Πότε ήταν η τελευταία φορά που διαβάσατε ιστορία από σχολικό εγχειρίδιο; Αν η μνήμη σας ανατρέχει στα βιβλία Ιστορίας των παιδικών σας χρόνων και τα συγκρίνετε με αυτά ενός έφηβου της σημερινής γενιάς, δεν θα βρείτε ουσιαστικές διαφορές. Όχι τουλάχιστον σε ζητήματα τα οποία αφορούν τη σύγχρονη Ιστορία.
Ο Χρήστος Κάτσικας μας διαφωτίζει για άλλη μια φορά με ένα άρθρο του για την επέτειο του 1821. Οι περισσότεροι από εμάς θυμόμαστε τις προσωπογραφίες των ηρώων του 1821 στις σχολικές μας αίθουσες. Σε ρόλο συμβόλων πατριωτισμού, πάντα λειτουργούσαν ως μέσα κοινωνικοποίησής μας.
Με ποιό όμως τρόπο κατασκευάζεται η εθνική ιστορική μας συνείδηση; Πώς αλλοιώνονται τα ιστορικά δρώμενα; Πώς παρουσιάζονται αυτά από τους φορείς της εκπαίδευσης και στις δυο ακτές του Αιγαίου; Πόσο αληθινά υπήρξαν τα "κρυφά σχολειά"; Και με ποιο "αιφιδιαστικό" τρόπο υψώνει το λάβαρο της επανάστασης ο Παλαιών Πατρών Γερμανός;
"Η κανονικότητα, η ομοιομορφία και το αυτονόητο της ομοψυχίας των εκδηλώσεων μας οδηγεί σε ένα είδος συλλογικής επανάπαυσης", σημειώνει στο δικό της βιβλίο με τίτλο "Μύθοι και σύμβολα μιας εθνικής επετείου" η Χριστίνα Κουλούρη, Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
"Δίχως το στοχασμό για την ίδια την επέτειο, το πώς και γιατί καθιερώθηκε, τα σύμβολα που τη συνοδεύουν και τους μύθους που την υφαίνουν, τη λειτουργία της στο δημόσιο συμβολικό λόγο", είναι πράγματι δύσκολο να κατανοήσουμε τις όποιες φωνές προσπαθούν να τεκμηριώσουν επιχειρήματα διαφορετικά της κυρίαρχης ιδεολογίας.
Όπως γράφει ο Serge Halim, "μπορεί κανείς να φανταστεί πιο περίτρανη απόδειξη ότι η ιστορία ξεπηδάει από το παρόν, αφού άλλωστε η ίδια είναι που το τρέφει";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου