Η κατάληξη εκείνου που ανακατεύεται με τα πίτουρα είνα γνωστή σε όλους. Έτσι ετοιμάζομαι για ένα πανευρωπαϊκό συνέδριο στο Βερολίνο το Νοέμβρη με θέμα "ΜΜΕ και Κοινωνική Παρέμβαση". Σκοπός να εξετάσουμε τρόπους παρέμβασης ενεργών πολιτών στη χειραγώγηση των ΜΜΕ σε ένα ευρωπαϊκό μπετόν αρμέ που στήνεται με κανόνες παγκοσμιοποίησης.
Διαβάζω κείμενα και ομιλίες συναδέλφων. Μελετάω ταινίες από πιτσιρίκια σε σχολειά της Ευρώπης τα οποία εφαρμόζουν την Αγωγή στα ΜΜΕ. Και μένω έκπληκτος από την οξυδέρκεια και την αφοπλιστική ειλικρίνεια των παιδιών απέναντι στην κάμερα και τα προβλήματα του κόσμου τους, του κόσμου μας.
Όπως πάντα και με τα πάντα, άλλωστε...
Και ξαφνικά ο γίγαντας της Ανατολής. Τρίζει τα δόντια του ξεδιάντροπα μέσα στο σαλόνι όλου του καλού κόσμου. Τι κι αν σε τρία χρόνια θα φιλοξενεί στη σπηλιά του Ολυμπιακούς Αγώνες; Εξάλλου οι business χρώμα δεν είχαν ποτέ τους. Τώρα θα αποκτήσουν;
"Η μέγιστη ευθύνη των ειδησεογραφικών sites στο Internet είναι να υπηρετούν το Λαό, να υπηρετούν το Σοσιαλισμό, να καθοδηγούν την κοινή γνώμη στην ορθή κατεύθυνση και να στηρίζουν τα συμφέροντα της χώρας της κοινής ωφέλειας".
Ρίγη; Ανασηκώνω το φρύδι. Ανακάλυψα τον τροχό; Μπα... Δεν είναι λόγια του πατερούλη Ιωσήφ Στάλιν.
Είναι οι αστραφτεροί, ολοκαίνουργιοι κανονισμοί των Κινέζων Κομμουνιστών για τα ειδησεογραφικά sites με σκοπό να περιορίσουν την ακτίνα της είδησης και της ελευθερίας της γνώμης που είναι δυνατό να γράψουν χρήστες στο Internet. Κινέζοι εγκέφαλοι στροβιλίζονται σε ένα δαιμονισμένο παγκοσμιοποιημένο μπλέντερ και σακατεύουν έννοιες για τις οποίες άλλοι έχυσαν αίμα.
Ό,τι στάζει και λερώνει, φάτο πάνω από το νεροχύτη. Πρέπει να διάβασα κάτι τέτοιο στα 18 με 19 μου χρόνια από τον Τομ Ρόμπινς. Και οι φιλελεύθερες απόψεις ήταν ανέκαθεν επικίνδυνες. Ειδικά όταν κυκλοφορούν νυχτιάτικα αντί να κοιμούνται ως οφείλουν.
Μηχανές αναζήτησης και πύλες στην Κίνα οφείλουν να πάψουν να δημοσιοποιούν άρθρα και σχόλια αναγνωστών. Άλλο ένα χαστούκι σε ένα λαό που διχάζεται συλλογικά από το ελεύθερο εμπόριο και μια αλλόκοτη μετα-κομμουνιστική παρτιτούρα που όμοια της δεν έχουμε ματαδεί στο παγκόσμιο χωριό μας.
Κλείνω τα μάτια. Σκέφτομαι το συνέδριο στο Βερολίνο. Ανοίγω το αρχείο με όσα έχω να πωπερί ελευθερίας του λόγου και νέες τεχνολογίες στην Ευρώπη. Και πιο πέρα; Να, ένα κλικ μακρυά, κατά Πεκίνο μεριά; Τι υποκρισία, σκέφτομαι.
Και αποφασίζω να κλείσω το κείμενό μου με αυτό το σημείωμα και όσα σχόλια ρίξετε.
2 σχόλια:
Φίλε Θοδωρή νομίζω ότι οι κινέζοι είναι οι καλύτεροι από όλους. Τουλάχιστον λένε αυτό που πιστεύουν και θέλουν. Οι άλλοι, απλά με το πρόσχημα της ασφάλειάς μας προσπαθούν και νομίζω ότι στην πορεία θα το καταφέρουν να ελέγξουν το Internet. Δεν αναφέρομαι στα υπόλοιπα μέσα γιατί έτσι και αλλιώς ελέγχονται ήδη.
Φίλε Argos, ε, καλά, και ο Παπαδόπουλος έλεγε ότι ήθελε να μας βάλει στο γύψο.
Σίγουρα η υποκρισία είναι κάτι περισσότερο ενοχλητικό. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, στο βάθος.
Δημοσίευση σχολίου