Ρουάντα, Ιράκ, Αν. Τιμόρ: γενοκτονίες του σήμερα

Γενοκτονιών συνέχεια με σφαγές αμάχων στα τέλη του 20ου αιώνα. Ρουάντα, Ιράκ, Ανατολικό Τιμόρ. Η επιβεβλημένη σιωπή των ΜΜΕ, η ολιγωρία των ισχυρών, τα ανακατέματα αδίστακτων εταιρειών της πολεμικής βιομηχανίας, οδηγούν σε σύγχρονα λουτρά αίματος. Η ιστορία επαναλμβάνεται ως τραγωδία...

Ρουάντα
Στη χώρα με τους 1000 λόφους, στην ήπειρο της αποαποικιοποίησης και των ξένων δυνάμεων που καιροφυλακτούσαν. Αλλά και των διεθνών οργανισμών οι οποίοι προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν, αλλά έμειναν να παρακολουθούν την σφαγή μεταξύ των εξτρεμιστών των 2 κύριων εθνικών ομάδων, των αγροτών Χούτου, και της κάστας αγελαδοτρόφων Τούτσι.

«Δηλώνω το σεβασμό μου στα θύματα της γενοκτονίας. Εν ονόματι της χώρας μου και του λαού μου, ζητώ τη συγχώρεσή σας». 7 Απριλίου του 2000 στην Κιγκάλη και ο Guy Verhofstadt, πρωθυπουργός του Βελγίου, απολογούνταν για το ερεβώδες παρελθόν του Βελγίου με έναν δύσκολο λόγο. Το Βέλγιο και οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της χώρας του είχαν πάρει στα σοβαρά την υπόθεση εργασίας που θέλει το λευκό να εκπολιτίζει τους αγρίους.

Ήταν η 6η επέτειος από τη σφαγή στη Ρουάντα το 1994, τότε που 1.000.000 άμαχοι είχαν χάσει τη ζωή τους με σοβαρές ευθύνες να βαρύνουν και το Βέλγιο. Μια βαριά σιωπή πλανιόταν στον κόσμο που άκουγε. Πολλοί έκλαιγαν.

Ιράκ
Το 1998, ο Denis Halliday, από τους πλέον σεβαστούς διευθυντές ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ, παραιτήθηκε από τη θέση του. Είχε προηγηθεί η ανοικτή κατηγορία του προς την αμερικανο-βρετανική πολιτική του εμπάργκο στο λαό του Ιράκ. Δεν δίστασε να την αποκαλέσει ως «πράξη γενοκτονίας». Το 1999 η Unicef πρόσθεσε στο μπετόν αρμέ της ανθρώπινης ντροπής τον αριθμό των 500.000 νεκρών παιδιών στο Ιράκ εξαιτίας του παραπάνω εμπάργκο.

Σήμερα, βόμβες ναπάλμ χρησιμοποιούνται στο Ιράκ, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις Αμερικανών και Βρετανών.

Ο Δρ Les Roberts είναι ο επικεφαλής μεικτής, από Αμερικανούς και Ιρακινούς, ερευνητικής ομάδας για τους θανάτους αμάχων στο Ιράκ. Τα αποτελέσματα της έρευνάς τους δημοσιεύθηκαν στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό Lancet. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι 100.000 άμαχοι είχαν βρει βίαιο θάνατο, οι περισσότεροι στα χέρια της συμμαχίας. Πορίσματα Αμερικανών στρατιωτικών γιατρών περιλαμβάνουν στοιχεία που σου καίνε το μυαλό: το 14% των στρατιωτών και το 28% των πεζοναυτών έχουν σκοτώσει τουλάχιστον από έναν άμαχο.

Ακόμη μια γενοκτονία με όλες τις προδιαγραφές για τον μακρύ κατάλογο του αίσχους.

Ανατολικό Τιμόρ
Σε αποστροφή του βλέμματος και ελαφρύ ανασήκωμα του φρυδιού περιορίστηκε η Δύση όταν στις 7 Δεκεμβρίου του 1975 η Ινδονησία, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, εισέβαλε στο Ανατολικό Τιμόρ. Μετά από 30 χρόνια μόνο ντροπή και τρόμο προκαλούν τόσο τα αποτρόπαια εγκλήματα, όσο και η επαίσχυντη ολιγωρία παρέμβασης του ΟΗΕ. Ένας από τους αρχιτέκτονες αυτού του τείχους δακρύων είναι ο Henry Kissinger,σύμφωνα με την έρευνα του δημοσιογράφου Κρίστοφερ Χίτσενς, "Η Δίκη του Χένρι Κίσινγκερ". Βρετανικά πολεμικά αεροσκάφη τύπου Hawk έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο Ανατολικό Τιμόρ. Ωστόσο η κυβέρνηση των Νέων Εργατικών αρνείται τα πάντα. Σου θυμίζει τίποτα;

Ένα ακόμη λαμπρό μέλλον ετοιμάζεται;
66 από τα παραπάνω αεροσκάφη, ικανά να φέρουν πυρηνικές κεφαλές, πωλήθηκαν από τους Βρετανούς το 2003 και στην Ινδία. Η οποία δεν «αισθάνεται και πολύ βολικά» με το Πακιστάν τα τελευταία χρόνια. 1 από αυτά τα αεροσκάφη κοστίζει όσο θα κόστιζε το τόσο απαραίτητο για 1.500.000 κόσμο νερό.

Πολλαπλασιασμό γνωρίζεις. Όσο για τα συμπεράσματα…