Πέμπτη, Μαΐου 11, 2006

Ένα προειδοποιητικό post

Ε Ι Δ Ο Π Ο Ι Η Σ Η

για τον καλοπροαίρετο αναγνώστη, φυσικά. Όσο για τους άλλους, όπως έλεγε ο Καβάφης στο αδημοσίευτο "Η Επέμβασις των Θεών",

...αυτός τούτο θα πράξη,
τούτο εκείνος' και με τον καιρόν οι άλλοι
τα ιδικά των. Και θ' αρχίσουμε και πάλι.


Το παρόν blog είναι και ένα γέννημα της φαντασίας. Δεν είναι οπωσδήποτε αυτό που λέμε η προσωπική μου ζωή με κλειδιά. Αν συμβαίνει κανένα από τα πρόσωπά μου να πει κουβέντες που πραγματικά ειπώθηκαν ή να κάνει χειρονομίες που πραγματικά γίνηκαν, είναι γιατί η φαντασία παίρνει τα υλικά της από δω κι από κει, όπου τα βρίσκει - άλλα τα μεταχειρίζεται με τον τρόπο της, για τις ανάγκες της, όπως ένας γλύπτης που παίρνει από ένα μοντέλο μια μύτη, από ένα άλλο ένα κούτελο, από ένα τρίτο ένα αυτί κ.τ.λ., για να φτιάξει ένα ιδανικό πλάσμα, που φθσικά δεν είναι το πορτρέτο κανενός από τα μοντέλα που χρησιμοποίησε. Δεν υπάρχει κανένα πορτρέτο σε αυτό το blog.

Αν η φιγούρα, αν η σκιά, ή ακόμη ακόμη το όνομα ή και το ψευδώνυμο κάποιου ή κάποιας τυχαίνει να ανήκει σε υπαρκτό πρόσωπο, θα είναι από καθαρή σύμπτωση, ανεξάρτητη από τη θέλησή μου καιδίχως καμία σημασία.

-----

Τροποποίησα το παραπάνω γραπτό του Στρατή Τσίρκα για να ταιρίαζει σε blog. Στο blog μου. Και για να απαντήσω σε μερικούς φίλους που τυχαίνει όταν με διαβάζουν να με παίρνουν τηλέφωνο και να με ρωτάν αν συμβαίνει το τάδε ή το δείνα στη ζωή μου, ή αν η χθεσινή μας συνομιλία στο τηλέφωνο θα γίνει post. Ή ακόμη κι όταν οι σκιές πίσω από τις οθόνες προσομοιάζουν στους εαυτούς μας που συχνωτίζονταν χθες βράδυ.

Αυτά τα χρωστούσα, ανάμεσα σε πολλά άλλα. Τώρα που βρίσκω την ευκαιρία τα σερβίρω. Αλλά και γιατί σύντομα θα πλέξω ιστορίες με πρόσωπα που όσοι με γνωρίζουν θα σπεύσουν να αναγνωρίσουν υπαρκτά πρόσωπα. Το παιχνίδισμα με τις λέξεις είναι γοητευτικό. Αλλά παραμένει παιχνίδι. Δεν θέλω να θίξω κανέναν. Θίγω όμως καταστάσεις και με ενδιαφέρουν τα σχόλιά σας. Ας είναι ζουμερά. Εντάξει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: