αφορά και τις δυο πλευρές: μείωση του κόστους, αύξηση της ταχύτητας συναλλαγών, αποδοτικότερη διαχείρηση με δεδομένα τα οποία επαναχρησιμοποιούνται.

Σκέφτομαι το αδικαιολόγητο χαράτσι που κλήθηκα να πληρώσω όταν δεν είχα καταθέσει την κατάσταση Πελατών - Προμηθευτών για προηγούμενο έτος. Και το "φιλεύσπλαχνο" ελληνικό κράτος που το "θυμήθηκε" μετά από 2 χρόνια. Τόσα χρειαζόταν για να εισπράξει 200 ευρώ...

Ονομάζεται "Πανεπιστήμιο Μακεδονίας". Καταλάβατε;

Ονομάζεται "Πανεπιστήμιο Μακεδονίας" και ουδεμία σχέση έχει με το αεροδρόμιο "Μακεδονία". Επίσης δεν ονομάζεται "Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Θράκης", όπως ονομάζεται το αντίστοιχο υπουργείο.



Πόσες φορές χρειάζεται να το πούμε, να το γράψουμε και να το διαβάσετε;

Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας,Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Δεν φτάνει; Είστε και μεγάλα παιδιά...