Σε ένα αριστοτεχνικά ανεπτυγμένο άρθρο στο ΒΙΒΛΙΟΔΡΟΜΙΟ των ΝΕΩΝ ο Δημοσθένης Κούρτοβικ συσχετίζει την οικονομία και τον πολιτισμό. Σε περιόδους επιβεβλημένης απομόνωσής μας από τα δρώμενα στον υπόλοιπο κόσμο, η φωνή ανθρώπων με στοχαστικό έρμα ακούγεται ως κραυγή αγωνίας. Δίχως τον σνομπισμό κάποιου ψευτοδιανοόύμενου, ο Κούρτοβικ καταφέρνει να εντοπίσει τις πραγματικές συνδέσεις και συνάψεις της καθημερινότητάς μας.
"Η Ελλάδα είναι η τελευταία σε εξαγωγές χώρα στην Ευρώπη των 15 και, σε σχέση με τον πληθυσμό της, (...) η τελευταία επίσης στην Ευρώπη των 25. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ξοδεύει για τα προϊόντα που εισάγει τέσσερις φορές περισσότερα απ' όσα εισπράττει από αυτά που εξάγει - αναλογία που ίσως αποτελεί αρνητικό παγκόσμιο ρεκόρ."
Τα παραπάνω σκιαγραφούν μια συνταρακτική εικόνα παρακμής η οποία καλύπτει έναν "παρασιτικό και γι' αυτό αμοραλιστικό ευδαιμονισμό". Η "εσωστρέφεια του παραγωγικού μηχανισμού ο οποίος υποθάλπει μια φοβική στάση απέναντι στον έξω κόσμο και η μονομερής οικονομική εξάρτηση συντηρεί ένα αίσθημα μειονεξίας, το οποίο υπεραναπληρώνεται με ιδεολογήματα «βαθύτερης» υπεροχής έναντι των άλλων κι επιδεικτικές, αλλά ανούσιες χειρονομίες αφοσίωσης στην εντόπια παράδοση, που με τη σειρά τους ενισχύουν τα φοβικά σύνδρομα."
ΤΑ ΝΕΑ , 26/02/2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου