Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου...

«Μπορείς να ζεις χωρίς να υπάρχει για το βλέμμα σου ο ουρανός και χωρίς να υποβάλλεις ερωτήσεις; Μπορείς να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι; Ποια απάντηση μπορεί να δώσει κάποιος στα ερωτήματα που διατυπώνει ένα νέο παιδί για μία κοινωνία όπου πρέπει να αποφεύγει τη ζωή, επιδιώκοντας την εισαγωγή στην αναγνώριση μέσω των ΑΕΙ, ή ψωνίζοντας μία προκάτ "ευτυχία" από τα ράφια των υπεραγορών; Γιατί η πρόοδος να μην πηγαίνει προς τα πίσω, όπως έλεγε ο Ρεμπό; Γιατί η επιστροφή να θεωρείται συντηρητική όταν μπροστά είναι ο γκρεμός;



Και όμως, εκεί στο Αρχιπέλαγος του Νότιου Ειρηνικού, στο Vanuatu, διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι δεν αγωνιούν "για το τίποτα", δεν αγοράζουν την εικόνα τους από το σουπερμάρκετ, ενώ ενδιαφέρονται για την ευτυχία των άλλων. Βρέθηκε, λοιπόν, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο ευτυχισμένοι στο σημερινό κόσμο.

Αντίθετα, η κοινωνία της κατανάλωσης, της πειθαρχίας και του αυτοελέγχου αποδεικνύεται ότι είναι μία κοινωνία στα πρόθυρα της τρέλας, όπου οι αισθήσεις και τα αισθήματα επανέρχονται ή καλλιεργούνται και αναπτύσσονται μόνο κατ' εξαίρεση και μόνο εκεί όπου κάποιοι "αντιστασιακοί", δηλαδή περιθωριακοί, γραφικοί και παράλογοι, εξακολουθούν να ακούν την ποίηση της μεγάλης θεότητας του έρωτα. Στο Vanuatu ο έρωτας ούτε αναλύεται ούτε επιδέχεται λογικές αποτιμήσεις, αλλά βιώνεται με την εξαίσια απλότητα ενός χαϊκού: "Ετσι μ' αγάπησε: Ξαπλώνοντας στο σώμα μου όπως το χιόνι πέφτει πάνω σ' άλλο χιόνι"».


ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ - «ΒΡΑΔΥΝΗ»

Και μετά από λίγο googling...



Vanautu online

Γαμώτο, τώρα που κλείσαμε δωμάτιο;