Στρίμωγμα στη γωνία από την ακρίβεια που πλήττει τους πάντες στην Ευρώπη, σφαλιάρες εργοδοτών, αδυναμία κεντρο-αριστερών και κεντρο-δεξιών κυβερνήσεων να κρατήσουν τα όποια προσχήματα απέναντι στις βουλημικές τάσεις των πολυεθνικών οδηγούν τους εργαζόμενους, κύρια με "άσπρα κολλάρα", να επισκέπτονται πρώτα τις ιστοσελίδες και μετά τα γραφεία των συνδικάτων τους.
Κι εκεί, πέρα από ανταλλαγή επαγγελματικών καρτών και αριθμών τηλεφώνων και e-mails, μπορούν να συζητούν για τη σκατοκατάσταση που ξέφυγε πλέον από την τουαλέτα κι αγγίζει επικίνδυνα τα όρια της... κουζίνας.
Συνέδρια, συναντήσεις με κρασί και μπύρα, posts και SMS, μηνύματα και chats ξεδιπλώνονται από τη μια ως την άλλη άκρη της Ευρώπης. Η φαντασία, ανέκαθεν υλικό που δυναμίτιζε τις αντιδράσεις, είναι παρούσα όσο ποτέ άλλοτε.
Ένας σκύλος θα σου θυμίσει τις ώρες απέναντι στην οθόνη και θα μάθεις γιατί οφείλεις να είσαι μέλος ενός συνδικάτου. Προσφορά του http://worksmart.org.uk/ με αναλύσεις για θέματα και δικαιώματα που αφορούν την εργασία. Ρίξε μια ματιά και στο Trade Unions Congress.
Aυτά στη Βρετανία, αλλά η εξωστρέφεια των συνδικάτων είναι εμφανής: "With member unions representing over six and a half million working people, we campaign for a fair deal at work and for social justice at home and abroad", γράφουν.
Ε ναι, οι δικοί μας δεν είναι κακό να αντιγράψουν ό,τι καλό. Στα site της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έχουν πολλά ακόμη να προστεθούν. Αλλά, υπάρχει, έστω, η... μαγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου