Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2006

Τυπογραφία και οπτική επικοινωνία: παράδοση και νέες τεχνολογίες στην ελληνική πραγματικότητα

Είναι ο τίτλος από το πρόγραμμα εξειδίκευσης που πορσφέρουν οι Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΕΠΜ) στη Θεσαλονίκη. Πολύ ενδιαφέρουσες οι θεματικές ενότητες:

Ιστορία και θεωρία της τυπογραφίας: εργαλεία στη σύγχρονη πραγματικότητα

Διδάγματα από την πορεία της ελληνικής τυπογραφίας από το 15ο προς τον 21ο αιώνα

Εκπαίδευση μέσα από την καθημερινή πρακτική

¶γκυρες και ιστία

Από το "χειρόγραφο" στο βιβλίο

Οργάνωση υλικού και τυπογραφική διευθέτηση στο αυτόφωτο μέσο (web)

Προεργασία, ροή εργασίας, εργαλεία

Γνωρίζοντας προσωπικά τον διευθυντή των ΕΠΜ Κλήμη Μαστορίδη και έχοντας συνεργαστεί για πολλά χρόνια με τα παιδιά στις εκδόσεις, μπορώ να διαβεβαιώσω για το μεράκι και το υψηλό επίπεδο όσων διοργανώνουν. Αν μπορείς να το παρακολουθήσεις μην χάνεις δευτερόλεπτο. Πάρε τηλέφωνο τώρα!

Αποχή από το sex υπόσχεται ο Silvio Berlusconi

Τι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και τι μη-ανασχηματισμοί και μη-μεταρυθμίσεις; Όλα ακούγονται βαρετά μπροστά σε όσα υποσχέθηκε ο 69χρονος Silvio Berlusconi από τη Σαρδηνία της Ιταλίας.

Προσηλωμένος στις αρχές της οικογένειας και κατά του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων, ο διπλοπαντρεμένος και περασμένος πρόσφατα από λούστρο πολιτικός υποσχέθηκε αποχή από το σεξ για 2 1/2 μήνες. Μέχρι τις 9 του Απρίλη, ημερομηνία των εκλογών.

Δεν ξέρω αν εννοούσε και αποχή από προσωπικές του στιγμές... Γιατί από τα αποτελέσματα αυτών των "συνευρέσεων" του Silvio έχει πήξει η Ιταλία.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2006

Πρέπει τα παιδιά των μεταναστών να μιλούν μόνο ελληνικά στο σχολείο;

Ώρα μαθήματος. Ο Β. και ο Α., παιδιά Αλβανών μεταναστών τσακώνονται μεταξύ τους. Ξαφνικά αρχίζουν να υψώνουν τον τόνο της φωνής και φωνάζουν στην αλβανική γλώσσα. Οι όποιες παρατηρήσεις του καθηγητή για να πάψουν να μαλώνουν πέφτουν στο κενό. Επίσης είναι ανήμπορος να παρέμβει αφού δεν καταλαβαίνει τι λένε τα παιδιά.

Διάλειμμα. Η Τ. και η Γ. παίζουν και κυνηγιούνται. Η μια πετά την μπάλα στην άλλη. Σύντομα η παρέα μεγαλώνει και όλα τα παιδιά μιλάνε στα ρώσικα. Όταν έρχονται φίλοι τους ελληνικής καταγωγής, τότε μιλάνε ελληνικά.

Υπάρχει πρόβλημα από το γεγονός ότι τα παιδιά μιλάνε τη μητρική τους γλώσσα στο σχολείο; Είναι μια μορφή αυτο-άμυνας σε ένα περιβάλλον το οποίο ενδεχομένως τους φαίνεται μερικές φορές εχθρικό, άδικο ή και σκληρό; Είναι μια προσπάθεια γκετοποίησης ή και αντίδρασης;

Στο σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Herbert Hoover School στο Βερολίνο απαιτείται από τους μαθητές να μιλούν μόνο στη γερμανική γλώσσα. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Κύριος στόχος είναι ο περιορισμός της χρήσης της τουρκικής γλώσσας από τα παιδιά των μεταναστών, ώστε να καταφέρουν να ενσωματωθούν πληρέστερα στην γερμανική κοινωνία. Στην περιοχή του Wedding στο Βερολίνο, το 90% των μαθητών έχει γονείς μετανάστες. Και, φυσικά, η πλειοψηφία είναι τουρκικής καταγωγής.

Ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις των μαθητών, όπως τις παρουσιάζει η Deutsche Welle και σχολιάζεται από αναγνώστες του BBC.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006

Αίμα χρειάζεται ο μικρός ¶ρης-Παντελής Κόψης

Το Κέντρο Λειτουργίας Δικτύου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σας προωθεί μήνυμα:

"Ο μικρός ¶ρης-Παντελής Κόψης νοσηλεύεται στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και πάσχει από
λευχαιμία. Μετά από δυο χρόνια μάχης με την ασθένεια, χρειάζεται την βοήθεια μας.

Έχει ανάγκη από αίμα. Η ομάδα αίματός του είναι ΑΒ+ και αν κάποιος μπορεί να δώσει αίμα, ας επικοινωνήσει με το νοσοκομείο "Γενικό Κρατικό Γεώργιος Γεννηματάς" για να ενημερωθεί για τις ώρες αιμοδοσίας:

Τηλ: 210 7778859 & 210 7759119

Εκ μέρους του μικρού ¶ρη-Παντελή
Tίνα Κωστάμη

Παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα αυτό σε όσους περισσότερους μπορείτε.

Πέμπτη, Ιανουαρίου 26, 2006

Συμπαράσταση στους οικολόγους της Θεσσαλονίκης

Έλαβα το παρακάτω κείμενο από πολύ καλή φίλη και το προωθώ:

"Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στην Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης και στα στελέχη της Αλέξανδρο Γεωργόπουλο, Γιάννη Τζιώλα και Μιχάλη Τρεμόπουλο, Νομαρχιακό Σύμβουλο, από τους οποίους η εταιρεία «Κισσός» ζητάει 13,5 εκατομμύρια ευρώ για «ηθική βλάβη» και «διαφυγόντα κέρδη», επειδή αντιτάχθηκαν στην οικοπεδοποίηση του περιαστικού δάσους στο Χορτιάτη.

Θεωρούμε απαράδεκτο το ότι αυτοί που επιδιώκουν εδώ και χρόνια το χτίσιμο και του Χορτιάτη, ζητούν να αποζημιωθούν από εκείνους που υπερασπίζονται το δασικό χαρακτήρα της περιοχής, την ποιότητα της ζωής και το συλλογικό συμφέρον, έχοντας μάλιστα εξασφαλίσει και σειρά δικαστικών αποφάσεων.

Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας, διότι με τέτοιες αξιώσεις γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπισθούν, μέσω της δικαστικής εξόντωσής τους, η νόμιμη δραστηριότητα κινήσεων ενεργών πολιτών και η δράση στελεχών της Αυτοδιοίκησης.

Τονίζουμε ότι η κοινωνική δράση, η ελεύθερη έκφραση των απόψεων και η κριτική στα δημόσια πράγματα δεν αποτελεί μόνο δημοκρατικό δικαίωμα συνταγματικά κατοχυρωμένο αλλά και υποχρέωσή τους, με σκοπό να βελτιωθεί η δημόσια ζωή, να προστατευθεί από τις αθέμιτες επιδιώξεις και τα συμφέροντα, να αναβαθμιστεί η ποιότητα της ζωής και να προστατευθεί το περιβάλλον.

Εκτιμούμε ότι οι προσπάθειες τρομοκράτησης των ενεργών πολιτών δεν πετυχαίνουν τίποτε, παρά μόνο χαλυβδώνουν τη διάθεσή τους να συνεχίσουν να αγωνίζονται.

Καλούμε κάθε ευαίσθητο πολίτη, τους φορείς και τους δημοκρατικούς θεσμούς να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αυτό αγώνα.

Οι υπογραφές -φορέων αλλά ατόμων- μπορούν να στέλνονται στο e-mail ecology-trem@nath.gr ή στο fax 2310.421196"

Τετάρτη, Ιανουαρίου 25, 2006

Πολιτικοί διάλογοι υψηλού επιπέδου

"Έχετε πάθει μαλάκινση!", φώναξε στα μούτρα των βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πέταξε το σακάκι του ο Γιάννης Ιωαννίδης μέσα στη Βουλή με αφορμή την κουβέντα για την (μη) αντιμετώπιση της κακοκαιρίας από την κυβέρνηση.

Από την απέναντι κερκίδα, σύσσωμη η Αξιωματική Αντιπολίτευση συντονίστηκε, επιτέλους, και φώναξε κατά του προπονητή: "Ι-ω-αννίδη, είσαι μεγάλο αρ*ίδι. Ι-ω-αννίδηηη, ωεο Ι-ω-αννίδηηη..."

"Αλβανοί κλέβουν το αλάτι από τους δρόμους"!

Στο γαλακτοπωλείο συζητώ με την ιδιοκτήτρια για τα κακά χάλια της κρατικής μηχανής κατά την πρόσφατη κακοκαιρία. Της αναφέρω τα τσουβάλια με το αλάτι στις άκρες του δρόμου και τα οποία δεν έχω δει εδώ και πολύ καιρό.

«Ααααα! Καλέ αυτά τα κλέβουν Αλβανοί τα βράδια!!!»

«Εεε, Αλβανοί;» βραχυκυκλώνω.

«Ναι. Αλβανοί. Τα θέλουν για τα παστά που κάνουν.»

Αααααα! Έτσι εξηγούνται όλα. Ο Βουλγαράκης το ΅μαθε;



Υ.Γ. Μήπως τα θέλουν και για το μπάνιο τους;

Πουτάνα Coca-Cola, εσύ τα κάνεις όλα!



"Πάει με όλα, πάει Βουλγαρία, ας πάει κατά διαβόλου..." στο :::OPEN:::.

Στο εταιρικό προφίλ διαβάζω:

"H Coca-Cola Τρία Έψιλον, ένας από τους μεγαλύτερους εμφιαλωτές προϊόντων της 'The Coca-Cola Company' στην Ευρώπη και στον κόσμο, δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2000, μετά την επιτυχημένη συγχώνευση της Ελληνικής Εταιρείας Εμφιαλώσεως Α.Ε. (3Ε) με την Coca-Cola Beverages plc."

Και πιο κάτω:

"Εμείς οι 'Ανθρωποι της Coca-Cola Τρία Έψιλον δεσμευόμαστε να:
...συμβάλλουμε ενεργά στην αναβάθμιση της ζωής των τοπικών μας κοινωνιών"

Φροντίζουμε συνεχώς ώστε οι εργαζόμενοί μας να:

... εξελίσσονται στην Ελλάδα και διεθνώς και να... απολαμβάνουν την εργασία τους κάθε στιγμή!


Τι να καταλάβουμε οι βολεμένοι από ανεργία; "Η μόνη πολυτέλεια της ανεργίας είναι ο χρόνος που έχεις. Απεριόριστος χρόνος που όμως δεν έχεις είτε τα μέσα είτε την ψυχολογία να τον αξιοποιήσεις. Βουλιάζεις στη μιζέρια. Χάνεις τη ζωή και κανένας δεν μπορεί να σε αποζημιώσει...", σχολιάζει ο Γρηγόρης σε σημείωμα του OldBoy.

Δεν πίνω Coca-cola, ούτως ή άλλως. Από ανατριχίλα σε όσα προκαλεί. Αλλά αυτό είναι μια προσωπική επιλογή.

Καιρός για μαζικές, πολιτικές, επιλογές το λοιπόν.

Κρύο, καιρός για ζεστές λιχουδιές!

Έτσι, για να σκάσει η Τρέμη που μας έκανε να τρέμουμε δίχως λόγο. Ουστ... Κλείνουμε την τηλεόραση. Είναι απαραίτητο (και) αυτές τις μέρες.

Κρύο, καιρός για ζεστές λιχουδιές. Αφορμή η πολύ καλή έκδοση συνταγών των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από την Νίνα Μπενρουμπή και τον γευσιγνώστη Επίκουρο (εκδόσεις Φυτράκη).

Εκεί θα βρεις από ήχους, εικόνες, γεύσεις και έθιμα του εβραϊκού τραπεζιού μέχρι το ιστορικό του παλίμψηστου της μελιτζάνας. Κι από το εβραϊκό εορτολόγιο μέχρι παραδοσιακές σεφαραδίτικες συνταγές για πίτες και σφολιάτες, γεμιστά λαχανικά και ψάρια, κρεατικά και γλυκά.

Μερικά από τα γλυκά: λουκουμάδες, υποβρύχιο βανίλια, καζάν ντιμπί, κυδωνόπαστο και φλούδες πορτοκαλιού γλασέ γιατί έχουν ένα ιδιαίτερο αντι-μοντέρνο χαρακτήρα που μόνο και μόνο η ανάγνωση της εκτέλεσής τους με μεταφέρει στα σοκάκια μιας άλλης Σαλονίκης.

Μερικές από τις πίτες: στριφτή με κολοκύθα κίτρινη, μπουρεκάκια με πατάτες.



Στο CD player η μουσική των Primavera en Salonico με τη Σαβίνα Γιαννάτου σε σεφαραδίτικα τραγούδια. Στον πάγκο της κουζίνας ανακατεύονται γεύσεις και αρώματα.

Τρίτη, Ιανουαρίου 24, 2006

Χιόνι και Music Republic 100.3

Στο λαρύγγι αχόρταγα το κονιάκ. Έξω νιφάδες χορεύουν στο φως της λάμπας.

Και δεν περιμέναμε αυτές για να μας πείσουν ότι η φωνή του Nίκου Κομνηνού στον Music Republic 100.3 είναι εγγύηση για ένα ιδιαίτερο βράδυ.

Απλά το επιβεβαίωσαν.

Πέμπτη, Ιανουαρίου 19, 2006

Enjoy the silence

Από τα κάστρα μέχρι το Θερμαϊκό κι από το Καραμπουρνάκι μέχρι την πλατεία Βαρδαρίου. Από το Ρετζίκι μέχρι τη γέφυρα Σταυρούπολης και από εκεί μέχρι τη διαστάυρωση για το Ρύσιο. Βροχή, βροχή. Και άπειρα αυτοκίνητα να σταματούν κάθε λίγα μέτρα. Καπνός από τις καμινάδες των πολυκατοικιών, τις εξατμίσεις, τα ανοικτά παράθυρα.

Enjoy the silence στα ακουστικά μου, από το live των Depeche Mode στο Παρίσι.

Πολύ καλημέρα μας...

Τετάρτη, Ιανουαρίου 18, 2006

Scrivo Ergo Sum

Αυτός ο χώρος είναι δικός μου. Και δικός σας, αλλά ως ένα σημείο.

Δικός μου γιατί τον πληρώνω κάθε έτος. Γράφω ό,τι θεωρώ εγώ ότι μπορεί να ενδιαφέρει εμένα και τους λίγους που θέλουν να διαβάζουν όσα αποφασίζω να αερίσω. ¶λλοτε απλώνω σεντόνια, δανεικά μαζί με τα δικά μου, άλλοτε μόνο δανεικά γιατί ξενοκοιμάμαι. Και μετά καθαρίζω. Παστρικές δουλειές. ¶λλοτε βγάζω μια γλώσσα ΝΑ, με το συμπάθειο. Κράζω, γαυαγίζω, γκρινιάζω και σιχτιρίζω. Για να καθαρίσω πρώτα εγώ. Ναι, εγώ. Ο κακός μου εαυτός.

Και δεν υπάρχει ευθύνη σε αυτό;

Ναι, υπάρχει. Ειδικά από τη στιγμή που βγαίνω με το ονοματεπώνυμό μου, ό,τι γράφω με ξεμπροστιάζει. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που αισθάνθηκα ένα κάψιμο στα αχαμνά από σχόλια. Αλλά, είναι έτσι. Παίρνεις τα ρίσκα και τραβάς.

Και δικός σας χώροςείναι. Γιατί σουλατσάρετε και αφήνετε σημάδια στο χαλί. Λερώνετε, στολίζετε, χαμογελάτε και τρίζετε τα δόντια. Fair enough. Αυτό είναι το νόημα.

Αλλά ως ένα σημείο. Κανείς δεν σας πειθαναγκάζει να περάσετε από εδώ. Κανείς δεν σας έγραψε ότι θα βρείτε ΤΗΝ πρόζα, ΤΟ αχτύπητο ρεπορτάζ, ΤΗΝ μαγική συμβουλή για τον παράδεισο της καθημερινότητάς σας. Δεν έχει τέτοια το μαγαζί. Ούτε είχε.

Μια ζωή έβγαζα τη γλώσσα πρώτα στα μούτρα μου απέναντι από καθρέφτες. Έστηνα ιστορίες από την πραγματικότητα όταν αυτή με λέρωνε από τη βρώμα και την γλοιώδη της υφή.

Πότε ήταν πετυχημένες ιστορίες; Δεν ξέρω. Ποτέ δεν έμαθα. Ποτέ ίσως δεν μάθω. Δεν με ενδιαφέρει.

"...Τώρα άρχιζε να συνδυάζεις μερικά ή πολλά γράμματα, και συνδύαζέ τα ώσπου να ζεσταθεί η καρδιά σου. Πρόσεξε την κίνηση των γραμμάτων και αυτό που μπορεί να προκαλέσεις αναμειγνύοντάς τα..." (Αμπουλάφια, Χάγιε χα- Όλαμ χα-Μπα).

Scrivo ergo sum. Γράφω άρα υπάρχω. Για μένα. Για μερικές blog-οσυναντήσεις. Για 5-6 ανθρώπους με όλη τη σημασία της λέξης που γνώρισα από κοντά, που μίλησα στο τηλέφωνο όταν ο κόμπος έπνιγε το λαιμό μου.

'Nough said?

Για τις προσευχές στα σχολεία (και πάλι)

Πάντως σε ένα ομοιάζουμε με την Ιαπωνία. Περιμένουμε ακόμη να φυτρώσει το "ιερό ρύζι". Αποδείχθηκαν νάνοι οι πολιτικοί να διαχωρίσουν πλήρως τους ρόλους Εκκλησίας και Κράτους, όπως συμβαίνει σε κάθε δυτικό κράτος.

"...μην ξεχνάτε ότι αν σήμερα επιβιώνουμε το χρωστάμε σε μεγάλο βαθμό στη θρησκεία...", σχολιάζει ο Γιάννης για το ότι τα παιδιά μας υποχρεούνται κάθε πρωί σε μια κοινή προσευχή - παρωδία. Ας το παραδεχτούμε: η προσευχή είναι, ή θα έπρεπε να είναι μια προσωπική διαδικασία. Την αντιλαμβάνομαι είτε σε χώρους μιας κοινής λατρείας, είτε σε χώρους που δεν είναι κοινοί. Με την έννοια ότι δεν πειθαναγκάζουν κανέναν σε κάτι που θεωρείται από κάποιους άλλους ιερό και όσιο.

Όσο για το άρθρο "ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ" της Χριστιανικής Φοιτητικής Ένωσης, η επιχειρηματολογία μπάζει από πολλές μεριές. Ε ναι, δεν θα συγκρίνω τώρα την άκρα συντηρητική πτέρυγα των Ευαγγελιστών της Αμερικής που ξεκινά τα υπουργικά συμβούλια με προσευχή με ένα πολιτισμένο κράτος της Ευρώπης που θέλουμε να ανήκουμε. Εκτός κι αν οι στόχοι άλλαξαν...

Αλλά και παρακάτω στο άρθρο ο Κωνσταντίνος Χολέβας μπλέκει, εσκεμμένα ή όχι μού είναι αδιάφορο, την επιλεκτικά ξενοφοβική πολιτική της Βρετανίας με τη λειτουργία του Κοινοβουλίου της Σκοτίας. Μα τι σχέση έχει το κλείσιμο των συνόρων με την ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών και του πολύ μεγάλου βαθμού αυτοδιοίκησης που χαρακτηρίζει τις περισσότερες δυτικές κοινωνίες;

Επιτρέψτε μου να διακρίνω μια και μόνη ομοιότητα με την Ιαπωνία: την παροιμία "Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι" ή άλλως "Βράσε ρύζι"...

Δευτέρα, Ιανουαρίου 16, 2006

Και στην Ελλάδα το πράσινο laptop των 83 Ευρώ;

"H Ελλάδα έχει ενδιαφερθεί για το laptop 100;

Ο Βασίλης Ασημακόπουλος, ο γενικός γραμματέας για την «Κοινωνία της Πληροφορίας», θέλει να πάρει λάπτοπ για όλα τα παιδιά της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα χρήματα υπάρχουν μέσω του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου, αλλά προσπαθεί να βρει φόρμουλα εκταμίευσής τους.

H πρόσβαση των μαθητών στο Internet πώς θα επιτευχθεί;

Ασύρματα. Στην Ελλάδα ήδη υπάρχει σχολικό δίκτυο, πρέπει να αναβαθμιστεί να μπουν συνδέσεις DSL και ένα πολύ φθηνό access point σε κάθε σχολείο. Δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Αυτή τη στιγμή είμαστε στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά τη χρήση των τεχνολογιών πληροφορικής. Έχουμε το μικρότερο ποσοστό διείσδυσης προσωπικών υπολογιστών στα σπίτια."

Η ελπιδα πεθαίνει τελευταία, λέω εγώ... Αλήθεια, κατά πόσο υπαρχει πολιτική βούληση;

"Γιατί αλήθεια είμαστε τόσο πίσω;



Μεγάλη ιστορία. Διότι δεν υπήρχε κάποιος στην κυβέρνηση που να έχει άλλο όραμα. Διότι όπως είπε και ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, η έρευνα και η τεχνολογία δεν έχουν ψήφους στην Ελλάδα. Αν όμως όλα τα παιδιά πάρουν ένα laptop 100, ξαφνικά στην Ελλάδα το 50% των σπιτιών θα έχει προσωπικό υπολογιστή".

Ο Μιχάλης Μπλέτσας περιγράφει, ανάμεσα σε άλλα, την ιδέα του "laptop" των φτωχών με συνέντευξή του στα "ΝΕΑ" του Σαββάτου και το Σταύρο Θεοδωράκη.

Σχετικά: Laptop "ελπίδας" με 80 Ευρώ και απευθείας από το MIT.

www.alfavita.gr: Εκπαιδευτική ηλεκτρονική πύλη

Αντιγράφω το email όπως μου το έστειλε ο Χρήστος Κάτσικας, γνωστός εκπαιδευτικός με ερευνητκό και συγγραφικό έργο, με τεκμηριωμένη άποψη για τα εκπαιδευτικά θέματα.

"Η εκπαιδευτική ηλεκτρονική πύλη www.alfavita.gr απευθύνεται σε όλους όσους αγωνιούν και αγωνίζονται για μια καλύτερη εκπαίδευση. Με τα μάτια στραμμένα στην εκπαιδευτική
κοινότητα που αναπνέει την κιμωλία μέσα στις σχολικές τάξεις αναζητά το σχολείο των «όλων και των ίσων».

Η www.alfavita.gr με ειδήσεις, αναλύσεις, έρευνες και θέματα για όλους τους χώρους της Παιδείας, για τον εκπαιδευτικό, το μαθητή, το φοιτητή, τον ενημερωμένο πολίτη, επιχειρεί να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στον διάλογο που αναπτύσσεται γύρω από τα
πράγματα της παιδείας, να ισχυροποιήσει τις διαθέσεις των εκπαιδευτικών, να γονιμοποιήσει την κριτική σε όλες τις θεατές και αθέατες πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Να χρησιμεύσει σαν ένα βήμα «οριζόντιας» πληροφόρησης σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Να βγάλει στην επιφάνεια και να αναδείξει όλο τον ζωντανό και πλούσιο προβληματισμό που αναπτύσσεται στα σχολεία και στις σχολές που δεν βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Η πυκνή και σωστά επιλεγμένη ενημέρωση του site δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες να διαβάσουν από το πρωί τα εκπαιδευτικά άρθρα των εφημερίδων, να μάθουν τις δραστηριότητες των εκπαιδευτικών φορέων, να γνωρίσουν τις ανακοινώσεις του ΥΠΕΠΘ, της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ, της ΠΟΣΔΕΠ, των κομμάτων, των παρατάξεων για τα εκπαιδευτικά ζητήματα, να ενημερωθούν για τις δραστηριότητες της εβδομάδας."

Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2006

help2educate.com: Δίδαξε στο... Νεπάλ

Αν θέλεις να προσφέρεις τις γνώσεις σου στα Αγγλικά σε παιδιά εργατών του Νεπάλ κι έχεις τη διάθεση της περιπέτειας, τότε κοίτα στο help2educate.com/. Μια εκπληκτική ιδέα για ανήσυχα πνεύματα. Συμπεριλαμβάνεται μια δωρεάν εκδρομή στο Έβερεστ.

Ακόμη είσαι εδώ;

Ντύσου πρόχειρα και βάλε το i-pod σου!

Συμβατά με i-pod παντελόνια τζιν της Levi's από το φθινόπωρο. Θα τα ζητάμε ως RedWire DLX Jeans. Όχι ότι δεν εφαρμόζονται άλλες ιδέες με φορετά i-pods: από κάλτσες, μέχρι χειροποίητες denim θήκες.



Στο Λας Βέγκας, σε επίδειξη νέων τεχνολογιών, το Internet Protocol TV (IPTV) έβγαλε τη μούρη του στο κοινό. Επιτρέποντας την ταυτόχρονη μετάδοση πολλών διαφορετικών μέσων, όπως βίντεο, εικόνας και κειμένου, οι θεατές ελέγχουν τα πάντα με το τηλεχειριστήριό τους. Βλέπεις την ηθοποιό, την επιλέγεις και παίρνεις όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες. Πλοηγείσαι, κατεβάζεις φωτογραφίες, γλυκαίνεσαι και... αγοράζεις την ταινία που προτιμάς. Εννοείται η ύπαρξη ευρυζωνικού δικτύου.

Παίκτες όπως η AT&T, η Microsoft και η Verizon άρχισαν να φλερτάρουν στα σοβαρά με την ιδέα. Το Hollywood, η Yahoo και η Google βλέπουν ένα λαμπρό μέλλον.

Στον καναπέ του διαμερίσματος ο Τάκης περιμένει τις ειδήσεις των οκτώ. Στο διπλανό δωμάτιο η κόρη του Θάλεια κατεβάζει τα τραγούδια της αγαπημένης της μπάντας. Προλαβαίνει να τα περάσει στο i-pod που της χάρισαν;

Από φθινόπωρο θα τα φοράει!

Ετικέτα σε CD: "Χωρίς προστασία αντιγραφής"

Γερμανοί μουσικοί ενώνονται σε μια καμπάνια κατά της αντιδημοφιλούς τεχνολογίας προστασίας αντιγραφής. Εκδώσανε αυτοκόλλητο με τον τίτλο "χωρίς προστασία" για τη διαφήμιση των CD τους τα οποία παροτρύνουν μάλιστα να αντιγραφούν από τους χρήστες.

Ο Klaus Quirini είναι o 65 χρονών πρόεδρος του συνδέσμου VDM, από τους πρώτους DJs στο Aachen. Με ένα ιστορικό που περιλαμβάνει καινοτόμες ιδέες και δράσεις, με ανοίγματα στις νέες τεχνολογίες και τη διάδοση της μουσικής μέσω του Internet. O Quirini δήλωσε ότι μουσικά σχήματα και ανεξάρτητοι παραγωγοί δοκιμάζουν το νέο αυτοκόλλητο. Το σκεπτικό είναι ότι η προστασία δεν αύξησε τις πωλήσεις. Ίσως το "χωρίς προστασία" αυτοκόλλητο το πετύχει.

Λες;

Τετάρτη, Ιανουαρίου 11, 2006

Κυβέρνηση Big Brother

Τι "Συμμετοχική Δημοκρατία" και κουραφέξαλα προσπαθεί ο Γιώργος; Εδώ η πραγματικότητα της Ν.Δ. έχει ξεπεράσει κάθε τρελή φαντασία. Ο Argos βλέπει σύντομα μια γνήσια λαϊκή συμμετοχή στην κυβέρνηση. Έτσι σκέφτονται τα γνήσια "πολιτικά όντα", αν και φίλε Argos με τις ιστορίες που αερίζεις, μάλλον δεν θα έχεις καμία τύχη :)



Οι πιο παιχνιδιάρηδες και απολιτίκ την αποκαλούν πλέον "Κυβέρνηση Big Brother". Με τόσες αποχωρήσεις, σύντομα δεν θα μείνει κανείς. Λέτε ο πρωθυπουργός Κώστας να τους βγάλει όλους νοκ άουτ; Τα στοιχήματα έχουν πάρει φωτιά. Πρόσφατα ρεπορτάζ από το Μαξίμου μιλάνε ότι θα δοθεί στο λαό η ευκαιρία να ψηφίζει κάθε εβδομάδα ποιον κυβερνητικό επιθυμεί για αποχώρηση.

Τo κόστος ανά SMS μελετάται από το επιτελείο Αλογοσκούφη, ενώ τα εύσημα της Κομισιόν έλαβε η κυβέρνηση και από αυτήν την προσπάθειά της για την κάλυψη του ελλείματος.

Ανοησία και αγραμματοσύνη

Μετράμε 3 υπουργούς & υφυπουργούς και συνολικά 36 κυβερνητικά στελέχη που παραιτήθηκαν μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια της Ν.Δ. (Νέας Διακυβέρνησης). Όντως, φρεσκαδούρα στο έπακρον. Προς τι ο ανασχηματισμός το λοιπόν;

Αυτό που ανησυχεί δεν είναι μόνο τα όσα λέγονται. Αν ακούσεις πως εκφράζονται στα πηγαδάκια ανώτερα και ανώτατα στελέχη από τις παρατάξεις θα φρίξεις. Αυτό που επίσης σοκάρει είναι η κουταμάρα και η κουτοπονηριά, η ανοησία και η αγραμματοσύνη πολλών ανθρώπων που εμπλέκονται στην πολιτική σχετικά με τους βασικούς κανόνες λειτουργίας των ΜΜΕ.

Αρχικά αρνούνται τα πάντα. Μετά το ρίχνουν στα περί "ιδιωτικής κουβέντας". Όταν σκάνε τα ρεπορτάζ με τα ηχογραφημένα και βιντεοσκοπημένα διαμάντια, τρέχουν στον "μπαμπά" αρχηγό του κόμματος για εξηγήσεις.

Και μετά οι μπούληδες κάνουν αγωγές κατά των δημοσιογράφων. Δηλαδή προστρέχουν στους "ανόητους και αγράμματους" λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Μωρέ μπράβο...

Τρίτη, Ιανουαρίου 03, 2006

Συνέντευξη Σαρκοζί σε γάλλο blogger

Όσοι κι όσες γράφουν δακρύβρεχτες ιστορίες για το «προδομένο» πνεύμα των blogs, απλά δεν αντιλαμβάνονται ότι ένα blog είναι ένα μέσο και κατά συνέπεια αποτελεί συγκοινωνούν δοχείο με κάθε παραδοσιακό ΜΜΕ. Με την προϋπόθεση ότι τα πνευματικά δικαιώμάτα των bloggers γίνονται σεβαστά, συμφωνώ ότι στην Ελλάδα ανακαλύπτονται ανώδυνοι για το σύστημα bloggers και κείμενα αυτών φιλοξενούνται σε έντυπα. Προσωπικά δεν με ενοχλεί, ξέρω που να ψάξω για κάτι εναλλακτικό.



Συθέμελα σείστηκε η Γαλλία ωστόσο από τον πλέον δημοφιλή blogger, Loic Le Μeur. Στις 22 του Δεκέμβρη μέσω του blog του στο www.loiclemeur.com, μετέδωσε συνέντευξη μέσω podcast του Σαρκοζί, υπουργού Εσωτερικών και με βλέψεις για πρόεδρος της χώρας. Πάνω από 50.000 άνθρωποι συνδέθηκαν στο blog του Loic για το λόγο αυτό.



Υπουργός και blogger απευθύνονταν ο ένας στον άλλον στον ενικό στα 30 λεπτά της συνέντευξης. Το όλο κλίμα ήταν πολύ φιλικό.

Αυτό, ναι! Είναι μια ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ. Αποδεικνύει ότι οι πολιτικοί δεν έχουν την πολυτέλεια να αγνοούν τους πετυχημένους bloggers με άποψη για τα πολιτικά δρώμενα.

Πιτσιρίκο, θα καταφέρεις μια συνέντευξη με τον Προκόπη; Έστω μετά τη δική σου στην Λένα;

Καλά, εσύ ¶Νεμε, απορρίφθηκες νωρίς :)

Δευτέρα, Ιανουαρίου 02, 2006

Ανακύκλωση παλιών υπολογιστών;

Το έψαξα λίγο στο δίκτυο και απογοητεύτηκα. Γνωρίζει κάποιος από εσάς αν υπάρχει κάποιος φορέας ή εταιρεία που να συλλέγει παλιούς υπολογιστές από ιδιώτες; Θέλουμε να πετάξουμε τον παλιό μας υπολογιστή και μια θέση δίπλα στον κάδο των απορριμάτων είναι βέβαιο ότι θα τον οδηγήσει στη χωματερή.

"Οι γυάλινες οθόνες των υπολογιστών περιέχουν πολύ μόλυβδο, ενώ σε άλλα τμήματα υπάρχουν κάδμιο, βάριο και υδράγρυρος, ουσίες πολύ τοξικές, που δεν πρέπει να καταλήγουν στα σκουπίδια. Από την άλλη πλευρά οι πλακέτες τους διαθέτουν πολύτιμα μέταλλα όπως χρυσό, ασήμι και πλατίνα. Με κατάλληλη επεξεργασία τα αυτά τα στοιχεία διαχωρίζονται και μεταχειρίζονται κατάλληλα. (Δυστυχώς στην Ελλάδα αυτή η δυνατότητα είναι φανταστική)", διαβάζω στο go-recycle.gr.

Από την άλλη, όλες οι εναλλκτικές λύσεις που προτείνονται, δυστυχώς δεν μας αφορούν λόγω φόρτου εργασίας και φροντίδας της μικρής μας.

Ιδέες και προτάσεις ευπρόσδεκτες.

Φουλ καπιταλιστική πρωτοχρονιά MADE IN CHINA

Πήγαμε όλοι. Με τα γιορτινά μας ρούχα, με τα δώρα στα χέρια και τα αστραφτερά μας χαμόγελα. Σινιαρισμένοι και γραβατωμένοι οι μπαμπάδες, πλέον παππούδες, με το μαλλί τριζάτο από το κομμωτήριο - προσωπικό πιστολάκι, οι μανάδες, πλέον γιαγιάδες. Αδέλφια, πλέον θείοι και θείες, με μια ζωγραφισμένη χαζομάρα στα πρόσωπα, με την ελπίδα να αρπάξουν αυτοί πρώτοι τη μικρή στα χέρια τους.

Κι ως γνωστόν, άρχισαν οι ιστορίες για το πόσο τρώμε αυτές τις μέρες, τα γλυκά που παχαίνουν, την ίδια στιγμή που κατέβαινε στο λαρύγγι το 3ο μελομακάρονο. Τέσπα, μέρες που είναι...

Ανοίγοντας τα δώρα
Στο άνοιγμα των δώρων, μια παραδοσιακή συνήθεια που μας κάνει όλους να ξεποδαριαζόμαστε και να σπάμε το κεφάλι μας, έγινε το έλα να δεις. Η Κίνα είχε την τιμητική της. Κάθε παιχνίδι της μικρής είχε πρώτη μούρη το πλαστικό και το MADE IN CHINA. Παγκοσμιοποίηση είναι αυτή;



Ανοίγονταν σακούλες, σκίζονταν χαρτιά, γελούσαν όλοι, χάζευε η μικρή και τσίριζε. Χαίρονταν οι παππούδες, τραβούσαν φωτογραφίες. Μάζευα τις σακούλες και τα άδεια πακέτα, διαχώριζα τα χαρτιά από τα πλαστικά για ανακύκλωση κι άκουγα "τς, τς, τς, αμάν παιδί μου, έλα να σε δούμε και λίγο!".

Παππούδες και γιαγιάδες ανοίγαν το στόμα κάθε φορά που η μικρή έκανε το πιο αυτονόητο: να τσιρίζει από την υπερένταση και τη χαρά. Ήταν το κέντρο του ενδιαφέροντος κι είχε λαλήσει. Και δώστου να ανάβουν τα φλας.

Τρις εις Κώσταν Σημίτην
Πέρα από τις βιομηχανίες της Κίνας, τα Jumbo και τα ΚΟΥ-ΚΟΥ, την τιμητική του είχε και ο Κώστας Σημίτης. Ήρθε τρεις φορές τυλιγμένος σε χαρτί, με εκείνο το αμφιβόλου προέλευσης χαμόγελο, προορισμένος για το ίδιο πρόσωπο. Αποδειχτήκαμε συμπεθέρια χωρίς φαντασία. Καλά ο άνθρωπος είναι μελετηρός, θαυμαστής του Κώστα, αλλά ρε παιδάκι μου, τον βγάλαμε κάρτα. Τώρα πρέπει να πάει σε δυο βιβλιοπωλεία και να γυρίζει πίσω τον Κώστα. Και η στεναχώρια του είναι ότι μπορεί να νομίσουν οι πωλητές ότι είναι από τους άλλους...

Στο τραπέζι
Η κουβέντα ξεκινήσε από το Σημίτη. Είμαι κι εγώ φέτος διαχειριστής στην πολυκατοικία... Να έτσι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., να έτσι και ο Μπόμπος. Σε αυτήν την οικογένεια όλοι έχουμε άποψη για όλα. Από τη γιαγιά που περνούσε το ποτάμι χειμώνα με το τουφέκι και το παιδί στην πλάτη, μέχρι και εμάς τους καλογυαλισμένους ψευδοδιανοούμενους αριστερούληδες του καναπέ. Συμφωνούμε στην αρχή, μετά μάς πιάνει μια φαγωμάρα για την οκτετία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πέφτει μια βαριά, στα μέτρα του Μπόμπου, σιωπή. Ύστερα φωνάζουμε όλοι μαζί "Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά" και όλα μέλι γάλα.

Αααα! Η είδηση που έμαθα από τη γιαγιά που λέγαμε: Ο Παπαθεμελής, λέει, θα είναι ο νέος υπουργός Μακεδονίας Θράκης. Αυτό μας ένωσε όλους. Συμφωνήσαμε ότι με δήμαρχο τον Καρατζαφέρη, νομάρχη τον Ψωμιάδη, μητροπολίτη τον ¶νθιμο και υπουργό τον Παπαθεμελή, μπορούμε να τσιμεντάρουμε και από πάνω τη Θεσσαλονίκη και να ψοφήσουμε από τη μπόχα μας. Θέ μου, δεν τη γλυτώνουμε τη μετανάστευση...

Τα εδέσματα ήταν πεντανόστιμα, έρρεε και το καλό κόκκινο κρασί, άρχισε και η γιαγιά CNN να σχολιάζει τα περί ρώσου κακοποιού και "τα αρνιά που πήγαν για σφαγή".

Κόψαμε και την πίτα. Το φλουρί έπεσε στη Μαρία και όλοι μάς ευχήθηκαν "με ένα δεύτερο παιδί". ΟΚ, καλοδεχούμενες οι ευχές, αλλά καθίστε να πάρουμε μια ανάσα...

Και η κιθάρα...
Μετά αφήσαμε τους πολύ μεγάλους και πήραμε την κιθάρα και τη μικρή στην αγκαλιά και τραγουδήσαμε Λοΐζο, ως ένδειξη εθνικής συμφιλίωσης. Μετά ακούστηκαν και κάτι ψαγμένα του Nick Cave, κάτι δακρύβρεχτα των Scorpions.



Η μικρή χάζευε την κιθάρα και ένας παππούς υποσχέθηκε να της πάρει μια δώρο του χρόνου. Μετά από αυτό και τα 1232191274 MADE IN CHINA παιχνίδια, άρχισα να σκέφτομαι στα σοβαρά ένα δάνειο για ένα μεγαλύτερο σπίτι.



Στο γλυκό έγινε το έλα να δεις. Η Μαρία είχε ξανα-βάλει όλη της την μαεστρία. Μια τούρτα σοκολάτας ΤΡΟΜΕΡΗ! Τη συνοδεύσαμε με ένα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ malt ουίσκυ 15 ετών.

Μετά αρχίσαμε να σιχτιρίζουμε τα κακά του καπιταλισμού και διάβασα τις πρώτες αράδες από το βιβλίο του Β.Ι. Λένιν που μου χάρισαν.

Στο σπίτι
Η επιστροφή στο σπίτι περιελάμβανε το TOY STORY 2, αλλά μια χαραγματιά στο κάτω μέρος του DVD δεν άφησε περιθώρια για να τη δούμε. Τελικά, καλύτερα. Βάλαμε τη μικρή για ύπνο, κάναμε ένα ζεστό μπάνιο και τυλιχτήκαμε κάτω από το πάπλωμα.

Είδαμε κάτι όνειρα... MADE IN CHINA!