*Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ
Είχε τελικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για τα πανεπιστήμια που έγινε την Παρασκευή στη Βουλή. Είχε ειδικό ενδιαφέρον γιατί διεξήχθη εν μέσω ευρύτατης κλίμακας κινητοποιήσεων, που εξελίσσονται σ' όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Είχε όμως ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον γιατί αποκάλυψε, χωρίς πολλές φιοριτούρες, τις προθέσεις και τις τακτικές τής κυβέρνησης και των πολιτικών κομμάτων.
Βέβαια τα κανάλια των Αρναούτογλων, των Στεφανίδηδων και των Ψινάκηδων φρόντισαν για άλλη μια φορά να τη θάψουν. Υπήρχε τουλάχιστον όμως η αναμετάδοση από τη δημόσια τηλεόραση και τουλάχιστον οι άμεσα ενδιαφερόμενοι αλλά και οι άλλοι υποψιασμένοι τηλεθεατές είχαν τη δυνατότητα να καταλάβουν κάτι περισσότερο για όσα τεκταίνονται σήμερα στα ΑΕΙ.
Καταδείχθηκε, θεωρούμε, με ικανοποιητικό τρόπο ότι για τη δυσπραγία των δημόσιων πανεπιστημίων δεν φταίνε κυρίως ούτε οι λεγόμενοι «αιώνιοι φοιτητές» ούτε το πανεπιστημιακό άσυλο ούτε η δήθεν έλλειψη μεταπτυχιακών σπουδών και έρευνας ούτε η αυτοδιοίκηση και η μεγάλη φοιτητική συμμετοχή ούτε πολύ περισσότερο η δήθεν ανεπάρκεια των πανεπιστημιακών καθηγητών.
Καταδείχθηκε, αντιθέτως, με σαφή τρόπο ότι βασική αιτία είναι η συνεχιζόμενη κρατική υποχρηματοδότηση για την Εκπαίδευση και την Ερευνα (τελευταίοι στην Ε.Ε. των ...25 (!) και στους δύο τομείς), η πολιτική της απαξίωσης (μήπως για να γίνουν ελκυστικά τα ιδιωτικά ΑΕΙ;), η τάση να μετατραπούν οι πανεπιστημιακές σπουδές σε μαθήματα κατάρτισης, η τάση να μετατραπεί η αξιόλογη πανεπιστημιακή έρευνα σε όχημα πρόσδεσης των ΑΕΙ σε επιχειρήσεις όπως η INTRACOM, η ERICSSON, η ΔΕΛΤΑ, ο ΔΟΛ και δεν συμμαζεύεται.
Καταδείχθηκε ότι η υλοποίηση τέτοιων απόψεων δεν ξεκίνησε βέβαια χθες, απλώς εντάθηκε με την κυβέρνηση της Ν.Δ. Η υπογραφή της διακήρυξης της Μπολόνια, της Βίβλου δηλαδή της νεοφιλελεύθερης επίθεσης στα ευρωπαϊκά ΑΕΙ, έγινε από τον κ. Ευθυμίου το 1999.
Ηταν πάντως αποκαλυπτική η αμηχανία του κ. Καραμανλή και της κ. Γιαννάκου όταν ο Αλέκος Αλαβάνος διάβασε ένα πραγματικά σοφό απόσπασμα από το βιβλίο του υπουργού κ. Θεμιστοκλή Ξανθόπουλου για την ουσία της πολιτικής αυτής.
Καταδείχθηκε ακόμα ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο προωθεί σε αγαστή συνεργασία με την ηγεσία της Ν.Δ. και του ΣΕΒ την κατάργηση του άρθρου 16 για την ίδρυση μη κρατικών, «μη κερδοσκοπικών» (;) ΑΕΙ, αλλά είναι έτοιμη να απεμπολήσει και τις βασικές αρχές του νόμου πλαισίου που η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε. Βέβαια, ο κ. Παπανδρέου ήταν επικοινωνιακός κι έδειχνε να γνωρίζει τα θέματα. Ομως με πολύ αδύνατο τρόπο δικαιολόγησε την επιλογή για τα ιδιωτικά ΑΕΙ.
Η κ. Παπαρήγα υπερασπίστηκε βέβαια τη δημόσια εκπαίδευση. Αναφέρθηκε στην ταυτότητα απόψεων των 2 μεγάλων κομμάτων. Μίλησε όμως με αναχρονιστικό λόγο και, το κυριότερο, η γ.γ. του ΚΚΕ δεν είπε λέξη για την προοπτική των κινητοποιήσεων. Η ΠΟΣΔΕΠ, φαίνεται, για τον Περισσό είναι ανύπαρκτη το ίδιο ανύπαρκτες και οι καταλήψεις. Μα βέβαια, οτιδήποτε στο κίνημα δεν καθοδηγείται από τον Περισσό, δεν υπάρχει καν!
Οσο για το ποιος ενδιαφέρεται για το διάλογο και την ομαλή λειτουργία των ΑΕΙ, καταδείχθηκε με σαφήνεια όταν στην επιμονή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να δεσμευθεί ο κ. Καραμανλής ή η κ. Γιαννάκου ότι δεν θα καταθέσουν το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στο νόμο πλαίσιο μέσα στο καλοκαίρι, απέφυγαν έντεχνα κάθε απάντηση.
Οι πανεπιστημιακοί, όμως, δεν τρώμε κουτόχορτο. Συσπειρωμένοι οι περισσότεροι, όσοι τουλάχιστον δεν είμαστε μπλεγμένοι σε σκάνδαλα, όσοι δεν κυνηγάμε τους μάνατζερ των επιχειρήσεων, γύρω από την ομοσπονδία μας την ΠΟΣΔΕΠ, είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τα ιδρύματά μας, το λειτούργημά μας, τη συνταγματική νομιμότητα, την ακαδημαϊκότητα, το χαρακτήρα και το περιεχόμενο της διδασκαλίας και της έρευνάς μας.
Το ίδιο βέβαια και οι φοιτητές μας. Αυτοί κι αν είναι υποψιασμένοι... Ψάχνουν και δεν βρίσκουν πού είναι οι υποτροφίες για μεταπτυχιακά, οι πλούσιες βιβλιοθήκες, τα πολλαπλά συγγράμματα, τα σύγχρονα εργαστήρια. Και γελούν όταν τους λένε ότι με τα ιδιωτικά ΑΕΙ θα βελτιωθούν δήθεν τα δημόσια, λόγω ανταγωνισμού. Γελούν ακόμα όταν τους λένε, όπως και σε μας, ότι δήθεν δεν έχουν προτάσεις. Προτάσεις για την αναβάθμιση των ΑΕΙ υπήρχαν πάντα από την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Το ζήτημα είναι ποιο είναι το κύριο αυτή τη στιγμή. Χαρακτηριστικά, ένας φοιτητής από την επιτροπή κατάληψης της Σχολής μου, στη συζήτηση που είχαν διοργανώσει στο Πολυτεχνείο έλεγε: «Είναι σαν να υπάρχει η μπουλντόζα έξω από το σπίτι σου, ο μπουλντοζιέρης να απειλεί να στο κατεδαφίσει χωρίς τη θέλησή σου, κι εσύ να προσπαθείς να του πεις... έχω σχέδια, για να μου χτίσεις ένα καλύτερο σπίτι»...
Ας καταλάβουν λοιπόν όσοι κάνουν σχέδια χωρίς τον ξενοδόχο, ότι αν δεν αλλάξουν ρότα έχουν να αντιμετωπίσουν μια περίοδο και μια γενιά που θα μείνει στην ιστορία, όπως η γενιά του 114 και του 15%, η γενιά του Πολυτεχνείου αργότερα, ως η γενιά του άρθρου 16.
*Ο Γιάννης Πρωτονοτάριος είναι καθηγητής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/06/2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου