Επιστροφή από Βερολίνο

Στο καφέ στην πλατεία Postdam του Βερολίνου μού σερβίρει τον καφέ μια φοιτήτρια από την Πορτογαλία. Για ποιο λόγο άφησες την ηλιόλουστη χώρα σου για την ομίχλη έξω από το παράθυρο; Μα, είμαστε Ευρωπαίοι, είμαι στη χώρα μου. Θα επιστρέψω στην Πορτογαλία όταν η ομίχλη με κουράσει.

Είναι μια Ευρώπη που έχει αλλάξει από τα μέσα, μια ήπειρος που συν-διαλέγεται, και από τα κάτω, δίχως να συμφωνεί σε πολλά. Οι πολίτες διακρίνονται από μια κοινωνική και γεωγραφική κινητικότητα που θα ήταν αδιανόητη πριν από δυο δεκαετίες.

Τεχνικά προβλήματα στο goutas.gr δεν μου επέτρεψαν να ανανεώσω το blog από το Βερολίνο. Έχω όμως καταγράψει όλα τα ενδιαφέροντα του συνεδρίου με θέμα "Media Education and Social Intervention" και σύντομα θα τα «ανεβάσω». Υπήρξαν ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις των συμμετεχόντων, έξυπνα στημένα εργαστήρια, διάλογος, προβληματισμός.

Στην Ευρώπη το ερώτημα που τίθεται είναι πώς να βρεθεί τρόπος εξισορρόπησης μεταξύ ενός νέο-φιλελεύθερου μοντέλου που επεκτείνεται σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και της εξέλιξης ενός κοινωνικού μοντέλου σε κρίσιμους τομείς, όπως η εκπαίδευση.

Με τους εκπροσώπους των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ τα πράγματα είναι τόσο δυσκολότερα, όσο και πολύπλοκα. Μπροστά στις προκλήσεις και ευκαιρίες της αγοράς, βρίσκεται μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού η οποία αποκλείεται λόγω θέσης. Βλέπε Σλοβακία, με το μεγαλύτερο κομμάτι της να αγωνίζεται για τα βασικά.

Οι Γερμανοί βλέπουν ότι το κοινωνικό κράτος βρίσκεται υπό απειλή. Αναγνωρίζουν ότι είναι ακριβό, ωστόσο παραμένει και αναγκαίο. Οι Βρετανοί ακολουθούν μια ξέφρενη πορεία προς την πλήρη φιλελευθεροποίηση της αγοράς τους με ό,τι συνεπάγεται αυτό: δυναμισμός και οικονομική ευρωστία σε αρκετούς, αποκλεισμός σε ασθενείς ομάδες πληθυσμών. Η επέκταση της ευρυζωνικότητας των δικτύων τους αγγίζει κάθε γωνιά της Βρετανίας και δημιουργεί νέες ευκαιρίες.

Οι Έλληνες πασχίζουμε να αποδείξουμε ότι όσα συσσωρεύσαμε τόσα χρόνια από κοινοτικά κονδύλια δεν έγιναν όλα BMW και βίλες. Ότι υπήρξαν έργα που έδωσαν μια έστω κάποια ώθηση σε μερίδες πληθυσμών. Διαπίστωσα μια απομόνωση των θέσεών μας σε γενικότερα ζητήματα. Είναι δύσκολο να καταλάβουν όσα συμβαίνουν εδώ: βασικός μέτοχος, μετα-ολυμπιακή διαχείριση των εγκαταστάσεων, εξωτερική και μεταναστευτική πολιτική, ενδυνάμωση της ξενοφοβίας.



Στην πλέον μοδάτη περιοχή του άλλοτε ανατολικοκρατούμενου Βερολίνου, μέσα στη Stadmitte, μια όμορφη Βουλγάρα μού σερβίρει έναν καπουτσίνο στην τιμή των 2.00 ?. Είναι γοητευτικό και συγκλονιστικό συνάμα να σκέφτεσαι ότι μόλις μερικά χρόνια πριν όλα αυτά ήταν ένα θεότρελο όνειρο...