Έτσι μας έπρεπε... Τώρα αγγίζουμε τον απόλυτο πάτο, εκείνο το σημείο στο οποίο αποκαλούμαστε και επίσημα "κατακάθια". Κι από δω δεν έχει πλέον γυρισμό...
Ε, ναι, μετά τις παραποιήσεις στις ημερομηνίες λήξης των τροφίμων, μετά τις άρρωστες εξατμίσεις μας, τα φακελάκια και τις μίζες, το ξεπάστρεμα του πράσινου, τις αγιοποιήσεις και τους μακεδονικούς χαλβάδες, τις ματωμένες παρελάσεις μας και τα ξέκωλα ριάλιτι, τις γελοίες απογραφές και καταγραφές, το ξήλωμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το πάρτυ του τραπεζίτη και της πιστωτικής κάρτας, ήρθε, επιτέλους, η ώρα που όλοι βλέπαμε να έρχεται...
Να μολύνουμε το ίδιο μας το αίμα... Πώς να κοιμήθηκε χθες άραγε ο Παπαγιάννης; Στρώθηκε φαρδύς πλατύς μάλλον στο βούρκο της συλλογικότητάς μας...
"Τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον ιό που προκαλεί το AIDS από μετάγγιση αίματος. Από αυτούς, 18 ήταν παιδιά", αντιγράφω από το in.gr.
Τετάρτη, Μαρτίου 29, 2006
Τρίτη, Μαρτίου 28, 2006
Στον Καναδά η μεγαλύτερη σφαγή θαλασσίων θηλαστικών
Ποιος ξέρει τί γίνεται... Μπορεί και να πιάσει τόπο!
Tell Canada to Speak the Truth About the Seal Hunt
Σε λιγότερο από 2 ημέρες, η μεγαλύτερη σφαγή των θαλασσίων θηλαστικών τίθεται ως στόχος να αρχίσει στον πάγο από την ανατολική ακτή του Καναδά Πάνω από 300.000 φωκιες συνήθως μωρά θα σκότωθουν για τη γούνα τους.
Υπογράψτε!
Tell Canada to Speak the Truth About the Seal Hunt
Σε λιγότερο από 2 ημέρες, η μεγαλύτερη σφαγή των θαλασσίων θηλαστικών τίθεται ως στόχος να αρχίσει στον πάγο από την ανατολική ακτή του Καναδά Πάνω από 300.000 φωκιες συνήθως μωρά θα σκότωθουν για τη γούνα τους.
Υπογράψτε!
Πέμπτη, Μαρτίου 23, 2006
Επιτέλους. Συναίνεση για το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας εκπαίδευσης!
Ο χώρος της Παιδείας είναι σε αναβρασμό. Ίσως γιατί αισθανόμαστε ότι δεν πάει άλλο. Χρόνιος ο εμπαιγμός του κράτους που δίνει ψίχουλα για τη μόρφωση των παιδιών μας, που τους στερεί το αύριο σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Ήδη από τη Δευτέρα τα πανεπιστήμια έβαλαν λουκέτο.
Στην Αθήνα σήμερα γίνεται πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο υπέρ του δημόσιου Πανεπιστημίου και εναντίον της ενδεχόμενης ίδρυσης ιδιωτικών AEI. Αλήθεια γιατί τόσα χρόνια κανένα ξένο πανεπιστήμιο δεν ίδρυσε στη χώρα μας ούτε ένα, έστω, ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Έχουμε αναρωτηθεί το μέγεθος της επένδυσης που απαιτείται για την ύπαρξη ενός αξιόλογου ιδρύματος;
Έχω πεισθεί πλέον ότι υπάρχει συναίνεση για την μη παροχή εκπαίδευσης. Συνεννόηση για το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας παιδείας και την παράδοσή της στους επιχειρηματίες.
Οι υπερφίαλες δηλώσεις των εκάστοτε κυβερνητικών, μόνο ως ανεύθυνες χαρακτηρίζονται.
Στην Αθήνα σήμερα γίνεται πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο υπέρ του δημόσιου Πανεπιστημίου και εναντίον της ενδεχόμενης ίδρυσης ιδιωτικών AEI. Αλήθεια γιατί τόσα χρόνια κανένα ξένο πανεπιστήμιο δεν ίδρυσε στη χώρα μας ούτε ένα, έστω, ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Έχουμε αναρωτηθεί το μέγεθος της επένδυσης που απαιτείται για την ύπαρξη ενός αξιόλογου ιδρύματος;
Έχω πεισθεί πλέον ότι υπάρχει συναίνεση για την μη παροχή εκπαίδευσης. Συνεννόηση για το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας παιδείας και την παράδοσή της στους επιχειρηματίες.
Οι υπερφίαλες δηλώσεις των εκάστοτε κυβερνητικών, μόνο ως ανεύθυνες χαρακτηρίζονται.
Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: Game over!
Δεν υπήρχε, το λοιπόν, λόγος ύπαρξης ενός αυτόνομου, δεύτερου, εθνικού πρακτορείου ειδήσεων. Ειδικά όταν αυτό είχε την έδρα του στη Θεσσαλονίκη, λεγόταν, άκουσον άκουσον, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ και έδινε τη δική του μάχη στην ενημέρωση.
Το συζητούσαν εδώ και αρκετά χρόνια. Ειδικά από τότε που εταιρείες ελληνικών συμφερόντων άρχισαν την απόβασή τους στην πτωχή, πλην τίμια FYROM-ία. Από τότε που ο Μακεδονικός χαλβάς έπαψε να είναι σταθερή αξία της νεο-ελληνικής μας κουλτούρας.
Να το κλείσουμε το ρημάδι να τελειώνουμε; Να του αλλάξουμε το όνομα; Να το ενοποιήσουμε, μήπως; Θυμάμαι συζητήσεις επί συζητήσεων με όλους τους τελευταίους αρμόδιους υπουργούς. Το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έμοιαζε ακίνητο κι ανίκητο. Κανείς δεν τολμούσε.
Όλα αυτά τα χρόνια, για μένα 7 στον αριθμό, δώσαμε την ψυχή μας στο "μαγαζί" αυτό. Βάλαμε όλη μας την ενέργεια, το φιλότιμο. Παίζαμε και για τη φανέλα. Όχι απαραίτητα αυτή με το όνομα και για το όνομα. Προσωπικά καρφί δεν μου καίγεται για το όνομα. Είναι όμως οι άνθρωποι και οι ιδέες τους, οι αγωνίες και οι ανησυχίες τους, τα οράματα και η όρεξή τους να υπάρχει ένας αξιόπιστος δημοσιογραφικός οργανισμός στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Με τα όποια προβλήματα, με τις όποιες ελλείψεις.
Στα χρόνια που πέρασαν και συνεργάστηκα με το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στήσαμε τις βάσεις δεδομένων, οργανώσαμε ψηφιακά το φωτογραφικό υλικό, μαζέψαμε και ταξινομήσαμε υλικό της ελληνικής διασποράς, τρέξαμε και καλύψαμε εθνικές, δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, δημιουργήσαμε τα αφιερώματα του ΜΠΕ, καλύψαμε ειδησεογραφικά τα ΜΜΕ της επαρχίας και των Βαλκανίων. Βιώσαμε την πίεση της ημερομηνίας έκδοσης της είδησης, το σκάσιμο των δίσκων server, την κατάλειψη του κτιρίου από αναρχικούς.
Το Αθηναϊκό Πρακτορείο είχε ένα διαφορετικό ρόλο. Εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε τη διαφορά από πολύ νωρίς μέσω του Web. Όταν ακόμη δεν υπήρχε ούτε το in.gr, στο ΜΠΕ οι ειδήσεις έπεφταν βροχή από τους δημοσιογράφους μας. Οι "αγενείς" βάσεις δεδομένων τις "έφτυναν" προς τα έξω με μια μαεστρία που μόνο ο Λάμπρος μπορούσε να κατέχει.
Ώσπου...
Ώσπου σήμερα βλέπω και επίσημα την ανακοίνωση της ενοποίησης με το Αθηναϊκό. Δεν ξέρω λεπτομέρειες παρά το ότι παραμένω συνεργάτης. Δεν ξέρω αν έχω μέλλον στη "νέα εποχή", δεν ξέρω αν θέλω αν συνεισφέρω σε κάτι τόσο απρόσωπο για μένα. Ίσως πάλι με τον καιρό αποδειχθεί ότι μπορώ να βρω ενδιαφέρον σε όσα διαδραματιστούν. Κι εξάλλου, ότι ίσως είναι τώρα απρόσωπο για εμένα, ίσως να είναι η τρέλα, η ζωή και τα όνειρα, σίγουρα το ψωμί, κάποιων ανθρώπων. Δεν ξέρω...
Ξέρω όμως ότι το mpa.gr αποτελεί, εδώ και μερικές μέρες και επίσημα, παρελθόν. Κι ότι σχεδιαστικά, αυτό που βλέπω με ενοχλεί. Πολύ!
Η κατάργησή του www.mpa.gr παίρνει μαζί της μια σειρά αναμνήσεων και προσπαθειών 7 ετών... Καλό ταξίδι στον απύθμενο κυβερνοχώρο...
Το συζητούσαν εδώ και αρκετά χρόνια. Ειδικά από τότε που εταιρείες ελληνικών συμφερόντων άρχισαν την απόβασή τους στην πτωχή, πλην τίμια FYROM-ία. Από τότε που ο Μακεδονικός χαλβάς έπαψε να είναι σταθερή αξία της νεο-ελληνικής μας κουλτούρας.
Να το κλείσουμε το ρημάδι να τελειώνουμε; Να του αλλάξουμε το όνομα; Να το ενοποιήσουμε, μήπως; Θυμάμαι συζητήσεις επί συζητήσεων με όλους τους τελευταίους αρμόδιους υπουργούς. Το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έμοιαζε ακίνητο κι ανίκητο. Κανείς δεν τολμούσε.
Όλα αυτά τα χρόνια, για μένα 7 στον αριθμό, δώσαμε την ψυχή μας στο "μαγαζί" αυτό. Βάλαμε όλη μας την ενέργεια, το φιλότιμο. Παίζαμε και για τη φανέλα. Όχι απαραίτητα αυτή με το όνομα και για το όνομα. Προσωπικά καρφί δεν μου καίγεται για το όνομα. Είναι όμως οι άνθρωποι και οι ιδέες τους, οι αγωνίες και οι ανησυχίες τους, τα οράματα και η όρεξή τους να υπάρχει ένας αξιόπιστος δημοσιογραφικός οργανισμός στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Με τα όποια προβλήματα, με τις όποιες ελλείψεις.
Στα χρόνια που πέρασαν και συνεργάστηκα με το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στήσαμε τις βάσεις δεδομένων, οργανώσαμε ψηφιακά το φωτογραφικό υλικό, μαζέψαμε και ταξινομήσαμε υλικό της ελληνικής διασποράς, τρέξαμε και καλύψαμε εθνικές, δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, δημιουργήσαμε τα αφιερώματα του ΜΠΕ, καλύψαμε ειδησεογραφικά τα ΜΜΕ της επαρχίας και των Βαλκανίων. Βιώσαμε την πίεση της ημερομηνίας έκδοσης της είδησης, το σκάσιμο των δίσκων server, την κατάλειψη του κτιρίου από αναρχικούς.
Το Αθηναϊκό Πρακτορείο είχε ένα διαφορετικό ρόλο. Εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε τη διαφορά από πολύ νωρίς μέσω του Web. Όταν ακόμη δεν υπήρχε ούτε το in.gr, στο ΜΠΕ οι ειδήσεις έπεφταν βροχή από τους δημοσιογράφους μας. Οι "αγενείς" βάσεις δεδομένων τις "έφτυναν" προς τα έξω με μια μαεστρία που μόνο ο Λάμπρος μπορούσε να κατέχει.
Ώσπου...
Ώσπου σήμερα βλέπω και επίσημα την ανακοίνωση της ενοποίησης με το Αθηναϊκό. Δεν ξέρω λεπτομέρειες παρά το ότι παραμένω συνεργάτης. Δεν ξέρω αν έχω μέλλον στη "νέα εποχή", δεν ξέρω αν θέλω αν συνεισφέρω σε κάτι τόσο απρόσωπο για μένα. Ίσως πάλι με τον καιρό αποδειχθεί ότι μπορώ να βρω ενδιαφέρον σε όσα διαδραματιστούν. Κι εξάλλου, ότι ίσως είναι τώρα απρόσωπο για εμένα, ίσως να είναι η τρέλα, η ζωή και τα όνειρα, σίγουρα το ψωμί, κάποιων ανθρώπων. Δεν ξέρω...
Ξέρω όμως ότι το mpa.gr αποτελεί, εδώ και μερικές μέρες και επίσημα, παρελθόν. Κι ότι σχεδιαστικά, αυτό που βλέπω με ενοχλεί. Πολύ!
Η κατάργησή του www.mpa.gr παίρνει μαζί της μια σειρά αναμνήσεων και προσπαθειών 7 ετών... Καλό ταξίδι στον απύθμενο κυβερνοχώρο...
Τετάρτη, Μαρτίου 22, 2006
21 Μαρτίου- Παγκόσμια Hμέρα Ατόμων με Σύνδρομο Down
Η παρουσία ενός τρίτου χρωμοσώματος στο 21 ζευγάρι δημιουργεί μία γενετική κατάσταση γνωστή ως σύνδρομο Down. Το σύνδρομο Down περιγράφτηκε από τον γιατρό John Lagdom Down το 1859. Το 1959 ανακαλύφθηκε από το Lejeune η αιτιολογία του συνδρόμου η οποία οφείλεται στην παρουσία ενός 3ου χρωμοσώματος στο 21ο ζευγάρι χρωμοσωμάτων.
21 3ου ? τρισωμία 21 - τι σημαίνει ένας αριθμός 21 / 3 ? 3/21: Πολλά...
Το σύνδρομο Down είναι η πιο κοινή αναγνωρίσιμη αιτία της νοητικής καθυστέρησης, η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου είναι 1:600 γεννήσεις. Τα άτομα με σύνδρομο Down, πέρα από κάποια κοινά εμφανισιακά γνωρίσματα, έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό μία σειρά αναπτυξιακών δυσκολιών.
Αυτές οι δυσκολίες αφορούν την κινητική ανάπτυξη (δηλαδή τα παιδιά με σύνδρομο Down αργούν να μπουσουλίσουν, να σταθούν, να περπατήσουν), καθώς και την γνωστική τους ανάπτυξη (όπως στην ομιλία και στην απόκτηση του λόγου, καθώς και στις ικανότητες της βραχύχρονης μνήμης).
Είναι πολύ ευρεία η κλίμακα διαφοροποίησης των ατόμων με σύνδρομο Down όσον αφορά τις ικανότητες, τις δυσκολίες, τα χαρακτηριστικά , τα ενδιαφέροντα, καθώς και τα επιτεύγματά τους. Αυτό άλλωστε ισχύει και για τα φυσιολογικά άτομα. Κάθε άτομο με σύνδρομο Down είναι μοναδικό.
Το σύνδρομο Down σχετίζεται μ΄ όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις, αλλά δεν είναι το μόνο γεγονός που θα καθορίσει την ανάπτυξη αυτών των ατόμων. Ο καθένας από μας είναι ένα μοναδικό αποτέλεσμα των εν δυνάμει φυσικών χαρακτηριστικών και του περιβάλλοντος. Το ίδιο συμβαίνει και στα άτομα με σύνδρομο Down.
Στην εποχή μας πλέον όπου υπάρχει πρόσβαση σε ιατρικές παροχές ο μέσος όρος ζωής των ατόμων με σύνδρομο Down είναι γύρω στα 65 χρόνια. Με την παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης, έγκαιρης ιατρικής αντιμετώπισης και κοινωνικής υποστήριξης η πλειονότητα των ατόμων με σύνδρομο Down μπορούν να ζήσουν μια ανεξάρτητη και παραγωγική ζωή.
Στόχος όλων μας για τον 21ο αιώνα θα πρέπει να είναι να διασφαλίσουμε τα βασικά δικαιώματα των ατόμων με σύνδρομο Down στη ζωή, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην εργασία.
Πολλά είναι αυτά που πρέπει να γίνουν, πιστεύουμε όμως πως κάθε μέρα γίνεται από ένα μικρό βήμα που τελικά στο άθροισμα του χρόνου δημιουργεί τη διαφορά, χτίζοντας έτσι ένα καλύτερο μέλλον...
Το πρώτο βήμα για να ξεκινήσουμε είναι η ενημέρωση και πληροφόρηση της κοινωνίας...
Το σύνδρομο Down είναι η πιο συνηθισμένη αιτία νοητικής καθυστέρησης
Το σύνδρομο Down εμφανίζεται με συχνότητα 1:700 ή 1:900 γεννήσεις. Η διαφοροποίηση αυτή οφείλεται στις διαφορετικές αντιλήψεις που εμφανίζει η κάθε κοινωνία σε θέματα αντισύλληψης καθώς και της εκούσιας διακοπής της εγκυμοσύνης. Στην Αγγλία υπάρχουν περίπου 30.000 άτομα με σύνδρομο Down, στη Δυτική Ευρώπη ο αριθμός φτάνει τις 200.000 άτομα και σε παγκόσμια κλίμακα υπολογίζεται ότι υπάρχουν 2.000.000 άτομα με σύνδρομο Down.
Το σύνδρομο Down οφείλεται στην παρουσία ενός τρίτου χρωμοσώματος
Ποιος είναι ο λόγος που δημιουργείται το τρίτο χρωμόσωμα κατά τη στιγμή της σύλληψης είναι ακόμη άγνωστος. Αν και ο κίνδυνος να γεννηθεί μωρό με σύνδρομο Down αυξάνει με την ηλικία της μητέρας , τα παιδιά με σύνδρομο Down γεννιούνται σε οικογένειες άσχετα από κοινωνικό, οικονομικό και φυλετικό περιβάλλον καθώς και από γονείς διαφόρων ηλικιών.
Το σύνδρομο Down σχετίζεται με μία σειρά αναπτυξιακών δυσκολιών
Αυτές οι δυσκολίες αφορούν την κινητική ανάπτυξη (δηλαδή τα παιδιά με σύνδρομο Down αργούν να μπουσουλίσουν, να σταθούν, να περπατήσουν) καθώς και την γνωστική τους ανάπτυξη (όπως στην ομιλία και στην απόκτηση του λόγου, καθώς και στις ικανότητες της βραχύχρονης μνήμης)
Το σύνδρομο Down σχετίζεται με ένα αριθμό ιατρικών προβλημάτων
Αυτά περιλαμβάνουν πιθανά προβλήματα στην όραση και στην ακοή, καρδιολογικά προβλήματα, διαταραχές του θυροειδή. Αυτά τα προβλήματα είναι αντιμετωπίσιμα και συνήθως δεν αποτελούν εμπόδιο στην εξέλιξη των ατόμων με σύνδρομο Down.
Κάθε άτομο με σύνδρομο Down είναι μοναδικό
Είναι πολύ ευρεία η κλίμακα διαφοροποίησης των ατόμων με σύνδρομο Down όσον αφορά τις ικανότητες, τις δυσκολίες, τα χαρακτηριστικά , τα ενδιαφέροντα, καθώς και τα επιτεύγματά τους. Αυτό άλλωστε ισχύει και για τα φυσιολογικά άτομα. Το σύνδρομο Down σχετίζεται μ΄ όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις, αλλά δεν είναι το μόνο γεγονός που θα καθορίσει την ανάπτυξη αυτών των ατόμων.
Τα άτομα με σύνδρομο Down μπορούν να ζήσουν μια ολοκληρωμένη και δημιουργική ζωή
Στην εποχή μας πλέον όπου υπάρχει πρόσβαση σε ιατρικές παροχές ο μέσος όρος ζωής των ατόμων με σύνδρομο Down είναι γύρω στα 65 χρόνια. Με την παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης, έγκαιρης ιατρικής αντιμετώπισης και κοινωνικής υποστήριξης η πλειονότητα των ατόμων με σύνδρομο Down μπορούν να ζήσουν μια ανεξάρτητη και παραγωγική ζωή.
Αντιλήψεις της κοινωνίας
Σε κάθε άτομο με σύνδρομο Down αξίζει να του προσφέρεται η καλύτερη δυνατή ιατρική περίθαλψη, όπως και σε κάθε ασθενή. Με την παροχή κατάλληλων υποστηρικτικών υπηρεσιών (φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία, προγράμματα παρέμβασης, κατάλληλη σχολική εκπαίδευση, κ.α.) μπορούμε να θεωρήσουμε ότι διασφαλίζουμε στα άτομα με σύνδρομο Down την παροχή ευκαιριών για να αναπτύξουν το δυναμικό τους.
Πρέπει να δοθεί τέλος στον ιδρυματισμό, στις διακρίσεις εις βάρος των ατόμων με σύνδρομο Down καθώς και στον κοινωνικό αποκλεισμό τους. Για να διασφαλίσουμε την ποιότητα ζωής των ατόμων με σύνδρομο Down (εννοώντας ποιότητα ζωής αναφερόμαστε στην εκπαίδευση, στην εργασιακή ενσωμάτωση, αυτόνομη διαβίωση, επαρκή ιατρική κάλυψη, κοινωνική αποδοχή) χρειάζεται η υποστήριξη και η συνεργασία των επαγγελματιών που προσφέρουν ειδικές υπηρεσίες, των γιατρών, των εκπαιδευτικών, των εργοδοτών και των συναδέλφων, των πολιτικών προσώπων, του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, δηλαδή όλων μας...
Κοινωνική αποδοχή
Κάθε παιδί με σύνδρομο Down έχει δικαίωμα σε μία πλήρη συμμετοχή στη ζωή της κοινότητας που ζει και στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Η συμμετοχή και ενσωμάτωση των παιδιών με σύνδρομο Down στο σχολικό πλαίσιο, σε διάφορες προσφερόμενες δραστηριότητες για παιδιά (όπως αθλητικές ομάδες, προσκοπισμός, ομάδες καλλιτεχνικής έκφρασης κ.α.) δίνουν στα παιδιά με σύνδρομο Down την ευκαιρία για κοινωνική ανάπτυξη, όπως και σε όλα τα άλλα παιδιά. Η ενσωμάτωση τους σε εργασιακές δομές καθώς και η ενασχόλησή τους με διάφορες δραστηριότητες (χόμπι, αθλητισμό, διασκέδαση) προσφέρουν την ευκαιρία στα ενήλικα άτομα να ζήσουν μια ενδιαφέρουσα και ολοκληρωμένη ζωή.
Από το άτομο στην κοινωνία ? ένας ρόλος για τον καθένα
Ο καθένας μας χρειάζεται υποστήριξη και ενθάρρυνση για να αναπτύξει το δυναμικό του. Η οικογένεια, οι φίλοι, η πολιτική του κράτους, οι κοινωνικές τάσεις και αντιλήψεις, κάθε άποψη του περιβάλλοντος είναι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του ατόμου.
Ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη του ατομικού δυναμικού
Ο καθένας από μας είναι ένα μοναδικό αποτέλεσμα των εν δυνάμει φυσικών χαρακτηριστικών και του περιβάλλοντος. Το ίδιο συμβαίνει και στα άτομα με σύνδρομο Down. Το γεγονός ότι τα άτομα με σύνδρομο Down αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες πρέπει να το θεωρήσουμε ως μία πρόκληση για να τους παρέχουμε τις κατάλληλες υποστηρικτικές υπηρεσίες και όχι ως μία δικαιολογία να μην ασχοληθούμε μΆ αυτά τα άτομα.
Παρόλα τα κοινά αναπτυξιακά και ιατρικά προβλήματα τα άτομα με σύνδρομο Down διαφέρουν μεταξύ του. Οι ελπίδες, οι φιλοδοξίες, τα ενδιαφέροντα, οι ικανότητες και οι δυσκολίες διαφέρουν κατά πολύ από άτομο σε άτομο.
Υποστήριξη της οικογένειας
Όπως γίνεται και με κάθε παιδί, έτσι και στα παιδιά με σύνδρομο Down η οικογένεια παίζει ένα σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη τους, από την βρεφική ηλικία έως την ενήλικη ζωή. Σε κάθε οικογένεια πρέπει να προσφέρεται συναισθηματική υποστήριξη, ενημέρωση και πρακτική καθοδήγηση ώστε να βοηθηθεί η οικογένεια για να μπορέσει να παρέχει ότι καλύτερο στο παιδί της.
Ατενίζοντας το μέλλον
Αν και έχουν αρχίσει να γίνονται σημαντικές αλλαγές στην αντιμετώπιση των ατόμων με σύνδρομο Down στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, υπάρχουν όμως ακόμη κοινωνίες στις οποίες τα παιδιά με σύνδρομο Down εγκαταλείπονται σε ιδρύματα όπου τους παρέχονται ελάχιστες ιατρικές φροντίδες με αποτέλεσμα να πεθαίνουν σε πολύ μικρές ηλικίες. Η ελληνική κοινωνία είναι σε ένα μεταβατικό στάδιο, όπου τώρα αρχίζουν οι αντιλήψεις να αλλάζουν.
Στόχος όλων μας για τον 21ο αιώνα θα πρέπει να είναι να διασφαλίσουμε τα βασικά δικαιώματα των ατόμων με σύνδρομο Down στη ζωή, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην εργασία.
Πολλά είναι αυτά που πρέπει να γίνουν, πιστεύουμε όμως πως κάθε μέρα γίνεται από ένα μικρό βήμα που τελικά στο άθροισμα του χρόνου δημιουργεί τη διαφορά, χτίζοντας έτσι ένα καλύτερο μέλλον...
Σύλλογος Συνδρόμου Down Ελλάδος
Καρανιβάλου 31 ? Κ. Τούμπα,
τ.κ.: 54454, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310925000 & 2310940500
Φαξ: 2310940500
e-mail: down@hol.gr
21 3ου ? τρισωμία 21 - τι σημαίνει ένας αριθμός 21 / 3 ? 3/21: Πολλά...
Το σύνδρομο Down είναι η πιο κοινή αναγνωρίσιμη αιτία της νοητικής καθυστέρησης, η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου είναι 1:600 γεννήσεις. Τα άτομα με σύνδρομο Down, πέρα από κάποια κοινά εμφανισιακά γνωρίσματα, έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό μία σειρά αναπτυξιακών δυσκολιών.
Αυτές οι δυσκολίες αφορούν την κινητική ανάπτυξη (δηλαδή τα παιδιά με σύνδρομο Down αργούν να μπουσουλίσουν, να σταθούν, να περπατήσουν), καθώς και την γνωστική τους ανάπτυξη (όπως στην ομιλία και στην απόκτηση του λόγου, καθώς και στις ικανότητες της βραχύχρονης μνήμης).
Είναι πολύ ευρεία η κλίμακα διαφοροποίησης των ατόμων με σύνδρομο Down όσον αφορά τις ικανότητες, τις δυσκολίες, τα χαρακτηριστικά , τα ενδιαφέροντα, καθώς και τα επιτεύγματά τους. Αυτό άλλωστε ισχύει και για τα φυσιολογικά άτομα. Κάθε άτομο με σύνδρομο Down είναι μοναδικό.
Το σύνδρομο Down σχετίζεται μ΄ όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις, αλλά δεν είναι το μόνο γεγονός που θα καθορίσει την ανάπτυξη αυτών των ατόμων. Ο καθένας από μας είναι ένα μοναδικό αποτέλεσμα των εν δυνάμει φυσικών χαρακτηριστικών και του περιβάλλοντος. Το ίδιο συμβαίνει και στα άτομα με σύνδρομο Down.
Στην εποχή μας πλέον όπου υπάρχει πρόσβαση σε ιατρικές παροχές ο μέσος όρος ζωής των ατόμων με σύνδρομο Down είναι γύρω στα 65 χρόνια. Με την παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης, έγκαιρης ιατρικής αντιμετώπισης και κοινωνικής υποστήριξης η πλειονότητα των ατόμων με σύνδρομο Down μπορούν να ζήσουν μια ανεξάρτητη και παραγωγική ζωή.
Στόχος όλων μας για τον 21ο αιώνα θα πρέπει να είναι να διασφαλίσουμε τα βασικά δικαιώματα των ατόμων με σύνδρομο Down στη ζωή, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην εργασία.
Πολλά είναι αυτά που πρέπει να γίνουν, πιστεύουμε όμως πως κάθε μέρα γίνεται από ένα μικρό βήμα που τελικά στο άθροισμα του χρόνου δημιουργεί τη διαφορά, χτίζοντας έτσι ένα καλύτερο μέλλον...
Το πρώτο βήμα για να ξεκινήσουμε είναι η ενημέρωση και πληροφόρηση της κοινωνίας...
Το σύνδρομο Down είναι η πιο συνηθισμένη αιτία νοητικής καθυστέρησης
Το σύνδρομο Down εμφανίζεται με συχνότητα 1:700 ή 1:900 γεννήσεις. Η διαφοροποίηση αυτή οφείλεται στις διαφορετικές αντιλήψεις που εμφανίζει η κάθε κοινωνία σε θέματα αντισύλληψης καθώς και της εκούσιας διακοπής της εγκυμοσύνης. Στην Αγγλία υπάρχουν περίπου 30.000 άτομα με σύνδρομο Down, στη Δυτική Ευρώπη ο αριθμός φτάνει τις 200.000 άτομα και σε παγκόσμια κλίμακα υπολογίζεται ότι υπάρχουν 2.000.000 άτομα με σύνδρομο Down.
Το σύνδρομο Down οφείλεται στην παρουσία ενός τρίτου χρωμοσώματος
Ποιος είναι ο λόγος που δημιουργείται το τρίτο χρωμόσωμα κατά τη στιγμή της σύλληψης είναι ακόμη άγνωστος. Αν και ο κίνδυνος να γεννηθεί μωρό με σύνδρομο Down αυξάνει με την ηλικία της μητέρας , τα παιδιά με σύνδρομο Down γεννιούνται σε οικογένειες άσχετα από κοινωνικό, οικονομικό και φυλετικό περιβάλλον καθώς και από γονείς διαφόρων ηλικιών.
Το σύνδρομο Down σχετίζεται με μία σειρά αναπτυξιακών δυσκολιών
Αυτές οι δυσκολίες αφορούν την κινητική ανάπτυξη (δηλαδή τα παιδιά με σύνδρομο Down αργούν να μπουσουλίσουν, να σταθούν, να περπατήσουν) καθώς και την γνωστική τους ανάπτυξη (όπως στην ομιλία και στην απόκτηση του λόγου, καθώς και στις ικανότητες της βραχύχρονης μνήμης)
Το σύνδρομο Down σχετίζεται με ένα αριθμό ιατρικών προβλημάτων
Αυτά περιλαμβάνουν πιθανά προβλήματα στην όραση και στην ακοή, καρδιολογικά προβλήματα, διαταραχές του θυροειδή. Αυτά τα προβλήματα είναι αντιμετωπίσιμα και συνήθως δεν αποτελούν εμπόδιο στην εξέλιξη των ατόμων με σύνδρομο Down.
Κάθε άτομο με σύνδρομο Down είναι μοναδικό
Είναι πολύ ευρεία η κλίμακα διαφοροποίησης των ατόμων με σύνδρομο Down όσον αφορά τις ικανότητες, τις δυσκολίες, τα χαρακτηριστικά , τα ενδιαφέροντα, καθώς και τα επιτεύγματά τους. Αυτό άλλωστε ισχύει και για τα φυσιολογικά άτομα. Το σύνδρομο Down σχετίζεται μ΄ όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις, αλλά δεν είναι το μόνο γεγονός που θα καθορίσει την ανάπτυξη αυτών των ατόμων.
Τα άτομα με σύνδρομο Down μπορούν να ζήσουν μια ολοκληρωμένη και δημιουργική ζωή
Στην εποχή μας πλέον όπου υπάρχει πρόσβαση σε ιατρικές παροχές ο μέσος όρος ζωής των ατόμων με σύνδρομο Down είναι γύρω στα 65 χρόνια. Με την παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης, έγκαιρης ιατρικής αντιμετώπισης και κοινωνικής υποστήριξης η πλειονότητα των ατόμων με σύνδρομο Down μπορούν να ζήσουν μια ανεξάρτητη και παραγωγική ζωή.
Αντιλήψεις της κοινωνίας
Σε κάθε άτομο με σύνδρομο Down αξίζει να του προσφέρεται η καλύτερη δυνατή ιατρική περίθαλψη, όπως και σε κάθε ασθενή. Με την παροχή κατάλληλων υποστηρικτικών υπηρεσιών (φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία, προγράμματα παρέμβασης, κατάλληλη σχολική εκπαίδευση, κ.α.) μπορούμε να θεωρήσουμε ότι διασφαλίζουμε στα άτομα με σύνδρομο Down την παροχή ευκαιριών για να αναπτύξουν το δυναμικό τους.
Πρέπει να δοθεί τέλος στον ιδρυματισμό, στις διακρίσεις εις βάρος των ατόμων με σύνδρομο Down καθώς και στον κοινωνικό αποκλεισμό τους. Για να διασφαλίσουμε την ποιότητα ζωής των ατόμων με σύνδρομο Down (εννοώντας ποιότητα ζωής αναφερόμαστε στην εκπαίδευση, στην εργασιακή ενσωμάτωση, αυτόνομη διαβίωση, επαρκή ιατρική κάλυψη, κοινωνική αποδοχή) χρειάζεται η υποστήριξη και η συνεργασία των επαγγελματιών που προσφέρουν ειδικές υπηρεσίες, των γιατρών, των εκπαιδευτικών, των εργοδοτών και των συναδέλφων, των πολιτικών προσώπων, του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, δηλαδή όλων μας...
Κοινωνική αποδοχή
Κάθε παιδί με σύνδρομο Down έχει δικαίωμα σε μία πλήρη συμμετοχή στη ζωή της κοινότητας που ζει και στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Η συμμετοχή και ενσωμάτωση των παιδιών με σύνδρομο Down στο σχολικό πλαίσιο, σε διάφορες προσφερόμενες δραστηριότητες για παιδιά (όπως αθλητικές ομάδες, προσκοπισμός, ομάδες καλλιτεχνικής έκφρασης κ.α.) δίνουν στα παιδιά με σύνδρομο Down την ευκαιρία για κοινωνική ανάπτυξη, όπως και σε όλα τα άλλα παιδιά. Η ενσωμάτωση τους σε εργασιακές δομές καθώς και η ενασχόλησή τους με διάφορες δραστηριότητες (χόμπι, αθλητισμό, διασκέδαση) προσφέρουν την ευκαιρία στα ενήλικα άτομα να ζήσουν μια ενδιαφέρουσα και ολοκληρωμένη ζωή.
Από το άτομο στην κοινωνία ? ένας ρόλος για τον καθένα
Ο καθένας μας χρειάζεται υποστήριξη και ενθάρρυνση για να αναπτύξει το δυναμικό του. Η οικογένεια, οι φίλοι, η πολιτική του κράτους, οι κοινωνικές τάσεις και αντιλήψεις, κάθε άποψη του περιβάλλοντος είναι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του ατόμου.
Ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη του ατομικού δυναμικού
Ο καθένας από μας είναι ένα μοναδικό αποτέλεσμα των εν δυνάμει φυσικών χαρακτηριστικών και του περιβάλλοντος. Το ίδιο συμβαίνει και στα άτομα με σύνδρομο Down. Το γεγονός ότι τα άτομα με σύνδρομο Down αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες πρέπει να το θεωρήσουμε ως μία πρόκληση για να τους παρέχουμε τις κατάλληλες υποστηρικτικές υπηρεσίες και όχι ως μία δικαιολογία να μην ασχοληθούμε μΆ αυτά τα άτομα.
Παρόλα τα κοινά αναπτυξιακά και ιατρικά προβλήματα τα άτομα με σύνδρομο Down διαφέρουν μεταξύ του. Οι ελπίδες, οι φιλοδοξίες, τα ενδιαφέροντα, οι ικανότητες και οι δυσκολίες διαφέρουν κατά πολύ από άτομο σε άτομο.
Υποστήριξη της οικογένειας
Όπως γίνεται και με κάθε παιδί, έτσι και στα παιδιά με σύνδρομο Down η οικογένεια παίζει ένα σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη τους, από την βρεφική ηλικία έως την ενήλικη ζωή. Σε κάθε οικογένεια πρέπει να προσφέρεται συναισθηματική υποστήριξη, ενημέρωση και πρακτική καθοδήγηση ώστε να βοηθηθεί η οικογένεια για να μπορέσει να παρέχει ότι καλύτερο στο παιδί της.
Ατενίζοντας το μέλλον
Αν και έχουν αρχίσει να γίνονται σημαντικές αλλαγές στην αντιμετώπιση των ατόμων με σύνδρομο Down στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, υπάρχουν όμως ακόμη κοινωνίες στις οποίες τα παιδιά με σύνδρομο Down εγκαταλείπονται σε ιδρύματα όπου τους παρέχονται ελάχιστες ιατρικές φροντίδες με αποτέλεσμα να πεθαίνουν σε πολύ μικρές ηλικίες. Η ελληνική κοινωνία είναι σε ένα μεταβατικό στάδιο, όπου τώρα αρχίζουν οι αντιλήψεις να αλλάζουν.
Στόχος όλων μας για τον 21ο αιώνα θα πρέπει να είναι να διασφαλίσουμε τα βασικά δικαιώματα των ατόμων με σύνδρομο Down στη ζωή, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην εργασία.
Πολλά είναι αυτά που πρέπει να γίνουν, πιστεύουμε όμως πως κάθε μέρα γίνεται από ένα μικρό βήμα που τελικά στο άθροισμα του χρόνου δημιουργεί τη διαφορά, χτίζοντας έτσι ένα καλύτερο μέλλον...
Σύλλογος Συνδρόμου Down Ελλάδος
Καρανιβάλου 31 ? Κ. Τούμπα,
τ.κ.: 54454, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310925000 & 2310940500
Φαξ: 2310940500
e-mail: down@hol.gr
Blogging: Πού βρίσκετε το χρόνο ρε μπαγάσες;
Μα πραγματικά απορώ... Μπαίνω στο monitor και σαρώνω λαίμαργα με τα μάτια το κατεβατό. Χιλιάδες bytes σε ένα ατέλειωτο ανεβοκατέσμα... Πού βρίσκετε το χρόνο; Ξεκλέβετε από τον ύπνο; Αφήνετε το μωρό να κλαίει; Γράφετε στη δουλειά;
Γιατί εγώ, ξαφνικά, μπούκωσα. Ανάσα δεν προλαβαίνω να πάρω. Καθώς το παιδί μεγαλώνει χρειάζεται να του αφιερώνω περισσότερο από το χρόνο μου. Χαίρομαι να ασχολούμαι και να επικοινωνώ μαζί του, αλλά στο τέλος καταλήγω "στεγνός", στερημένος από δυνάμεις. Στο τέλος της μέρας με έχει αποτελειώσει και αφήσει με έναν πονοκέφαλο 10 μεγατόνων!
Και μετά θέλω να επικοινωνήσω και με τη γυναίκα που αγαπώ, να μιλήσω για τη μέρα που πέρασε και να σχεδιάσω την επόμενη, να παρκάρω τις ανασφάλειές μου, να γίνω εγώ ο βράχος στους φόβους της, συνταξιδιώτης των ονείρων της, εραστής και ερωμένος.
Στην όλη ιστορία το διάβασμα είναι αυτό που μου λείπει περισσότερο από ό,τι άλλο. Να ξυπνήσω το πρωί και να αραδιάσω μπροστά μου στο μεγάλο τραπέζι όλα τα περιοδικά και τις εφημερίδες. Να κατεβάζω αργά τις γουλιές του αχνιστού καφέ και να υπογραμμίζω, να κρατώ σημειώσεις, να σβήνω και να γράφω. Και μετά να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες.
Ή, για να θυμηθώ τα φοιτητικά μου χρόνια, να περάσω όλη τη νύχτα πάνω από άρθρα και χοντρά βιβλία με τύπους μαθηματικούς, με αλγόριθμους και κώδικα, με έννοιες δύσκολες. Και πάλι με καφέ και την ησυχία της νύχτας να σπάει από τις μελωδίες του ραδιοφώνου.
Καταλήγω πέτρωμα που σμιλεύεται μέρα με τη μέρα από κακομούτσουνο γλύπτη που σκύβει πάνω μου αλύπητα.
Γιατί εγώ, ξαφνικά, μπούκωσα. Ανάσα δεν προλαβαίνω να πάρω. Καθώς το παιδί μεγαλώνει χρειάζεται να του αφιερώνω περισσότερο από το χρόνο μου. Χαίρομαι να ασχολούμαι και να επικοινωνώ μαζί του, αλλά στο τέλος καταλήγω "στεγνός", στερημένος από δυνάμεις. Στο τέλος της μέρας με έχει αποτελειώσει και αφήσει με έναν πονοκέφαλο 10 μεγατόνων!
Και μετά θέλω να επικοινωνήσω και με τη γυναίκα που αγαπώ, να μιλήσω για τη μέρα που πέρασε και να σχεδιάσω την επόμενη, να παρκάρω τις ανασφάλειές μου, να γίνω εγώ ο βράχος στους φόβους της, συνταξιδιώτης των ονείρων της, εραστής και ερωμένος.
Στην όλη ιστορία το διάβασμα είναι αυτό που μου λείπει περισσότερο από ό,τι άλλο. Να ξυπνήσω το πρωί και να αραδιάσω μπροστά μου στο μεγάλο τραπέζι όλα τα περιοδικά και τις εφημερίδες. Να κατεβάζω αργά τις γουλιές του αχνιστού καφέ και να υπογραμμίζω, να κρατώ σημειώσεις, να σβήνω και να γράφω. Και μετά να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες.
Ή, για να θυμηθώ τα φοιτητικά μου χρόνια, να περάσω όλη τη νύχτα πάνω από άρθρα και χοντρά βιβλία με τύπους μαθηματικούς, με αλγόριθμους και κώδικα, με έννοιες δύσκολες. Και πάλι με καφέ και την ησυχία της νύχτας να σπάει από τις μελωδίες του ραδιοφώνου.
Καταλήγω πέτρωμα που σμιλεύεται μέρα με τη μέρα από κακομούτσουνο γλύπτη που σκύβει πάνω μου αλύπητα.
Παρασκευή, Μαρτίου 17, 2006
Ελλάδα - Γαλλία
Όλοι κουνάνε το κεφάλι... Όχι πλέον για το προς τα που πάμε. Αυτό το έχουν απαντήσει ο νόμος του Ντε Βιλπέν, οι δηλώσεις Κυριακόπουλου...
Είναι θέμα χρόνου το Μπορντό, η Μασσαλία, η Γκρενόμπλ, η Ρεν, το Νανσί, η Τουλούζη, η Νάντη, η Ρεν να "μεταφραστούν" σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη και Αλεξανδρούπολη.
No?
Είναι θέμα χρόνου το Μπορντό, η Μασσαλία, η Γκρενόμπλ, η Ρεν, το Νανσί, η Τουλούζη, η Νάντη, η Ρεν να "μεταφραστούν" σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη και Αλεξανδρούπολη.
No?
Μετανάστες: απαραίτητη η ... ελληνομάθεια!
Της ελληνικής παιδείας μετέχοντες... Ε, αυτό σκεφτήκανε και στο υπουργείο Εσωτερικών και αποφάσισαν ότι οι μετανάστες θα δίνουν εξετάσεις για να αποκτήσουν επί μακρόν διαμένοντος άδεια.
Αντιγράφω από τα ΝΕΑ: "Οι μετανάστες θα καθήσουν υποχρεωτικά στα θρανία για να παρακολουθήσουν 100 ώρες εκμάθησης ελληνικής γλώσσας και άλλες 25 ώρες για μαθήματα... ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού!
Το προσόν της... ελληνομάθειας αναφέρεται ως προϋπόθεση στο προεδρικό διάταγμα που εξέδωσε το υπουργείο Εσωτερικών και αφορά τη διαδικασία χορήγησης άδειας επί μακρόν διαμένοντος. Έτσι, οι μετανάστες απαιτείται να διαθέτουν αντίστοιχο πιστοποιητικό από τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων του υπουργείου Παιδείας."
Ασχολίαστο...
Αντιγράφω από τα ΝΕΑ: "Οι μετανάστες θα καθήσουν υποχρεωτικά στα θρανία για να παρακολουθήσουν 100 ώρες εκμάθησης ελληνικής γλώσσας και άλλες 25 ώρες για μαθήματα... ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού!
Το προσόν της... ελληνομάθειας αναφέρεται ως προϋπόθεση στο προεδρικό διάταγμα που εξέδωσε το υπουργείο Εσωτερικών και αφορά τη διαδικασία χορήγησης άδειας επί μακρόν διαμένοντος. Έτσι, οι μετανάστες απαιτείται να διαθέτουν αντίστοιχο πιστοποιητικό από τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων του υπουργείου Παιδείας."
Ασχολίαστο...
Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2006
Δυο λόγοι που θα 'θελα να είμαι στο Παρίσι
Όταν η αντίσταση στον νόμο κατά των νιάτων...
συναντιέται με τη φρεσκάδα των νεαρών κοριτσιών με τα λουλούδια...
συναντιέται με τη φρεσκάδα των νεαρών κοριτσιών με τα λουλούδια...
Γκουαντάναμο: ο επαίσχυντος ρόλος της Βρετανίας
Αποκαλυπτικός είναι σήμερα o βρετανικός Independent για το ρόλο της Βρετανίας στην υπόθεση των φυλακών Γκουαντάναμο. Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες παρέδωσαν οκτώ συνολικά βρετανούς πολίτες στα χέρια της CIA στην Αφρική. Οι Bisher al-Rawi και Jamil el-Banna είναι δυο από αυτούς οι οποίοι παραμένουν μέχρι σήμερα άδικα στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο.
Δυο μουσουλμάνοι βρετανοί χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες (MI5) για να αποτελέσουν τον σύνδεσμό τους με τη μουσουλμανική κοινότητα της Βρεατνίας, μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Αργότερα ενεπλάκησαν πράκτορες της CIA και ξεκίνησε ένα τρελό αλισβερίσι που κατέληξε στην προδοσία των βρετανών πολιτών από την ίδια MI5.
Πρόσφατα είχα γράψει για το ρόλο της βρετανικής διπλωματίας στην ιστορία της Ελλάδας λίγο πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Φαίνεται ότι η Βρετανία ουδέποτε έπαψε να υποστηρίζει τα συμφέροντά της παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δυο μουσουλμάνοι βρετανοί χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες (MI5) για να αποτελέσουν τον σύνδεσμό τους με τη μουσουλμανική κοινότητα της Βρεατνίας, μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Αργότερα ενεπλάκησαν πράκτορες της CIA και ξεκίνησε ένα τρελό αλισβερίσι που κατέληξε στην προδοσία των βρετανών πολιτών από την ίδια MI5.
Πρόσφατα είχα γράψει για το ρόλο της βρετανικής διπλωματίας στην ιστορία της Ελλάδας λίγο πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Φαίνεται ότι η Βρετανία ουδέποτε έπαψε να υποστηρίζει τα συμφέροντά της παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τρίτη, Μαρτίου 14, 2006
Ειδήσεις. Χωρίς ήχο.
Έχει, τελικά, το γούστο του. Να βλέπω ειδήσεις χωρίς ήχο. Αυτό το γλυκατζούρικο χαμόγελο του Αλογοσκούφη με το νέο-τάπερ κούρεμα στο ύψος των αυτιών, την περπατησιά του θεο-Μητσοτάκη, την κάνουλα βενζίνης στο ρεζερβουάρ, το καρό σακάκι (μπλιαξ) του Γιωργάκη, τα γυαλιά Γκαργκάνα, η σκούρα μπλε πουά γραβάτα (μπλιαξ, μπλιαξ) του πρωθυπουργού Κώστα.
Ασχολίαστα. Χωρίς λόγια.
Μόνο το βλέμμα τους στα μάτια μου.
Ψεύτες, α ψεύτες!
Ασχολίαστα. Χωρίς λόγια.
Μόνο το βλέμμα τους στα μάτια μου.
Ψεύτες, α ψεύτες!
Μποϋκοτάζ καταναλωτών: ούτε καν αμερικανάκια οι νεοέλληνες
Σε μποϋκοτάζ καταναλωτικών προϊόντων έχουν καλέσει όλους μας οι καταναλωτικές οργανώσεις της χώρας. Η 15η του Μάρτη είναι η Παγκόσμια Μέρα Καταναλωτή, αλλά το Ινστιτούτο Καταναλωτή (ΙΝΚΑ) πελαγοδρομεί δίχως πυξίδα μετά την απώλεια του Χαράλαμπου Κουρή.
Στην ουσία όμως πρόκειται για ασυντόνιστες ενέργειες οι οποίες καταλήγουν να ακολουθούνται από λίγους και άρα γραφικούς. Χρειάζεται μια γερή στρώση από ενημέρωση που θα καθήσει στην συνείδηση όλων μας από μικρή ηλικία. Χρειάζεται τα σχολεία να μάθουν στα παιδιά μας, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να αποκτούν συνείδηση ενεργού καταναλωτή. Μόνο τότε θα αντιληφθούμε τι σημαίνει εκμετάλλευση με το να πληρώνουμε τα περισσότερα χρήματα σε προϊόντα και υπηρεσίες κατώτερης ποιότητας από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Κι όλα αυτά με μισθούς πολύ κατώτερους από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς.
Συνδέω τα παραπάνω με όσα ο Argos πολύ πετυχημένα παραθέτει με τις αυθαιρεσίες εταιρειών ως προς τη μεταχείριση εργαζομένων. Ε, ναι, "κάθε εταιρεία που προβαίνει σε τέτοιες κινήσεις, όπως η ΑΓΝΟ, θα έπρεπε να" εισπράττει την συνειδητή απαξίωση των προϊόντων της. Και δεν είναι ένα ασύνδετο γεγονός με όσα συμβαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία. Μια σκιά οικονομικού νεοφιλελευθερισμού πλανάται πάνω από την ήπειρο...
Ωστόσο, όταν στις Η.Π.Α. η τιμή του κρέατος αυξήθηκε νοικοκυρές πήραν παραμάσχαλα τις κατσαρόλες και τις κουτάλες και βγήκαν στους δρόμους. Οι πωλήσεις του κρέατος έπεσαν κατακόρυφα. Το ίδιο συνέβη βέβαια και στην τιμή μετά από λίγες ημέρες.
Και ας πάψουμε να γενικέυουμε με τον όρο "αμερικανάκια"...
Στην ουσία όμως πρόκειται για ασυντόνιστες ενέργειες οι οποίες καταλήγουν να ακολουθούνται από λίγους και άρα γραφικούς. Χρειάζεται μια γερή στρώση από ενημέρωση που θα καθήσει στην συνείδηση όλων μας από μικρή ηλικία. Χρειάζεται τα σχολεία να μάθουν στα παιδιά μας, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να αποκτούν συνείδηση ενεργού καταναλωτή. Μόνο τότε θα αντιληφθούμε τι σημαίνει εκμετάλλευση με το να πληρώνουμε τα περισσότερα χρήματα σε προϊόντα και υπηρεσίες κατώτερης ποιότητας από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Κι όλα αυτά με μισθούς πολύ κατώτερους από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς.
Συνδέω τα παραπάνω με όσα ο Argos πολύ πετυχημένα παραθέτει με τις αυθαιρεσίες εταιρειών ως προς τη μεταχείριση εργαζομένων. Ε, ναι, "κάθε εταιρεία που προβαίνει σε τέτοιες κινήσεις, όπως η ΑΓΝΟ, θα έπρεπε να" εισπράττει την συνειδητή απαξίωση των προϊόντων της. Και δεν είναι ένα ασύνδετο γεγονός με όσα συμβαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία. Μια σκιά οικονομικού νεοφιλελευθερισμού πλανάται πάνω από την ήπειρο...
Ωστόσο, όταν στις Η.Π.Α. η τιμή του κρέατος αυξήθηκε νοικοκυρές πήραν παραμάσχαλα τις κατσαρόλες και τις κουτάλες και βγήκαν στους δρόμους. Οι πωλήσεις του κρέατος έπεσαν κατακόρυφα. Το ίδιο συνέβη βέβαια και στην τιμή μετά από λίγες ημέρες.
Και ας πάψουμε να γενικέυουμε με τον όρο "αμερικανάκια"...
Μάθε παιδί μου γράμματα (ψηφιακά)
Με παίρνει στο τηλέφωνο φίλη, μάνα με το καμάρι της στη Β' τάξη του Γυμνασίου. Τι πρέπει, ρωτάει, να μαθαίνει το παιδί στη Β' τάξη στο μάθημα της Πληροφορικής; Διαχείριση φακέλων και αρχείων, βοήθεια στο Λειτουργικό Σύστημα, Λογιστικά Φύλλα με βασικές πράξεις και συναρτήσεις και γραφήματα, Βάσεις Δεδομένων και κάποιο σχετικό πρόγραμμα. Ως επί το πλείστον στα εργαστήρια είναι εγκατεστημένο το λειτουργικό της Microsoft και οι αντίστοιχες εφαρμογές γραφείου της εταιρείας, βλέπε MS-Word, MS-Excel, MS-PowerPoint και MS-Access.
Ε, ναι, η φίλη μένει με το ακουστικό στο χέρι. Η κόρη της σε κάθε μάθημα "αναγκάζεται" από τον καθηγητή της να... ζωγραφίζει στον υπολογιστή. Κάτι που συμπεριλαμβάνεται μεν ως ένα τμήμα της ύλης της Α' Γυμνασίου προκειμένου ο μαθητής να εξοικειωθεί με το ποντίκι, με τις παλέτες των χρωμάτων και σχημάτων. Και σίγουρα όχι για να "αράζει στα κιλά του" ο κάθε καθηγητής Πληροφορικής...
Έχω εξαντλήσει όσα είχαμε να κάνουμε με τους μαθητές στα δυο προηγούμενα τρίμηνα: από την ιστορία των υπολογιστών, την διαχείριση φακέλων και αρχείων, την χρήση του προγράμαμτος ζωγραφικής, μέχρι και την επεξεργασία κειμένου για την Α' Γυμνασίου, την γνωριμία με τις περιφερειακές συσκευές, τα Λογιστικά Φύλλα και τις Βάσεις Δεδομένων για τη Β' Γυμνασίου. Με φωτοτυπίες επεξηγηματικών σημειώσεων και ασκήσεων στο εργαστήριο, με διαγωνίσματα που κατεβάζουν από το site μου.
Σε αυτό το τρίτο τρίμηνο οι μαθητές/μαθήτριες αφήνονται ελεύθεροι να επιλέξουν ένα θέμα της αρεσκείας τους και να το διερευνήσουν. Να αναποδογυρίσουν εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά, εφημερίδες και βιβλία, το Internet. Να ρωτήσουν γονείς, αδέλφια, καθηγητές και φίλους. Να σαρώσουν φωτογραφίες, να χρησιμοποιήσουν ψηφιακή κάμερα, να τραβήξουν βιντεάκια. Κι όλα να "δέσουν" σε ένα τελικό ψηφιακό προϊόν.
Ενθαρρύνω τους μαθητές να συνεργαστούν. Για να μάθουν να επικοινωνούν, να αναρωτιούνται από κοινού, να μάθουν την έννοια της διαφωνίας και του συμβιβασμού.
Οι μαθητές οφείλουν να αναφέρουν τις πηγές των εργασιών τους. Μαθαίνουν να εντοπίζουν τον αρθρογράφο, την έκδοση και την ημερομηνία έκδοσης ενός άρθρου, τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον πνευματικό δημιουργό και τα πνευματικά του δικαιώματα.
Τέλος, οι μαθητές θα παρουσιάσουν τις εργασίες τους στην τάξη. Θα δείξουν τι κατάφεραν και τι όχι, θα συζητήσουν για το αν ευχαριστήθηκαν την εργασία, για το αν συνάντησαν δυσκολίες. Αξιολογούν την δουλειά τους και μαζί τη δική μου δουλειά. Επίσης σημαντικό για την τάξη κι εμένα.
Συνεχίζω να μιλάω με τη φίλη στο τηλέφωνο καταλήγοντας ότι η τάξη οφείλει να μην εμπεριέχει καταναγκασμό, ότι οφείλουμε να μεταλαμπαδεύουμε την γνώση με μεράκι και φαντασία, με όρεξη για απομάκρυνση από τα στεγανά του συστήματος τα οποία ουδέποτε θα πάψουν να υπάρχουν. Ότι τα παιδιά εκπλήσσουν πάντα πολύ ευχάριστα με τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.
Ε, ναι, οι νέες τεχνολογίες είναι απλά τα εργαλεία για να βάλουμε τα μυαλά μας σε μονοπάτια που βγάζουν πολύ μακρύτερα από εκείνα του πρόγραμματος της ζωγραφικής...
Ε, ναι, η φίλη μένει με το ακουστικό στο χέρι. Η κόρη της σε κάθε μάθημα "αναγκάζεται" από τον καθηγητή της να... ζωγραφίζει στον υπολογιστή. Κάτι που συμπεριλαμβάνεται μεν ως ένα τμήμα της ύλης της Α' Γυμνασίου προκειμένου ο μαθητής να εξοικειωθεί με το ποντίκι, με τις παλέτες των χρωμάτων και σχημάτων. Και σίγουρα όχι για να "αράζει στα κιλά του" ο κάθε καθηγητής Πληροφορικής...
Έχω εξαντλήσει όσα είχαμε να κάνουμε με τους μαθητές στα δυο προηγούμενα τρίμηνα: από την ιστορία των υπολογιστών, την διαχείριση φακέλων και αρχείων, την χρήση του προγράμαμτος ζωγραφικής, μέχρι και την επεξεργασία κειμένου για την Α' Γυμνασίου, την γνωριμία με τις περιφερειακές συσκευές, τα Λογιστικά Φύλλα και τις Βάσεις Δεδομένων για τη Β' Γυμνασίου. Με φωτοτυπίες επεξηγηματικών σημειώσεων και ασκήσεων στο εργαστήριο, με διαγωνίσματα που κατεβάζουν από το site μου.
Σε αυτό το τρίτο τρίμηνο οι μαθητές/μαθήτριες αφήνονται ελεύθεροι να επιλέξουν ένα θέμα της αρεσκείας τους και να το διερευνήσουν. Να αναποδογυρίσουν εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά, εφημερίδες και βιβλία, το Internet. Να ρωτήσουν γονείς, αδέλφια, καθηγητές και φίλους. Να σαρώσουν φωτογραφίες, να χρησιμοποιήσουν ψηφιακή κάμερα, να τραβήξουν βιντεάκια. Κι όλα να "δέσουν" σε ένα τελικό ψηφιακό προϊόν.
Ενθαρρύνω τους μαθητές να συνεργαστούν. Για να μάθουν να επικοινωνούν, να αναρωτιούνται από κοινού, να μάθουν την έννοια της διαφωνίας και του συμβιβασμού.
Οι μαθητές οφείλουν να αναφέρουν τις πηγές των εργασιών τους. Μαθαίνουν να εντοπίζουν τον αρθρογράφο, την έκδοση και την ημερομηνία έκδοσης ενός άρθρου, τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον πνευματικό δημιουργό και τα πνευματικά του δικαιώματα.
Τέλος, οι μαθητές θα παρουσιάσουν τις εργασίες τους στην τάξη. Θα δείξουν τι κατάφεραν και τι όχι, θα συζητήσουν για το αν ευχαριστήθηκαν την εργασία, για το αν συνάντησαν δυσκολίες. Αξιολογούν την δουλειά τους και μαζί τη δική μου δουλειά. Επίσης σημαντικό για την τάξη κι εμένα.
Συνεχίζω να μιλάω με τη φίλη στο τηλέφωνο καταλήγοντας ότι η τάξη οφείλει να μην εμπεριέχει καταναγκασμό, ότι οφείλουμε να μεταλαμπαδεύουμε την γνώση με μεράκι και φαντασία, με όρεξη για απομάκρυνση από τα στεγανά του συστήματος τα οποία ουδέποτε θα πάψουν να υπάρχουν. Ότι τα παιδιά εκπλήσσουν πάντα πολύ ευχάριστα με τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.
Ε, ναι, οι νέες τεχνολογίες είναι απλά τα εργαλεία για να βάλουμε τα μυαλά μας σε μονοπάτια που βγάζουν πολύ μακρύτερα από εκείνα του πρόγραμματος της ζωγραφικής...
Ερωτήματα για τον πόλεμο του Ιράκ τρία χρόνια μετά
Στις 20 του Μάρτη συμπληρώνοται τρία χρόνια από την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ. Τι έμαθε ο κόσμος από αυτήν την επέμβαση; Τι πήγε λάθος σε αυτό το διαρκές λουτρό αίματος; Υπήρξαν οφέλη για τον ιρακινό λαό; ¶ραγε μάθαμε να ζούμε με την παρέκκλιση από τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε μετά από αυτήν την ωμή επέμβαση Αμερικανών και Βρετανών; Συνηθίσαμε να ζούμε με το ψέμα για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής; Αλήθεια, σε πόσα δυτικά μυαλά συνεχίζει να υπάρχει εκείνος ο περίφημος "άξονας του κακού";
¶ραγε κατάφερε το αντιπολεμικό κίνημα να συσπειρώσει τις δυνάμεις του, να αντιτείνει ένα σύγχρονο λόγο και έργο απέναντι στις πολεμικές μηχανές των ισχυρών; Κατάφερε η Αριστερά να σταθεί δίπλα στο κίνημα αυτό πλαισιώνοντάς το με το κατάλληλο ιδεολογικό υπόβαθρο για περαιτέρω διεκδικήσεις;
¶ραγε κατάφερε το αντιπολεμικό κίνημα να συσπειρώσει τις δυνάμεις του, να αντιτείνει ένα σύγχρονο λόγο και έργο απέναντι στις πολεμικές μηχανές των ισχυρών; Κατάφερε η Αριστερά να σταθεί δίπλα στο κίνημα αυτό πλαισιώνοντάς το με το κατάλληλο ιδεολογικό υπόβαθρο για περαιτέρω διεκδικήσεις;
Παρασκευή, Μαρτίου 10, 2006
Περισσότερο επικίνδυνη η κυβέρνση παρά γελοία
"Μια γελοία κυβέρνηση... δεν είναι μόνο για γέλια! Είναι μια επικίνδυνη κυβέρνηση!", γράφει ο Anemos. Στα δικά μου μάτια η επικινδυνότητά της επικρατεί. Ένα ένα τα τραπουλόχαρτα που με παιδιάστικο καπρίτσιο έστησε με στόχο τους εργαζόμενους σωριάζονται εκκωφαντικά.
Μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών έρχεται και το «Xαστούκι» για την απογραφή. Κι αν κάποιοι αφελείς αποδίδουν τις στραβοτιμονιές στην έλλειψη πείρας, τότε καλά θα κάνουν να ανοίξουν τα μάτια και τα αυτιά τους όταν σύντομα, πολύ σύντομα οι κάνουλες του κρατικού κορβανά θα ανοίξουν. Με τον πολύ κ. Αλγοσκούφη στο βολάν.
Έρχονται εκλογές στο βάθος, βλέπετε...
Μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών έρχεται και το «Xαστούκι» για την απογραφή. Κι αν κάποιοι αφελείς αποδίδουν τις στραβοτιμονιές στην έλλειψη πείρας, τότε καλά θα κάνουν να ανοίξουν τα μάτια και τα αυτιά τους όταν σύντομα, πολύ σύντομα οι κάνουλες του κρατικού κορβανά θα ανοίξουν. Με τον πολύ κ. Αλγοσκούφη στο βολάν.
Έρχονται εκλογές στο βάθος, βλέπετε...
Σάκης Σερέφας: Ένας δάσκαλος για την έννοια του "ήρωα"
1986 και ο Σάκης Σερέφας, γνωστός πλέον ποιητής, μάς δίδασκε Έκθεση σε κεντρικό φροντιστήριο της πόλης. Ακόμη θυμάμαι το σοκ που μου είχε προκαλέσει το μάθημα του σχετικά με την έννοια του "ήρωα". Ποιος έχει το δικαίωμα να αποκαλείται "ήρωας" στη σημερινή εποχή, αναρωτιόταν ο ποιητής και έθετε το ερώτημα στα νεαρά μυαλά μας.
Ποτισμένοι με γιαταγάνια και αγώνες κατά της τουρκιάς, με λόγχες και υπολοχαγούς Νατάσα, ακούγαμε από το στόμα του Σερέφα να τρέχουν ποτάμια ειρήνης, ύμνοι στην υπεράσπιση της ελευθερίας χωρίς πολεμικά μέσα. ¶κουγα στην αρχή δειλά. Μετά μια φωτιά άναψε μέσα μου. Θαρρείς το τσερβέλο μου πήρε ανάποδες, ο κόσμος μου έφερνε τούμπες.
Μπαίνω στην αίθουσα των καθηγητών. Μαθητές προβάρουν ποιήματα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Περπατησιά λαγού στον Έλληνα που διώχνει τον Τούρκο, μια Ελλάδα που κυματίζει από άκρη σε άκρη του κόσμου. Ξανά γιαταγάνια, ξανά βόλια, ξανά κρυφά σχολειά. Και το αίμα κάπου εκεί δίπλα να αποσιωπάται μαζί με την πραγματική αλήθεια.
Εν έτει 2006...
Ποτισμένοι με γιαταγάνια και αγώνες κατά της τουρκιάς, με λόγχες και υπολοχαγούς Νατάσα, ακούγαμε από το στόμα του Σερέφα να τρέχουν ποτάμια ειρήνης, ύμνοι στην υπεράσπιση της ελευθερίας χωρίς πολεμικά μέσα. ¶κουγα στην αρχή δειλά. Μετά μια φωτιά άναψε μέσα μου. Θαρρείς το τσερβέλο μου πήρε ανάποδες, ο κόσμος μου έφερνε τούμπες.
Μπαίνω στην αίθουσα των καθηγητών. Μαθητές προβάρουν ποιήματα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Περπατησιά λαγού στον Έλληνα που διώχνει τον Τούρκο, μια Ελλάδα που κυματίζει από άκρη σε άκρη του κόσμου. Ξανά γιαταγάνια, ξανά βόλια, ξανά κρυφά σχολειά. Και το αίμα κάπου εκεί δίπλα να αποσιωπάται μαζί με την πραγματική αλήθεια.
Εν έτει 2006...
10 Μαρτίου 1944: Σχηματισμός της "κυβέρνησης του βουνού"
Στις 10 Μαρτίου 1944, έφτασε στο Κάιρο η είδηση του σχηματισμού της ΠΕΕΑ (Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθερώσεως), της "κυβέρνησης του βουνού", όπως επικράτησε να λέγεται, η οποία θα διοικούσε περιοχές που είχαν απελευθερώσει αντάρτες του ΕΛΑΣ.
10 Μαρτίου 2006: Σε εξέλιξη το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, νέες αποκαλύψεις για βασανιστήρια στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ, περαιτέρω περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Βρετανοί πουλούσαν ατομικά όπλα στο Ισραήλ, συνέχεια πολέμου στο Ιράκ, απειλές στο Ιράν. Όλα έρχονται και κολλάνε σαν ψηφίδες στο τεράστιο παζλ της ιστορίας.
Στο προσκέφαλο «Η Νυχτερίδα», ο τρίτος τόμος της τριλογίας «Ακυβέρνητες Πολιτείες» του Στρατή Τσίρκα. Και δεν ξεδιπλώνεται εκκωφαντικά μονάχα η μαεστρία του λόγου του συγγραφέα. Ένα σωρό «αποκαλύψεις» ταράζουν τον ύπνο μου, στοιχειώνουν τα καθημερινά μου βήματα, συνδέουν το χθες με το σήμερα.
Ο λόγος για το ρόλο της συμμαχικής και ειδικότερα της βρετανικής διπλωματίας καθώς και των συνεπειών τους πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς.
Ξεχωρίζω τα παρακάτω:
1) Την ιδεολογική ευθυγράμμιση του βασιλιά το 1942 με τους Συμμάχους για την κατάργηση του καθεστώτος της Τετάρτης Αυγούστου.
2) Την δυσαρέσκεια τόσο των νοσταλγών της μεταξικής δικτατορίας (φιλομεταξικο ? βασιλικό μέτωπο), όσο και της δημοκρατικής παράταξης η οποία όχι μόνο δεν θεωρούσε τις αλλαγές ριζοσπαστικές, αλλά μάλλον τις έβλεπε ως συνέχεια της προηγούμενης κατάστασης.
3) Την αντιφασιστική δράση που ανέλαβε η ελληνική παροικία στη Μέση Ανατολή και την νικηφόρα μάχη στο Ελ Αλαμέιν που σημάδεψε την έκβαση του πολέμου.
5) Την απήχηση της δραστηριότητας του ΕΑΜ και την συγκρότηση του στρατιωτικού του σκέλους, του ΕΛΑΣ που κυριάρχησε στον ένοπλο αγώνα κατά του κατακτητή.
6) Την όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ των δυο αντίθετων πολιτικά ομάδων στις αρχές του Μάρτη του 1943, γνωστό και ως «κίνημα του Μάρτη του 1943». Επεισόδια εκτυλίχθηκαν μεταξύ των τάξεων των στρατιωτικών στη Μέση Ανατολή κατόπιν απομακρύνσεων δημοκρατικών αξιωματικών με εντολές της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης που έδρευε στο Κάιρο.
7) Την αποστολή δυο ταξιαρχιών για γυμνάσια δήθεν στην έρημο της Συρίας, ως τη Ράκκα της Μεσοποταμίας. Επρόκειτο για μια εξαντλητική πορεία 1100 χιλιομέτρων ξεκινώντας από τη Δαμασκό. Απώτερος στόχος του βρετανικού στρατηγείου, στο οποίο υπαγόταν ο ελληνικός στρατός, ήταν να κάμψει το ηθικό του στρατού. Οι Έλληνες μαχητές αντιμετώπισαν ηρωικά τη δοκιμασία οργανώνοντας ταυτόχρονα υποδειγματικά το στράτευμα.
8) Την δολοφονία του δημοκρατικού οπλίτη Πυγμαλίωνα Παπαστεργίου από έναν λοχία της Στρατιωτικής Αστυνομίας, η οποία πυροδότησε απρόβλεπτες εξελίξεις. Ο Πυγμαλίωνας Παπαστεργίου επρόκειτο να εκτίσει την ποινή που του είχε επιβληθεί για πειθαρχικό παράπτωμα σε, άκουσον άκουσον, βρετανική φυλακή κολαστήριο! Αγανακτισμένοι στρατιώτες καταδίωξαν τον δολοφόνο, τον εκτέλεσαν και κακοποίησαν αξιωματικούς του αντίπαλου πολιτικού «στρατοπέδου». Η ελληνική ηγεσία και οι Βρετανοί προέβησαν σε συλλήψεις, στρατοδικεία, ποινές, διαδοχικές εκκαθαρίσεις και τελικά τη διάλυση ολόκληρης Ταξιαρχίας. Την ίδια περίοδο και το Ναυτικό συνταράσσεται από παρόμοιο συμβάν κατά το οποίο μετά από εντολή του Σοφοκλή Βενιζέλου έγινε χρήση δακρυγόνων και συλλήψεις Ελλήνων ναυτών.
9) Την άφιξη αντιπροσωπείας από όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις της Ελλάδας μετά από πρωτοβουλία του βρετανικού Στρατηγείου προκειμένου να καθορισθούν τόσο ο συντονισμός του απελευθερωτικού αγώνα, όσο και το πολιτικό και πολιτειακό καθεστώς μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας τον Αύγουστο του 1943 στο Κάιρο. Ο Γεώργιος ΒΆ με την υποστήριξη του Τσώρτσιλ όχι μόνο αρνήθηκε κατηγορηματικά να δεσμευθεί, αλλά φρόντισε με παρασκηνιακές ενέργειες να εκδιωχθούν από το Κάιρο οι αντιπροσωπείες, κάτι που τελικά ανεκλήθη μετά από κυβερνητική επέμβαση.
10) Το αίτημα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων και των αντιστασιακών οργανώσεων, σύμφωνα με όσα είχαν σε προηγούμενες συνεννοήσεις υποσχεθεί οι ελληνικές και βρετανικές Αρχές οδηγήθηκε στο κενό μετά από τις αντιδράσεις του βασιλιά, του Τσώρτσιλ και του Τσουδερού.
11) Οι Βρετανοί παραγκώνισαν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από τη συμμετοχή του στα δημόσια πράγματα της Σάμου, παρά τον ηρωικό αγώνα του για την απελευθέρωση του νησιού από τους Ιταλούς το Σεπτέμβριο του 1943. Επιπλέον, όταν εκδηλώθηκε η γερμανική επίθεση στο νησί το βρετανικό Στρατηγείο «εγκατέλειψε αμαχητί τη Σάμο παρά την αντίθετη άποψη των ελληνικών αντιστασιακών δυνάμεων. Μάλιστα οι ¶γγλοι διέταξαν τους Ελασίτες να τους ακολουθήσουν στην εκκένωση του νησιού. Και ενώ είχαν υποσχεθεί ότι θα εντάξουν τους αντάρτες σε μάχιμη μονάδα του ελληνικού στρατού στη Μέση Ανατολή, μόλις έγινε η μεταφορά τους στην Παλαιστίνη, τους έκλεισαν σε στρατόπεδα προσφύγων.
12) «Στις 10 Μαρτίου, έφτασε στο Κάιρο η είδηση του σχηματισμού της ΠΕΕΑ (Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθερώσεως), της ΅Άκυβέρνησης του βουνούΆΆ, όπως επικράτησε να λέγεται», η οποία θα διοικούσε περιοχές που είχαν απελευθερώσει αντάρτες του ΕΛΑΣ. «Η ΠΕΕΑ έθετε ως στόχους την εκδίωξη του κατακτητή, την ομαλή μετάβαση σε ένα δημοκρατικό καθεστώς μετά την απελευθέρωση και την καθιέρωση της λαϊκής κυριαρχίας.
13) Η ηγεσία της Αριστεράς στη Μέση Ανατολή, αντιφασιστικές οργανώσεις στις ένοπλες δυνάμεις συμπαραστέκονται στην πρωτοβουλία της ΠΕΕΑ και υποστηρίζουν το αίτημα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας με ισότιμη συμμετοχή των αντιστασιακών οργανώσεων και κομμάτων. Ενώ η κινητοποίηση ξεκίνησε ως ειρηνική εκδήλωση, εξελίχθηκε σε εξέγερση του Στρατού και του Στόλου στη Μέση Ανατολή, γνωστή ως κίνημα του Απρίλη του Ά44. Η κυβέρνηση Τσουδερού και η παλαιοκομματική ηγεσία συντάχθηκε με τη γραμμή του βασιλιά και των Βρετανών
14) Στις 31 Μαρτίου 1944 ο Τσουδερός συναντιέται με επιτροπή από ανώτερους αξιωματικούς τους Στρατού και της Αεροπορίας, την Εθνική Επιτροπή Ενότητας Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Μέσης Ανατολής. Στη συνάντηση επανέλαβε αόριστες υποσχέσεις και μετά το πέρας της δόθηκε εντολή για τη σύλληψη των μελών της επιτροπής. Ακολούθησαν μια σειρά επεισοδίων και τελικά οι Βρετανοί αποφάσισαν να επιβάλλουν την πειθαρχία «δια των όπλων». Ανάλογα εξέλιξη είχαν τα πράγματα και στο Ναυτικό.
15) Την κρίση παρακολουθεί στενά ο Τσώρτσιλ ο οποίος δίνει εντολές για την καταστολή της εξέγερσης, αρχικά ειρηνικά, αλλά και στην ανάγκη και με βομβαρδισμό των ελληνικών πλοίων με τηλεβόλα. Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από το Σ. Βενιζέλο οδήγησε στην ενεργότερη ανάμειξη των Βρετανών. Αποκλεισμοί ελληνικών αγκυροβολημένων πλοίων στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, διακοπή ανεφοδιασμού τους με νερό και τρόφιμα.
16) Στις 22 προς 23 Απρίλη του 1944 έφοδος Βρετανών σε συνεργασία με ελληνικό άγημα καταλήγει στην κατάληψη δυο ελληνικών πλοίων. Έντεκα νεκροί και τριάντα τραυματίες είναι ο απολογισμός. Ξεσπούν ταραχές σε άλλες Ταξιαρχίες με πρωταγωνιστές δημοκρατικούς στρατιώτες και αξιωματικούς της άλλης πλευράς.
17) Για την αντιμετώπιση της κρίσης και παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, ο Βρετανός Αρχιστράτηγος, έδωσε διαταγή για τον αφοπλισμό της ελληνικής Ταξιαρχίας, απόφαση που προκάλεσε φυσικά την άρνηση των Ελλήνων οπλιτών και αξιωματικών να παραδώσουν τα όπλα τους. Αποτέλεσμα ήταν η πολιορκία της Ταξιαρχίας από το στρατηγό Paget και ο αποκλεισμός της από νερό και τρόφιμα για δυο εβδομάδες. Ακολούθησαν ο αφοπλισμός του Συντάγματος Τεθωρακισμένων, του Ναυτικού, του Στρατού και της Αεροπορίας.
18) Υπολογίζονται σε δέκα (10) έως είκοσι (20) χιλιάδες οι δημοκρατικοί που κλείστηκαν σε στρατόπεδα (τα λεγόμενα «σύρματα») στην έρημο, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και ως την Ερυθραία. Ακολούθησαν δίκες και καταδίκες έως την εσχάτη των ποινών. Αργότερα δόθηκε αμνηστεία.
19) Το Μάιο του 1944 πραγματοποιήθηκε στο Λίβανο σύσκεψη για την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, στην οποία συμμετείχαν όλα τα πολιτικά κόμματα και οι αντιστασιακές οργανώσεις. Επικράτησε ένα κλίμα εκφοβισμού. Ο Γεώργιος Παπανδρέου εξαπέλυσε μύδρους κατά του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, χαρακτηρίζοντας τους αγωνιστές τρομοκράτες και δολοφόνους. Στο Σύμφωνο του Λιβάνου καταδικάστηκε το κίνημα του Απριλίου, φέροντας την υπογραφή και του ίδιου του ΕΑΜ, πριν καν ενημερωθεί για τα πραγματικά γεγονότα. Βρετανικά αεροπλάνα κοινοποίησαν με χιλιάδες προκηρύξεις το κείμενο πετώντας πάνω από τα στρατόπεδα της ερήμου.
20) Έξι αντιπρόσωποι της ΠΕΕΑ συμμετείχαν στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε στο Λίβανο, με την ονομασία Κυβέρνηση Εθνικής Ενώσεως. Με την υπογραφή του Συμφώνου της Καζέρτας στις 27 Σεπτεμβρίου 1944, οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δέχονταν να τεθούν οι αντιστασιακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του βρετανικού Στρατηγείου.
Η συνέχεια θα δινόταν σε ελληνικό έδαφος...
10 Μαρτίου 2006: Σε εξέλιξη το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, νέες αποκαλύψεις για βασανιστήρια στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ, περαιτέρω περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Βρετανοί πουλούσαν ατομικά όπλα στο Ισραήλ, συνέχεια πολέμου στο Ιράκ, απειλές στο Ιράν. Όλα έρχονται και κολλάνε σαν ψηφίδες στο τεράστιο παζλ της ιστορίας.
Στο προσκέφαλο «Η Νυχτερίδα», ο τρίτος τόμος της τριλογίας «Ακυβέρνητες Πολιτείες» του Στρατή Τσίρκα. Και δεν ξεδιπλώνεται εκκωφαντικά μονάχα η μαεστρία του λόγου του συγγραφέα. Ένα σωρό «αποκαλύψεις» ταράζουν τον ύπνο μου, στοιχειώνουν τα καθημερινά μου βήματα, συνδέουν το χθες με το σήμερα.
Ο λόγος για το ρόλο της συμμαχικής και ειδικότερα της βρετανικής διπλωματίας καθώς και των συνεπειών τους πριν και μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς.
Ξεχωρίζω τα παρακάτω:
1) Την ιδεολογική ευθυγράμμιση του βασιλιά το 1942 με τους Συμμάχους για την κατάργηση του καθεστώτος της Τετάρτης Αυγούστου.
2) Την δυσαρέσκεια τόσο των νοσταλγών της μεταξικής δικτατορίας (φιλομεταξικο ? βασιλικό μέτωπο), όσο και της δημοκρατικής παράταξης η οποία όχι μόνο δεν θεωρούσε τις αλλαγές ριζοσπαστικές, αλλά μάλλον τις έβλεπε ως συνέχεια της προηγούμενης κατάστασης.
3) Την αντιφασιστική δράση που ανέλαβε η ελληνική παροικία στη Μέση Ανατολή και την νικηφόρα μάχη στο Ελ Αλαμέιν που σημάδεψε την έκβαση του πολέμου.
5) Την απήχηση της δραστηριότητας του ΕΑΜ και την συγκρότηση του στρατιωτικού του σκέλους, του ΕΛΑΣ που κυριάρχησε στον ένοπλο αγώνα κατά του κατακτητή.
6) Την όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ των δυο αντίθετων πολιτικά ομάδων στις αρχές του Μάρτη του 1943, γνωστό και ως «κίνημα του Μάρτη του 1943». Επεισόδια εκτυλίχθηκαν μεταξύ των τάξεων των στρατιωτικών στη Μέση Ανατολή κατόπιν απομακρύνσεων δημοκρατικών αξιωματικών με εντολές της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης που έδρευε στο Κάιρο.
7) Την αποστολή δυο ταξιαρχιών για γυμνάσια δήθεν στην έρημο της Συρίας, ως τη Ράκκα της Μεσοποταμίας. Επρόκειτο για μια εξαντλητική πορεία 1100 χιλιομέτρων ξεκινώντας από τη Δαμασκό. Απώτερος στόχος του βρετανικού στρατηγείου, στο οποίο υπαγόταν ο ελληνικός στρατός, ήταν να κάμψει το ηθικό του στρατού. Οι Έλληνες μαχητές αντιμετώπισαν ηρωικά τη δοκιμασία οργανώνοντας ταυτόχρονα υποδειγματικά το στράτευμα.
8) Την δολοφονία του δημοκρατικού οπλίτη Πυγμαλίωνα Παπαστεργίου από έναν λοχία της Στρατιωτικής Αστυνομίας, η οποία πυροδότησε απρόβλεπτες εξελίξεις. Ο Πυγμαλίωνας Παπαστεργίου επρόκειτο να εκτίσει την ποινή που του είχε επιβληθεί για πειθαρχικό παράπτωμα σε, άκουσον άκουσον, βρετανική φυλακή κολαστήριο! Αγανακτισμένοι στρατιώτες καταδίωξαν τον δολοφόνο, τον εκτέλεσαν και κακοποίησαν αξιωματικούς του αντίπαλου πολιτικού «στρατοπέδου». Η ελληνική ηγεσία και οι Βρετανοί προέβησαν σε συλλήψεις, στρατοδικεία, ποινές, διαδοχικές εκκαθαρίσεις και τελικά τη διάλυση ολόκληρης Ταξιαρχίας. Την ίδια περίοδο και το Ναυτικό συνταράσσεται από παρόμοιο συμβάν κατά το οποίο μετά από εντολή του Σοφοκλή Βενιζέλου έγινε χρήση δακρυγόνων και συλλήψεις Ελλήνων ναυτών.
9) Την άφιξη αντιπροσωπείας από όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις της Ελλάδας μετά από πρωτοβουλία του βρετανικού Στρατηγείου προκειμένου να καθορισθούν τόσο ο συντονισμός του απελευθερωτικού αγώνα, όσο και το πολιτικό και πολιτειακό καθεστώς μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας τον Αύγουστο του 1943 στο Κάιρο. Ο Γεώργιος ΒΆ με την υποστήριξη του Τσώρτσιλ όχι μόνο αρνήθηκε κατηγορηματικά να δεσμευθεί, αλλά φρόντισε με παρασκηνιακές ενέργειες να εκδιωχθούν από το Κάιρο οι αντιπροσωπείες, κάτι που τελικά ανεκλήθη μετά από κυβερνητική επέμβαση.
10) Το αίτημα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων και των αντιστασιακών οργανώσεων, σύμφωνα με όσα είχαν σε προηγούμενες συνεννοήσεις υποσχεθεί οι ελληνικές και βρετανικές Αρχές οδηγήθηκε στο κενό μετά από τις αντιδράσεις του βασιλιά, του Τσώρτσιλ και του Τσουδερού.
11) Οι Βρετανοί παραγκώνισαν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από τη συμμετοχή του στα δημόσια πράγματα της Σάμου, παρά τον ηρωικό αγώνα του για την απελευθέρωση του νησιού από τους Ιταλούς το Σεπτέμβριο του 1943. Επιπλέον, όταν εκδηλώθηκε η γερμανική επίθεση στο νησί το βρετανικό Στρατηγείο «εγκατέλειψε αμαχητί τη Σάμο παρά την αντίθετη άποψη των ελληνικών αντιστασιακών δυνάμεων. Μάλιστα οι ¶γγλοι διέταξαν τους Ελασίτες να τους ακολουθήσουν στην εκκένωση του νησιού. Και ενώ είχαν υποσχεθεί ότι θα εντάξουν τους αντάρτες σε μάχιμη μονάδα του ελληνικού στρατού στη Μέση Ανατολή, μόλις έγινε η μεταφορά τους στην Παλαιστίνη, τους έκλεισαν σε στρατόπεδα προσφύγων.
12) «Στις 10 Μαρτίου, έφτασε στο Κάιρο η είδηση του σχηματισμού της ΠΕΕΑ (Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθερώσεως), της ΅Άκυβέρνησης του βουνούΆΆ, όπως επικράτησε να λέγεται», η οποία θα διοικούσε περιοχές που είχαν απελευθερώσει αντάρτες του ΕΛΑΣ. «Η ΠΕΕΑ έθετε ως στόχους την εκδίωξη του κατακτητή, την ομαλή μετάβαση σε ένα δημοκρατικό καθεστώς μετά την απελευθέρωση και την καθιέρωση της λαϊκής κυριαρχίας.
13) Η ηγεσία της Αριστεράς στη Μέση Ανατολή, αντιφασιστικές οργανώσεις στις ένοπλες δυνάμεις συμπαραστέκονται στην πρωτοβουλία της ΠΕΕΑ και υποστηρίζουν το αίτημα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας με ισότιμη συμμετοχή των αντιστασιακών οργανώσεων και κομμάτων. Ενώ η κινητοποίηση ξεκίνησε ως ειρηνική εκδήλωση, εξελίχθηκε σε εξέγερση του Στρατού και του Στόλου στη Μέση Ανατολή, γνωστή ως κίνημα του Απρίλη του Ά44. Η κυβέρνηση Τσουδερού και η παλαιοκομματική ηγεσία συντάχθηκε με τη γραμμή του βασιλιά και των Βρετανών
14) Στις 31 Μαρτίου 1944 ο Τσουδερός συναντιέται με επιτροπή από ανώτερους αξιωματικούς τους Στρατού και της Αεροπορίας, την Εθνική Επιτροπή Ενότητας Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Μέσης Ανατολής. Στη συνάντηση επανέλαβε αόριστες υποσχέσεις και μετά το πέρας της δόθηκε εντολή για τη σύλληψη των μελών της επιτροπής. Ακολούθησαν μια σειρά επεισοδίων και τελικά οι Βρετανοί αποφάσισαν να επιβάλλουν την πειθαρχία «δια των όπλων». Ανάλογα εξέλιξη είχαν τα πράγματα και στο Ναυτικό.
15) Την κρίση παρακολουθεί στενά ο Τσώρτσιλ ο οποίος δίνει εντολές για την καταστολή της εξέγερσης, αρχικά ειρηνικά, αλλά και στην ανάγκη και με βομβαρδισμό των ελληνικών πλοίων με τηλεβόλα. Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από το Σ. Βενιζέλο οδήγησε στην ενεργότερη ανάμειξη των Βρετανών. Αποκλεισμοί ελληνικών αγκυροβολημένων πλοίων στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, διακοπή ανεφοδιασμού τους με νερό και τρόφιμα.
16) Στις 22 προς 23 Απρίλη του 1944 έφοδος Βρετανών σε συνεργασία με ελληνικό άγημα καταλήγει στην κατάληψη δυο ελληνικών πλοίων. Έντεκα νεκροί και τριάντα τραυματίες είναι ο απολογισμός. Ξεσπούν ταραχές σε άλλες Ταξιαρχίες με πρωταγωνιστές δημοκρατικούς στρατιώτες και αξιωματικούς της άλλης πλευράς.
17) Για την αντιμετώπιση της κρίσης και παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, ο Βρετανός Αρχιστράτηγος, έδωσε διαταγή για τον αφοπλισμό της ελληνικής Ταξιαρχίας, απόφαση που προκάλεσε φυσικά την άρνηση των Ελλήνων οπλιτών και αξιωματικών να παραδώσουν τα όπλα τους. Αποτέλεσμα ήταν η πολιορκία της Ταξιαρχίας από το στρατηγό Paget και ο αποκλεισμός της από νερό και τρόφιμα για δυο εβδομάδες. Ακολούθησαν ο αφοπλισμός του Συντάγματος Τεθωρακισμένων, του Ναυτικού, του Στρατού και της Αεροπορίας.
18) Υπολογίζονται σε δέκα (10) έως είκοσι (20) χιλιάδες οι δημοκρατικοί που κλείστηκαν σε στρατόπεδα (τα λεγόμενα «σύρματα») στην έρημο, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και ως την Ερυθραία. Ακολούθησαν δίκες και καταδίκες έως την εσχάτη των ποινών. Αργότερα δόθηκε αμνηστεία.
19) Το Μάιο του 1944 πραγματοποιήθηκε στο Λίβανο σύσκεψη για την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, στην οποία συμμετείχαν όλα τα πολιτικά κόμματα και οι αντιστασιακές οργανώσεις. Επικράτησε ένα κλίμα εκφοβισμού. Ο Γεώργιος Παπανδρέου εξαπέλυσε μύδρους κατά του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, χαρακτηρίζοντας τους αγωνιστές τρομοκράτες και δολοφόνους. Στο Σύμφωνο του Λιβάνου καταδικάστηκε το κίνημα του Απριλίου, φέροντας την υπογραφή και του ίδιου του ΕΑΜ, πριν καν ενημερωθεί για τα πραγματικά γεγονότα. Βρετανικά αεροπλάνα κοινοποίησαν με χιλιάδες προκηρύξεις το κείμενο πετώντας πάνω από τα στρατόπεδα της ερήμου.
20) Έξι αντιπρόσωποι της ΠΕΕΑ συμμετείχαν στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε στο Λίβανο, με την ονομασία Κυβέρνηση Εθνικής Ενώσεως. Με την υπογραφή του Συμφώνου της Καζέρτας στις 27 Σεπτεμβρίου 1944, οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δέχονταν να τεθούν οι αντιστασιακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του βρετανικού Στρατηγείου.
Η συνέχεια θα δινόταν σε ελληνικό έδαφος...
Πέμπτη, Μαρτίου 09, 2006
Συμμετοχή σχολείων στην "¶νοιξη της Ευρώπης 2006"
Η ¶νοιξη της Ευρώπης είναι μια σειρά δραστηριοτήτων για μαθητές και εκπαιδευτικούς της Ευρώπης. Σκοπός του προγράμματος είναι, πέρα από την προώθηση της ιδέας της Ευρώπης, η συμμετοχή και συνεργασία μαθητών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Ως εκπαιδευτικός είχα συμεμτάσχει στο πρόγραμμα 2 χρόνια πριν με τάξεις του Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου Κασσάνδρας. Προσπαθώντας να φέρουμε κοντά τις διαφορετικές κουλτούρες των παιδιών, αποφασίσαμε τότε να γράψουμε συνταγές μαγειρικής από τις χώρες καταγωγής των μαθητών: Ελλάδα, Αλβανία, Ρωσία, Γεωργία, Ουκρανία και άλλες. Τα παιδιά έψαξαν στο Internet, ρώτησαν συγγενείς και φίλους.
Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Σε λίγο καιρό είχα στις τάξεις, πέρα από τους καλύτερους νεαρούς "ρεπόρτερ", ένα κλίμα συνεργασίας και κατανόησης. Γιατί έγινε αντιληπτό ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από όσα μας βάζουν να μας χωρίζουν. Πολλά παιδιά άρχισαν να διαπιστώνουν όσα οι μεγάλοι αρνούνται να παραδεχθούν: ότι σύνορα και στην μαγειρική δεν υπάρχουν. Πολλά φαγητά μαγειρεύονται εξίσου νόστιμα και σε χώρες γειτονικές. Κι ότι "εθνικά φαγητά" δεν υπάρχουν.
Στο μεταξύ οι συνταγές "ανέβαιναν" στο Internet και ανταλλάσσαμε emails με σχολεία από την Ευρώπη τα οποία ενδιαφέρονταν για τη δουλειά μας. Τους στέλναμε συνταγές, μας έστελναν τις δικές τους. Κανονικό μελίσσι...
Την ημέρα που γιορταζόταν και επίσημα η Ημέρα της ¶νοιξης, φέραμε μαγειρικά σκεύη και έτοιμα μαγειρευμένα φαγητά από τα σπίτια των παιδιών. Προσκαλέσαμε τον διευθυντή και άλλους καθηγητές. Προβάλαμε με PowerPoint τη δουλειά μας και μετά δοκιμάσαμε τα εδέσματα.
Για φέτος θεωρώ απίθανη τη συμμετοχή μου στο πρόγραμμα, παρά τις ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Κύρια γιατί το μάθημα της Πληροφορικής είναι μονόωρο στα Γυμνάσια (!) και επειδή κανένας συνάδελφος δεν είναι πρόθυμος να συμμετάσχει. Απαιτείται η γνώση Αγγλικών ή Γαλλικών ή Γερμανικών και, φυσικά, χρήσης νέων τεχνολογιών, δηλαδή χρήση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ενός φυλλομετρητή. Πυρηνική φυσική, δηλαδή!
Πέρα από την προσωπική ευθύνη, νομίζω ότι το ίδιο το σύστημα δεν ενθαρρύνει τη διαθεματική συνεργασία των εκπαιδευτικών. Ποτέ, είτε ως μαθητές, είτε ως εκπαιδευτικοί δεν μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να συμμετέχουμε σε ομαδικά έργα, να συν-διαλεγόμαστε, να συν-αποφασίζουμε.
Όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Είναι όμως τόσο λίγες...
Ως εκπαιδευτικός είχα συμεμτάσχει στο πρόγραμμα 2 χρόνια πριν με τάξεις του Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου Κασσάνδρας. Προσπαθώντας να φέρουμε κοντά τις διαφορετικές κουλτούρες των παιδιών, αποφασίσαμε τότε να γράψουμε συνταγές μαγειρικής από τις χώρες καταγωγής των μαθητών: Ελλάδα, Αλβανία, Ρωσία, Γεωργία, Ουκρανία και άλλες. Τα παιδιά έψαξαν στο Internet, ρώτησαν συγγενείς και φίλους.
Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Σε λίγο καιρό είχα στις τάξεις, πέρα από τους καλύτερους νεαρούς "ρεπόρτερ", ένα κλίμα συνεργασίας και κατανόησης. Γιατί έγινε αντιληπτό ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από όσα μας βάζουν να μας χωρίζουν. Πολλά παιδιά άρχισαν να διαπιστώνουν όσα οι μεγάλοι αρνούνται να παραδεχθούν: ότι σύνορα και στην μαγειρική δεν υπάρχουν. Πολλά φαγητά μαγειρεύονται εξίσου νόστιμα και σε χώρες γειτονικές. Κι ότι "εθνικά φαγητά" δεν υπάρχουν.
Στο μεταξύ οι συνταγές "ανέβαιναν" στο Internet και ανταλλάσσαμε emails με σχολεία από την Ευρώπη τα οποία ενδιαφέρονταν για τη δουλειά μας. Τους στέλναμε συνταγές, μας έστελναν τις δικές τους. Κανονικό μελίσσι...
Την ημέρα που γιορταζόταν και επίσημα η Ημέρα της ¶νοιξης, φέραμε μαγειρικά σκεύη και έτοιμα μαγειρευμένα φαγητά από τα σπίτια των παιδιών. Προσκαλέσαμε τον διευθυντή και άλλους καθηγητές. Προβάλαμε με PowerPoint τη δουλειά μας και μετά δοκιμάσαμε τα εδέσματα.
Για φέτος θεωρώ απίθανη τη συμμετοχή μου στο πρόγραμμα, παρά τις ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Κύρια γιατί το μάθημα της Πληροφορικής είναι μονόωρο στα Γυμνάσια (!) και επειδή κανένας συνάδελφος δεν είναι πρόθυμος να συμμετάσχει. Απαιτείται η γνώση Αγγλικών ή Γαλλικών ή Γερμανικών και, φυσικά, χρήσης νέων τεχνολογιών, δηλαδή χρήση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ενός φυλλομετρητή. Πυρηνική φυσική, δηλαδή!
Πέρα από την προσωπική ευθύνη, νομίζω ότι το ίδιο το σύστημα δεν ενθαρρύνει τη διαθεματική συνεργασία των εκπαιδευτικών. Ποτέ, είτε ως μαθητές, είτε ως εκπαιδευτικοί δεν μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να συμμετέχουμε σε ομαδικά έργα, να συν-διαλεγόμαστε, να συν-αποφασίζουμε.
Όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Είναι όμως τόσο λίγες...
Τρίτη, Μαρτίου 07, 2006
Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Μακεδονίας: χωρίς ηλεκτρονικά περιοδικά λόγω γραφειοκρατείας
Με λύπη διαβάζω την ανακοίνωση της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας: "Σας πληροφορούμε ότι το ΥΠ.Ε.Π.Θ. χρηματοδότησε την πρόσβαση του Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (HEAL-Link) στα ηλεκτρονικά περιοδικά των εκδοτών με τους οποίους υπάρχουν συμβάσεις, αλλά λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών, έχει καθυστερήσει σημαντικά η εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων του Συνδέσμου προς τους εκδότες.
Οι εκδότες ήδη ενημέρωσαν ότι η περίοδος χάριτος, που παραχώρησαν για τη διευθέτηση των οικονομικών μας εκκρεμοτήτων, λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου 2006. Προειδοποίησαν επίσης, ότι μετά την παραπάνω ημερομηνία και εφόσον δεν έχει διευθετηθεί το θέμα των πληρωμών, η ηλεκτρονική πρόσβαση στα περιοδικά θα διακοπεί".
Σήμερα, Τρίτη 7 Μαρτίου 2006 το www.heal-link.gr δεν απαντά... Τις πταίει;
Οι εκδότες ήδη ενημέρωσαν ότι η περίοδος χάριτος, που παραχώρησαν για τη διευθέτηση των οικονομικών μας εκκρεμοτήτων, λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου 2006. Προειδοποίησαν επίσης, ότι μετά την παραπάνω ημερομηνία και εφόσον δεν έχει διευθετηθεί το θέμα των πληρωμών, η ηλεκτρονική πρόσβαση στα περιοδικά θα διακοπεί".
Σήμερα, Τρίτη 7 Μαρτίου 2006 το www.heal-link.gr δεν απαντά... Τις πταίει;
Δευτέρα, Μαρτίου 06, 2006
Όχι άλλες αρχιτεκτονικές γλυκατζούρες για τη Θεσαλονίκη
Ο ανασχεδιασμός της πόλης της Θεσσαλονίκης απαιτεί αρχιτέκτονες και μηχανικούς ριζοσπάστες, με φαντασία, με θέληση για κατεδάφιση εκ θεμελίων της κατεστημένης βλαχομπαρόκ γκλαμουριάς. Με διαολεμένο τσαμπουκά να απαιτήσουν την εκπαραθύρωση «ατσαλάκωτων» νοοτροπιών.
Και τα γράφω με αφορμή συνέντευξη νεαρής αρχιτεκτόνισσας της πόλης η οποία περιγράφεται από τη δημοσιογράφο ως «αριχιτέκτων με δυναμικό παρών στα πράγματα της πόλης».
Βαρέθηκα να διαβάζω αρχιτεκτονικές γλυκατζούρες για τη Θεσαλονίκη στα ένθετα αθηνέζικων μεγαλο-εφημερίδων από γόνους μεγαλοεοικογενειών, κληρονόμους ονομάτων και γραφείων.
Αυτές οι «αλληλεπιθέσεις στρωμάτων Ιστορίας», οι «κρυμμένοι θησαυροί της πόλης», μια γοητεία του χθες σε σέπια που χυλώνει με προβλέψεις και «όνειρα και επιθυμίες χρηστών», μου γυρίζουν τα έντερα.
«Καθοριστικός παράγων για την εξέλιξη των πόλεων είναι η χρήση ηλεκτρονικών μέσων. Τώρα πια η φυσική παρουσία του ανθρώπου δεν είναι απαραίτητη για τις δραστηριότητές του. Μπορεί να υπάρξει ηλεκτρονικά ανά πάσα στιγμή, οπότε αυτό αλλάζει εντελώς τη σχέση του με το χώρο», εξηγεί η φέρελπις αρχιτεκτόνισσα.
Λογικό. Όταν δε έχεις μοιραστεί μια μπύρα με τον εργάτη στο γιαπί της πολυκατοικίας τα σχέδια της οποίας έχεις εκπονίσει, όταν οι διαδρομές σου είναι Πανόραμα - κέντρο της πόλης με το τρίτο, μικρό αυτοκίνητο της οικογένειας, τότε η μυρωδιά του μπετόν, η ψυχράδα του μετάλλου γίνονται η φυσική σου προέκταση.
Αγαπητή αρχιτεκτόνισσα και λοιποί μηχανικοί: σε αυτήν την πόλη οι άνθρωποι έχουν ανάγκες που κραυγάζουν. Αφήστε τα κυριλέ σαλιαρίσματα. Χρειάζονται στρώματα και στρώματα καθισμένης σκόνης στο πρόσωπο από τον γκασμά που θα ρίξετε σε ιδέες και νοοτροπίες αυτής της πόλης αν θέλετε να αφήσετε το όνομά σας στις μνήμες των επερχόμενων γενεών.
Επίσης:
Και τα γράφω με αφορμή συνέντευξη νεαρής αρχιτεκτόνισσας της πόλης η οποία περιγράφεται από τη δημοσιογράφο ως «αριχιτέκτων με δυναμικό παρών στα πράγματα της πόλης».
Βαρέθηκα να διαβάζω αρχιτεκτονικές γλυκατζούρες για τη Θεσαλονίκη στα ένθετα αθηνέζικων μεγαλο-εφημερίδων από γόνους μεγαλοεοικογενειών, κληρονόμους ονομάτων και γραφείων.
Αυτές οι «αλληλεπιθέσεις στρωμάτων Ιστορίας», οι «κρυμμένοι θησαυροί της πόλης», μια γοητεία του χθες σε σέπια που χυλώνει με προβλέψεις και «όνειρα και επιθυμίες χρηστών», μου γυρίζουν τα έντερα.
«Καθοριστικός παράγων για την εξέλιξη των πόλεων είναι η χρήση ηλεκτρονικών μέσων. Τώρα πια η φυσική παρουσία του ανθρώπου δεν είναι απαραίτητη για τις δραστηριότητές του. Μπορεί να υπάρξει ηλεκτρονικά ανά πάσα στιγμή, οπότε αυτό αλλάζει εντελώς τη σχέση του με το χώρο», εξηγεί η φέρελπις αρχιτεκτόνισσα.
Λογικό. Όταν δε έχεις μοιραστεί μια μπύρα με τον εργάτη στο γιαπί της πολυκατοικίας τα σχέδια της οποίας έχεις εκπονίσει, όταν οι διαδρομές σου είναι Πανόραμα - κέντρο της πόλης με το τρίτο, μικρό αυτοκίνητο της οικογένειας, τότε η μυρωδιά του μπετόν, η ψυχράδα του μετάλλου γίνονται η φυσική σου προέκταση.
Αγαπητή αρχιτεκτόνισσα και λοιποί μηχανικοί: σε αυτήν την πόλη οι άνθρωποι έχουν ανάγκες που κραυγάζουν. Αφήστε τα κυριλέ σαλιαρίσματα. Χρειάζονται στρώματα και στρώματα καθισμένης σκόνης στο πρόσωπο από τον γκασμά που θα ρίξετε σε ιδέες και νοοτροπίες αυτής της πόλης αν θέλετε να αφήσετε το όνομά σας στις μνήμες των επερχόμενων γενεών.
Επίσης:
Παρασκευή, Μαρτίου 03, 2006
Στο Portobello, εκεί, λίγο έξω από το Εδιμβούργο
Ας αφήσουμε πίσω το Εδιμβούργο. Μου έλειψε η θάλασσα. Κι εδώ, είπα, βάζοντας το δάχτυλο στα ανατολικά του χάρτη της πόλης, δείχνει να έχει μια τεράστια παραλία. H Mari έγνεψε ΟΚ και χαμογέλασε με την ιαπωνική της ευγένεια. Αν θες να δεις θάλασσα θα σε συνοδέψω, μου είπε. Είχαμε περάσει πέντε μέρες στο Εδιμβούργο και θα φεύγαμε πίσω στο Λονδίνο το ίδιο απόγευμα.
Εκείνη την Κυριακή του Μαΐου η βροχή έπαιζε κρυφτό με έναν ήλιο βαριεστημένο, τα πολλά κρύα είχαν τελειώσει τη βάρδια τους και εκείνη είχε αποφασίσει να φορέσει σανδάλια.
Η απέραντη παραλία με την κάτασπρη αμμουδιά γιάτρεψε τα μάτια μου. Το βλέμμα θρονιάστηκε στον σκοτσέζικο ορίζοντα. Στα καφετιά νερά της θάλασσας έβλεπα ναυτικούς, λαθρέμπορους και μοναχούς να ανεβοκατεβάζουν τα φορτία τους από καράβια, δυο αιώνες πίσω. Και μετά, τα μάτια μου προσγειώθηκαν σε μια σειρά από ξανθά κεφάλια παιδιών που ξετρύπωναν λαίμαργα από την αμμουδιά κοχύλια και θαλασσινά.
Η Mari είχε βγάλει τα σανδάλια της και χάιδευε με τις πατούσες της την υγρή άμμο χαμογελώντας κάθε φορά που τα πόδια της βρέχονταν. Ο θαλασσινός αέρας παιχνίδιζε με τα σκουρόμαυρα ολόισια μαλλιά της κι εκείνη το χαιρόταν.
Οι δείκτες κοντά στις 11 το πρωί κι είχαμε περπατήσει ένα χιλιόμετρο. Οξυγόνο και ιώδιο γέμισαν τα πνευμόνια. Ήθελα καφέ. Ήθελε τσάι. Βρήκαμε μια απόμερη pub σχεδόν πάνω στην παραλία. Κίτρινα και κόκκινα δίχτυα ήταν απλωμένα στα γαλαζωπά ντουβάρια της κι ένα άλογο μασούσε την τροφή του κοντά στην πόρτα.
Δυο κοκκινοτρίχηδες Σκοτσέζοι πίσω από τη μπάρα σκούπιζαν αργά τα ποτήρια. Τα χέρια τους μαρτυρούσανε θάλασσα. Χαμογέλασαν φαρδιά πλατιά όταν άκουσαν για τσάι και καφέ. Σερβίρανε μόνο οινόπνευμα.
Μαζί με τις μπύρες ο ναυτικός-μπάρμαν έφερε και δυο μικρά ποτήρια ουίσκι. On the house. Πήγε στο CD player και χαμήλωσε τις γκάιντες που λαλούσανε.
Από που είστε, πώς από τα μέρη μας; Α, Ελλάδα. Olympiakos. Ιαπωνία, μμμ... πολύ δουλεύετε εκεί. Τι ουίσκι είναι αυτό; Πρώτα στα μάτια, μετά στον οισοφάγο και τα σπλάχνα να σμπαραλιάζονται γλυκά σε μια εσωτερική φωτίτσα.
Δεύτερη παρτίδα. Και οι πίπιζες να παίζουν. Να σου και τα σκοτσέζικα malt και έτσι τότε σε εκείνο το ταξίδι στην Κρήτη. Και τι λες που είναι δυνατό το ουίσκι. Έχεις πιει τσικουδιά; Και πώς τρώτε το σούσι; Και τι μουσική ακούς; Και πόσος κόσμος μένει στη Θεσσαλονίκη.
Σκάσανε μύτη και πέντε έξι ακόμη τύποι με τα φαρδιά τους τα χαμόγελα. Γίναμε ένα στην μπάρα της pub και η Mari, που με δυο μπύρες γινότανε λιάρδα, είχε αρχίσει να γελάει δυνατά σε κάθε αστείο της αντροπαρέας, αφήνοντας πίσω τις γιαπωνέζικες συστολές της. Σύντομα σερβίρανε fish'n chips, μπακαλιάρο και πατάτες στο τηγάνι τυλιγμένα σε χαρτί με μπόλικο ξύδι.
Το οινόπνευμα έτρεχε με τις μπάντες στις φλέβες, τα τσιγάρα πότιζαν τα ρούχα και θόλωναν τις κουβέντες. Σε μια στιγμή έκανα να δω το ρολόι. Κατέβασα με τη μία τη τελευταία γουλιά. Πέντε το απόγευμα και σε λιγότερο από μισή ώρα το τραίνο μας έφευγε.
Σε δυο λεπτά ένα ταξί ήταν έξω από την πόρτα της pub. Η αντροπαρέα δεν μας άφησε να πληρώσουμε ούτε μια λίρα Σκοτίας και βγήκε να μου σφίξει το χέρι, βάζοντας στο σάκο μου μια μπουκάλα malt και ένα CD με πίπιζες. Υποκλίθηκαν στην ασιατική ομορφιά της Mari και ξαναράδιασαν τα χαμόγελά τους.
Ξυπνήσαμε στο King's Cross και με ένα ανάλαφρο βήμα διασχίσαμε την πλατφόρμα. Τελικά ήταν καλή η ιδέα σου να δούμε τη θάλασσα, σφύριξε στο αυτί μου.
Εκείνη την Κυριακή του Μαΐου η βροχή έπαιζε κρυφτό με έναν ήλιο βαριεστημένο, τα πολλά κρύα είχαν τελειώσει τη βάρδια τους και εκείνη είχε αποφασίσει να φορέσει σανδάλια.
Η απέραντη παραλία με την κάτασπρη αμμουδιά γιάτρεψε τα μάτια μου. Το βλέμμα θρονιάστηκε στον σκοτσέζικο ορίζοντα. Στα καφετιά νερά της θάλασσας έβλεπα ναυτικούς, λαθρέμπορους και μοναχούς να ανεβοκατεβάζουν τα φορτία τους από καράβια, δυο αιώνες πίσω. Και μετά, τα μάτια μου προσγειώθηκαν σε μια σειρά από ξανθά κεφάλια παιδιών που ξετρύπωναν λαίμαργα από την αμμουδιά κοχύλια και θαλασσινά.
Η Mari είχε βγάλει τα σανδάλια της και χάιδευε με τις πατούσες της την υγρή άμμο χαμογελώντας κάθε φορά που τα πόδια της βρέχονταν. Ο θαλασσινός αέρας παιχνίδιζε με τα σκουρόμαυρα ολόισια μαλλιά της κι εκείνη το χαιρόταν.
Οι δείκτες κοντά στις 11 το πρωί κι είχαμε περπατήσει ένα χιλιόμετρο. Οξυγόνο και ιώδιο γέμισαν τα πνευμόνια. Ήθελα καφέ. Ήθελε τσάι. Βρήκαμε μια απόμερη pub σχεδόν πάνω στην παραλία. Κίτρινα και κόκκινα δίχτυα ήταν απλωμένα στα γαλαζωπά ντουβάρια της κι ένα άλογο μασούσε την τροφή του κοντά στην πόρτα.
Δυο κοκκινοτρίχηδες Σκοτσέζοι πίσω από τη μπάρα σκούπιζαν αργά τα ποτήρια. Τα χέρια τους μαρτυρούσανε θάλασσα. Χαμογέλασαν φαρδιά πλατιά όταν άκουσαν για τσάι και καφέ. Σερβίρανε μόνο οινόπνευμα.
Μαζί με τις μπύρες ο ναυτικός-μπάρμαν έφερε και δυο μικρά ποτήρια ουίσκι. On the house. Πήγε στο CD player και χαμήλωσε τις γκάιντες που λαλούσανε.
Από που είστε, πώς από τα μέρη μας; Α, Ελλάδα. Olympiakos. Ιαπωνία, μμμ... πολύ δουλεύετε εκεί. Τι ουίσκι είναι αυτό; Πρώτα στα μάτια, μετά στον οισοφάγο και τα σπλάχνα να σμπαραλιάζονται γλυκά σε μια εσωτερική φωτίτσα.
Δεύτερη παρτίδα. Και οι πίπιζες να παίζουν. Να σου και τα σκοτσέζικα malt και έτσι τότε σε εκείνο το ταξίδι στην Κρήτη. Και τι λες που είναι δυνατό το ουίσκι. Έχεις πιει τσικουδιά; Και πώς τρώτε το σούσι; Και τι μουσική ακούς; Και πόσος κόσμος μένει στη Θεσσαλονίκη.
Σκάσανε μύτη και πέντε έξι ακόμη τύποι με τα φαρδιά τους τα χαμόγελα. Γίναμε ένα στην μπάρα της pub και η Mari, που με δυο μπύρες γινότανε λιάρδα, είχε αρχίσει να γελάει δυνατά σε κάθε αστείο της αντροπαρέας, αφήνοντας πίσω τις γιαπωνέζικες συστολές της. Σύντομα σερβίρανε fish'n chips, μπακαλιάρο και πατάτες στο τηγάνι τυλιγμένα σε χαρτί με μπόλικο ξύδι.
Το οινόπνευμα έτρεχε με τις μπάντες στις φλέβες, τα τσιγάρα πότιζαν τα ρούχα και θόλωναν τις κουβέντες. Σε μια στιγμή έκανα να δω το ρολόι. Κατέβασα με τη μία τη τελευταία γουλιά. Πέντε το απόγευμα και σε λιγότερο από μισή ώρα το τραίνο μας έφευγε.
Σε δυο λεπτά ένα ταξί ήταν έξω από την πόρτα της pub. Η αντροπαρέα δεν μας άφησε να πληρώσουμε ούτε μια λίρα Σκοτίας και βγήκε να μου σφίξει το χέρι, βάζοντας στο σάκο μου μια μπουκάλα malt και ένα CD με πίπιζες. Υποκλίθηκαν στην ασιατική ομορφιά της Mari και ξαναράδιασαν τα χαμόγελά τους.
Ξυπνήσαμε στο King's Cross και με ένα ανάλαφρο βήμα διασχίσαμε την πλατφόρμα. Τελικά ήταν καλή η ιδέα σου να δούμε τη θάλασσα, σφύριξε στο αυτί μου.
Πέμπτη, Μαρτίου 02, 2006
Βαθμολογία τριμήνου
Τέλος τριμήνου και πρέπει να βαθμολογήσω. Το σιχαίνομαι αυτό. Ξέρω, ξέρω... Κάπως πρέπει να αξιολογηθούν οι επιδόσεις των μαθητών και μαθητριών. Αλλά, εγώ αισθάνομαι ότι πάντα κάποιους αδικώ, κάποιους ευνοώ. Και αν με το δεύτερο δεν τρέχει τίποτα, με το πρώτο έχω πρόβλημα.
Γιατί δεν υπάρχει κοινή αφετηρία για όλους τους μαθητές. Πώς μπορείς να βαθμολογήσεις ένα παιδί στην Πληροφορική το οποίο μετά βίας καταλαβαίνει Ελληνικά; Πώς βάζεις έναν χαμηλό βαθμό σε κάποια μαθήτρια για την οποία γνωρίζεις ότι έχει οικογενεικά προβλήματα και ότι δεν θα βρει τη δέουσα συμπαράσταση από το σπίτι; Και πώς, στο τέλος, θα χαρακώσεις μια παιδική ψυχή για τα όσα "δεν αποδίδει" σε μια τάξη λόγω προβλημάτων υγείας;
Από την άλλη δεν μπορώ και να μην ανταμείψω όσα παιδιά μοχθούν να μάθουν, να συμμετάσχουν.
Είναι ό,τι πιο δύσκολο να έχω απέναντί μου δυο μάτια παιδικά και να ρωτάνε για το βαθμό του τριμήνου.
Γιατί δεν υπάρχει κοινή αφετηρία για όλους τους μαθητές. Πώς μπορείς να βαθμολογήσεις ένα παιδί στην Πληροφορική το οποίο μετά βίας καταλαβαίνει Ελληνικά; Πώς βάζεις έναν χαμηλό βαθμό σε κάποια μαθήτρια για την οποία γνωρίζεις ότι έχει οικογενεικά προβλήματα και ότι δεν θα βρει τη δέουσα συμπαράσταση από το σπίτι; Και πώς, στο τέλος, θα χαρακώσεις μια παιδική ψυχή για τα όσα "δεν αποδίδει" σε μια τάξη λόγω προβλημάτων υγείας;
Από την άλλη δεν μπορώ και να μην ανταμείψω όσα παιδιά μοχθούν να μάθουν, να συμμετάσχουν.
Είναι ό,τι πιο δύσκολο να έχω απέναντί μου δυο μάτια παιδικά και να ρωτάνε για το βαθμό του τριμήνου.
Μια βδομάδα απουσίας από το blog
Δεν έπαθα δα και τίποτα. Μάλλον αποτοξινώθηκα... Δεν κατέβαινε τίποτα στο ρημάδι και δεν ήθελα να το ζορίσω. Στις λεωφόρους των blogs παρακολουθούσα αμέριμνος τα bytes να με προσπερνάν παρκαρισμένος στην άκρη του δρόμου για ένα κατούρημα διαρκείας.
Αντί blogging ευχαριστήθηκα τις βόλτες, συνάντησα φίλους και τα είπαμε μετά από καιρό, διάβασα το δεύτερο τόμο του Στρατή Τσίρκα από την τριλογία "Ακυβέρνητες Πολιτείες".
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Ελπίζω σύντομα να επανέλθω...
Αντί blogging ευχαριστήθηκα τις βόλτες, συνάντησα φίλους και τα είπαμε μετά από καιρό, διάβασα το δεύτερο τόμο του Στρατή Τσίρκα από την τριλογία "Ακυβέρνητες Πολιτείες".
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Ελπίζω σύντομα να επανέλθω...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)