Πέμπτη, Αυγούστου 24, 2006

Όταν καίγεται ο δικός μας κώλος... η κυβέρνηση σφυρίζει

Όντως, χρειαζόταν να καεί ο δικός μας κώλος για να ανοίξουμε, έστω ράθυμα, έστω το ένα και μόνο από τα δυο μας μάτια; Συνάνθρωποί μας, εποχικοί και συμβασιούχοι πυροσβέστες κατέβαιναν στους δρόμους φωνάζοντας και διεκδικώντας τα αυτονόητα, δηλαδή δικαίωμα στη δουλειά, μονιμοποίηση, αύξηση του προσωπικού και όχι διαρκή εμπαιγμό από τις κυβερνήσεις οι οποίες μόνο προεκλογικά σπεύδουν να ραντίσουν υποσχέσεις.

Εμείς όμως θέλαμε να πάμε γρήγορα στη δουλειά μας, να πιούμε ανενόχλητα τον καφέ μας στο κέντρο, να ψωνίσουμε από τα μαγαζιά. Στο κάτω κάτω δεν "καιγόταν" το δικό μας σπίτι... και αυτοί δεν είχαν το δικαίωμα να μας ενοχλούν.

Σήμερα σιχτιρίζουμε και ανακαλύπτουμε όσα βρίσκονταν μέσα στα ρουθούνια μας. Ίσως, είπαμε, γιατί η φωτιά έκαψε το δικό μας κώλο και δεν ήταν κανείς εκεί για να τον σβήσει.

Κι είναι μια αλυσίδα πράξεων του χθες που, όπως λέει και η γιαγιά μου "τα παραπίσω, χαλάνε τα παραμπρός". Όταν ο Αλογοσκούφης και οι άλλοι ζητούσαν την απογραφή, δέσαν πισθάγκωνα τη χώρα βάζοντάς την υπό επιτήρηση. Κόπηκαν κονδύλια που έπρεπε να πάνε σε ευαίσθητους τομείς, όπως η υγεία, η παιδεία και η ασφάλεια, με λίγα λόγια σε επενδύσεις δημόσιου συμφέροντος. Σίγουρα είμαστε ανοργάνωτοι, αλλά και με τι λεφτά να κάνεις προληπτική πολιτική;

Έτσι είναι. Και αύριο θα θρηνούμε άλλες καταστροφές. Είτε σε προσωπιικό, είτε συλλογικό επίπεδο. ;Όταν θα χρειαστούμε τα νοσοκομεία μας και θα είναι επίσης γυμνά από προσωπικό... Γιατί όταν καταντάς το κράτος έναν ζητιάνο κουρελή, τότε είναι λογικό επακόλουθο να μην μπορεί να σταθεί στο ύψος του όταν απαιτείται.

Ας ανοίξουμε τα γκαβά μας. Αυτή η κυβέρνηση όφειλε και είχε όλα τα φόντα για να πάει καλά. Θέλαμε να πάει καλά. Πολύ καλά. ¶σχετα αν την ψηφίσαμε. Θέλαμε να μας πάει ακόμη πιο μπροστά. Η εμπάθειά της, ο εκδικητισμός της και ο ερασιτεχνισμός της, η ανικανότητά της και η αδυναμία της να μάθει επιτέλους από τα λάθη της, πρέπει να τερματιστούν.

Είναι επικίνδυνοι. Όλοι τους. Να φύγουν. Να φύγουν.

Πινγκ πονγκ ευθυνών πάνω από τις στάχτες που άφησε η πύρινη λαίλαπα

Δεν υπάρχουν σχόλια: