Για τα καινούργια βιβλία στα σχολεία

Αν έχεις παιδιά στο δημοτικό και το γυμνάσιο ή αν ασχολείσαι με τα της εκπαίδευσης, τότε θα έχεις αντιληφθεί ότι τα πιτσιρίκια και οι εκπαιδευτικοί συναντάμε καινούργια βιβλία. Αν δεν ισχύει τίποτα απότα δύο, νομίζω ότι ως πολίτης είναι χρήσιμο να ξέρεις τι διαβάζουνε τα παιδιά και τι διδάσκουμε εμείς. Για να έχεις μια ιδέα τι παίζεται γενικώς.

Η αλλαγή των βιβλίων από μόνο του αποτελεί ένα πολύ θετικό βήμα. Τα εικοσαετίας και πλέον προηγούμενα βιβλία αντικαθίστανται από ελκυστικότερα και με διαφορετικού πνεύματος συγγραφής εγχειρίδια.

Πρόκειται για μια "μίνι επανάσταση" για την οποία, ω του θάυματος, συναίνεσαν οι δυο μεγάλοι πολιτικοί φορείς της χώρας. Το πρόγραμμα αντικατάστασης των βιβλίων ξεκίνησε από την εποχή του Αρσένη παραμένοντας καθηλωμένο, προχώρησε με σχετικά γοργά βήματα επί Ευθυμίου και κατά κάποιο τρόπο έγινε αναγκαστικά αποδεκτό από τη σημερινή υπουργό, τη Μαριέττα Γιαννάκου.

Εννοείται ότι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο συνέβαλε καθοριστικά και συμβάλλει στην όλη διαδικασία.

Στο Βιβλιοδρόμιο των ΝΕΩΝ του Σαββάτου, ο Μανώλης Πιμπλής παραθέτει ένα άρθρο για την αλλαγή αυτή. Σημειώνω τα παρακάτω:

• τις μάχες των συγγραφέων και των ειδικών να σπάσουν στερεότυπες καταστάσεις που ήθελαν (θέλουν;) τα παιδιά μας δέσμια της αποστήθισης και του ενός και μοναδικού βιβλίου
• τα αγκάθια της ελληνικής γραφειοκρατίας τα οποία στερούν ακόμη και σήμερα που τα περισσότερα βιβλία είναι στα χέρια των μαθητών τις αμοιβές των εκδοτών και των συγγραφέων
• τις ευχάριστες εκπλήξεις στα βιβλία γλώσσας όπου παρελαύνουν από ήρωες των παραμυθιών του Ευγένιου Τριβιζά και του Χάρι Πότερ
• τις προσπάθειες για εξονυχιστικό έλεγχο του περιεχομένου των βιβλίων για να μην δυσαρεστηθεί η Εκκλησία

Σημειώστε επίσης ότι οι καθηγητές κληθήκαμε σε επιμορφωτικά σεμινάρια για τα νέα βιβλία στα τέλη της προηγούμενης και στην έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς. Ωστόσο κανείς από εμάς δεν τα έπιασε στα χέρια του. Δεν είχαν κυκλοφορήσει ακόμη.

Όμως ούτε και τα επιμορφωτικά σεμινάρια κατάφεραν να ξεκουνήσουν πολλούς από εμάς που έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα στατικά και με τη ματιά της αγελάδας (τι μου φταίει τώρα το ζώο;).

Για την παραπάνω ματιά στο μέλλον...