Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006

"Σύμπραξη" κυβέρνησης, εκπαιδευτικών & μαθητών στο ξεχαρβάλωμα;

Θέλανε πρώτα να μετρήσουνε τα μετεκλογικά κουκιά και μετά να τα πούνε με τους δασκάλους. Κι έτσι έγινε. Αφού βγήκανε σχεδόν ατσαλάκωτοι από τις εκλογές σκεφτήκανε ότι εδώ μπορεί να συνεχιστεί μια παρωδία διαλόγου, ένα αδιέξοδο.

Η κυβέρνηση δεν αδυνατεί να ικανοποιήσει αιτήματα πάγια. Απλά δεν το επιθυμεί. Δεν την ενδιαφέρει η επίλυση ενός καυτού θέματος για την κοινωνία. Ίσως γιατί δεν την ενδιαφέρουν τα συμφέροντα αυτού του τμήματος της κοινωνίας.

Από την άλλη οι συνδικαλιστές έχουν μουλαρώσει και οδηγούν την εκπαίδευση σε ένα ξεχάρβαλωμα. Κι όλα αυτά σε αγαστή σύμπραξη με την κυβέρνηση.

Πιο κάτω δεν πάει, πιο πίσω δεν έχει. Στη μέση βρίσκεται όλη η κοινωνία η οποία βλέπει έναν Οκτώβρη χαμένο από άποψη γνώσης. Όταν όλοι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για έναν από τους πιο παραγωγικούς μήνες στα σχολεία.

Οι καταλήψεις των σχολείων από μαθητές είναι ακόμη ένα ακόμη σύμπτωμα του αδιεξόδου. Μια επιπλέον σύμπραξη αυτή τη φορά των μαθητών, των άμεσα ενδιαφερομένων δηλαδή, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων που επιθυμούν και σχεδιάζουν την πλήρη απαξίωση των σχολείων. Και τελικά το ποδοπάτημα των ίδιων στο μέλλον...

Είναι η ιδέα μου; Γίνομαι "συντηρητικός"; Ήμουν πάντα; Βλέπω καθαρότερα γκρεμίζοντας ταμπέλες;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να σκύψουν λοιπόν το κεφάλι οι εκπαιδευτικοί, να σταματήσουν τις απεργίες και να ξαναμπούν στις αίθουσες γιατί "διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών μας"; Εγώ πάλι μήπως είμαι πολύ "προοδευτικός" όταν λέω ότι είναι πιο σημαντικό να πετύχουμε κάτι από το να μη χαθεί ένας Οκτώβριος (μετά από πολλά χρόνια είναι αλήθεια);

θοδωρής είπε...

@ Αντώνης Γ.: Να σκύψουμε το κεφάλι; Όχι βέβαια. Μπορούμε όμως να προτείνουμε κάτι άλλο πέρα από τα κλειστά σχολεία; Κάτι πιο ευφάνταστο, κάτι λιγότερο εγωιστικό; Μήπως να θέσουμε και το θέμα της αυτοκριτικής; Της κριτικής και της δικής μας ευθύνης στα στραβά της εκπαίδευσης;

Για τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των πολιτικών των τελευταίων δεκαετιών δεν υπάρχει αμφιβολία.

Προτείνω να μπούνε σε ένα δωμάτιο ΥΠΕΠΘ, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, κόμματα και παιδαγωγοί και να βγούνε μόνο όταν τα βρούνε. Για το πως θα πορευθούν τα πράγματα από δω και πέρα για τα επόμενα 10 χρόνια.