Και τώρα, ας γυρίσουμε πλευρό. Τέλος καλό, όλα καλά... Κι εγώ που νόμιζα ότι κάτι θα άλλαζε όταν τον είδα χωρίς γραβάτα και σακάκι σταυρωτό με χρυσά κουμπιά να χαριεντίζεται γλυκανάλατα και με το στανιό με ψηφοφόρους σε disco (έτσι δεν την αποκαλεί;)
Ευτυχώς σήμερα πήγε η καρδιά μου στη θέση της. Νάτος πετιέται από ξαρχής, και καμακώνει το θεριό την τούρτα με εκείνο το "55" . Τόσο θα μας κάτσει στο λαιμό; Τόσο μας έκατσε; Τόσο είναι; Ας είναι, το λοιπόν με το σακάκι του με τα χρυσαφιά κουμπάκια και το καφετί βαμένο μαλλί.
Άλλα τέσσερα χρόνια στη μάπα το βλαχομπαρόκ, τα αγγελάκια και η TV100 και με τα δικά μου τέλη.
Τώρα μπορώ να κοιμηθώ ήσυχος. Τίποτα δεν άλλαξε, ούτε καν η γραβάτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου