Σάββατο, Σεπτεμβρίου 30, 2006

Δάσκαλοι οι πραγματικοί σταρ του μέλλοντος

Ναι, δεν γίνεται να μη απεργήσουμε. Παραφράζω, ελαφρώς, τον Ολιβιέρο Τοσκάνι από το βιβλίο του "Δεν είμαι αντικειμενικός":
Ποιοι είναι οι πραγματικοί δάσκαλοι του σήμερα;Υπάρχει μια κατηγορία που υπαγορεύει νόμους, που την ακούνε, τη βλέπουν και τη ζηλεύουν όλοι όσοι έχουν ανάγκη προτύπων στα οποία θέλουν να μοιάσουν: οι τηλεπαρουσιαστές.Καλώς: οι μισθοί των δασκάλων πρέπει να εξισωθούν με αυτούς της Όλγας Τρέμη, του Νίκου Χατζηνικολάου, της Έλλης Στάη.

Δασκάλες και καθηγήτριες περιζήτητες από εκπαιδευτικούς οργανισμούς, εξομοιωμένους με το Mega και τον Alpha, να αναλάβουν να αυξήσουν την ακροαματικότητα των παιδιών που διδάσκουν. Μετρήσεις των ποσοστών συμμετοχής στις τάξεις και αυστηρές προειδοποιήσεις στους καθηγητές που ευθύνονται για την πτώση του δείκτη προσοχής, με βαρετά προγράμματα και ανιαρή διδασκαλία. (...)

Να γίνουν επιτέλους οι δάσκαλοι οι πραγματικοί σταρ του μέλλοντος. Να γίνει επιτέλους κάποια περικοπή στους σκανδαλώδεις μισθούς των τηλεπαρουσιαστών. Να αναγνωριστεί επιτέλους η αξία των πραγματικών δασκάλων (αλλά επαναλαμβάνω: πόσοι από αυτούς είναι πραγματικά καλοί;)

5 σχόλια:

dianathenes είπε...

Απορώ.
Υπάρχει σχολείο ακόμη σήμερα;
Υπάρχουν μαθητές που πηγαίνουν στο σχολείο για άλλον λόγο εκτός από τις απουσίες;
Μαθαίνουν τίποτα εκτός από τις ώρες που πληρώνουν στα ιδιαίτερα μαθήματα και τα φροντιστήρια;

Υπάρχει κανένας καθηγητής που θα τους δώσει τίποτα περισσότερο από αυτό που θα βρουν στο διαδίκτυο, πιο γρήγορα, πιο φτηνά και με την άνεσή τους;

Μήπως όλες αυτές οι κινητοποιήσεις αποτελούν κινήσεις πανικού εκ μέρους των επαιδευτικών επειδή έχουν χάσει οριστικά το παιγνίδι στη συνείδηση των μαθητών.

Η άσχημη μυρωδιά της σήψης κατέβηκε από τα ΑΕΙ στη δευτεροβάθμια και τώρα στην πρωτοβάθμια.

Οι μαθητές επιτέλους ξύπνησαν.

θοδωρής είπε...

@dianathenes: "
Οι μαθητές επιτέλους ξύπνησαν". Μακάρι να ήταν έτσι, να είχαν δηλαδή ξυπνήσει οι μαθητές. Για να συμβεί αυτό, πρέπει πρώτα να ξυπνήσουμε εμείς, οι μεγάλοι δηλαδή.

Έχεις εν μέρει δίκιο. Τα σχολειά μας φθίνουν λόγω της συντονισμένης προσπάθειας απαξίωσής τους. Έχουν μετατραπεί σε μαντριά κι εμείς οι εκπαιδευτικοί σε τσοπάνηδες.

Το σχολείο κατάντησε να αποτελεί μια διαπαιδαγώγηση στην ανία σε νεαρές απογοητευμένες ψυχές από αδιάφορους καθηγητές.

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Κι ο μόνος τρόπος είναι μιλώντας και κοιτώντας στα ίσια στα μάτια των παιδιών. Κάτι που δεν μπορεί να προσφέρει το Internet...

J95 είπε...

Υπάρχει κανένας καθηγητής που θα τους δώσει τίποτα περισσότερο από αυτό που θα βρουν στο διαδίκτυο, πιο γρήγορα, πιο φτηνά και με την άνεσή τους;

Το σημαντικό δεν είναι τι μπορείς να βρεις, το σημαντικό είναι να ξεχωρίζεις τις βούρτσες από τις πούτσες.

θοδωρής είπε...

@J95: Αυτό ονομάζεται "Αγωγή στα ΜΜΕ", ή και σκέτο αγωγή...

dianathenes είπε...

@Οχι κύριε Γούτα. Αυτό ( βούρτσες από *)ονομάζεται ανικανότητα να διαμορφώσεις την κρίση του παιδιού είτε είσαι εκπαιδευτικός είτε γονέας....
Ευχαριστώ για τον διάλογο.