Η Ισπανία είναι η δεύτερη παραγωγός χώρα φράουλας μετά τις Η.Π.Α. Η περιοχή της Ουέλβα στην Ανδαλουσία κατέχει τα σκήπτρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Στην περιοχή συρρέουν εργάτες από την ανατολική Ευρώπη και την Αφρική για τη συγκομιδή της.
«ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 4.000 ATOMA περιμέναμε έξω από το γραφείο», λέει η Κριστίνα, 23 ετών, από τη Ρουμανία. «Ώσπου να αρχίσουν οι εγγραφές, έμεινα εκεί έξω τρεις μέρες και δυο νύχτες. Με 27 ευρώ την ημέρα για 35 ημέρες δουλειάς μπόρεσα να πληρώσω το Πανεπιστήμιο. Σπουδάζω νομικά και ξένες γλώσσες». Αυτές οι γυναίκες, που λένε πως είναι ευχαριστημένες που βρέθηκαν εκεί, την ίδια ώρα καταγγέλλουν τις σκληρές συνθήκες εργασίας. «Μας απειλούν», λέει η φοιτήτρια. «Οι είκοσι από εμάς που αύριο θα μαζέψουμε λιγότερες φράουλες, δεν θα ξαναπιάσουμε δουλειά». «Αν αργήσουμε στη δουλειά, δεν μας αφήνουν να πάμε να κάνουμε την ανάγκη μας, ούτε να πιούμε, αν δεν γεμίσουμε πρώτα τα καλάθια μας».
Παρά τα όσα διαβάζω, εντύπωση μου προκαλεί το ότι: "Παρά τις απάνθρωπες και αφόρητες συνθήκες εργασίας, καμιά από αυτές τις γυναίκες που έχουν πάει να εργαστούν στον παράδεισο της φράουλας στην Ουέλβα, δεν λέει πως το έχει μετανιώσει."
Φράουλες... παγκοσμιοποιημένες, του MICHEL SAMSON
Εκκλήσεις γίνονται από κοινωνικές οργανώσεις της περιοχής για το μποϊκοτάζ αγοράς φράουλας από την Ουέλβα. Η παραγωγή τους βλάπτει το περιβάλλον και επηρρεάζει την υγεία και τις κοινωνικές συνθήκες των ανθρώπων που τις συλλέγουν. Επίσης οι καταναλωτές θα πρέπει να ενημερωθούν σχετικά με τα υψηλά ποσοστά τοξικών ουσιών που υπάρχουν στις φράουλες της Ουέλβα.
Ένα σχετικό άρθρο που με άφησε ά-φωνο: THE STRAWBERRIES YOU EAT, του Ramon Germinal
Επίσης: The strawberry growing in Huelva region: Keys to union intervention
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου