Είναι γνωστό ότι όταν βρέχει στη Θεσσαλονίκη οι κάτοικοι αποδεικνύουν περίτρανα τον έρωτά τους με το αυτοκίνητο. Η πόλη πλημμυρίζει από εκνευρισμένους οδηγούς. Μάταια ψάχνουν να σταθμεύσουν, μαρσάρουν ανηλεώς. Τελικά παρατάνε το αυτοκίνητό τους σε όποιο πεζοδρόμιο υπάρχει διαθέσιμο, δίνοντας μαθήματα τριτοκοσμικής συμπεριφοράς.
Σε αντίθεση με την προηγούμενη βροχερή μέρα, η Παρασκευή ήταν ηλιόλουστη. Ήλπιζα ότι η κάθοδος στο κέντρο με το λεωφορείο θα παρουσίαζε μια διαφορετική εικόνα. Μάταια. Στο πεζοδρόμιο του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού υπήρχαν δεκάδες σταθμευμένα αυτοκίνητα. Ανάγκαζαν τους πεζούς να περπατούν πάνω στον ταχείας κυκλοφορίας δρόμο της Λεωφόρου Στρατού. Καθιστούσαν τόσο την πρόσβαση στο μουσείο πολύ δύσκολη, όσο και τον περίπατο των πεζών οι οποίοι κατευθύνονται είτε προς το κέντρο, είτε προς το δημοτικό πάρκο.
Η ίδια θλιβερή εικόνα επικρατούσε και στην κάθετο η οποία συνδέει την Νέα Εγνατία με τη Λεωφόρο Στρατού. Σταθμευμένα αυτοκίνητα πάνω στη νησίδα, κατά μήκος όλου του δρόμου. Προσθέστε τρία τέσσερα διπλασταθμευμένα αυτοκίνητα και η διέλευση του λεωφορείου ήταν μια περιπέτεια.
Στην Κωνσταντινουπόλεως επικρατούσε χάος. Το λεωφορείο δεν χωρούσε να περάσει στο ένα ρεύμα που είχε απομείνει λόγω της παράνομης διπλοστάθμευσης.
Η τροχαία είναι παντελώς απούσα. Κάπου θα βρίσκεται παρέα με την οικολογική και πολιτιστική μας συνείδηση. Χαμένες. Ή αγωνιούσες για μια θέση στάθμευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου