Πρωί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και η μέρα ξεκινά με μια ανέλπιστα χαμογελαστή «καλημέρα» και μια φαρδιά πλατιά «συγνώμη». Ο ιδιοκτήτης δισκοπωλείου αναγνωρίζει ότι το CD που αγόρασα χθες από το κατάστημά του, παρουσιάζει σοβαρό πρόβλημα κατά την αναπαραγωγή του. Τον ευχαριστώ και, θέλοντας να ανταποδώσω την ευγένειά του, του λέω ότι δεν ευθύνεται άμεσα ο ίδιος, αλλά η εταιρία παραγωγής του CD. Μου ξαναζητά συγνώμη (!) κι επιστρέφει με ένα άλλο αντίγραφο του CD. Το ανοίγει, για να ελέγξει μήπως ολόκληρη η παρτίδα είναι προβληματική. Ευτυχώς, όχι.
-«Μερικά, τελικά, βγαίνουν σωστά», μου λέει χαμογελώντας και ξαναζητώντας μου συγνώμη.
Τέτοια περιστατικά δεν τα αφήνω έτσι. Θέλω να παρατείνω την καλή διάθεσή μου με περπάτημα από την αρχή της Μητροπόλεως έως την πλατεία ΧΑΝΘ. Τα περισσότερα εμπορικά καταστήματα έχουν μόλις ανοίξει. Οι αγουροξυπνημένες, αλλά στην τρίχα, πωλήτριες σφουγγαρίζουν και σκουπίζουν το πεζοδρόμιο, οριοθετώντας το δικό τους χώρο. Οι οδηγοί δεν έχουν κάνει ακόμη την επιδρομή τους στους δρόμους, η θέα προς το Θερμαϊκό είναι εκπληκτική.
Ένας καλαθάκι του δήμου δέχεται τη στοργή μιας νεαρής εργαζόμενης κοπέλας. Είναι η πιο όμορφη γυναίκα που αντικρίζω σήμερα. Δεν είναι μόνο φροντισμένη. Είναι, πάνω από όλα, αξιοπρεπής με τη δουλειά της. Αδειάζει το καλάθι από τα δικά μας σκουπίδια με ένα συνδυασμό επαγγελματισμού, σοβαρότητας και χαλαρότητας.
Η ώρα πλησιάζει 10. Λίγο πριν την πλατεία ΧΑΝΘ οι οδηγοί των αυτοκίνητων αρχίζουν να μαρσάρουν και να κορνάρουν. Δειλά στην αρχή.
-«Γρήγορα στο κλουβί και το PC σου μάγκα», ψιθυρίζω στον εαυτό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου