Ο ανεκδιήγητος "Λόρδος" Βύρωνας

Η ιστορία ανήκει στον πατέρα μου από τότε που οι αλάνες φιλοξενούσαν το τρεχαλητό των παιδιών. Η μάνα του και δική μου γιαγιά, όταν δεν τον έβρισκε σπίτι, τον φώναζε στο σοκάκι: "Γιώργοοοοο! Γιώργοοοοο! Έλα να σε δείρω!". Μια δυο ο Γιώργος την έπαθε. Την τρίτη φορά έμαθε και όπου φύγει φύγει! Λογικό...

Αυτό μου ήρθε στο νου τώρα που ο αρχαιοπρεπής "Λόρδος" Βύρωνας προσκαλεί τους κακοποιούς να παραδοθούν. Χθες τούς χαρακτήρισε «praetores urbanus» (ηγέτες της πόλης) και ευχαρίστησε τον Θεό που τον έφερε να διοικεί «ένα αρχηγείο αστέρων και ένα επιτελείο άξιων ανθρώπων». Μάλιστα προσωποποίησε τη νίκη λέγοντας απευθυνόμενος στους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ.: «H τελική νίκη ανήκει σ' εμάς, ανήκει στην ελληνική κοινωνία η οποία μας έχει αναθέσει με τις δημοκρατικές διαδικασίες αυτό το ευαίσθητο, δύσκολο και τελικά ιεραποστολικό έργο της κατασφάλισης της κοινωνικής ειρήνης».

Η γιαγιά μου μπορεί να ήταν μια αμόρφωτη γυναίκα, αλλά ήταν μια γνήσια Θρακιώτισσα που ήξερε να μεγαλώσει τα 5 παιδιά της. Ο Λόρδος Βύρωνας είναι ένας μορφωμένος, αλλά με καβαλημένο το καλάμι εκτός τόπου και χρόνου πολιτικός.