Η Μαρία έβαλε όλη της τη μαεστρία και μεσάνυχτα Πέμπτης η βασιλόπιτα είναι έτοιμη.
Ζεστή ζεστή, μόλις βγήκε από το φούρνο, πίνει λαίμαργα το γλάσο. Στα σωθικά της κρύβεται, αλλά όχι για πολύ, ένα μονοδόλαρο κέρμα από τη δεκατία του 20.
Πέρσι, ανάμεσα σε 8 άτομα το μονοδόλαρο έτυχε ανάμεσα στη Μαρία και το μωρό το οποίο βρισκόταν ακόμη στην κοιλιά της. Γούρικο, έτσι;
Καλή πρωτοχρονιά σε όλους. Eυπρόσδεκτοι κι ευπρόσδεκτες για ένα κομμάτι από κοντά.
3 σχόλια:
Aφου δεν μπορεσα να ανεβω φετος, κοφτε μας ενα κομματι τουλαχιστον...φιλια και καλες γιορτες!!!
Και του χρόνου!
Σου εύχομαι ο καινούριος χρόνος να σου φέρει τις ομορφότερες στιγμές με τα αγαπημένα σου πρόσωπα!
και γω χθες ξενύχτησα για να ψήσω τα τελευταία τσουρέκια που μέχρι να ψηθούν αυτά, είχε φαγωθεί το πρώτο που κρύωσε..... αχ καλικατζαράκια.... ;)
Δεν ξέρω για το τσουρέκι Θοδωρή αλλά εκείνο το μονοδόλαρο του 20 ...
Χρόνια πολλά φίλε και αν είσαι έξω και γυρνάς το Σάββατο (εννοώ το μεσημέρι, ξέρω ότι είσαι οικογενειάρχης :-)) πάρε κανα τηλέφωνο. Στο στέλνω με mail
Δημοσίευση σχολίου