Δευτέρα, Μαΐου 08, 2006

Γκιουλ Mπεϊάζ Καραχασάν: αποκλειστική της δήλωση στο goutas.gr



Έχω στη διάθεσή μου και σε αποκλειστικότητα την δήλωση φρονήματος και εθνικοφροσύνης της Γκιουλ Mπεϊάζ Καραχασάν, μετά από το αίτημα των πολιτικών της Νέας Διακυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη:


Είμαι μια Ελληνοπούλα
Και σα μια Σουλιωτοπούλα
Αγαπώ με την καρδιά μου
Την πατρίδα τη δικιά μου



Κι ο εχθρός σαν έρθει πάλι
Με σκοπό να την προσβάλει
Όχι, δε θα τον αφήσω
και θα του φωνάξω "ΠΙΣΩ"!


Κατόπιν τούτου η κυρία Γκιουλ Mπεϊάζ αναμένεται στον ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για τα βαφτίσια της.

Παίδες, περαστικά μας.

Σημείωση: Το φωτομοντάζ είναι από τα "ΝΕΑ" της Δευτέρας.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο ρε Θόδωρε! Έτσι, να δείξουμε οτι υπάρχει και η "άλλη" Θεσσαλονίκη!

Μάρκος είπε...

Καλό το χιούμορ αλλά προσέξτε κάτι εδώ

1. είναι ακρότητα το "περιμένω να ακούσω ότι αναγνωρίζει τη γενοκτονία των Ποντίων και Αρμενίων"; το δεύτερο το έχουν ήδη κάνει οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Γερμανία και άλλες χώρες. το πρώτο ψήνεται, καθώς εμείς αργήσαμε να το προωθήσουμε σε σχέση με τους Αρμένιους

2. είναι ακρότητα ότι "δεν θα προσφέρουμε στην Τουρκία τη συνδιοίκηση που επιθυμεί;". Δηλαδή είναι ακρότητα να μην επιθυμούμε να συνδιοικήσουμε το σπίτι μας; ΄

3. είναι ακρότητα το "αν δηλώσει ότι είναι Ελληνίδα μουσουλμάνα δεν έχω κανένα πρόβλημα". Το δήλωσε τελικώς και η ίδια. Απάντησε σε ακρότητα, λέτε;

4. είναι ακρότητα ότι "αυτές οι περιοχές απετέλεσαν υπερνομαρχία για να μην εκλεγεί μουσουλμάνος νομάρχης;". ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ήταν το σκεπτικό του ΠΑΣΟΚ το 1994 όταν διαμόρφωνε τις υπερνομαρχίες. Δε σας παραξενεύει που ισχύουν μόνο στη Θράκη;;

5. είναι ακρότητα ότι "μπορούμε βεβαίως να ζούμε ειρηνικά και με αγάπη με τους ομόθρησκους, αλλά δεν μπορούμε να γίνουμε ένα" (γιατί έτσι ακριβώς το είπε, "δεν μπορούμε να γίνουμε ένα"). Δηλαδή τι θέλετε; να γίνουμε όλοι αδιαφοροποιήτα άτομα - υποκείμενα μόνο στον οδοστρωτήρα της νέας τάξης; να απωλέσουμε ΚΑΘΕ ελάχιστη ιδιαιτερότητα και να "γίνουμε ένα"; αυτό νομίζετε ότι επιβάλλει η "πρόοδος";; λάθος κάνετε. Η πρόοδος επιβάλλει να σεβόμαστε τον άλλον γνωρίζοντας ποιος είναι, τι πιστεύει και τι αρχές έχει. Όχι να μη διαφέρει σε τίποτα από μας.