Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 27, 2006

Αν-εντιμότατοι φίλοι μου εκπαιδευτικοί

"Tι άλλο μπορεί να κάνει ένας έντιμος άνθρωπος σε μια τόσο ανέντιμη κατάσταση;"


«Οι δάσκαλοι είναι οι μόνοι εργαζόμενοι που παίρνουν αυξήσεις πέραν της εισοδηματικής πολιτικής. Δίνουμε αυτά που είχαμε δεσμευτεί. Αυτά που αντέχει η οικονομία. Εγώ δεν κάνω προσωπική πολιτική. Ποτέ δεν έχω πει ψέματα και ασάφειες και ποτέ δεν έχω κάνει κάτι χωρίς να το προαναγγείλω»
Παροξυσμός αδιαλαξίας; Αλαζονεία ύψιστου βαθμού; Ατυχείς εκφράσεις λόγω πανικού; Σχεδιασμένος τσαμπουκάς; Κουβαρνταλίκια και νταηλίκια...

¶βυσσος η ψυχή της αφεντικίνας...

2 σχόλια:

xpan είπε...

αν θέλουν οι εκπαιδευτικοί να τους πάρει στα σοβαρά το κράτος, θα πρέπει να πληρώνονται για κάθε βαθμό πάνω απο τη βάση.

- Πόσο θες; 18;
- 2000 Ευρώ!
- 20?
- 4000 Ευρώ!

έτσι απλά. Μετά θα μας δίνουν ότι ζητάμε; Δες τι παίρνουν οι του Υπουργείου Οικονομίας και θα καταλάβεις

θοδωρής είπε...

Σε μια συζήτηση με έναν καλό, αλλά κυνικό εκπαιδευτικό άκουσα το εξής σωστό:

"Στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ κανείς να δώσει σοβαρά λεφτά στους εκπαιδευτικούς. Από τη στιγμή που δεν "πιάνουμε" λεφτά του κράτους στα χέρια μας, ξέχνα το".

Αυτό το 2000. Έχει δικαιωθεί. Οι εφοριακοί φέρνουν χρήμα στα κοφίνια του κράτους, άρα η λογική είναι ότι πρέπει να τους καλοπιάνουμε.