Τέρμα τα πήγαινε - έλα, τα φόρτωσε - ξεφόρτωσε, το βάλε - βγάλε από σάκους και βαλίτσες. Επιστροφή. Σχεδόν οριστική. Ο υποσχόμενος καύσωνας των ΜΜΕ μας βαράει κατακέφαλα, αλλά αντιστεκόμαστε, βλακωδώς (;) στην τοποθέτηση κλιματιστικού, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα με συχνότερα καταβρέγματα. Και καθόλου τηλεόραση.
Το σπίτι χρειάζεται μια δυο μέρες για να έρθει στα ίσα του. Μια σχετική κλεισούρα θα διαλυθεί αφήνοντας για λίγο τις πόρτες ανοιχτές για να μπει καυσαέριο και οι μυρωδιές της κουζίνας της διπλανής. Το ψυγείο κρυώνει τα ράφια του και μόνο, τα ντουλάπια έχουν στερέψει από τα βασικά τρόφιμα, το καλάθι με τα άπλυτα καταβροχθίζει λαίμαργα όλο και περισσότερα από τις αποσκευές μας, το πλυντήριο αρχίζει να λυσσομανά... Στο στερεοφωνικό ξαναπαίζουνε οι σταθμοί του χειμώνα. Ειδήσεις μέχρι και το μεσημέρι, το απόγευμα ελληνική μουσική το βράδι διεθνής σκηνή.
Το PC ξαναβογκάει και μου θυμίζει ανοικτές πληγές με τη Δ.Ο.Υ., το Κ.Τ.Ε.Ο., τις συνδρομές σε περιοδικά και sites. Διαβάζω, στα κλεφτά η αλήθεια είναι, αγαπημένους bloggers. Τον ANemo, τον Argos, τον Oneiro, τη Lili, τη Mirandolina και άλλους.
Στις συζητήσεις με φίλους οι προβληματισμοί αφορούν τους παιδικούς σταθμούς που θα πάνε κάποια από τα βλαστάρια μας από Σεπτέμβριο. Οι επιδόσεις της πιτσιρικαρίας μονοπωλούν την κουβέντα. Μετά από ένα σημείο αρχίζει η γκρίνια για την ακρίβεια και τα πρόστιμα που πρβλέπει, δικαίως, ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας. Ξανά λόγος για τη ζέστη, την ζήτηση σε ενέργεια, τις βάσεις των Α.Ε.Ι. Μπλα - μπλα...
Στο κομοδίνο το βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά "Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, Ο αμερικανικός παράγων, 1947 - 1967", με κάνει να ανασηκώνω το φρύδι για την χοντροπετσιά των πολιτικών και των διπλωματών. Ακίνητος, απλά ξεφυλλίζω τις σελίδες καθώς τις καταπίνω με το καντάρι.
Και φαίνεται να είναι ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση του καύσωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου